2012-09-24 22:50:46
Με ποιους τρόπους αλλοιώνεται ο ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα τις υψηλές τιμές καυσίμων
Στην έκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οποία δεν δραστηριοποιείται ξένη εταιρεία καυσίμων, καθώς οι δύο πολυεθνικοί κολοσσοί που δραστηριοποιούνταν αποχώρησαν το διάστημα 2009 - 2010 και πούλησαν τις δραστηριότητές τους σε δύο ελληνικές εταιρείες. Το 100% της αγοράς διύλισης ελέγχεται από τα δύο ελληνικά διυλιστήρια τα οποία ελέγχουν επίσης το 60% όλων των πρατηρίων. Τα ανεξάρτητα πρατήρια κατέχουν σήμερα μόλις 5% της αγοράς από 10% το 2000, αναφέρεται στην έκθεση με τίτλο «Προβλήματα στην ελληνική αγορά καυσίμων» με ημερομηνία 7 Ιουλίου 2012. Στην έκθεση καταγράφονται μεταξύ άλλων δέκα αγκυλώσεις και προτείνοντα οι τρόποι με τους οποίους θα καταργηθούν:
Περιορισμοί στις εισαγωγές
Το πρόβληµα: «Οι εισαγωγές καυσίμων επιτρέπονται μόνο σε όσους διαθέτουν αποθηκευτικούς χώρους. Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν αποθέματα 60 ημερών, κάτι που κοστίζει πολύ, ιδιαίτερα στις μικρές εταιρείες», αναφέρει η έκθεση. Προστίθεται ακόμη ότι στα ανεξάρτητα πρατήρια επιτρέπεται να εισάγουν καύσιμα, αλλά συχνά αυτό είναι αδύνατο γιατί δεν διαθέτουν επαρκείς αποθηκευτικούς χώρους.
Οι εταιρείες εμπορίας (χονδρέμποροι) μπορούν να εισάγουν, αλλά δεν το κάνουν. Τα διυλιστήρια προσφέρουν επιθετικά προγράμματα τιμολόγησης και εξόφλησης, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνονται οι επίδοξοι εισαγωγείς.
Η λύση: Προτείνεται να αλλάξει το καθεστώς της διατήρησης αποθεμάτων 60 ημερών, να δοθεί η δυνατότητα στα ανεξάρτητα πρατήρια να έχουν δικούς τους αποθηκευτικούς χώρους. «Να επιτρέπεται στις εταιρείες εμπορίας να μεταφέρουν καύσιμα χωρίς τη μεσολάβηση των διυλιστηρίων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Περιορισμοί στις μεταφορές
Το πρόβληµα: Στην Ελλάδα, μόνο οι εταιρείες εμπορίας μπορούν να μεταφέρουν καύσιμα. Δεν μπορούν να μεταφέρουν οι ανεξάρτητοι πρατηριούχοι. Τα ανεξάρτητα πρατήρια δεν μπορούν να έχουν βυτία άνω των 8 τόνων. Ομως τόσο μικρά βυτία δεν επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στα διυλιστήρια ή στα τελωνεία.
Η λύση: Προτείνεται μεταξύ άλλων «να επιτρέπεται σε ανεξάρτητους πρατηριούχους να έχουν και να λειτουργούν βυτία άνω των 8 τόνων». Επίσης προτείνεται να μπορούν οι εταιρείες (χονδρέμποροι) να μεταφέρουν καύσιμα στους καταναλωτές χωρίς παρέμβαση των διυλιστηρίων.
Ελάχιστα αποθέματα
Το πρόβληµα: «Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει στα κράτη-μέλη να διατηρούν αποθέματα 60 ημερών με βάση την ετήσια κατανάλωση». Ομως τα ανεξάρτητα πρατήρια ουσιαστικά δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοιους αποθηκευτικούς χώρους και άρα δεν μπορούν να διατηρούν αυτά τα αποθέματα.
Η λύση: Προτείνεται να επιτραπεί στα μικρά πρατήρια αντί να έχουν τα ίδια τους απαραίτητους αποθηκευτικούς χώρους για τα αποθέματα, να καταβάλλουν ειδικό φόρο στο κράτος.
Σχέσεις με τα διυλιστήρια
Το πρόβληµα: Τα διυλιστήρια στην Ελλάδα βάζουν εμπόδια στο να αγοράζουν καύσιμα απευθείας από αυτά τα ανεξάρτητα πρατήρια. Αυτό γίνεται είτε επειδή απλά αρνούνται την πώληση είτε επειδή πωλούν σε υψηλότερες, μη συμφέρουσες για τους ανεξάρτητους πρατηριούχους τιμές.
