2012-09-16 11:07:15
«Μητέρες SOS»
Είναι από τις λίγες δουλειές στον κόσμο που δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, πτυχίο ανώτατης σχολής ή έστω προϋπηρεσία. Αντιθέτως, το μόνο «προσόν» που πρέπει να έχει η κάθε υποψήφια για να γίνει Μητέρα SOS στα Παιδικά Χωριά είναι να επιθυμεί να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη φροντίδα παιδιών τα οποία από πολύ μικρή ηλικία βίωσαν την εγκατάλειψη και την κακοποίηση!
Λόγω της ραγδαίας αύξησης των αιτήσεων από ζευγάρια που πάνω στην απελπισία τους προτιμούν να αφήσουν τα παιδιά τους σε κάποια προνοιακή δομή από τα να έχουν δίπλα τους και μην μπορούν να τα συντηρήσουν, τον τελευταίο καιρό οι ανάγκες για μαμάδες… πλήρους απασχόλησης έχει αυξηθεί στα Παιδικά Χωριά SOS.
Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες ο γενικός διευθυντής του φιλανθρωπικού οργανισμού Γιώργος Πρωτόπαπας, μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή απηύθυνε έκκληση για τη συγκέντρωση σχολικών ειδών και παράλληλα τόνισε ότι υπάρχουν θέσεις για μητέρες που θέλουν να προσφέρουν αγάπη και φροντίδα μέσα από μια τόσο ιδιαίτερη θέση εργασίας.
- Ποιος είναι ο ρόλος της Μητέρας SOS;
Η θέση της μητέρας στα Παιδικά Χωριά SOS, τα οποία στηρίζονται αποκλειστικά στις δωρεές ιδιωτών και εταιρειών, προϋποθέτει συνεχή παρουσία στις εγκαταστάσεις του οργανισμού με οκτώ ρεπό τον μήνα, και προβλέπει ικανοποιητικό μισθό που φτάνει τα 1.000 με 1.200 ευρώ τον μήνα. Η μαμά του Χωριού αναλαμβάνει την ανατροφή πέντε έως έξι παιδιών και κάνει ό,τι θα έκανε και η φυσική μητέρα τους. Μέσα σε ένα σπίτι που συμβιώνουν όλοι αρμονικά πλένει, σιδερώνει, ετοιμάζει το μεσημεριανό τραπέζι, βοηθάει τα παιδιά στο διάβασμα ή τα πηγαίνει στον παιδίατρο για τα καθιερωμένα εμβόλια. Ακόμη περισσότερο όμως η μητέρα των Παιδικών Χωριών SOS προσφέρει με την καθημερινή παρρουσία της την αγάπη και τη θαλπωρή που έχουν ανάγκη τα παιδιά, τα οποία φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του οργανισμού και τους παρέχει ψυχολογική υποστήριξη για να επουλώσουν τις πληγές τους από την εγκατάλειψη.
ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΤΗΣΗ
«Πρόκειται ουσιαστικά για μια δουλειά που προτάσσει την αγάπη για το παιδί» τονίζει στην «Espresso της Κυριακής» ο διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS στη Βάρη Πέτρος Παπαδάκης, συμπληρώνοντας πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση για νέες Μητέρες:
«Η οικονομική δυσπραγία αντανακλάται στην ελληνική οικογένεια. Οταν τα πράγματα ζορίσουν, αυτό που θα υποστεί την μεγαλύτερη πίεση είναι το αδύναμο μέλος, δηλαδή το παιδί. Δεχόμαστε συνεχώς νέες αιτήσεις για βοήθεια και από τη στιγμή που έρχεται ένα παιδί στο Χωριό, προκύπτει αυτομάτως μια νέα ανάγκη. Ωστόσο, οφείλω να διευκρινίσω ότι τα παιδιά που φιλοξενούμε στα Χωριά δεν είναι μόνο θύματα της οικονομικής κρίσης. Είναι είτε ορφανά, σε μικρό όμως ποσοστό, είτε τα έχουν εγκαταλείψει και έχουν υποστεί κακοποίηση» σημειώνει ο κ. Παπαδάκης.
ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙΑ!
Εκτός από μαμάδες που θα «υποκαθιστούν» τη φυσική μητέρα των παιδιών, οι υπεύθυνοι των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα έχουν αρχίσει εδώ και λίγο καιρό να αναζητούν και… μπαμπάδες!
Συγκεκριμένα, άνδρες που υπογράφοντας σύμβαση εργασίας με τα Χωριά SOS είναι διατεθειμένοι να έρθουν με τη σύζυγό τους στις εγκαταστάσεις του οργανισμού και να αναλάβουν είτε μόνοι τους είτε μαζί με εκείνες διάφορες αρμοδιότητες. Η συγκεκριμένη πρακτική εφαρμόστηκε με επιτυχία στην Ισπανία και ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί και επί ελληνικού εδάφους, όπως λέει ο κ. Παπαδάκης:
«Ψάχνουμε ζευγάρι που θα μπορούσε να έρθει στο Παιδικό Χωριό. Ομως θα πρέπει να είναι και οι δύο γνώστες του τικάνουν. Να έχουν και οι δύο μια κοινή γνώση του πού βρίσκονται και πώς συμπεριφέρονται» κατέληξε ο διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS στη Βάρη.
«Συγκινούμαι όταν με φωνάζουν “μαμά”»
Η κ. Ολγα Φανού, 53 ετών, είναι μαμά πλήρους απασχόλησης στο Παιδικό Χωριό της Βάρης τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οταν τα παιδιά της ενηλικιώθηκαν, αντί να κρεμάσει την… ποδιά τής μαμάς, αποφάσισε να στείλει αίτηση στον οργανισμό και σήμερα είναι... πολύτεκνη μητέρα έξι παιδιών:
«Δεν χάρηκα πολύ τα παιδιά μου. Εργαζόμουν πολλές ώρες και έλειπα από το σπίτι. Αργότερα, όταν τα παιδιά μου είχαν ενηλικιωθεί πια, είδα μια εκπομπή στην τηλεόραση και αποφάσισα να στείλω αίτηση στα Παιδικά Χωριά SOS. Ολα αυτά τα χρόνια έχουν περάσει από τα χέρια μου δέκα παιδιά, που τα είδα να μεγαλώνουν και να φεύγουν από το σπίτι. Μάλιστα, τα δύο κορίτσια θα δώσουν και Πανελλήνιες. Η μία θέλει να περάσει στην Ιατρική και η άλλη να σπουδάσει Οικονομικά. Αν περάσουν, θα κάνουμε πάρτι» λέει ενθουσιασμένη η κ. Φανού.
Αυτήν τη στιγμή η 53χρονη Μητέρα SOS έχει την πλήρη ευθύνη έξι παιδιών, τριών αγοριών και τριών κοριτσιών. Τους μαγειρεύει, τα βοηθάει στα μαθήματα, τα μαθαίνει να συμβιώνουν στο ίδιο σπίτι και τους προσφέρει αμέτρητα φιλιά και μια παρήγορη αγκαλιά, όποτε την έχουν ανάγκη:
«Εκτός από τα πρακτικά, δηλαδή να φάνε, να είναι καθαρά και προετοιμασμένα για το σχολείο, είμαι κοντά τους, τα στηρίζω συναισθηματικά και τα ενθαρρύνω. Πάντως, το δυσκολότερο που έχουμε να κάνουμε ως μαμάδες είναι να απαλύνουμε τον πόνο αυτών των παιδιών και να τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν την απόρριψη που βίωσαν».
Αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη δυσκολία στις αρχές, καθώς έπρεπε να συνηθίσει στην ιδέα ότι θα βρισκόταν όλη την ημέρα μακριά από το σπίτι της: «Ηταν λίγο δύσκολα, γιατί έπρεπε να είμαι στο Χωριό είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Ομως μετά τα παιδιά αυτά τα νιώθεις δικά σου και δεν σου λείπει τίποτε. Απορροφάσαι τόσο πολύ, που ξεχνάς τα πάντα. Εχει τύχει να ξεχάσω ακόμη και τα γενέθλια του γιου μου, όμως δεν μου κράτησε κακία. Την αγάπη που έπρεπε να δώσω και στα δύο παιδιά μου, τους την έδωσα, δεν έχουν παράπονο» σημειώνει η κυρία Φανού, ενώ θυμάται τις αμέτρητες στιγμές που ένιωσε συγκίνηση στο νέο σπίτι της στη Βάρη:
«Καθημερινά συγκινούμαι όταν με φωνάζουν “μαμά”. Πρόσφατα, ο Κωνσταντίνος, που είναι και η αδυναμία μου, με πήρε τηλέφωνο από την κατασκήνωση και μου είπε: “Γεια σου, λουλουδίτσα μου! Τι κάνεις; Είσαι καλά”; Ξέρει ότι μου αρέσει να ασχολούμαι με τον κήπο... Φυσικά, συγκινήθηκα πολύ».
«Εβαλα τα κλάματα όταν τον είδα στην παρέλαση!»
Πριν από πέντε χρόνια η 42χρονη Εφη Μάμη μπήκε στη διαδικασία αναζήτησης νέας δουλειάς. Οταν έμαθε ότι στα Παιδικά Χωριά SOS ψάχνουν για γυναίκες, δεν το πολυσκέφτηκε.
Συμπλήρωσε την αίτηση, την έστειλε στον οργανισμό και έτσι έκανε το πρώτο βήμα: «Οταν είδα την αγγελία και καθώς το σπίτι μου τυχαίνει να είναι πολύ κοντά στις προνοιακές εγκαταστάσεις, δεν δίστασα στιγμή» λέει στην «Espresso της Κυριακής» η κ. Μάμη, η οποία είναι ανύπαντρη και δεν έχει δικά της παιδιά. Το τελευταίο, αν και θα περίμενε κανείς ότι θα τη δυσκόλευε, δεν στάθηκε εμπόδιο στο ξεκίνημά της ως Μητέρα SOS, ούτε επηρέασε τις σχέσεις της με τα παιδιά, όπως παραδέχεται η ίδια:
«Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τα παιδιά. Παρά το γεγονός ότι δεν απέκτησα δικά μου, πάντα είχα πολύ καλή σχέση μαζί τους. Εξάλλου, προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και βοήθησα και στο μεγάλωμα των παιδιών της αδελφής μου» λέει η 42χρονη μαμά του Χωριού, η οποία θυμάται τις δυσκολίες όταν έφτασε στις εγκαταστάσεις: «Στην αρχή φοβόμουν. Μου φαινόταν πολύ βαρύ να με αποκαλούν τα παιδιά “μαμά”, και γι’ αυτό ξεκίνησα ως... θεία. Η “θεία” αντικαθιστά τις Μητέρες στα ρεπό τους και δεν μένει αποκλειστικά σε ένα σπίτι. Τότε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω όλα τα παιδιά, να γνωρίσω τους ενήλικες και να κάνω αρκετές φιλίες. Τον τέταρτο χρόνο πια άρχισα την προετοιμασία για “μαμά” και πλέον έχω τα δικά μου παιδάκια, τα οποία υπεραγαπώ».
Οπως συμπληρώνει, οι χαρές από την καθημερινή επαφή με τα παιδιά που μεγαλώνει είναι πολλές και συχνά την κάνουν να δακρύζει: «Συνήθως κλαίω με το παραμικρό. Πρόσφατα, συγκινήθηκα πολύ και έβαλα τα κλάματα όταν είδα τον Σταύρο μου, ο οποίος είναι δέκα ετών, στην παρέλαση» λέει συγκινημένη η κ. Μάμη, καταλήγοντας ότι θα συμβούλευε όλες τις γυναίκες να γίνουν μητέρες στα Παιδικά Χωριά SOS: «Αν έχουν αγάπη για τα παιδιά, όλα γίνονται. Μέσα από αυτήν την ιδιαίτερη θέση δεν κάνεις μόνο καλό σε εκείνα αλλά και στον εαυτό σου»!
