2012-10-03 00:58:35
Εξέλιπε κάθε ελπίδα για ουσιαστική αλλαγή της γερμανικής πολιτικής μετά την επιλογή του Πέερ Στάινμπρικ ως υποψήφιου καγκελάριου εκ μέρους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας (SPD) για τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2013. Ο Στάινμπρικ είναι ο κατά πολύ δεξιότερος από τους τρεις σοσιαλδημοκράτες υποψηφίους για τη θέση αυτήν.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι και οι τρεις ήταν εξ ορισμού υποψήφιοι... ήττας! Αναφερόμενοι στα σημερινά δεδομένα δεν έχουν ελπίδα νίκης, καθώς οι δεξιοί χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Μέρκελ προηγούνται σε όλες τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον δέκα (!) μονάδες. Πιο αριστερός από τους τρεις είναι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο πρόεδρος του SPD. Απορρίπτεται όμως από τους Γερμανούς επιχειρηματίες, οι οποίοι σωστά εκτιμούν ότι δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά εξεγερτικά φαινόμενα σε χώρες της Ευρωζώνης ώστε να χρειάζονται έναν καγκελάριο σαν τον Γκάμπριελ για να χειριστεί τις κοινωνικές εντάσεις
. Ο «κεντριστής» είναι ο Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD.Αυτός έχει ήδη ηττηθεί από τη Μέρκελ το 2009, οδηγώντας τους σοσιαλδημοκράτες στη συντριβή: Οχι μόνο το SPD έχασε 11,2 (!) εκατοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2005, αλλά σημείωσε και το χειρότερο εκλογικό ποσοστό των 60 μεταπολεμικών χρόνων της ιστορίας του! Και ο Πέερ Στάινμπρικ την ήττα συμβολίζει. Το 2002 αναδείχθηκε πρωθυπουργός της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, η οποία ήταν απόρθητο κάστρο της σοσιαλδημοκρατίας. Ο Στάινμπρικ όμως «κατόρθωσε» να οδηγήσει το SPD στην ήττα στο κρατίδιο αυτό το 2005! Προσωπικά πάντως αυτό δεν του στοίχισε καθόλου γιατί έγινε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» της Δεξιάς με το SPD υπό τη Μέρκελ από το 2005 ως το 2009. Γι' αυτό και δεν απουσιάζει η ειρωνεία από τον τίτλο του ρεπορτάζ των «Τάιμς της Ν. Υόρκης» για την υποψηφιότητα Στάινμπρικ: «Πρώην υπουργός της Μέρκελ επιλέγεται να είναι υποψήφιος εναντίον της»! Η γαλλική «Λε Μοντ» υπογραμμίζει ότι ο Στάινμπρικ «έχει την εύνοια των εργοδοτικών κύκλων» και δημοσιοποιεί ότι από το 2009 που έπαψε να είναι υπουργός μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 συμμετείχε επί πληρωμή σε περίπου 75 συνδιασκέψεις. Η δραστηριότητα αυτή, του απέφερε τουλάχιστον 600.000 ευρώ επιπλέον του μισθού του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η εφημερίδα που προέβαλε περισσότερο την επιλογή του Στάινμπρικ ως υποψηφίου του SPD για την καγκελαρία ήταν η... συντηρητική «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η κατεξοχήν εφημερίδα του γερμανικού κεφαλαίου! Ο Στάινμπρικ είναι σκληρός υποστηρικτής του ηγεμονικού ρόλου της Γερμανίας και φανατικός υπέρμαχος της λιτότητας. Εκπροσωπεί όμως πρωτίστως τα συμφέροντα του παραγωγικού γερμανικού κεφαλαίου και όχι των γερμανικών χρηματοοικονομικών κύκλων. Αυτό του προσδίδει μεγαλύτερο ρεαλισμό στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ευρωζώνης, τη διατήρηση της οποίας επιδιώκει πάση θυσία, με ταυτόχρονη βεβαίως επιβολή των κανόνων δημοσιονομικής πειθαρχίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στη Γαλλία για την εκλογή προέδρου είχε χαρακτηρίσει «αφελή (!)» τη θέση του ομοϊδεάτη του Φρ. Ολάντ για επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου που έχει επιβάλει η Μέρκελ. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι θα ανατρέψει τη Μέρκελ και θα σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με τους Πράσινους. Οι πιθανότητες είναι μηδαμινές. Ο Στάινμπρικ θα ηττηθεί από τη Μέρκελ και στη συνέχεια θα σχηματιστεί στη Γερμανία κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» δεξιών και σοσιαλδημοκρατών, ώστε συσπειρωμένοι οι Γερμανοί να επιβάλουν τη θέλησή τους και τα συμφέροντά τους σε όλη την Ευρώπη. -Γ.Δελαστικ / ΕΘΝΟΣ
I-Reporter
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι και οι τρεις ήταν εξ ορισμού υποψήφιοι... ήττας! Αναφερόμενοι στα σημερινά δεδομένα δεν έχουν ελπίδα νίκης, καθώς οι δεξιοί χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Μέρκελ προηγούνται σε όλες τις δημοσκοπήσεις τουλάχιστον δέκα (!) μονάδες. Πιο αριστερός από τους τρεις είναι ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο πρόεδρος του SPD. Απορρίπτεται όμως από τους Γερμανούς επιχειρηματίες, οι οποίοι σωστά εκτιμούν ότι δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά εξεγερτικά φαινόμενα σε χώρες της Ευρωζώνης ώστε να χρειάζονται έναν καγκελάριο σαν τον Γκάμπριελ για να χειριστεί τις κοινωνικές εντάσεις
I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Εργασιακή τρομοκρατία" δηλώνει αναγνώστρια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