2012-09-28 22:09:13
Την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου πανηγύριζε, με το παλαιό ημερολόγιο, η Ιερά Καλύβη του Τιμίου Σταυρού στην Αγία Άννα και έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το προσκύνημα ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του πατρός Νεκταρίου από την Αδελφότητα των Αναναίων.
Έτσι, την Τετάτρτη 26/9,ο ιερέας του ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας, π.Χρυσόστομος, οι δύο Επίτροποι του ναού, ο κ. Χρήστος Χακίδης με τον γιο του τον Κυριάκο, ο οποίος και θα παντρευτεί στον ναό μας το Σάββατο 6 Οκτωβρίου και ο κ. Αθανάσιος Σαμαρίνας, ξεκίνησαν για το διήμερο αυτό προσκύνημα, υποσχόμενοι σε όλους μας πως γυρίζοντας θα μας διηγηθούν όλα όσα συνέβησαν στο προσκύνημα τους και θα μας φέρουν πολλές φωτογραφίες για να "πάρουμε" και εμείς έστω και από μακρυά την ευωδία του Αγίου Όρους, του "Περιβολιού της Παναγιάς".
Μας διηγείται λοιπόν ο π.Χρυσόστομος:
"Η συγκίνηση όλων μας ήταν μεγάλη γιατί δεν θα πηγαίναμε απλώς στο Άγιον Όρος, αλλά στο σπίτι της "Γιαγιάς" μας, όπως αναφέρουν την Αγία Άννα οι καλόγεροι μεταξύ τους και που για εμάς είναι η προστάτιδα Αγία μας μαζί με τον σύζυγο της, τον Άγιο Ιωακείμ στην Ενορία μας που έχει το όνομα τους και που τους τιμούμε ιδιαιτέρως προσπαθώντας να τους φτιάξουμε το νέο τους"σπιτικό", τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους όμορφους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη.
Με μεγάλη κατάνυξη πατήσαμε την ευλογημένη γη του Αγίου Όρους φτάνοντας στην Σκήτη της Αγίας Άννα και ανηφορίσαμε προς την Καλύβη της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, όπου μας περίμενε ο π.Νεκτάριος, εγώ πιο τολμηρός και πιο έμπειρος καβάλα στο μουλάρι, αφού συχνά έρχομαι στον ευλογημένο αυτό τόπο και ιδιαίτερα στην Αδελφότητα των Θωμάδων στην Μικρά Αγία Άννα και οι υπόλοιποι της συνοδείας μου, πεζοί.
Ο π.Νεκτάριος μας υποδέχθηκε με πολύ αγάπη, ενώ οι διακονητές της πανηγύρεως του μας πρόσφεραν το παραδοσιακό κέρασμα του Αγίου όρους,το τσίπουρο με το λουκούμι και δροσερό νερό, το πιο νόστιμο όλης της οικουμένης αφού το ευλογεί η Παναγία και η Αγία μητέρα της στον τόπο αυτόν, η Αγία Άννα.
Ξεκουραστήκαμε λίγο, πήραμε μια ανάσα και ανηφορίσαμε και πάλι προς το Κυριακό της Αγίας Άννας, όπου και θα καταλύαμε μέχρι να αρχίσει η Αγρυπνία
. Κεραστήκαμε και εκεί φάγαμε κάτι ελαφρύ και πήγαμε στα δωμάτια μας για να αναπαυτούμε.
