Γιατί η κρίση δεν ενώνει τους Έλληνες; Αναγνώστης αναρωτιέται...

2012-10-03 16:18:03

Κρίση, ανταγωνισμός, όλοι παλεύουν για το ίδιο ευρώ (αν υπάρχει) του ίδιου πελάτη. Οι ελληνικές εταιρίες αγωνίζονται να μείνουν ζωντανές και οι ξένοι καραδοκούν για να τις ρουφήξουν με μια χαψιά. Σίγουρα η ανέχεια φέρνει εξάρτηση. Όμως σε αυτή την κρίση δεν μπορεί να υπάρξει ισοπέδωση. Δεν μπορούν όλα να παραδοθούν σε όποιον μπορεί να τα αγοράσει, χωρίς κρίση. Δεν είναι όλες οι εταιρείες… «εθνικά» σημαντικές με τον ίδιο τρόπο. Τα καράβια που οργώνουν (για πόσο ακόμα;) το Αιγαίο και συνδέουν τους νησιώτες με τον κορμό της χώρας δεν επιτρέπεται να παραδοθούν σε ξένα συμφέροντα. Αφορμή για αυτές τις σκέψεις δημοσιεύματα για τη «συνεργασία» της ΝΕΛ με τον Grimaldi στη γραμμή Μπρίντεζι –Ηγουμενίτσα. Τι συνεργασία είναι αυτή όταν η ΝΕΛ έβγαλε το πλοίο της από τη γραμμή? Τι «πούλησε» η ΝΕΛ στον Ιταλό και τι αγόρασε ο Ιταλός από τη ΝΕΛ? Τους πελάτες της ή «ποδαράκι» στο Αιγαίο? Σύμπλευση για το μέλλον ή προσπάθεια σωτηρίας από μια ελληνική εταιρεία που πάσχει από ρευστό και την κυνηγούν οι πιστωτές της…και δεν είναι η μόνη βέβαια! Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, γιατί η ΝΕΛ δε συνεργάζεται μια ελληνική εταιρεία? Γιατί δεν μπορούμε να τα βρούμε εκ των ενόντων για να μην ξεπουληθούμε? Τόσο δύσκολο είναι να συνεργαστούν ελληνικές εταιρείες και να μη διαβάζουμε φράσεις όπως «εμπορικά η ΝΕΛ θα συμβάλει στην ενίσχυση της οργάνωσης του ιταλικού ομίλου στην Ελλάδα στο πλαίσιο της συνεργασίας στις γραμμές της Ελλάδας, της Τουρκίας και των Βαλκανίων»

. Γιατί να ενισχυθεί η οργάνωση ενός ιταλικού ομίλου στη χώρα μας? δεν υπάρχει άλλη λύση? Γιατί η κρίση δεν ενώνει τους έλληνες? Και για την ιστορία που δεν είναι πάντα για πέταμα…το 1940 ένας Εμανουέλε (ο ιταλός πρέσβης Γκράτσι) τελεσιγράφησε σε ένα Γιάννη (τον πρωθυπουργό Μεταξά) να αφήσει τους Ιταλούς να περάσουν από την Ελλάδα προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβουν κάποια στρατηγικά σημεία όπως τα λιμάνια, για να μπορεί να προωθηθεί ο ιταλικός στρατός προς Αφρική. Αυτός ο Γιάννης τότε είπε ένα ΟΧΙ σε αυτόν τον Εμανουέλε, η Ελλάδα δέχθηκε την λυσσαλέα επίθεση των Ιταλών αλλά στάθηκε με κόπο, πολύ αργότερα στα πόδια της. Σήμερα που ένας Γιάννης (ο Αβραντίνης της ΝΕΛ) είπε ΝΑΙ σε έναν Εμανουέλε (τον Grimaldi της Μinoan) αναρωτιέμαι αν η Ελλάδα θα μπορέσει ξανά να σταθεί στα ακτοπλοϊκά της πόδια.

Ένας ανήσυχος πολίτης

Αναγνώστης
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