Οι υποψήφιες περνούν από τεστ
Η επιλογή κάποιας για να γίνει Μητέρα SOS δεν είναι εύκολη δουλειά, το ίδιο και οι… δοκιμασίες από τις οποίες θα πρέπει να περάσει για να αποδείξει ότι είναι κατάλληλη για τη θέση. O διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS στη Βάρη εξηγεί:
«Η διαδικασία επιλογής ξεκινάει με την κοινοποίηση στον Τύπο των προσφερόμενων θέσεων εργασίας. Δεχόμαστε αιτήσεις και μετά την πρώτη επιλογή, οι υποψήφιες περνούν από εκπαίδευση, ενώ παράλληλα έρχονται σε επαφή με ψυχολόγους, ώστε να δούμε ότι είναι αυτό που πραγματικά θέλουν. Ερχονται, για παράδειγμα, πολύ αξιόλογα άτομα που όμως δεν ταιριάζουν με αυτό που κάνουμε εμείς. Θα μπορούσαν να είναι πολύ καλοί επαγγελματίες σε έναν άλλο χώρο. Σε μας υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη “εκταμίευση” συναισθήματος και διάθεσης, και όποιος βρίσκεται εδώ θα πρέπει να είναι σίγουρος και να λέει “θέλω να είμαι εδώ, κοντά στα παιδιά, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο”».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
Φωτ.: ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΤΟΥΛΟΓΕΝΗΣ
ESPRESSO της Κυριακής
Tromaktiko
Είναι από τις λίγες δουλειές στον κόσμο που δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, πτυχίο ανώτατης σχολής ή έστω προϋπηρεσία. Αντιθέτως, το μόνο «προσόν» που πρέπει να έχει η κάθε υποψήφια για να γίνει Μητέρα SOS στα Παιδικά Χωριά είναι να επιθυμεί να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στη φροντίδα παιδιών τα οποία από πολύ μικρή ηλικία βίωσαν την εγκατάλειψη και την κακοποίηση!
Λόγω της ραγδαίας αύξησης των αιτήσεων από ζευγάρια που πάνω στην απελπισία τους προτιμούν να αφήσουν τα παιδιά τους σε κάποια προνοιακή δομή από τα να έχουν δίπλα τους και μην μπορούν να τα συντηρήσουν, τον τελευταίο καιρό οι ανάγκες για μαμάδες… πλήρους απασχόλησης έχει αυξηθεί στα Παιδικά Χωριά SOS.
Μάλιστα, πριν από λίγες μέρες ο γενικός διευθυντής του φιλανθρωπικού οργανισμού Γιώργος Πρωτόπαπας, μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή απηύθυνε έκκληση για τη συγκέντρωση σχολικών ειδών και παράλληλα τόνισε ότι υπάρχουν θέσεις για μητέρες που θέλουν να προσφέρουν αγάπη και φροντίδα μέσα από μια τόσο ιδιαίτερη θέση εργασίας.
- Ποιος είναι ο ρόλος της Μητέρας SOS;
Η θέση της μητέρας στα Παιδικά Χωριά SOS, τα οποία στηρίζονται αποκλειστικά στις δωρεές ιδιωτών και εταιρειών, προϋποθέτει συνεχή παρουσία στις εγκαταστάσεις του οργανισμού με οκτώ ρεπό τον μήνα, και προβλέπει ικανοποιητικό μισθό που φτάνει τα 1.000 με 1.200 ευρώ τον μήνα. Η μαμά του Χωριού αναλαμβάνει την ανατροφή πέντε έως έξι παιδιών και κάνει ό,τι θα έκανε και η φυσική μητέρα τους. Μέσα σε ένα σπίτι που συμβιώνουν όλοι αρμονικά πλένει, σιδερώνει, ετοιμάζει το μεσημεριανό τραπέζι, βοηθάει τα παιδιά στο διάβασμα ή τα πηγαίνει στον παιδίατρο για τα καθιερωμένα εμβόλια. Ακόμη περισσότερο όμως η μητέρα των Παιδικών Χωριών SOS προσφέρει με την καθημερινή παρρουσία της την αγάπη και τη θαλπωρή που έχουν ανάγκη τα παιδιά, τα οποία φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του οργανισμού και τους παρέχει ψυχολογική υποστήριξη για να επουλώσουν τις πληγές τους από την εγκατάλειψη.
ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΤΗΣΗ
«Πρόκειται ουσιαστικά για μια δουλειά που προτάσσει την αγάπη για το παιδί» τονίζει στην «Espresso της Κυριακής» ο διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS στη Βάρη Πέτρος Παπαδάκης, συμπληρώνοντας πως υπάρχει μεγάλη ζήτηση για νέες Μητέρες:
«Η οικονομική δυσπραγία αντανακλάται στην ελληνική οικογένεια. Οταν τα πράγματα ζορίσουν, αυτό που θα υποστεί την μεγαλύτερη πίεση είναι το αδύναμο μέλος, δηλαδή το παιδί. Δεχόμαστε συνεχώς νέες αιτήσεις για βοήθεια και από τη στιγμή που έρχεται ένα παιδί στο Χωριό, προκύπτει αυτομάτως μια νέα ανάγκη. Ωστόσο, οφείλω να διευκρινίσω ότι τα παιδιά που φιλοξενούμε στα Χωριά δεν είναι μόνο θύματα της οικονομικής κρίσης. Είναι είτε ορφανά, σε μικρό όμως ποσοστό, είτε τα έχουν εγκαταλείψει και έχουν υποστεί κακοποίηση» σημειώνει ο κ. Παπαδάκης.
ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙΑ!
Εκτός από μαμάδες που θα «υποκαθιστούν» τη φυσική μητέρα των παιδιών, οι υπεύθυνοι των Παιδικών Χωριών SOS στην Ελλάδα έχουν αρχίσει εδώ και λίγο καιρό να αναζητούν και… μπαμπάδες!
Συγκεκριμένα, άνδρες που υπογράφοντας σύμβαση εργασίας με τα Χωριά SOS είναι διατεθειμένοι να έρθουν με τη σύζυγό τους στις εγκαταστάσεις του οργανισμού και να αναλάβουν είτε μόνοι τους είτε μαζί με εκείνες διάφορες αρμοδιότητες. Η συγκεκριμένη πρακτική εφαρμόστηκε με επιτυχία στην Ισπανία και ήρθε η ώρα να δοκιμαστεί και επί ελληνικού εδάφους, όπως λέει ο κ. Παπαδάκης:
«Ψάχνουμε ζευγάρι που θα μπορούσε να έρθει στο Παιδικό Χωριό. Ομως θα πρέπει να είναι και οι δύο γνώστες του τικάνουν. Να έχουν και οι δύο μια κοινή γνώση του πού βρίσκονται και πώς συμπεριφέρονται» κατέληξε ο διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS στη Βάρη.
«Συγκινούμαι όταν με φωνάζουν “μαμά”»
Η κ. Ολγα Φανού, 53 ετών, είναι μαμά πλήρους απασχόλησης στο Παιδικό Χωριό της Βάρης τα τελευταία οκτώ χρόνια. Οταν τα παιδιά της ενηλικιώθηκαν, αντί να κρεμάσει την… ποδιά τής μαμάς, αποφάσισε να στείλει αίτηση στον οργανισμό και σήμερα είναι... πολύτεκνη μητέρα έξι παιδιών:
«Δεν χάρηκα πολύ τα παιδιά μου. Εργαζόμουν πολλές ώρες και έλειπα από το σπίτι. Αργότερα, όταν τα παιδιά μου είχαν ενηλικιωθεί πια, είδα μια εκπομπή στην τηλεόραση και αποφάσισα να στείλω αίτηση στα Παιδικά Χωριά SOS. Ολα αυτά τα χρόνια έχουν περάσει από τα χέρια μου δέκα παιδιά, που τα είδα να μεγαλώνουν και να φεύγουν από το σπίτι. Μάλιστα, τα δύο κορίτσια θα δώσουν και Πανελλήνιες. Η μία θέλει να περάσει στην Ιατρική και η άλλη να σπουδάσει Οικονομικά. Αν περάσουν, θα κάνουμε πάρτι» λέει ενθουσιασμένη η κ. Φανού.
