2012-10-09 15:54:04
από την Βάλια Μπαζού
Η επίσκεψη της Μέρκελ - της ιδίας, του ολογράμματός της ή του σωσία, κασκαντέρ της- μου θύμισε μια ελληνογερμανική πρωτοβουλία που είχε αναληφθεί πριν από, περίπου, ένα... χρόνο για την φορολόγηση του πλούτου.
Ήταν 21 Οκτωβρίου του 2011, όταν ο Μιχάλης Τρεμόπουλος και ο Σβεν Γκήγκολντ, ευρωβουλευτές των Πρασίνων, ξεκίνησαν ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία, εκστρατεία υπογραφών στο διαδίκτυο, με στόχο τη φορολόγηση των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών και με προοπτική να αποκτήσει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και να συνδυαστεί με κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και την καταστολή της φοροδιαφυγής.
Το βασικό σκεπτικό της έκκλησης, όπως αναφερόταν στο σχετικό δελτίο τύπου που βγήκε ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία ήταν «ότι τα μεγάλα ιδιωτικά χαρτοφυλάκια δε θα είχαν διατηρήσει την αξία τους χωρίς τα ιλιγγιώδη ποσά δημόσιου χρήματος που ξοδεύτηκαν για τη διάσωση των τραπεζών. Η φορολόγησή τους είναι λοιπόν απαραίτητη, ως αντιστάθμισμα για τα αυξημένα δημόσια ελλείμματα και τις σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις».
Σκέφτηκα, λοιπόν, να δω πόσοι από τότε έχουν υπογράψει την αυτονόητη αυτή έκκληση. Και το αποτέλεσμα είναι απλώς απογοητευτικό.
Ένα χρόνο μετά, το κείμενο της έκκλησης έχουν υπογράψει μόνον 2.916 . Δεν ξέρω γιατί.
Μπορεί να μην εμπιστεύθηκαν ούτε τους Έλληνες ούτε τους Γερμανούς Πράσινους. Μπορεί να διαφωνούν. Μπορεί απλώς να μην έχουν χρόνο ούτε για ένα κλικ μέσω του υπολογιστή. Μπορεί να το θεωρούν μάταιο. Μπορεί να μην ικανοποιεί την ανάγκη για εκτόνωση. Μπορεί να είναι light διαμαρτυρία σε μια εποχή που αποθεώνει την ένταση.
Τι κρίμα Ολόκληρο το κείμενο της έκκλησης είναι το εξής:
«Την ώρα που οι δημόσιοι προϋπολογισμοί προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με περικοπές και ελλείμματα, ο ιδιωτικός πλούτος έχει αυξηθεί με γρήγορους ρυθμούς. Σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ο πλούτος είναι υπερσυγκεντρωμένος σε χέρια που αποτελούν λιγότερο από το 10% της κοινωνίας, ενώ οι ανισότητες παντού διευρύνονται. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξοδέψει 4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος προκειμένου να σταθεροποιήσουν την οικονομία και να διασώσουν τράπεζες, παρεμβάσεις που διέσωσαν και την αξία ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων. Τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου χρέους οδήγησαν, όμως, σε αυξημένα ελλείμματα και σε επιπρόσθετες περικοπές σε παιδεία, υγεία, δημόσιες υπηρεσίες και μελλοντικές επενδύσεις.
Καλούμε λοιπόν την ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση να θεσπίσουν ένα μόνιμο φόρο στον ιδιωτικό πλούτο. Ζητάμε επίσης επιτακτικά από τις κυβερνήσεις μας να αναλάβουν πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για συντονισμό της εισαγωγής ενός φόρου για τον πλούτο σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε., μαζί με συντονισμένη καταστολή των φορολογικών παραδείσων και της φοροδιαφυγής, ώστε ο φόρος αυτός να εισπράττεται παντού με ίσους όρους».
topontiki.gr
Η επίσκεψη της Μέρκελ - της ιδίας, του ολογράμματός της ή του σωσία, κασκαντέρ της- μου θύμισε μια ελληνογερμανική πρωτοβουλία που είχε αναληφθεί πριν από, περίπου, ένα... χρόνο για την φορολόγηση του πλούτου.