Γύρω στις 8 το βράδυ οι καμπάνες του Κυριακού της Αγίας Άννας χτυπούσαν χαρμόσυνα για πολύ ώρα, σημάδι πως μόλις κατέφθασε ο Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, όπου και του επιφυλάχθηκε λαμπρή υποδοχή από τους πατέρες των Αδελφοτήτων των κελιών της Αγίας Άννας, μαζί με τον Ηγούμενο της Μονής της Μεγίστης Λαύρας και πλήθος ιερέων και μοναχών και αμέσως άρχισε το Απόδειπνο, κατόπιν ο Πανηγυρικός Εσπερινός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο Όρθρος και κατόπιν, τις πρώτες πρωϊνές ώρες στην Δοξολογία, έγινε η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού με το Αγιορείτικο τυπικό, πήραμε "καιρό" από τον Δεσπότη οι ιερείς που θα συμμετείχαμε στην Θεία Λειτουργία, ξημερώνοντας έγινε το Μνημόσυνο του μακαριστού π. Κυρίλλου από την αδελφότητα των Αναναίων και πάλι με το ιδιαίτερο τυπικό του Αγίου Όρους, με την συμμετοχή τριάντα και πλέον ιερέων, που κρατά περισσότερο της μισής ώρας και το πρωΐ, γύρω στις οκτώ με την παρότρυνση των πατέρων, κατευθυνθήκαμε στην Πανηγυρική μα νηστίσιμη Τράπεζα που ακολούθησε και που με περισσή αγάπη είχαν ετοιμάσει οι τραπεζάρηδες.
Πρώτος ο Δεσπότης κάθισε στην Τράπεζα έχοντας δίπλα του τον Ηγούμενο της Λαύρας κ. Πρόδρομο, μετά πέρασε η συνοδεία του Δεσπότη και οι επισκέπτες ιερείς και κατόπιν οι υπόλοιποι προσκυνητές που με δέος παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα και προσπαθούσαν να γίνουν και αυτοί μέρος αυτών που εξελίσσονταν μπροστά τους. Έγινε η προσευχή και ο Αναγνώστης άρχισε τα αναγνώσματα επιλέγοντας ένα κήρυγμα του Αγίου Ανδρέα Επισκόπου Κρήτης, και κατόπιν χτύπησε το πρώτο καμπανάκι ο Δεσπότης, δίνοντας την ευλογία του για να αρχίσουμε να τρώμε.
Η Τράπεζα ήταν στρωμένη με την παραμικρή λεπτομέρεια, αν και ήταν λιτή, απολύτως νηστίσιμη, λόγω της ημέρας της Υψώσεως του Σταυρού, αλλά τα φαγητά καλομαγειρεμένα με αγιορίτικες συνταγές και με καλογερικές τεχνικές και έτσι σε όλους μας, που είχαμε αφήσει πίσω μας μία εξουθενωτική μα ευλογημένη αγρυπνία, φαίνονταν σαν το καλύτερο γεύμα όλου του κόσμου και το τυπικό της Τράπεζας, όπως το κρατούν αναλλοίωτο στους αιώνες που υφίσταται το Αγιώνυμο Όρος, οι μοναχοί μας και φύλακες της Ορθοδοξίας, μας δημιουργούσε την σιγουριά πως ο κόσμος όλος να αναποδογυρίσει, το Άγιον Όρος θα κρατήσει την θρησκεία μας ζωντανή και ίδια στους αιώνες.
Ακολούθησε το δεύτερο καμπανάκι που μας έδινε την ευλογία ο Δεσπότης για να πιούμε κρασί, που λόγω της κόπωσης της Αγρυπνίας, επιτρέπει το αγιορείτικο τυπικό την ημέρα της Υψώσεως και όχι αλλιώς.
Μετά ακούστηκε το τρίτο καμπανάκι που δήλωνε το τέλος της Τραπέζης, ελέχθη εκ του Αναγνώστου η προσευχή, όπου ευλογήθηκαν τα περισσεύματα της Τραπέζης, μας έψαλλαν οι Θωμάδες, γνωστοί και καλλικέλαδοι ψάλτες του Αγίου Όρους τα τροπάρια της Υψώσεως αλλά και την φήμη του Μητροπολίτου Βρεσθένης κ.Θεόκλητου, και που έψαλλαν στο δεξιό αναλόγιο σε όλην την διάρκεια της Αγρυπνίας, και τέλος πραγματικά "χορτάτοι" και από αυτήν την εμπειρία αποχωρήσαμε.
