ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Κακοκυβερνησία ή ακυβερνησία; Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη!

Του Σάββα ΚαλεντερίδηΟι μυστικές δημοσκοπήσειςπου κρατούν στα συρτάρια τους τα κόμματα, δείχνουν ότι ο κόσμος έχει γυρίσειτην πλάτη στα κόμματα εξουσίας, τα οποία χάνουν μεγάλο μέρος της εκλογικήςδύναμης που είχαν συγκεντρώσει στις προηγούμενες γενικές εκλογές, ενώ άνοδοεμφανίζουν τα τρία κόμματα της αριστεράς, αλλά και η Χρυσή Αυγή, ενώ οιΑνεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου εμφανίζουν αξιόλογη δυναμική.Κάνοντας μια απλήανάγνωση των στοιχείων, διαπιστώνει κανείς ότι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ,τα δυο κόμματα που χειρίστηκαν την εξουσία από το 1974 και εντεύθεν καιυποτίθεται ότι έχουν ακόμη μια πρόταση εξουσίας, δεν είναι ικανά να πείσουντους πολίτες ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη και την ψήφο τους, με αποτέλεσμα ναδημιουργείται πρόβλημα πιθανής ακυβερνησίας για την επόμενη ημέρα των εκλογών.

Παίρνουμε το δικαίωμα ναμιλούμε για πιθανή ακυβερνησία γιατί τα δυο παλιότερα κόμματα της αριστεράςπεριορίζονται τόσα χρόνια σε στείρο και άγονο καταγγελτικό λόγο, ο οποίος δενέχει τα χαρακτηριστικά μιας ουσιαστικής πρότασης εξουσίας. Κι αυτό γιατί το μενΚΚΕ, αφού αρνείται το παρόν σύστημα, δηλώνει ότι επιδιώκει αλλαγή καιεγκαθίδρυση ενός νέου (;) συστήματος διακυβέρνησης, παραγωγής και διανομής τουπλούτου, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ταλαντεύεται μεταξύ ενός ιδιότυπου κρατισμού και τουνεφελώδους «είμαστε υπέρ της Ευρώπης των λαών και όχι των αγορών».Πέρα από τα ιδεολογικάζητήματα, ένα επιπλέον στοιχείο που επιτείνει το διαφαινόμενο πολιτικό αδιέξοδοείναι οι υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει ως χώρα με την υπογραφή τουΜνημονίου-2, το οποίο στηρίζουν και δηλώνουν ότι θα στηρίξουν μετεκλογικά η ΝέαΔημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ενώ το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι θα απαλλάξουν τηχώρα απ’ αυτό, ενώ η ΔΗΜΑΡ προτιμά τα ήξεις αφίξεις;Αν θέλαμε να συνοψίσουμετα στοιχεία που συνιστούν το πολιτικό αδιέξοδο, θα λέγαμε ότι τα δυο κόμματαεξουσίας έχουν σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας, ενώ τα κόμματα της αριστεράς, μετην αντιπολιτευτική τους στάση και τον εν γένει πολιτικό τους λόγο, φαίνεταιότι δεν είναι σε θέση να συγκροτήσουν μια αξιόπιστη πρόταση εξουσίας.Για να ανατραπεί ηπαρούσα κατάσταση και να ξεπεραστεί το διαφαινόμενο αδιέξοδο, κατά τη διάρκειατου προεκλογικού αγώνα θα πρέπει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ να κάνουνριζοσπαστικές κινήσεις για να ανακτήσουν τη χαμένη αξιοπιστία τους και νακερδίσουν και πάλι το λαό ή τα τρια κόμματα της αριστεράς να συνεννοηθούνμεταξύ τους και να βρουν έναν κοινό τόπο ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει μιαεναλλακτική πρόταση εξουσίας για τον τόπο.Όσον αφορά την πρώτηπερίπτωση, η Νέα Δημοκρατία ταλανίζεται κυρίως από δυο πράγματα. Το ένα είναι το αποτυχημένο και διεφθαρμένοπαλιό, το οποίο όχι μόνο δεν λογοδότησε ποτέ και δεν έκανε αυτοκριτική στοεσωτερικό του κόμματος και μπροστά στο λαό για τα λάθη και τις λαθροχειρίες τηςπεριόδου 2004-2009, αλλά ήδη ανέλαβε κύρια πόστα και είναι και πάλι έτοιμο γιατην καταστροφική του δράση την επόμενη μέρα, μειώνοντας σημαντικά το πολιτικόκεφάλαιο που συγκέντρωσε ο Αντώνης Σαμαράς, όταν βρήκε το θάρρος και τα έβαλε μετο απολύτως διεφθαρμένο «σύστημα Μητσοτάκη», μέρος του οποίου φιλοξενεί ακόμαστις τάξεις του κόμματός του. Το άλλο είναι ηδιαχείριση της αντίφασης και της σύγχυσης που προκαλεί στους πολίτες το