2012-10-08 17:35:02
από το Γραφείο Τύπου
Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας που υλοποιούνται από τη ΓΣΕΕ, τα κατά τόπους εργατικά κέντρα και τους δήμους, υπό την αιγίδα ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης παρουσιάστηκαν από διάφορες πλευρές, ως προσπάθεια άμβλυνσης του προβλήματος της ανεργίας. Η σωτηρία ή η προσωρινή ανάσα για εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, που η προσπάθεια ανύψωσης των δεικτών κερδοφορίας του κεφαλαίου τους πέταξαν και συνεχίζουν να τους πετάν στο περιθώριο της κοινωνίας, στην εξαθλίωση, στα όρια της επιβίωσης και στην απελπισία. Μια απελπισία, την οποία επιχειρούν να ανακυκλώσουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου προκειμένου να γίνει ο δούρειος ίππος για την επιβολή ενός κοινωνικού μεσαίωνα που εδώ και αρκετό καιρό σχεδιάζεται από κοινού από τα διάφορα κυβερνητικά σχήματα της χώρας μας, το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο καθώς και τους υπερεθνικούς οργανισμούς τους, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Τα προγράμματα αυτά όμως, δεν αποτελούν τίποτε άλλο από μια ακόμη προσπάθεια άλωσης των πάλε ποτέ συμβάσεων του δημοσίου και την αντικατάστασή τους με νομότυπο τρόπο και με την σφραγίδα του κράτους και του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ, με συμβάσεις πείνας και βαρβαρότητας. Ρόλο δε σε αυτό το μεγάλο στοίχημα δεν καλείται να παίξει μόνο η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που επάξια πλέον καλείτε να μεταμορφωθεί σε εργοδότη, αλλά όλοι οι «φίλοι» των αστικών κέντρων εξουσίας, δηλαδή μια σειρά Μ.Κ.Ο και εργολάβων. Ένας ρόλος που θα ανταμείβεται ίσος και αδρά, μιας και τα λεφτά που δε θα παίρνουν οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι, μιας και οι μισθοί τους δε θα υπερβαίνουν τα 600 ευρώ, θα πηγαίνουν στις τσέπες των Μ.Κ.Ο., των εργολάβων και των υψηλόβαθμων στελεχών του εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Σε όλα τα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί η αναίτια και ανεξήγητη αναμονή χιλιάδων δικαιούχων, οι οποίοι αναμένουν επ’ αόριστων από τον Αύγουστο ακόμα, να κλιθούν για να υπογράψουν τη σύμβαση εργασίας και να αρχίσουν να εργάζονται στη θέση που έχουν κατανεμηθεί. Η αναμονή γίνεται δε οργή από την απαράδεκτη στάση του Εργατικού Κέντρου Βόλου το οποίο αδιαφορώντας επιδεκτικά για τους εργαζόμενους που θεωρητικά υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, αδυνατεί και αδιαφορεί να δώσει σαφείς απαντήσεις για το πότε επίκεινται οι προσλήψεις.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας απαιτεί καταρχάς να δοθεί υπεύθυνα στη δημοσιότητα απάντηση από τους αρμόδιους, για το πότε επίκειται να κληθούν οι ωφελούμενοι συμβασιούχοι, καθώς και να απαντηθεί με πιστικό τρόπο που οφειλόταν η τεράστια καθυστέρηση. Από την άλλη καλεί όλους τους εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, από την πρώτη στιγμή που θα πιάσουν δουλειά να δημιουργήσουν εργατικές συσπειρώσεις και συλλογικότητες σε κάθε επίπεδο και μορφή για να είναι από τη μία σε θέση να επιβάλουν τα δίκια τους κάθε στιγμή που τόσο το «μικρό κράτος» των δημοτικών αρχών, όσο και οι εργοδότες μας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΒ, αλλά και η κυβέρνηση με την τρόικα, τολμήσουν να βάλλουν χέρι στα μέχρι τώρα πενιχρά μας δικαιώματα, και από την άλλη μέσα από τους συλλογικούς τους αγώνες και με την κοινή τους δράση με όλη τη θιγόμενη πλειοψηφία να καταργήσουν των εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν καθώς και το σύνολο των μνημονικών πολιτικών. Για να πάρουμε σήμερα τα μεροκάματα που μας κλέβουν διεκδικώντας τη ζωή και την κοινωνία που ποτέ δεν είχαμε. Γιατί στη μάχη αυτή κανείς δεν πρέπει να είναι μόνος.
