2012-09-25 12:39:05
Η «εστία», ο «οίκος», το «σπίτι» … λέξεις άρρηκτα συνδεδεµένες µε την ελληνική και όχι µόνο αντίληψη περί ιδιοκτησίας αλλά και ασφάλειας.
Για τους περισσότερους, το σπίτι είναι το καταφύγιο αλλά και ο χώρος όπου νιώθουν ασφαλείς και ήρεµοι. Τι γίνεται όµως όταν οι κλέφτες παραµονεύουν κάθε µας κίνηση; Πώς µπορούµε να προστατεύσουµε όχι µόνο τους εαυτούς µας και την οικογένειά µας, αλλά και την περιουσία µας;
Τα στατιστικά είναι σαφή. Τα τελευταία χρόνια, και ιδίως λόγω της οικονοµικής δυσπραγίας που επικρατεί, ο αριθµός των διαρρήξεων έχει αυξηθεί. Και µπορεί η αύξηση αυτή να µην είναι ραγδαία σε «νούµερο», αν όµως συσχετιστεί µε την πρόοδο που έχει καταγράψει η τεχνολογία στα οικιακά συστήµατα ασφαλείας, τα οποία έχουν γίνει πιο προσιτά στο ευρύ κοινό, µπορεί κανείς να καταλάβει πως, αντί για πιο ασφαλείς, νιώθουµε τελικά πιο φοβισµένοι και ευάλωτοι σε σχέση µε το παρελθόν.
Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία που εκδίδει κάθε χρόνο η αστυνοµία, το 2011 οι ληστείες οικιών αυξήθηκαν στην Αττική κατά 125% περίπου (605 ληστείες το 2011, έναντι 268 το 2010), ενώ το ποσοστό για τη Θεσσαλονίκη ήταν της τάξεως του 96% (63 ληστείες το 2011, έναντι 32 το 2010). Σε ό,τι αφορά στην επικράτεια, τα νούµερα δεν διαφέρουν πολύ, καθώς το ποσοστό αύξησής τους βρίσκεται στο 111% περίπου (912 το 2011, έναντι 432 το 2010).
Για το 2012, τα πρώτα διαθέσιµα στοιχεία, δείχνουν ότι στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, οι ληστείες έχουν για άλλη µια χρονιά ανοδική πορεία, καθώς αυξήθηκαν σε απόλυτο νούµερο κατά 1.457, αριθµός που αντιστοιχεί σε ποσοστιαία αύξηση 12 µονάδων.
Τι µπορώ να κάνω για να προστατέψω το σπίτι µου;
Τα µέτρα ασφαλείας σε ένα πρώτο επίπεδο είναι λίγο πολύ γνωστά:
Τοποθετούµε στην κύρια είσοδο της πολυκατοικίας µηχανισµό αυτόµατου κλεισίµατος πόρτας.
Κλειδώνουµε την κύρια πόρτα / τις κύριες πόρτες του διαµερίσµατος µε κλειδαριά ασφαλείας. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις µονοκατοικίες, όπου καλό θα ήταν να κλειδώνουµε και την εξωτερική πόρτα (αυλόπορτα) και, φυσικά, την κυρίως πόρτα του οικήµατος.
Κλειδώνουµε πάντα όταν φεύγουµε, ακόµη κι αν πρόκειται να απουσιάσουµε για ελάχιστα λεπτά.
Δεν αφήνουµε ποτέ την κύρια είσοδο ανοιχτή µε στηρίγµατα και προσέχουµε ιδιαίτερα, αν παρατηρήσουµε ότι κάποιος µας ακολουθεί µέσα στο κτίριο ή στον δρόµο.
Τα συστήµατα ασφαλείας της κυρίας εισόδου (θυροτηλέφωνο µε οπτική εικόνα), θα πρέπει να µας επιτρέπουν να αναγνωρίζουµε και να ελέγχουµε τους επισκέπτες µας.
Δεν ανοίγουµε ποτέ την πόρτα, χωρίς να βεβαιωθούµε ότι γνωρίζουµε τον επισκέπτη.