Μετά βγήκαμε στην αυλή συνομιλήσαμε με τους καλογέρους των κελιών, οι συνοδοί μου βρήκαν την ευκαιρία να ρωτήσουν και να συζητήσουν με μοναχούς, να πάρουν την ευχή τους, να αδειάσουν την ψυχή τους από την δύσοσμη πραγματικότητα του κόσμου τους και να την ξαναγεμίσουν με την μυρωδάτη και ευλογημένη ζωή της ερήμου του Αγίου Όρους, με τις ολονύκτιες Ακολουθίες, την αγάπη των μοναχών, την απαράμιλλη αγιορείτικη φιλοξενία, το όμορφο φυσικό περιβάλλον με το απότομο βουνό της Αγίας Άννας, με κορυφή τον Άθωνα, και τα κελιά των μοναχών να κρέμονται ένα-ένα πάνω του, δημιουργώντας αυτήν την όμορφη γειτονιά,την Σκήτη της Αγίας Άννας της "γιαγιάς" όλου του κόσμου και προστάτιδος της ομόνυμης Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη, αλλά και προστάτιδος των άτεκνων ζευγαριών, που αγωνίζονται να δημιουργήσουν οικογένεια και προσφεύγουν σ'αυτήν για να μεσητεύσει στον Εγγονό της Χριστό, να λύσει τα δεσμά της ατεκνίας και να φέρει σε αυτά, το πολυπόθητο δώρο της τεκνογονίας.
Αργότερα το πρωΐ, επιστρέψαμε στο κελί του π. Νεκταρίου, ήπιαμε τον καφέ μας στην βεράντα με την ομορφότερη θέα που είχαμε συναντήσει ποτέ μέχρι εκείνη την στιγμή, συζητήσαμε με τους υπόλοιπους επισκέπτες της Πανηγήρεως και τον Σεβασμιώτατο κ.Θεόκλητο, άνθρωπο γλυκύτατο και καταδεκτικό, έναν ιεράρχη με σοφία και λόγο απλό και εγκάρδιο, έναν γνώριμο πια, που με την ευκαιρία και προπαντός με την ευλογία της γνωριμίας μας, δεν σταματήσαμε να τον ρωτούμε για τα πάντα και αυτός με περισσή υπομονή να μας απαντά για τα πάντα, έως ότου αποσύρθηκε στο κελί του για λίγη ξεκούραση.
Η παρέα μας μεγάλωσε όταν κατέφθασε και ο Ηγούμενος της Μεγίστης Λαύρας κ. Πρόδρομος, γνώριμος μου από τα Πανηγύρια στην Ιερά Καλύβη της Αδελφότητος των Θωμάδων στην έρημο της Αγίας Άννας και πολύ αγαπητός, που με χαρά τον υποδέχθηκε ο π.Νεκτάριο, του ετοιμάσαμε το τσάι του με το μέλι όπως του αρέσει και κατόπιν τον βομβαρδίσαμε και αυτόν με πάμπολλες ερωτήσεις εκμεταλλευόμενοι, με την καλή έννοια, την ευλογία της παρουσίας του μαζί μας, μέχρι την στιγμή που έπρεπε να αναχωρήσει για την Λαύρα όπου τον περίμεναν τα ηγουμενικά καθήκοντα του.
Όμως όλοι κάποια στιγμή κουραστήκαμε και αποσυρθήκαμε για ολιγόωρη ξεκούραση μέχρι την στιγμή που θα έπρεπε να κατηφορίσουμε το μεσημέρι για τον αρσανά της Αγίας Άννας, για να πάρουμε το καραβάκι που θα μας γυρνούσε πίσω στην Ουρανούπολη και στον "κόσμο" όπως αναφέρονται οι καλόγεροι για τον εκτός Αγίου Όρους χώρο.