Tromaktiko
Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας που υλοποιούνται από τη ΓΣΕΕ, τα κατά τόπους εργατικά κέντρα και τους δήμους, υπό την αιγίδα ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης παρουσιάστηκαν από διάφορες πλευρές, ως προσπάθεια άμβλυνσης του προβλήματος της ανεργίας. Η σωτηρία ή η προσωρινή ανάσα για εκατοντάδες χιλιάδες ανέργους, που η προσπάθεια ανύψωσης των δεικτών κερδοφορίας του κεφαλαίου τους πέταξαν και συνεχίζουν να τους πετάν στο περιθώριο της κοινωνίας, στην εξαθλίωση, στα όρια της επιβίωσης και στην απελπισία. Μια απελπισία, την οποία επιχειρούν να ανακυκλώσουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου προκειμένου να γίνει ο δούρειος ίππος για την επιβολή ενός κοινωνικού μεσαίωνα που εδώ και αρκετό καιρό σχεδιάζεται από κοινού από τα διάφορα κυβερνητικά σχήματα της χώρας μας, το διεθνές και ντόπιο κεφάλαιο καθώς και τους υπερεθνικούς οργανισμούς τους, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Τα προγράμματα αυτά όμως, δεν αποτελούν τίποτε άλλο από μια ακόμη προσπάθεια άλωσης των πάλε ποτέ συμβάσεων του δημοσίου και την αντικατάστασή τους με νομότυπο τρόπο και με την σφραγίδα του κράτους και του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ, με συμβάσεις πείνας και βαρβαρότητας. Ρόλο δε σε αυτό το μεγάλο στοίχημα δεν καλείται να παίξει μόνο η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που επάξια πλέον καλείτε να μεταμορφωθεί σε εργοδότη, αλλά όλοι οι «φίλοι» των αστικών κέντρων εξουσίας, δηλαδή μια σειρά Μ.Κ.Ο και εργολάβων. Ένας ρόλος που θα ανταμείβεται ίσος και αδρά, μιας και τα λεφτά που δε θα παίρνουν οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι, μιας και οι μισθοί τους δε θα υπερβαίνουν τα 600 ευρώ, θα πηγαίνουν στις τσέπες των Μ.Κ.Ο., των εργολάβων και των υψηλόβαθμων στελεχών του εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Σε όλα τα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί η αναίτια και ανεξήγητη αναμονή χιλιάδων δικαιούχων, οι οποίοι αναμένουν επ’ αόριστων από τον Αύγουστο ακόμα, να κλιθούν για να υπογράψουν τη σύμβαση εργασίας και να αρχίσουν να εργάζονται στη θέση που έχουν κατανεμηθεί. Η αναμονή γίνεται δε οργή από την απαράδεκτη στάση του Εργατικού Κέντρου Βόλου το οποίο αδιαφορώντας επιδεκτικά για τους εργαζόμενους που θεωρητικά υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, αδυνατεί και αδιαφορεί να δώσει σαφείς απαντήσεις για το πότε επίκεινται οι προσλήψεις.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Μαγνησίας απαιτεί καταρχάς να δοθεί υπεύθυνα στη δημοσιότητα απάντηση από τους αρμόδιους, για το πότε επίκειται να κληθούν οι ωφελούμενοι συμβασιούχοι, καθώς και να απαντηθεί με πιστικό τρόπο που οφειλόταν η τεράστια καθυστέρηση. Από την άλλη καλεί όλους τους εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, από την πρώτη στιγμή που θα πιάσουν δουλειά να δημιουργήσουν εργατικές συσπειρώσεις και συλλογικότητες σε κάθε επίπεδο και μορφή για να είναι από τη μία σε θέση να επιβάλουν τα δίκια τους κάθε στιγμή που τόσο το «μικρό κράτος» των δημοτικών αρχών, όσο και οι εργοδότες μας της ΓΣΕΕ και του ΕΚΒ, αλλά και η κυβέρνηση με την τρόικα, τολμήσουν να βάλλουν χέρι στα μέχρι τώρα πενιχρά μας δικαιώματα, και από την άλλη μέσα από τους συλλογικούς τους αγώνες και με την κοινή τους δράση με όλη τη θιγόμενη πλειοψηφία να καταργήσουν των εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν καθώς και το σύνολο των μνημονικών πολιτικών. Για να πάρουμε σήμερα τα μεροκάματα που μας κλέβουν διεκδικώντας τη ζωή και την κοινωνία που ποτέ δεν είχαμε. Γιατί στη μάχη αυτή κανείς δεν πρέπει να είναι μόνος.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δέκα σημάδια ότι είσαι πιο κοντά στο να αγαπήσεις τον εαυτό σου!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Reuters: Εχθρική υποδοχή της Μέρκελ στην Αθήνα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