όχι στοΜνημόνιο-1 και το ναι στο Μνημόνιο-2. Ακόμα και στην περίπτωση που δεχτείκανείς ότι για αντικειμενικούς λόγους και για να αποφύγει η χώρα μια εθνικήκαταστροφή, όπως η επιστροφή στη δραχμή, ήταν επιβεβλημένο το ναι στοΜνημόνιο-2, θα έπρεπε να σκεφθούν καλάκαι να υπολογίσουν εκεί στη Συγγρού ότι θα έπρεπε να προηγηθεί συζήτηση επί τουθέματος στη βάση και στα όργανα, και ότι οι πολίτες δεν είναι «γουρούνι στοσακκί», όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Αν για λόγους έλλειψης πολιτικής παράδοσηςδεν έγινε ο διάλογος με τους πολίτες και την κομματική βάση, θα μπορούσε ναέχει γίνει σοβαρός διάλογος τουλάχιστον στην κοινοβουλευτική ομάδα, για νααναλάβει αυτή με τη σειρά της να πείσει τους πολίτες για τους λόγους πουεπέβαλλαν το ναι. Όμως, ούτε αυτό έγινε, με αποτέλεσμα την ημέρα της ψηφοφορίαςνα κινδυνεύσει να διαλυθεί η κοινοβουλευτική ομάδα και μια ντουζίνα διαγραμμένωνβουλευτών για το ως άνω θέμα να οδεύουν προς τους Ανεξάρτητους Πολίτες τουΠάνου Καμμένου, με σοβαρές συνέπειες για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.Τί να πει κανείς για τοΠΑΣΟΚ! Οι πολιτικά κωμικοτραγικές φιγούρες που αποπειράθηκαν να διεκδικήσουν τηθέση του υποψηφίου αρχηγού και οι αγκυλώσεις στο καταστατικό, που αντί ναπροάγουν περιορίζουν το διάλογο και τη δημοκρατία, δημιούργησαν την τραγέλαφοτου ενός υποψηφίου για την αρχηγία, δίνοντας τη χαριστική βολή σε ένα απολύτως διεφθαρμένο κόμμα-πτώμα, τα μέλη του οποίου μπορεί να τα κατηγορήσει κανείς για πολλά, αλλάόχι για συμπάθεια σε πρακτικές τύπου Στάλιν, Τσαουσέσκου και Μουσολίνι.Και μια που αναφερθήκαμεσε καθεστώτα και ιδεολογίες ποσοστών 95%, να δούμε κατά πόσο είναι πιθανό το ενδεχόμενοτα κόμματα της αριστεράς να αλλάξουν τις θέσεις τους και να συγκροτήσουν μιααξιόπιστη πρόταση εξουσίας. Το ΚΚΕ, που έχει το θάρρος να υπερασπίζεται μέχρισήμερα τον Στάλιν, χρόνια τώρα κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτέλεσε το δεκανίκιτων δυνάμεων που εγκλώβισαν τη χώρα και τους εργαζομένους στη μέγγενη τουΜάαστριχτ και της ευρωζώνης. Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, που αν δεχτούμε οτιαποτελεί κατά κάποιο τρόπο τη συνέχεια του ΚΚΕ Εσωτερικού, θα πρέπει να τρέφειμια συμπάθεια προς τον Τσαουσέσκου, που φιλοξενούσε επί πολλά χρόνια την ηγεσίατου στ Βουκουρέστι, κατηγορεί το ΚΚΕ ότι αποτελεί το δεκανίκι του συστήματοςπου οδήγησε τη χώρα στην τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, αφού με τηστάση του δεν επιτρέπει την γιγάντωση του λαϊκού κινήματος. Αν και στην πολιτική όλα είναι πιθανά, ησύγκλιση στα κόμματα της αριστεράς και η συγκρότηση μετώπου ή πρότασηςεξουσίας, με βάση τις μέχρι τώρα ενδείξεις, δεν φαίνεται πιθανό ενδεχόμενο.Ασφαλώς υπάρχουν καιάλλες πτυχές στις οποίες θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς, όμως το τελικό συμπέρασμαδύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει. Όλαδείχνουν ότι συγκεντρώνονται στον ορίζοντα τα σύννεφα της ακυβερνησίας, με ό,τιαυτό μπορεί να συμμένει για μια χώρα που έχει διαλυμμένο κρατικό μηχανισμό,διαλυμμένη κοινωνία, διαλυμμένη οικονομία και σοβαρότατες υποχρεώσεις πουαπορρέουν από την υπογραφή του Μνημονίου-2 και το αγγλικό δίκαιο, που απειλείτην ίδια την ύπαρξη της χώρας.Χωρίς να μπορεί να πεικανείς εύκολα πιο είναι χειρότερο για τη χώρα, η κακοκυβερνησία που επικρατούσεεπί δεκαετίες ή η ακυβερνησία που απειλεί την πατρίδα μας μετά τις προσεχείςεκλογές, θα ήταν ευχής έργο ναμπορούσαμε τουλάχιστον να πούμε ή να ελπίσουμε ότι η ακυβερνησία θα γεννήσει τονέο, χωρίς όμως να έχει προηγηθεί κάποια εθνική καταστροφή, όπως έγινε το 1922,το 1944 και το 1974. InfoGnomon