Η λύση: Προτείνεται «να επιτρέπεται σε ανεξάρτητα πρατήρια να εισάγουν όση ποσότητα καυσίμων θέλουν, να τα μεταφέρουν από οποιαδήποτε εταιρεία ή να χρησιμοποιούν οποιουδήποτε μεγέθους βυτία θέλουν».
Περιορισμοί σε εμπορικά σήματα, σχέσεις με τις εταιρείες εμπορίας
Το πρόβληµα: «Απαγορεύεται στα πρατήρια να πουλάνε καύσιμα το ένα στο άλλο, ακόμη και εάν ανήκουν στο ίδιο δίκτυο. Επιπλέον, τα πρατήρια δεν έχουν πρόσβαση σε τιμές τις οποίες αλλάζουν οι χονδρέμποροι (εταιρείες εμπορίας) κάθε ημέρα». Επίσης οι εταιρείες εμπορίας δεν θέλουν να γνωστοποιούνται οι τιμές που δίνουν σε κάθε συνεργαζόμενο πρατήριο.
Η λύση: Προτείνεται να απαιτούνται γραπτά συμβόλαια ανάμεσα στις εταιρείες εμπορίας και κάθε πρατήριο. Να δημοσιοποιούνται οι τιμές των εταιρειών εμπορίας στο Διαδίκτυο και η ΡΑΕ να δημοσιεύει καθημερινά τις τιμές.
Πολιτική τιμών στα διυλιστήρια
Το πρόβληµα: Η τιμολογιακή πολιτική των διυλιστηρίων σε όλη την Ελλάδα διαμορφώνεται με βάση τις διεθνείς τιμές PLATT's. Με τη χρήση αυτού του δείκτη και τον σύνθετο υπολογισμό των τιμών, τα ελληνικά διυλιστήρια που εκμεταλλεύονται την ισχυρή τους θέση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη «πιέζουν προς τα πάνω τη βασική διεθνή τιμή στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο».
Η λύση: Προτείνεται να διερευνήσουν η ΡΑΕ και το υπουργείο Περιβάλλοντος - Ενέργειας τον τρόπο διαμόρφωσης των τιμών PLATT's. Να γίνει έρευνα από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού ακολουθώντας το παράδειγμα των αυστριακών εποπτικών αρχών.
Καύσιμο ντίζελ με τρεις
διαφορετικούς φόρους
Το πρόβληµα: Το ντίζελ χρησιμοποιείται για θέρμανση, κίνηση και ως ναυτιλιακό καύσιμο. Για κάθε χρήση όμως επιβάλλεται διαφορετικός φόρος. «Οι διαφορές αυτές στον φόρο αποτελούν αιτία λαθρεμπορίου και φοροδιαφυγής».
Η λύση: Προτείνεται να υπάρχει ένας φόρος για το ντίζελ. Να επιστρέφεται ο φόρος στις ναυτιλιακές εάν υπάρχει εθνική πολιτική αφορολόγητου ναυτιλιακού καυσίμου.
Κλοπή στη διανομή
Το πρόβληµα: Επειδή τα διυλιστήρια αποτελούν ουσιαστικά τελωνειακές ζώνες, τα καύσιμα φορολογούνται όταν φεύγουν από αυτά. Η διαδικασία επιβλέπεται από τελωνειακούς υπαλλήλους, αλλά από τη στιγμή που το καύσιμο «μπει στη χώρα» δεν γίνεται κανένας έλεγχος.
Η λύση: Προτείνεται μεταξύ άλλων η χρήση συστημάτων GPS στα βυτιοφόρα μεταφοράς καυσίμων.
Κλοπή στην αντλία
Το πρόβληµα: Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι δεν υπάρχουν επαρκείς μηχανισμοί ελέγχου για τις αντλίες και τις δεξαμενές των πρατηρίων. «Επίσης το 85% των αντλιών προέρχεται από μόνο μια εταιρεία» (προμηθευτή αντλιών). Μπορεί να γίνει παρέμβαση στον τρόπο λειτουργία των αντλιών με τηλεχειριστήριο χρεώνοντας περισσότερα στους καταναλωτές.
Η λύση: Προτείνεται να κλείνει αμέσως κάθε πρατήριο που εντοπίζεται να κλέβει. Ο πρατηριούχος να χάνει την άδεια και το πρατήριο να βάζει οριστικά λουκέτο ή να πωλείται σε άλλον.
Φοροδιαφυγή
Το πρόβληµα: Δεν εκδίδονται αποδείξεις λιανικής πώλησης από πρατήρια, κάτι που γίνεται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η λύση: Προτείνεται «να συνδέονται τα ταμεία των πρατηρίων με την αντλία και να απαιτείται η έκδοση απόδειξης σε κάθε πώληση».
πηγη:tanea.gr
Στην έκθεση του ΔΝΤ αναφέρεται ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οποία δεν δραστηριοποιείται ξένη εταιρεία καυσίμων, καθώς οι δύο πολυεθνικοί κολοσσοί που δραστηριοποιούνταν αποχώρησαν το διάστημα 2009 - 2010 και πούλησαν τις δραστηριότητές τους σε δύο ελληνικές εταιρείες. Το 100% της αγοράς διύλισης ελέγχεται από τα δύο ελληνικά διυλιστήρια τα οποία ελέγχουν επίσης το 60% όλων των πρατηρίων. Τα ανεξάρτητα πρατήρια κατέχουν σήμερα μόλις 5% της αγοράς από 10% το 2000, αναφέρεται στην έκθεση με τίτλο «Προβλήματα στην ελληνική αγορά καυσίμων» με ημερομηνία 7 Ιουλίου 2012. Στην έκθεση καταγράφονται μεταξύ άλλων δέκα αγκυλώσεις και προτείνοντα οι τρόποι με τους οποίους θα καταργηθούν:
Περιορισμοί στις εισαγωγές
Το πρόβληµα: «Οι εισαγωγές καυσίμων επιτρέπονται μόνο σε όσους διαθέτουν αποθηκευτικούς χώρους. Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν αποθέματα 60 ημερών, κάτι που κοστίζει πολύ, ιδιαίτερα στις μικρές εταιρείες», αναφέρει η έκθεση. Προστίθεται ακόμη ότι στα ανεξάρτητα πρατήρια επιτρέπεται να εισάγουν καύσιμα, αλλά συχνά αυτό είναι αδύνατο γιατί δεν διαθέτουν επαρκείς αποθηκευτικούς χώρους.
Οι εταιρείες εμπορίας (χονδρέμποροι) μπορούν να εισάγουν, αλλά δεν το κάνουν. Τα διυλιστήρια προσφέρουν επιθετικά προγράμματα τιμολόγησης και εξόφλησης, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνονται οι επίδοξοι εισαγωγείς.
Η λύση: Προτείνεται να αλλάξει το καθεστώς της διατήρησης αποθεμάτων 60 ημερών, να δοθεί η δυνατότητα στα ανεξάρτητα πρατήρια να έχουν δικούς τους αποθηκευτικούς χώρους. «Να επιτρέπεται στις εταιρείες εμπορίας να μεταφέρουν καύσιμα χωρίς τη μεσολάβηση των διυλιστηρίων», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Περιορισμοί στις μεταφορές
Το πρόβληµα: Στην Ελλάδα, μόνο οι εταιρείες εμπορίας μπορούν να μεταφέρουν καύσιμα. Δεν μπορούν να μεταφέρουν οι ανεξάρτητοι πρατηριούχοι. Τα ανεξάρτητα πρατήρια δεν μπορούν να έχουν βυτία άνω των 8 τόνων. Ομως τόσο μικρά βυτία δεν επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στα διυλιστήρια ή στα τελωνεία.
Η λύση: Προτείνεται μεταξύ άλλων «να επιτρέπεται σε ανεξάρτητους πρατηριούχους να έχουν και να λειτουργούν βυτία άνω των 8 τόνων». Επίσης προτείνεται να μπορούν οι εταιρείες (χονδρέμποροι) να μεταφέρουν καύσιμα στους καταναλωτές χωρίς παρέμβαση των διυλιστηρίων.
Ελάχιστα αποθέματα
Το πρόβληµα: «Η ευρωπαϊκή νομοθεσία ορίζει στα κράτη-μέλη να διατηρούν αποθέματα 60 ημερών με βάση την ετήσια κατανάλωση». Ομως τα ανεξάρτητα πρατήρια ουσιαστικά δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοιους αποθηκευτικούς χώρους και άρα δεν μπορούν να διατηρούν αυτά τα αποθέματα.
Η λύση: Προτείνεται να επιτραπεί στα μικρά πρατήρια αντί να έχουν τα ίδια τους απαραίτητους αποθηκευτικούς χώρους για τα αποθέματα, να καταβάλλουν ειδικό φόρο στο κράτος.
Σχέσεις με τα διυλιστήρια
Το πρόβληµα: Τα διυλιστήρια στην Ελλάδα βάζουν εμπόδια στο να αγοράζουν καύσιμα απευθείας από αυτά τα ανεξάρτητα πρατήρια. Αυτό γίνεται είτε επειδή απλά αρνούνται την πώληση είτε επειδή πωλούν σε υψηλότερες, μη συμφέρουσες για τους ανεξάρτητους πρατηριούχους τιμές.