Δεν αφήνουµε ποτέ τις πόρτες των εξόδων κινδύνου ανοιχτές µε στηρίγµατα.
Δεν αφήνουµε ποτέ ξεκλείδωτες ή ανοιχτές τις πόρτες και τα παράθυρα των µπαλκονιών.
Αποφεύγουµε να δίνουµε τα κλειδιά του σπιτιού µας σε τρίτους τους οποίους δεν εµπιστευόµαστε απόλυτα.
Όταν µετακοµίζουµε, αλλάζουµε πάντα τις κλειδαριές και τα κλειδιά του νέου σπιτιού και δεν αφήνουµε δεύτερα κλειδιά της οικίας µας, κάτω από γλάστρες ή χαλάκια.
Δεν αφήνουµε ποτέ µεγάλα χρηµατικά ποσά ή αντικείµενα αξίας στο σπίτι και προσέχουµε να µην γνωστοποιούµε στον κοινωνικό και επαγγελµατικό µας περίγυρο τα περιουσιακά στοιχεία που συνηθίζουµε να φυλάσσουµε στο σπίτι µας.
Πρέπει επίσης να έχουµε πάντα κατά νου πως τα γκαράζ και οι αποθηκευτικοί χώροι είναι στόχος. Μία καλή λύση θα ήταν, εφόσον υπάρχει η οικονοµική δυνατότητα, να εγκαταστήσουµε ένα σύστηµα συναγερµού - ασφαλείας, σε εµφανές σηµείο.
Η ρουτίνα µάς στοχοποιεί Είναι δεδοµένο πως κάθε οικογένεια έχει τις συνήθειές της, τις οποίες πολλές φορές τηρεί πιστά, στο πλαίσιο της «τάξης» και του προγράµµατος. Όλα καλά ως εδώ, αν όµως κάποιος σας παρακολουθεί, µε τον τρόπο αυτό θα τεθείτε στο στόχαστρο!
«Όσο πιο συνεπείς είµαστε στα ωράριά µας, τόσο πιο ευάλωτοι γινόµαστε», υποστηρίζουν οι εταιρίες φύλαξης. Και αυτό, γιατί οι επίδοξοι διαρρήκτες – πλην σπάνιων περιπτώσεων- παρακολουθούν για κάποιο διάστηµα τον στόχο τους, µαθαίνουν τις συνήθειες και τα ωράριά του και εν τέλει, µόλις βρουν την κατάλληλη ευκαιρία, προβαίνουν στη διάρρηξη.
Τι συµβουλεύουν οι ειδικοί; Προσπαθήστε, όσο µπορείτε, να µην ακολουθείτε καθηµερινά το ίδιο ακριβώς πρόγραµµα. Όσο πιο ασυνεπείς είστε, τόσο περισσότερο δυσκολεύετε τους δράστες.
Κλασικό λάθος Νο1…
Θεωρούµε συχνά πως το να αφήσουµε ανοιχτά τα εξωτερικά φώτα του σπιτιού ή και ένα φως µέσα στο σπίτι «υποδεικνύει» πως είµαστε εκεί, άρα αποτρέπουµε τους κλέφτες από το να µας στοχοποιήσουν. Κι όµως, αυτό είναι το κλασικότερο λάθος. Και αν το καλοσκεφτούµε θα καταλάβουµε γιατί. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να καταλάβει πως, αν τα φώτα είναι για µερικές µέρες (ή και παραπάνω) διαρκώς αναµµένα, ο ιδιοκτήτης πιθανότατα λείπει; Μάλλον καθόλου, εκτός αν πρόκειται για «πρωτάρη» επίδοξο κλέφτη. Αν επιθυµούµε να ανάβουν τα φώτα του σπιτιού µας τη νύχτα, µπορούµε να εγκαταστήσουµε χρονοδιακόπτες, ως µια µέση λύση.