Ακόμα ένα προσκύνημα έφθασε στο τέλος του και έχοντας στις αποσκευές μας, την σοφία των αγνών καλογέρων του Αγίου Όρους, μα και την ταπείνωση, την ομορφιά της ψυχής τους, την απλότητα και την αγάπη τους, επιστρέφουμε στην Ενορία μας, στα γνωστά και τετριμμένα, στην καθημερινότητα μας, όμως ψυχικά πλουσιότεροι αφού αισθανόμαστε πως, μόλις σε δύο ημέρες χωρέσαμε στην ψυχή μας την ομορφιά της χερσονήσου του Άθου, το κόσμημα της Χαλκιδικής, το "Περιβόλι της Παναγιάς", την Αγιότητα του Αγίου Όρους και την ζεστασιά του, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τον γκρίζο και άσχημο κόσμο που εμείς οι ίδιοι φτιάξαμε και που δεν μπορούμε πλέον να ανεχθούμε χωρίς αυτές τις μικρές και ευλογημένες αποδράσεις στα μοναστήρια του".
Αυτά μας είπε ο π. Χρυσόστομος όταν τον ρωτήσαμε και ίσως, άν δεν τον σταματούσαμε να μας έλεγε και άλλα, όμως πως να χωρέσουμε όλο το Άγιο Όρος σε μία και μόνο ανάρτηση μας; Θα του ζητήσουμε πάλι να μας πει και άλλα όταν θα ξαναπάει στην Αγία Άννα, στην Αδελφότητα των Θωμάδων και στο μικρό Πανηγύρι τους την 18η Οκτωβρίου με το δικό μας ημερολόγιο, με το παλιό δε ημερολόγιο την 6η Οκτωβρίου,για την εορτή του Αποστόλου Θωμά.Μέχρι τότε σας έχουμε τις φωτογραφίες από το προσκύνημα του και όσες μπόρεσε να βγάλει από την Αγρυπνία και την διαμονή του εκεί.
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://intheopatoron.blogspot.gr/2012/09/blog-post_28.html
Έτσι, την Τετάτρτη 26/9,ο ιερέας του ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας, π.Χρυσόστομος, οι δύο Επίτροποι του ναού, ο κ. Χρήστος Χακίδης με τον γιο του τον Κυριάκο, ο οποίος και θα παντρευτεί στον ναό μας το Σάββατο 6 Οκτωβρίου και ο κ. Αθανάσιος Σαμαρίνας, ξεκίνησαν για το διήμερο αυτό προσκύνημα, υποσχόμενοι σε όλους μας πως γυρίζοντας θα μας διηγηθούν όλα όσα συνέβησαν στο προσκύνημα τους και θα μας φέρουν πολλές φωτογραφίες για να "πάρουμε" και εμείς έστω και από μακρυά την ευωδία του Αγίου Όρους, του "Περιβολιού της Παναγιάς".
Μας διηγείται λοιπόν ο π.Χρυσόστομος:
"Η συγκίνηση όλων μας ήταν μεγάλη γιατί δεν θα πηγαίναμε απλώς στο Άγιον Όρος, αλλά στο σπίτι της "Γιαγιάς" μας, όπως αναφέρουν την Αγία Άννα οι καλόγεροι μεταξύ τους και που για εμάς είναι η προστάτιδα Αγία μας μαζί με τον σύζυγο της, τον Άγιο Ιωακείμ στην Ενορία μας που έχει το όνομα τους και που τους τιμούμε ιδιαιτέρως προσπαθώντας να τους φτιάξουμε το νέο τους"σπιτικό", τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους όμορφους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη.
