Ολη η εξουσία στον Μ. Ντράγκι

2012-10-09 18:56:25

Του Γιώργου Καπόπουλου

Ο Μ. Ντράγκι έχει πλέον την πλήρη πρωτοβουλία κινήσεων για τα μη συμβατικά μέτρα θωράκισης της Ευρωζώνης που πρόκειται να εξαγγείλει, πολύ απλά γιατί η Γερμανία δεν έχει εναλλακτική πρόταση να αντιτείνει: Το σημερινό στάτους κβο των διασώσεων μέσω μνημονίων και του φαύλου κύκλου λιτότητας - ανεργίας - ύφεσης οδηγεί σε ασύντακτη κατάρρευση, ενώ το κόστος της επιστροφής της Γερμανίας στο εθνικό νόμισμα θα κόστιζε σύμφωνα με τον οικονομικό σύμβουλο της Αγκ. Μέρκελ, Λαρς Φελντ, τη μείωση του ΑΕΠ της χώρας κατά δέκα μονάδες.

Το μόνο που μπορεί να κάνει η γερμανική πλευρά είναι να δώσει σκληρή μάχη οπισθοφυλακής για να μπορέσει η Μέρκελ να απορροφήσει το κόστος της αναπόφευκτης στροφής ή να συνάψει συμβιβασμό με ευνοϊκότερους όρους. Αν ανατρέξουμε στη στρατιωτική ιστορία, οι Μέρκελ-Σόιμπλε έχασαν τη μάχη του σκληρού ευρώ και της άρνησης μιας συνολικής θωράκισης, όπως ακριβώς ο στρατάρχης Φον Κλούγκε έχασε την αρματομαχία του Κουρσκ το 1943, με τον στρατάρχη Φον Μανστάιν στη συνέχεια να μην μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να δώσει μια συντεταγμένη σκληρή μάχη οπισθοφυλακής

. Αυτό που δεν δέχεται να κάνει η Μέρκελ επί δύο χρόνια, θα το κάνει ο Ντράγκι: Η Ευρωζώνη θα γίνει «Transfer Union», με την ΕΚΤ να έχει τον κύριο λόγο και να ορίζει τις προτεραιότητες, μια αρμοδιότητα που συνήθως έχουν οι ομοσπονδιακές κυβερνήσεις. Το πάρτι, όπου το Βερολίνο κερδοσκοπούσε σε βάρος των εταίρων του με μηδενικό έως αρνητικό κόστος δανεισμού συνθλίβοντας την ανταγωνιστικότητά τους, τελείωσε. Αν διαλυθεί ασύντακτα το ευρώ εξανεμίζονται και τα λάφυρα πολέμου που συσσώρευσαν την τελευταία διετία οι Μέρκελ-Σόιμπλε. Ετσι η σκληρή επίθεση του επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ, Βάιντεμαν, φαίνεται να είναι κάτι παραπάνω από γερμανικός δογματισμός και ο χαρακτηρισμός του Ντράγκι ως παραχαράκτη από τον επικεφαλής των Χριστιανοσοσιαλιστών της Βαυαρίας δεν απηχεί μόνο τον χονδροειδή πολιτικό λόγο που είναι παράδοση στην πολιτική σκηνή του Μονάχου. Ενας τραπεζίτης ετοιμάζεται να αναλάβει στην πράξη την πολιτική ηγεσία της Ευρωζώνης καλύπτοντας το κενό της πολιτικής. Το αυστηρό ανεξάρτητο θεσμικό πλαίσιο της ΕΚΤ που επέβαλε η γερμανική πλευρά γίνεται σήμερα μπούμερανγκ, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα θεσμική ή εξωθεσμική πολιτικής παρέμβασης, που να εμποδίζει την εφαρμογή των αποφάσεων του κεντρικού τραπεζίτη. Ετσι εξηγείται ένα και πλέον χρόνο μετά η παραίτηση του Βέμπερ από την ηγεσία της Μπούντεσμπανκ και η διεκδίκηση της διαδοχής του Τρισέ στο τιμόνι της ΕΚΤ. Προφανώς είχε δει ότι η στροφή στις αντισυμβατικές μεθόδους παρέμβασης που έχει εξαγγείλει ο Ντράγκι έρχεται ως αναπόφευκτη αλλά και μετωπικά ασύμβατη με τις αξίες και τις αρχές του. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι σκληρή για το Βερολίνο: Το ξήλωμα της γερμανικής αδιαλλαξίας στη διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης θα αρχίσει από το θεσμικό όργανο που προοριζόταν να εγγυάται την ακαμψία και την ακινησία. Με τις αναμενόμενες πρωτοβουλίες του ο Ντράγκι διευκολύνει την Μέρκελ πολιτικά, καθώς δεν χρεώνεται την ευθύνη της στροφής, αλλά και τους Ολάντ και Ραχόι που αποφεύγουν μια σκληρή διαπραγμάτευση με το Βερολίνο, που θα μπορούσε να καταλήξει σε ανοικτή σύγκρουση. Ο μόνος τρόπος να ελεγχθεί ο Ντράγκι θα ήταν η Οικονομική Διακυβέρνηση και η Πολιτική Ένωση, που δεν μπορούν να οικοδομηθούν μέσα σε λίγους μήνες. Το Κουρσκ της Μέρκελ Οι Μέρκελ-Σόιμπλε έχασαν τη μάχη του σκληρού ευρώ και της άρνησης μιας συνολικής θωράκισης, όπως ακριβώς ο στρατάρχης Φον Κλούγκε έχασε την αρματομαχία του Κουρσκ το 1943, με τον στρατάρχη Φον Μανστάιν στη συνέχεια να μην μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να δώσει μια συντεταγμένη σκληρή μάχη οπισθοφυλακής. * ΗΜΕΡΗΣΙΑ
I-Reporter

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