Η λύση: Προτείνεται «να επιτρέπεται σε ανεξάρτητα πρατήρια να εισάγουν όση ποσότητα καυσίμων θέλουν, να τα μεταφέρουν από οποιαδήποτε εταιρεία ή να χρησιμοποιούν οποιουδήποτε μεγέθους βυτία θέλουν».
Περιορισμοί σε εμπορικά σήματα, σχέσεις με τις εταιρείες εμπορίας
Το πρόβληµα: «Απαγορεύεται στα πρατήρια να πουλάνε καύσιμα το ένα στο άλλο, ακόμη και εάν ανήκουν στο ίδιο δίκτυο. Επιπλέον, τα πρατήρια δεν έχουν πρόσβαση σε τιμές τις οποίες αλλάζουν οι χονδρέμποροι (εταιρείες εμπορίας) κάθε ημέρα». Επίσης οι εταιρείες εμπορίας δεν θέλουν να γνωστοποιούνται οι τιμές που δίνουν σε κάθε συνεργαζόμενο πρατήριο.
Η λύση: Προτείνεται να απαιτούνται γραπτά συμβόλαια ανάμεσα στις εταιρείες εμπορίας και κάθε πρατήριο. Να δημοσιοποιούνται οι τιμές των εταιρειών εμπορίας στο Διαδίκτυο και η ΡΑΕ να δημοσιεύει καθημερινά τις τιμές.
Πολιτική τιμών στα διυλιστήρια
Το πρόβληµα: Η τιμολογιακή πολιτική των διυλιστηρίων σε όλη την Ελλάδα διαμορφώνεται με βάση τις διεθνείς τιμές PLATT's. Με τη χρήση αυτού του δείκτη και τον σύνθετο υπολογισμό των τιμών, τα ελληνικά διυλιστήρια που εκμεταλλεύονται την ισχυρή τους θέση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη «πιέζουν προς τα πάνω τη βασική διεθνή τιμή στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο».
Η λύση: Προτείνεται να διερευνήσουν η ΡΑΕ και το υπουργείο Περιβάλλοντος - Ενέργειας τον τρόπο διαμόρφωσης των τιμών PLATT's. Να γίνει έρευνα από την Ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού ακολουθώντας το παράδειγμα των αυστριακών εποπτικών αρχών.
Καύσιμο ντίζελ με τρεις
διαφορετικούς φόρους
Το πρόβληµα: Το ντίζελ χρησιμοποιείται για θέρμανση, κίνηση και ως ναυτιλιακό καύσιμο. Για κάθε χρήση όμως επιβάλλεται διαφορετικός φόρος. «Οι διαφορές αυτές στον φόρο αποτελούν αιτία λαθρεμπορίου και φοροδιαφυγής».
Η λύση: Προτείνεται να υπάρχει ένας φόρος για το ντίζελ. Να επιστρέφεται ο φόρος στις ναυτιλιακές εάν υπάρχει εθνική πολιτική αφορολόγητου ναυτιλιακού καυσίμου.
Κλοπή στη διανομή
Το πρόβληµα: Επειδή τα διυλιστήρια αποτελούν ουσιαστικά τελωνειακές ζώνες, τα καύσιμα φορολογούνται όταν φεύγουν από αυτά. Η διαδικασία επιβλέπεται από τελωνειακούς υπαλλήλους, αλλά από τη στιγμή που το καύσιμο «μπει στη χώρα» δεν γίνεται κανένας έλεγχος.
Η λύση: Προτείνεται μεταξύ άλλων η χρήση συστημάτων GPS στα βυτιοφόρα μεταφοράς καυσίμων.
Κλοπή στην αντλία
Το πρόβληµα: Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι δεν υπάρχουν επαρκείς μηχανισμοί ελέγχου για τις αντλίες και τις δεξαμενές των πρατηρίων. «Επίσης το 85% των αντλιών προέρχεται από μόνο μια εταιρεία» (προμηθευτή αντλιών). Μπορεί να γίνει παρέμβαση στον τρόπο λειτουργία των αντλιών με τηλεχειριστήριο χρεώνοντας περισσότερα στους καταναλωτές.
Η λύση: Προτείνεται να κλείνει αμέσως κάθε πρατήριο που εντοπίζεται να κλέβει. Ο πρατηριούχος να χάνει την άδεια και το πρατήριο να βάζει οριστικά λουκέτο ή να πωλείται σε άλλον.
Φοροδιαφυγή
Το πρόβληµα: Δεν εκδίδονται αποδείξεις λιανικής πώλησης από πρατήρια, κάτι που γίνεται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η λύση: Προτείνεται «να συνδέονται τα ταμεία των πρατηρίων με την αντλία και να απαιτείται η έκδοση απόδειξης σε κάθε πώληση».
πηγη:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