Αυτήν τη στιγμή η 53χρονη Μητέρα SOS έχει την πλήρη ευθύνη έξι παιδιών, τριών αγοριών και τριών κοριτσιών. Τους μαγειρεύει, τα βοηθάει στα μαθήματα, τα μαθαίνει να συμβιώνουν στο ίδιο σπίτι και τους προσφέρει αμέτρητα φιλιά και μια παρήγορη αγκαλιά, όποτε την έχουν ανάγκη:
«Εκτός από τα πρακτικά, δηλαδή να φάνε, να είναι καθαρά και προετοιμασμένα για το σχολείο, είμαι κοντά τους, τα στηρίζω συναισθηματικά και τα ενθαρρύνω. Πάντως, το δυσκολότερο που έχουμε να κάνουμε ως μαμάδες είναι να απαλύνουμε τον πόνο αυτών των παιδιών και να τα βοηθήσουμε να ξεπεράσουν την απόρριψη που βίωσαν».
Αντιμετώπισε τη μεγαλύτερη δυσκολία στις αρχές, καθώς έπρεπε να συνηθίσει στην ιδέα ότι θα βρισκόταν όλη την ημέρα μακριά από το σπίτι της: «Ηταν λίγο δύσκολα, γιατί έπρεπε να είμαι στο Χωριό είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Ομως μετά τα παιδιά αυτά τα νιώθεις δικά σου και δεν σου λείπει τίποτε. Απορροφάσαι τόσο πολύ, που ξεχνάς τα πάντα. Εχει τύχει να ξεχάσω ακόμη και τα γενέθλια του γιου μου, όμως δεν μου κράτησε κακία. Την αγάπη που έπρεπε να δώσω και στα δύο παιδιά μου, τους την έδωσα, δεν έχουν παράπονο» σημειώνει η κυρία Φανού, ενώ θυμάται τις αμέτρητες στιγμές που ένιωσε συγκίνηση στο νέο σπίτι της στη Βάρη:
«Καθημερινά συγκινούμαι όταν με φωνάζουν “μαμά”. Πρόσφατα, ο Κωνσταντίνος, που είναι και η αδυναμία μου, με πήρε τηλέφωνο από την κατασκήνωση και μου είπε: “Γεια σου, λουλουδίτσα μου! Τι κάνεις; Είσαι καλά”; Ξέρει ότι μου αρέσει να ασχολούμαι με τον κήπο... Φυσικά, συγκινήθηκα πολύ».
«Εβαλα τα κλάματα όταν τον είδα στην παρέλαση!»
Πριν από πέντε χρόνια η 42χρονη Εφη Μάμη μπήκε στη διαδικασία αναζήτησης νέας δουλειάς. Οταν έμαθε ότι στα Παιδικά Χωριά SOS ψάχνουν για γυναίκες, δεν το πολυσκέφτηκε.