Κλασικό λάθος Νο2…
Ουκ ολίγα σπίτια έχουν εγκαταστήσει τα τελευταία χρόνια συστήµατα «εκφοβισµού» των επίδοξων κλεφτών. Και τι εννοούµε µε αυτό; Κουτιά συναγερµού και κάµερες παρακολούθησης που δεν λειτουργούν, µε το σκεπτικό πως µε αυτό τον τρόπο οι διαρρήκτες θα φοβηθούν και η κλοπή θα αποτραπεί. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν µας προστατεύει από τους «επαγγελµατίες» του είδους, οι οποίοι αναγνωρίζουν µε µεγάλη ευκολία τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Εποµένως είναι προτιµότερο ή να υπάρχει ένας «πραγµατικός» συναγερµός ή πολύ απλά να µην υπάρχει καθόλου αν δεν έχουµε τη δυνατότητα.
Εταιρίες παροχής υπηρεσιών φύλαξης
Μέχρι πριν από µερικά χρόνια, πιστεύαµε πως οι εταιρίες security απευθύνονταν µόνο σε ένα πολύ µικρό ποσοστό του πληθυσµού, σε άτοµα µε µεγάλη οικονοµική άνεση ή δηµόσια πρόσωπα (πολιτικούς, επιχειρηµατίες κ.λπ.). Κι όµως! Πολλοί απλοί πολίτες, σε συνεννόηση µε τους γείτονές τους, καταφεύγουν πλέον σε εταιρίες που τους παρέχουν µερική ή και 24ωρη κάλυψη προστασίας. Εταιρίες, δηλαδή, που εγκαθιστούν ένα κουβούκλιο και ελέγχουν ένα δρόµο ή µια γειτονιά και οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ολοήµερες και ολονύχτιες περιπολίες. Το κόστος µοιράζεται µεταξύ των σπιτιών και έτσι η γειτονιά κοιµάται ήσυχη.
Όπως µας είπε άνθρωπος της εταιρίας παροχής υπηρεσιών φύλαξης «ΓΕΙΤΟΝΕΣ», «δεν πρόκειται για σωµατοφύλακες. Ο ρόλος µας είναι να είµαστε άλλο ένα ζευγάρι µάτια που αγρυπνά και παρατηρεί κάθε ύποπτη κίνηση. Σε περίπτωση που αντιληφθούµε κάποια απόπειρα ληστείας ή οποιοδήποτε περιστατικό, καλούµε την αστυνοµία. Δεν επιτρέπεται άλλωστε, ούτε να οπλοφορούµε, ούτε και να επέµβουµε».
Επιπλέον, µάς τόνισε, πως το πιο σηµαντικό απ’ όλα είναι «να υπάρχει συνεργασία µεταξύ φύλακα και πελάτη. Οι φύλακες πρέπει να είναι διακριτικοί και να παρατηρούν τα πάντα από απόσταση. Επίσης, οι κινήσεις τους δεν πρέπει να είναι πάντα οι ίδιες, αλλά να κάνουν απρόβλεπτους και συχνούς ελέγχους στην περιοχή που περιπολούν. Σηµαντικό είναι να έχουν µελετήσει διεξοδικά την περιοχή και τις συνήθειες των πελατών τους, ώστε να είναι σε θέση να αντιληφθούν τυχόν ύποπτες κινήσεις».
«Ένα άλλο ζήτηµα που πρέπει να λαµβάνει υπόψη του ο πελάτης, είναι η επιλογή µιας αξιόπιστης εταιρίας. Έχω ακούσει ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο, µέλος security να ισχυρίζεται πως έχει εκπαιδευτεί ακόµα και από το FBI. Όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι, αν µη τι άλλο, αστείο», µας είπε.
Ακραίες πρακτικές…
Ο φόβος και το αίσθηµα της αυτοπροστασίας µπορούν να οδηγήσουν πολλές φορές σε ακραίες λύσεις. Η οπλοφορία, όµως, δεν αποτελεί λύση για πολλούς λόγους.