Με μεγάλη κατάνυξη πατήσαμε την ευλογημένη γη του Αγίου Όρους φτάνοντας στην Σκήτη της Αγίας Άννα και ανηφορίσαμε προς την Καλύβη της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, όπου μας περίμενε ο π.Νεκτάριος, εγώ πιο τολμηρός και πιο έμπειρος καβάλα στο μουλάρι, αφού συχνά έρχομαι στον ευλογημένο αυτό τόπο και ιδιαίτερα στην Αδελφότητα των Θωμάδων στην Μικρά Αγία Άννα και οι υπόλοιποι της συνοδείας μου, πεζοί.
Ο π.Νεκτάριος μας υποδέχθηκε με πολύ αγάπη, ενώ οι διακονητές της πανηγύρεως του μας πρόσφεραν το παραδοσιακό κέρασμα του Αγίου όρους,το τσίπουρο με το λουκούμι και δροσερό νερό, το πιο νόστιμο όλης της οικουμένης αφού το ευλογεί η Παναγία και η Αγία μητέρα της στον τόπο αυτόν, η Αγία Άννα.
Ξεκουραστήκαμε λίγο, πήραμε μια ανάσα και ανηφορίσαμε και πάλι προς το Κυριακό της Αγίας Άννας, όπου και θα καταλύαμε μέχρι να αρχίσει η Αγρυπνία
Γύρω στις 8 το βράδυ οι καμπάνες του Κυριακού της Αγίας Άννας χτυπούσαν χαρμόσυνα για πολύ ώρα, σημάδι πως μόλις κατέφθασε ο Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος, όπου και του επιφυλάχθηκε λαμπρή υποδοχή από τους πατέρες των Αδελφοτήτων των κελιών της Αγίας Άννας, μαζί με τον Ηγούμενο της Μονής της Μεγίστης Λαύρας και πλήθος ιερέων και μοναχών και αμέσως άρχισε το Απόδειπνο, κατόπιν ο Πανηγυρικός Εσπερινός της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο Όρθρος και κατόπιν, τις πρώτες πρωϊνές ώρες στην Δοξολογία, έγινε η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού με το Αγιορείτικο τυπικό, πήραμε "καιρό" από τον Δεσπότη οι ιερείς που θα συμμετείχαμε στην Θεία Λειτουργία, ξημερώνοντας έγινε το Μνημόσυνο του μακαριστού π. Κυρίλλου από την αδελφότητα των Αναναίων και πάλι με το ιδιαίτερο τυπικό του Αγίου Όρους, με την συμμετοχή τριάντα και πλέον ιερέων, που κρατά περισσότερο της μισής ώρας και το πρωΐ, γύρω στις οκτώ με την παρότρυνση των πατέρων, κατευθυνθήκαμε στην Πανηγυρική μα νηστίσιμη Τράπεζα που ακολούθησε και που με περισσή αγάπη είχαν ετοιμάσει οι τραπεζάρηδες.
Πρώτος ο Δεσπότης κάθισε στην Τράπεζα έχοντας δίπλα του τον Ηγούμενο της Λαύρας κ. Πρόδρομο, μετά πέρασε η συνοδεία του Δεσπότη και οι επισκέπτες ιερείς και κατόπιν οι υπόλοιποι προσκυνητές που με δέος παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα και προσπαθούσαν να γίνουν και αυτοί μέρος αυτών που εξελίσσονταν μπροστά τους. Έγινε η προσευχή και ο Αναγνώστης άρχισε τα αναγνώσματα επιλέγοντας ένα κήρυγμα του Αγίου Ανδρέα Επισκόπου Κρήτης, και κατόπιν χτύπησε το πρώτο καμπανάκι ο Δεσπότης, δίνοντας την ευλογία του για να αρχίσουμε να τρώμε.