Συμπλήρωσε την αίτηση, την έστειλε στον οργανισμό και έτσι έκανε το πρώτο βήμα: «Οταν είδα την αγγελία και καθώς το σπίτι μου τυχαίνει να είναι πολύ κοντά στις προνοιακές εγκαταστάσεις, δεν δίστασα στιγμή» λέει στην «Espresso της Κυριακής» η κ. Μάμη, η οποία είναι ανύπαντρη και δεν έχει δικά της παιδιά. Το τελευταίο, αν και θα περίμενε κανείς ότι θα τη δυσκόλευε, δεν στάθηκε εμπόδιο στο ξεκίνημά της ως Μητέρα SOS, ούτε επηρέασε τις σχέσεις της με τα παιδιά, όπως παραδέχεται η ίδια:
«Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τα παιδιά. Παρά το γεγονός ότι δεν απέκτησα δικά μου, πάντα είχα πολύ καλή σχέση μαζί τους. Εξάλλου, προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και βοήθησα και στο μεγάλωμα των παιδιών της αδελφής μου» λέει η 42χρονη μαμά του Χωριού, η οποία θυμάται τις δυσκολίες όταν έφτασε στις εγκαταστάσεις: «Στην αρχή φοβόμουν. Μου φαινόταν πολύ βαρύ να με αποκαλούν τα παιδιά “μαμά”, και γι’ αυτό ξεκίνησα ως... θεία. Η “θεία” αντικαθιστά τις Μητέρες στα ρεπό τους και δεν μένει αποκλειστικά σε ένα σπίτι. Τότε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω όλα τα παιδιά, να γνωρίσω τους ενήλικες και να κάνω αρκετές φιλίες. Τον τέταρτο χρόνο πια άρχισα την προετοιμασία για “μαμά” και πλέον έχω τα δικά μου παιδάκια, τα οποία υπεραγαπώ».
Οπως συμπληρώνει, οι χαρές από την καθημερινή επαφή με τα παιδιά που μεγαλώνει είναι πολλές και συχνά την κάνουν να δακρύζει: «Συνήθως κλαίω με το παραμικρό. Πρόσφατα, συγκινήθηκα πολύ και έβαλα τα κλάματα όταν είδα τον Σταύρο μου, ο οποίος είναι δέκα ετών, στην παρέλαση» λέει συγκινημένη η κ. Μάμη, καταλήγοντας ότι θα συμβούλευε όλες τις γυναίκες να γίνουν μητέρες στα Παιδικά Χωριά SOS: «Αν έχουν αγάπη για τα παιδιά, όλα γίνονται. Μέσα από αυτήν την ιδιαίτερη θέση δεν κάνεις μόνο καλό σε εκείνα αλλά και στον εαυτό σου»!
Οι υποψήφιες περνούν από τεστ
Η επιλογή κάποιας για να γίνει Μητέρα SOS δεν είναι εύκολη δουλειά, το ίδιο και οι… δοκιμασίες από τις οποίες θα πρέπει να περάσει για να αποδείξει ότι είναι κατάλληλη για τη θέση. O διευθυντής του Παιδικού Χωριού SOS στη Βάρη εξηγεί:
«Η διαδικασία επιλογής ξεκινάει με την κοινοποίηση στον Τύπο των προσφερόμενων θέσεων εργασίας. Δεχόμαστε αιτήσεις και μετά την πρώτη επιλογή, οι υποψήφιες περνούν από εκπαίδευση, ενώ παράλληλα έρχονται σε επαφή με ψυχολόγους, ώστε να δούμε ότι είναι αυτό που πραγματικά θέλουν. Ερχονται, για παράδειγμα, πολύ αξιόλογα άτομα που όμως δεν ταιριάζουν με αυτό που κάνουμε εμείς. Θα μπορούσαν να είναι πολύ καλοί επαγγελματίες σε έναν άλλο χώρο. Σε μας υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη “εκταμίευση” συναισθήματος και διάθεσης, και όποιος βρίσκεται εδώ θα πρέπει να είναι σίγουρος και να λέει “θέλω να είμαι εδώ, κοντά στα παιδιά, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο”».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
Φωτ.: ΗΛΙΑΣ ΚΟΥΤΟΥΛΟΓΕΝΗΣ
ESPRESSO της Κυριακής
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι φοιτητές είναι στα καφέ, τα Πανεπιστήμια στον πάτο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