Πρώτον είναι παράνοµη, κάτι που σηµαίνει ότι και να έχουµε όπλο στο σπίτι (για παράδειγµα κυνηγετικό), δεν νοµιµοποιούµαστε να το χρησιµοποιήσουµε, ακόµη κι αν απειλείται η ζωή µας. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση µε τις ΗΠΑ για παράδειγµα, δεν υφίσταται η έννοια του οικογενειακού ασύλου. Συνεπώς, ακόµα και αν έρθουµε πρόσωπο µε πρόσωπο µε τον διαρρήκτη, δεν µπορούµε να «αρπάξουµε» ένα όπλο και να τον σηµαδέψουµε, πολλώ δε να τον πυροβολήσουµε. Ο φόβος και οι βεβιασµένες κινήσεις δεν είναι ποτέ καλοί σύµβουλοι, ιδίως όταν πρόκειται για την ασφάλεια ηµών και των κοντινών µας προσώπων.
Σύµφωνα µε στοιχεία, στην Ελλάδα υπάρχει µεγάλος αριθµός κυκλοφορούντων όπλων, αφού εκτός από τα «νόµιµα» κυνηγετικά τα οποία είναι και θανατηφόρα, κυκλοφορούν και πολλά παράνοµα πιστόλια. Το γεγονός είναι ανησυχητικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύµφωνα µε στοιχεία της Ελληνικής Αστυνοµίας, µόνο το 2012 έγιναν περίπου 1.700 εξιχνιάσεις υποθέσεων παράνοµων όπλων.
Το να προστατευθούµε είναι απλό και το µόνο που πρέπει να κάνουµε είναι να είµαστε προσεκτικοί και να λαµβάνουµε ανελλιπώς τα απαραίτητα µέτρα ασφαλείας. Βοηθοί µας σε αυτό µπορούν να είναι τόσο οι εταιρίες που εγκαθιστούν συστήµατα συναγερµού όσο και οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών φύλαξης. Παίρνοντας τον νόµο στα χέρια µας όχι µόνο θέτουµε σε κίνδυνο τη σωµατική µας ακεραιότητα, αλλά κινδυνεύουµε να βρεθούµε αντιµέτωποι µε ποινικές ευθύνες και δυσάρεστες καταστάσεις.
ΓΕΙΤΟΝΕΣ security services:
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ-ΦΥΛΑΞΗΣ
lifepositive.gr
Για τους περισσότερους, το σπίτι είναι το καταφύγιο αλλά και ο χώρος όπου νιώθουν ασφαλείς και ήρεµοι. Τι γίνεται όµως όταν οι κλέφτες παραµονεύουν κάθε µας κίνηση; Πώς µπορούµε να προστατεύσουµε όχι µόνο τους εαυτούς µας και την οικογένειά µας, αλλά και την περιουσία µας;
Τα στατιστικά είναι σαφή. Τα τελευταία χρόνια, και ιδίως λόγω της οικονοµικής δυσπραγίας που επικρατεί, ο αριθµός των διαρρήξεων έχει αυξηθεί. Και µπορεί η αύξηση αυτή να µην είναι ραγδαία σε «νούµερο», αν όµως συσχετιστεί µε την πρόοδο που έχει καταγράψει η τεχνολογία στα οικιακά συστήµατα ασφαλείας, τα οποία έχουν γίνει πιο προσιτά στο ευρύ κοινό, µπορεί κανείς να καταλάβει πως, αντί για πιο ασφαλείς, νιώθουµε τελικά πιο φοβισµένοι και ευάλωτοι σε σχέση µε το παρελθόν.
Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία που εκδίδει κάθε χρόνο η αστυνοµία, το 2011 οι ληστείες οικιών αυξήθηκαν στην Αττική κατά 125% περίπου (605 ληστείες το 2011, έναντι 268 το 2010), ενώ το ποσοστό για τη Θεσσαλονίκη ήταν της τάξεως του 96% (63 ληστείες το 2011, έναντι 32 το 2010). Σε ό,τι αφορά στην επικράτεια, τα νούµερα δεν διαφέρουν πολύ, καθώς το ποσοστό αύξησής τους βρίσκεται στο 111% περίπου (912 το 2011, έναντι 432 το 2010).