Η Τράπεζα ήταν στρωμένη με την παραμικρή λεπτομέρεια, αν και ήταν λιτή, απολύτως νηστίσιμη, λόγω της ημέρας της Υψώσεως του Σταυρού, αλλά τα φαγητά καλομαγειρεμένα με αγιορίτικες συνταγές και με καλογερικές τεχνικές και έτσι σε όλους μας, που είχαμε αφήσει πίσω μας μία εξουθενωτική μα ευλογημένη αγρυπνία, φαίνονταν σαν το καλύτερο γεύμα όλου του κόσμου και το τυπικό της Τράπεζας, όπως το κρατούν αναλλοίωτο στους αιώνες που υφίσταται το Αγιώνυμο Όρος, οι μοναχοί μας και φύλακες της Ορθοδοξίας, μας δημιουργούσε την σιγουριά πως ο κόσμος όλος να αναποδογυρίσει, το Άγιον Όρος θα κρατήσει την θρησκεία μας ζωντανή και ίδια στους αιώνες.
Ακολούθησε το δεύτερο καμπανάκι που μας έδινε την ευλογία ο Δεσπότης για να πιούμε κρασί, που λόγω της κόπωσης της Αγρυπνίας, επιτρέπει το αγιορείτικο τυπικό την ημέρα της Υψώσεως και όχι αλλιώς.
Μετά ακούστηκε το τρίτο καμπανάκι που δήλωνε το τέλος της Τραπέζης, ελέχθη εκ του Αναγνώστου η προσευχή, όπου ευλογήθηκαν τα περισσεύματα της Τραπέζης, μας έψαλλαν οι Θωμάδες, γνωστοί και καλλικέλαδοι ψάλτες του Αγίου Όρους τα τροπάρια της Υψώσεως αλλά και την φήμη του Μητροπολίτου Βρεσθένης κ.Θεόκλητου, και που έψαλλαν στο δεξιό αναλόγιο σε όλην την διάρκεια της Αγρυπνίας, και τέλος πραγματικά "χορτάτοι" και από αυτήν την εμπειρία αποχωρήσαμε.
Μετά βγήκαμε στην αυλή συνομιλήσαμε με τους καλογέρους των κελιών, οι συνοδοί μου βρήκαν την ευκαιρία να ρωτήσουν και να συζητήσουν με μοναχούς, να πάρουν την ευχή τους, να αδειάσουν την ψυχή τους από την δύσοσμη πραγματικότητα του κόσμου τους και να την ξαναγεμίσουν με την μυρωδάτη και ευλογημένη ζωή της ερήμου του Αγίου Όρους, με τις ολονύκτιες Ακολουθίες, την αγάπη των μοναχών, την απαράμιλλη αγιορείτικη φιλοξενία, το όμορφο φυσικό περιβάλλον με το απότομο βουνό της Αγίας Άννας, με κορυφή τον Άθωνα, και τα κελιά των μοναχών να κρέμονται ένα-ένα πάνω του, δημιουργώντας αυτήν την όμορφη γειτονιά,την Σκήτη της Αγίας Άννας της "γιαγιάς" όλου του κόσμου και προστάτιδος της ομόνυμης Ενορίας μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης στους Ανθόκηπους της Ευκαρπίας στην Δυτική Θεσσαλονίκη, αλλά και προστάτιδος των άτεκνων ζευγαριών, που αγωνίζονται να δημιουργήσουν οικογένεια και προσφεύγουν σ'αυτήν για να μεσητεύσει στον Εγγονό της Χριστό, να λύσει τα δεσμά της ατεκνίας και να φέρει σε αυτά, το πολυπόθητο δώρο της τεκνογονίας.
Αργότερα το πρωΐ, επιστρέψαμε στο κελί του π. Νεκταρίου, ήπιαμε τον καφέ μας στην βεράντα με την ομορφότερη θέα που είχαμε συναντήσει ποτέ μέχρι εκείνη την στιγμή, συζητήσαμε με τους υπόλοιπους επισκέπτες της Πανηγήρεως και τον Σεβασμιώτατο κ.Θεόκλητο, άνθρωπο γλυκύτατο και καταδεκτικό, έναν ιεράρχη με σοφία και λόγο απλό και εγκάρδιο, έναν γνώριμο πια, που με την ευκαιρία και προπαντός με την ευλογία της γνωριμίας μας, δεν σταματήσαμε να τον ρωτούμε για τα πάντα και αυτός με περισσή υπομονή να μας απαντά για τα πάντα, έως ότου αποσύρθηκε στο κελί του για λίγη ξεκούραση.