Ήταν 21 Οκτωβρίου του 2011, όταν ο Μιχάλης Τρεμόπουλος και ο Σβεν Γκήγκολντ, ευρωβουλευτές των Πρασίνων, ξεκίνησαν ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία, εκστρατεία υπογραφών στο διαδίκτυο, με στόχο τη φορολόγηση των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών και με προοπτική να αποκτήσει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και να συνδυαστεί με κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων και την καταστολή της φοροδιαφυγής.
Το βασικό σκεπτικό της έκκλησης, όπως αναφερόταν στο σχετικό δελτίο τύπου που βγήκε ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Γερμανία ήταν «ότι τα μεγάλα ιδιωτικά χαρτοφυλάκια δε θα είχαν διατηρήσει την αξία τους χωρίς τα ιλιγγιώδη ποσά δημόσιου χρήματος που ξοδεύτηκαν για τη διάσωση των τραπεζών. Η φορολόγησή τους είναι λοιπόν απαραίτητη, ως αντιστάθμισμα για τα αυξημένα δημόσια ελλείμματα και τις σοβαρές περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες και δημόσιες επενδύσεις».
Σκέφτηκα, λοιπόν, να δω πόσοι από τότε έχουν υπογράψει την αυτονόητη αυτή έκκληση. Και το αποτέλεσμα είναι απλώς απογοητευτικό.
Ένα χρόνο μετά, το κείμενο της έκκλησης έχουν υπογράψει μόνον 2.916 . Δεν ξέρω γιατί.
Μπορεί να μην εμπιστεύθηκαν ούτε τους Έλληνες ούτε τους Γερμανούς Πράσινους. Μπορεί να διαφωνούν. Μπορεί απλώς να μην έχουν χρόνο ούτε για ένα κλικ μέσω του υπολογιστή. Μπορεί να το θεωρούν μάταιο. Μπορεί να μην ικανοποιεί την ανάγκη για εκτόνωση. Μπορεί να είναι light διαμαρτυρία σε μια εποχή που αποθεώνει την ένταση.
Τι κρίμα Ολόκληρο το κείμενο της έκκλησης είναι το εξής:
«Την ώρα που οι δημόσιοι προϋπολογισμοί προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με περικοπές και ελλείμματα, ο ιδιωτικός πλούτος έχει αυξηθεί με γρήγορους ρυθμούς. Σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ο πλούτος είναι υπερσυγκεντρωμένος σε χέρια που αποτελούν λιγότερο από το 10% της κοινωνίας, ενώ οι ανισότητες παντού διευρύνονται. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ξοδέψει 4,6 τρισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος προκειμένου να σταθεροποιήσουν την οικονομία και να διασώσουν τράπεζες, παρεμβάσεις που διέσωσαν και την αξία ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων. Τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου χρέους οδήγησαν, όμως, σε αυξημένα ελλείμματα και σε επιπρόσθετες περικοπές σε παιδεία, υγεία, δημόσιες υπηρεσίες και μελλοντικές επενδύσεις.
Καλούμε λοιπόν την ελληνική και τη γερμανική κυβέρνηση να θεσπίσουν ένα μόνιμο φόρο στον ιδιωτικό πλούτο. Ζητάμε επίσης επιτακτικά από τις κυβερνήσεις μας να αναλάβουν πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για συντονισμό της εισαγωγής ενός φόρου για τον πλούτο σε όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε., μαζί με συντονισμένη καταστολή των φορολογικών παραδείσων και της φοροδιαφυγής, ώστε ο φόρος αυτός να εισπράττεται παντού με ίσους όρους».
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΙΤΕ: Αμήχανα στιγμιότυπα από οικογενειακές διακοπές
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