Για το 2012, τα πρώτα διαθέσιµα στοιχεία, δείχνουν ότι στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, οι ληστείες έχουν για άλλη µια χρονιά ανοδική πορεία, καθώς αυξήθηκαν σε απόλυτο νούµερο κατά 1.457, αριθµός που αντιστοιχεί σε ποσοστιαία αύξηση 12 µονάδων.
Τι µπορώ να κάνω για να προστατέψω το σπίτι µου;
Τα µέτρα ασφαλείας σε ένα πρώτο επίπεδο είναι λίγο πολύ γνωστά:
Τοποθετούµε στην κύρια είσοδο της πολυκατοικίας µηχανισµό αυτόµατου κλεισίµατος πόρτας.
Κλειδώνουµε την κύρια πόρτα / τις κύριες πόρτες του διαµερίσµατος µε κλειδαριά ασφαλείας. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις µονοκατοικίες, όπου καλό θα ήταν να κλειδώνουµε και την εξωτερική πόρτα (αυλόπορτα) και, φυσικά, την κυρίως πόρτα του οικήµατος.
Κλειδώνουµε πάντα όταν φεύγουµε, ακόµη κι αν πρόκειται να απουσιάσουµε για ελάχιστα λεπτά.
Δεν αφήνουµε ποτέ την κύρια είσοδο ανοιχτή µε στηρίγµατα και προσέχουµε ιδιαίτερα, αν παρατηρήσουµε ότι κάποιος µας ακολουθεί µέσα στο κτίριο ή στον δρόµο.
Τα συστήµατα ασφαλείας της κυρίας εισόδου (θυροτηλέφωνο µε οπτική εικόνα), θα πρέπει να µας επιτρέπουν να αναγνωρίζουµε και να ελέγχουµε τους επισκέπτες µας.
Δεν ανοίγουµε ποτέ την πόρτα, χωρίς να βεβαιωθούµε ότι γνωρίζουµε τον επισκέπτη.
Δεν αφήνουµε ποτέ τις πόρτες των εξόδων κινδύνου ανοιχτές µε στηρίγµατα.
Δεν αφήνουµε ποτέ ξεκλείδωτες ή ανοιχτές τις πόρτες και τα παράθυρα των µπαλκονιών.
Αποφεύγουµε να δίνουµε τα κλειδιά του σπιτιού µας σε τρίτους τους οποίους δεν εµπιστευόµαστε απόλυτα.
Όταν µετακοµίζουµε, αλλάζουµε πάντα τις κλειδαριές και τα κλειδιά του νέου σπιτιού και δεν αφήνουµε δεύτερα κλειδιά της οικίας µας, κάτω από γλάστρες ή χαλάκια.
Δεν αφήνουµε ποτέ µεγάλα χρηµατικά ποσά ή αντικείµενα αξίας στο σπίτι και προσέχουµε να µην γνωστοποιούµε στον κοινωνικό και επαγγελµατικό µας περίγυρο τα περιουσιακά στοιχεία που συνηθίζουµε να φυλάσσουµε στο σπίτι µας.
Πρέπει επίσης να έχουµε πάντα κατά νου πως τα γκαράζ και οι αποθηκευτικοί χώροι είναι στόχος. Μία καλή λύση θα ήταν, εφόσον υπάρχει η οικονοµική δυνατότητα, να εγκαταστήσουµε ένα σύστηµα συναγερµού - ασφαλείας, σε εµφανές σηµείο.
Η ρουτίνα µάς στοχοποιεί Είναι δεδοµένο πως κάθε οικογένεια έχει τις συνήθειές της, τις οποίες πολλές φορές τηρεί πιστά, στο πλαίσιο της «τάξης» και του προγράµµατος. Όλα καλά ως εδώ, αν όµως κάποιος σας παρακολουθεί, µε τον τρόπο αυτό θα τεθείτε στο στόχαστρο!
«Όσο πιο συνεπείς είµαστε στα ωράριά µας, τόσο πιο ευάλωτοι γινόµαστε», υποστηρίζουν οι εταιρίες φύλαξης. Και αυτό, γιατί οι επίδοξοι διαρρήκτες – πλην σπάνιων περιπτώσεων- παρακολουθούν για κάποιο διάστηµα τον στόχο τους, µαθαίνουν τις συνήθειες και τα ωράριά του και εν τέλει, µόλις βρουν την κατάλληλη ευκαιρία, προβαίνουν στη διάρρηξη.