Η παρέα μας μεγάλωσε όταν κατέφθασε και ο Ηγούμενος της Μεγίστης Λαύρας κ. Πρόδρομος, γνώριμος μου από τα Πανηγύρια στην Ιερά Καλύβη της Αδελφότητος των Θωμάδων στην έρημο της Αγίας Άννας και πολύ αγαπητός, που με χαρά τον υποδέχθηκε ο π.Νεκτάριο, του ετοιμάσαμε το τσάι του με το μέλι όπως του αρέσει και κατόπιν τον βομβαρδίσαμε και αυτόν με πάμπολλες ερωτήσεις εκμεταλλευόμενοι, με την καλή έννοια, την ευλογία της παρουσίας του μαζί μας, μέχρι την στιγμή που έπρεπε να αναχωρήσει για την Λαύρα όπου τον περίμεναν τα ηγουμενικά καθήκοντα του.
Όμως όλοι κάποια στιγμή κουραστήκαμε και αποσυρθήκαμε για ολιγόωρη ξεκούραση μέχρι την στιγμή που θα έπρεπε να κατηφορίσουμε το μεσημέρι για τον αρσανά της Αγίας Άννας, για να πάρουμε το καραβάκι που θα μας γυρνούσε πίσω στην Ουρανούπολη και στον "κόσμο" όπως αναφέρονται οι καλόγεροι για τον εκτός Αγίου Όρους χώρο.
Ακόμα ένα προσκύνημα έφθασε στο τέλος του και έχοντας στις αποσκευές μας, την σοφία των αγνών καλογέρων του Αγίου Όρους, μα και την ταπείνωση, την ομορφιά της ψυχής τους, την απλότητα και την αγάπη τους, επιστρέφουμε στην Ενορία μας, στα γνωστά και τετριμμένα, στην καθημερινότητα μας, όμως ψυχικά πλουσιότεροι αφού αισθανόμαστε πως, μόλις σε δύο ημέρες χωρέσαμε στην ψυχή μας την ομορφιά της χερσονήσου του Άθου, το κόσμημα της Χαλκιδικής, το "Περιβόλι της Παναγιάς", την Αγιότητα του Αγίου Όρους και την ζεστασιά του, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τον γκρίζο και άσχημο κόσμο που εμείς οι ίδιοι φτιάξαμε και που δεν μπορούμε πλέον να ανεχθούμε χωρίς αυτές τις μικρές και ευλογημένες αποδράσεις στα μοναστήρια του".
Αυτά μας είπε ο π. Χρυσόστομος όταν τον ρωτήσαμε και ίσως, άν δεν τον σταματούσαμε να μας έλεγε και άλλα, όμως πως να χωρέσουμε όλο το Άγιο Όρος σε μία και μόνο ανάρτηση μας; Θα του ζητήσουμε πάλι να μας πει και άλλα όταν θα ξαναπάει στην Αγία Άννα, στην Αδελφότητα των Θωμάδων και στο μικρό Πανηγύρι τους την 18η Οκτωβρίου με το δικό μας ημερολόγιο, με το παλιό δε ημερολόγιο την 6η Οκτωβρίου,για την εορτή του Αποστόλου Θωμά.Μέχρι τότε σας έχουμε τις φωτογραφίες από το προσκύνημα του και όσες μπόρεσε να βγάλει από την Αγρυπνία και την διαμονή του εκεί.
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://intheopatoron.blogspot.gr/2012/09/blog-post_28.html
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συνάντηση Χατζηδάκη με τον Πρέσβη του Καναδά
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΗ... ΒΟΜΒΑ ΣΤΟΝ ΧΟΥΛΚ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