Τι συµβουλεύουν οι ειδικοί; Προσπαθήστε, όσο µπορείτε, να µην ακολουθείτε καθηµερινά το ίδιο ακριβώς πρόγραµµα. Όσο πιο ασυνεπείς είστε, τόσο περισσότερο δυσκολεύετε τους δράστες.
Κλασικό λάθος Νο1…
Θεωρούµε συχνά πως το να αφήσουµε ανοιχτά τα εξωτερικά φώτα του σπιτιού ή και ένα φως µέσα στο σπίτι «υποδεικνύει» πως είµαστε εκεί, άρα αποτρέπουµε τους κλέφτες από το να µας στοχοποιήσουν. Κι όµως, αυτό είναι το κλασικότερο λάθος. Και αν το καλοσκεφτούµε θα καταλάβουµε γιατί. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να καταλάβει πως, αν τα φώτα είναι για µερικές µέρες (ή και παραπάνω) διαρκώς αναµµένα, ο ιδιοκτήτης πιθανότατα λείπει; Μάλλον καθόλου, εκτός αν πρόκειται για «πρωτάρη» επίδοξο κλέφτη. Αν επιθυµούµε να ανάβουν τα φώτα του σπιτιού µας τη νύχτα, µπορούµε να εγκαταστήσουµε χρονοδιακόπτες, ως µια µέση λύση.
Κλασικό λάθος Νο2…
Ουκ ολίγα σπίτια έχουν εγκαταστήσει τα τελευταία χρόνια συστήµατα «εκφοβισµού» των επίδοξων κλεφτών. Και τι εννοούµε µε αυτό; Κουτιά συναγερµού και κάµερες παρακολούθησης που δεν λειτουργούν, µε το σκεπτικό πως µε αυτό τον τρόπο οι διαρρήκτες θα φοβηθούν και η κλοπή θα αποτραπεί. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν µας προστατεύει από τους «επαγγελµατίες» του είδους, οι οποίοι αναγνωρίζουν µε µεγάλη ευκολία τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Εποµένως είναι προτιµότερο ή να υπάρχει ένας «πραγµατικός» συναγερµός ή πολύ απλά να µην υπάρχει καθόλου αν δεν έχουµε τη δυνατότητα.
Εταιρίες παροχής υπηρεσιών φύλαξης
Μέχρι πριν από µερικά χρόνια, πιστεύαµε πως οι εταιρίες security απευθύνονταν µόνο σε ένα πολύ µικρό ποσοστό του πληθυσµού, σε άτοµα µε µεγάλη οικονοµική άνεση ή δηµόσια πρόσωπα (πολιτικούς, επιχειρηµατίες κ.λπ.). Κι όµως! Πολλοί απλοί πολίτες, σε συνεννόηση µε τους γείτονές τους, καταφεύγουν πλέον σε εταιρίες που τους παρέχουν µερική ή και 24ωρη κάλυψη προστασίας. Εταιρίες, δηλαδή, που εγκαθιστούν ένα κουβούκλιο και ελέγχουν ένα δρόµο ή µια γειτονιά και οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ολοήµερες και ολονύχτιες περιπολίες. Το κόστος µοιράζεται µεταξύ των σπιτιών και έτσι η γειτονιά κοιµάται ήσυχη.
Όπως µας είπε άνθρωπος της εταιρίας παροχής υπηρεσιών φύλαξης «ΓΕΙΤΟΝΕΣ», «δεν πρόκειται για σωµατοφύλακες. Ο ρόλος µας είναι να είµαστε άλλο ένα ζευγάρι µάτια που αγρυπνά και παρατηρεί κάθε ύποπτη κίνηση. Σε περίπτωση που αντιληφθούµε κάποια απόπειρα ληστείας ή οποιοδήποτε περιστατικό, καλούµε την αστυνοµία. Δεν επιτρέπεται άλλωστε, ούτε να οπλοφορούµε, ούτε και να επέµβουµε».
Επιπλέον, µάς τόνισε, πως το πιο σηµαντικό απ’ όλα είναι «να υπάρχει συνεργασία µεταξύ φύλακα και πελάτη. Οι φύλακες πρέπει να είναι διακριτικοί και να παρατηρούν τα πάντα από απόσταση. Επίσης, οι κινήσεις τους δεν πρέπει να είναι πάντα οι ίδιες, αλλά να κάνουν απρόβλεπτους και συχνούς ελέγχους στην περιοχή που περιπολούν. Σηµαντικό είναι να έχουν µελετήσει διεξοδικά την περιοχή και τις συνήθειες των πελατών τους, ώστε να είναι σε θέση να αντιληφθούν τυχόν ύποπτες κινήσεις».
«Ένα άλλο ζήτηµα που πρέπει να λαµβάνει υπόψη του ο πελάτης, είναι η επιλογή µιας αξιόπιστης εταιρίας. Έχω ακούσει ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο, µέλος security να ισχυρίζεται πως έχει εκπαιδευτεί ακόµα και από το FBI. Όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι, αν µη τι άλλο, αστείο», µας είπε.
Ακραίες πρακτικές…
Ο φόβος και το αίσθηµα της αυτοπροστασίας µπορούν να οδηγήσουν πολλές φορές σε ακραίες λύσεις. Η οπλοφορία, όµως, δεν αποτελεί λύση για πολλούς λόγους.
Πρώτον είναι παράνοµη, κάτι που σηµαίνει ότι και να έχουµε όπλο στο σπίτι (για παράδειγµα κυνηγετικό), δεν νοµιµοποιούµαστε να το χρησιµοποιήσουµε, ακόµη κι αν απειλείται η ζωή µας. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση µε τις ΗΠΑ για παράδειγµα, δεν υφίσταται η έννοια του οικογενειακού ασύλου. Συνεπώς, ακόµα και αν έρθουµε πρόσωπο µε πρόσωπο µε τον διαρρήκτη, δεν µπορούµε να «αρπάξουµε» ένα όπλο και να τον σηµαδέψουµε, πολλώ δε να τον πυροβολήσουµε. Ο φόβος και οι βεβιασµένες κινήσεις δεν είναι ποτέ καλοί σύµβουλοι, ιδίως όταν πρόκειται για την ασφάλεια ηµών και των κοντινών µας προσώπων.
Σύµφωνα µε στοιχεία, στην Ελλάδα υπάρχει µεγάλος αριθµός κυκλοφορούντων όπλων, αφού εκτός από τα «νόµιµα» κυνηγετικά τα οποία είναι και θανατηφόρα, κυκλοφορούν και πολλά παράνοµα πιστόλια. Το γεγονός είναι ανησυχητικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύµφωνα µε στοιχεία της Ελληνικής Αστυνοµίας, µόνο το 2012 έγιναν περίπου 1.700 εξιχνιάσεις υποθέσεων παράνοµων όπλων.
Το να προστατευθούµε είναι απλό και το µόνο που πρέπει να κάνουµε είναι να είµαστε προσεκτικοί και να λαµβάνουµε ανελλιπώς τα απαραίτητα µέτρα ασφαλείας. Βοηθοί µας σε αυτό µπορούν να είναι τόσο οι εταιρίες που εγκαθιστούν συστήµατα συναγερµού όσο και οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών φύλαξης. Παίρνοντας τον νόµο στα χέρια µας όχι µόνο θέτουµε σε κίνδυνο τη σωµατική µας ακεραιότητα, αλλά κινδυνεύουµε να βρεθούµε αντιµέτωποι µε ποινικές ευθύνες και δυσάρεστες καταστάσεις.
ΓΕΙΤΟΝΕΣ security services:
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ-ΦΥΛΑΞΗΣ
lifepositive.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάτρα: Κλείνουν τα καταστήματα και μοιράζουν δωρεάν καφέ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
