2012-10-10 17:28:00
Στρατηγική επιλογή η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και πράγματι ο ελληνικός λαός ματώνει για να αποφευχθεί η χρεοκοπία και να παραμείνει η χώρα του στο "κλαμπ της ευημερίας" (με την ελπίδα να την ανακτήσει μια μέρα). Η κυβέρνηση υπό την πίεση της Τρόικας και του Βερολίνου, δεν έχει άλλη επιλογή από το να εφαρμόζει επώδυνα, αντιλαϊκά, άδικα και αντικοινωνικά μέτρα περικοπών για να πετύχει τους στόχους που της έχουν επιβληθεί.
Ναι, είναι σαν ένας χαμένος πόλεμος, καθώς η εθνική κυριαρχία έχει ακυρωθεί με βίαιο τρόπο και κάτω από βάναυσες συνθήκες και όχι με τον τρόπο που προέβλεπε το ευνουχισμένο πλέον Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η Ελλάδα έπαθε αυτό που δεν επιτρέπεται να πάθει καμία χώρα και κανένα κράτος. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αναπνέει. Όσο αναπνέει, αλλά αναπνέει με τη βοήθεια των εταίρων της. Άλλες χώρες με μικρότερο μάλιστα χρέος έφτασαν στα όρια της εξαφάνισης.
Αναμφίβολα, οι συνέπειες για την κοινωνική συνοχή είναι καταστροφικές
. Το ένα τρίτο των Ελλήνων ζει σε συνθήκες φτώχειας. Ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται δραματικά. Η μία κοινωνική ομάδα βάλλει εναντίον της άλλης. Ο κοινωνικός φθόνος στο ζενίθ. Η πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί τη Μέρκελ υπεύθυνη για αυτό. Την Μέρκελ που "έφερε μόνο ευχές". (τι ασχετοσύνη θεέ μου). Λες και η Μέρκελ εκμαύλισε την ελληνική κοινωνία και διαμόρφωσε την ελληνική πολιτική κουλτούρα. Λες και η Μέρκελ έφερε τη διαφθορά. Λες και η Μέρκελ δημιούργησε τον ελληνικό "σταρχιδισμό" και την οικογενειοκρατία. Λες και η Μέρκελ επέβαλε το "ποιον ξέρουμε στην τάδε υπηρεσία για να κάνουμε τη δουλειά μας". Λες και η Μέρκελ τοποθέτησε χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους χωρίς σχέδιο και στρατηγική. Λες και η Μέρκελ διέλυσε την ελληνική παραγωγική βάση, την κοινωνική οργάνωση και τον κοινωνικό έλεγχο και διόρισε επίορκους δικαστές και εισαγγελείς. Λες και η Μέρκελ καταξίωσε την φοροδιαφυγή σε "εθνικό χόμπι". Λες και η Μέρκελ έκανε την ελληνική οικογένεια στρατόπεδο εξυπηρέτησης συμφερόντων.
"Λαδώνουμε και λαδωνόμαστε για τα παιδιά μας", μου είπε κάποτε κορυφαίος Έλληνας κοινωνιολόγος. Και μην ακούσω κουβέντα για τη Ζίμενς, γιατί η Ζίμενς εάν δεν έβρισκε "έτοιμους από καιρό" διεφθαρμένους πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους δεν θα τολμούσε, όχι να λαδώσει, αλλά ούτε να διορίσει τον ακατονόμαστο στη θέση του διευθυντή της στην Ελλάδα. "Συμβαίνουν και αλλού αυτά", θα πει κάποιος. Ναι. Συμβαίνουν. Όχι στον ίδιο βαθμό και όχι στην ίδια έκταση. Και κυρίως όχι σε τέτοια διεθνή συμφραζόμενα.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ
Σημαίνει αυτό ότι η Μέρκελ είναι άμοιρη ευθυνών; Ασφαλώς όχι. Η τραγική συγκυρία της ευρωκρίσης, που ακολούθησε την χρηματοπιστωτική κρίση, ("φυσική συνέπεια" των καρκινωμάτων και της ασυδοσίας των αγορών"), βρήκε στην εξουσία των δύο ισχυροτέρων χωρών της ΕΕ δύο ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα τι θα πει οικονομία, δεν είχαν δει ποτέ στην ζωή τους της "καμπύλη του Λόρεντς" και ήταν έρμαια των συμβούλων τους και της αγάπης τους προς την εξουσία: τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Βρήκε επίσης στην Ελλάδα μια κυβέρνηση ανίκανη να διαχειριστεί τέτοιου μεγέθους κρίση.
Την Μέρκελ συμβούλευε στην αρχή της κρίσης ο σημερινός πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν, σεσημασμένος μονεταριστής, άσχετος από πολιτικές συναρτήσεις και κοινωνικές αναγκαιότητες. "Νυν υπέρ πάντων η νομισματική σταθερότητα" είναι το πιστεύω του. Υπενθυμίζεται ότι η παρέα της Bundesbank είχε εναντιωθεί με πολλούς τρόπους στην εισαγωγή του ευρώ, καθώς, η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, ως σύστημα, θα έχανε την ισχύ του με την εισαγωγή του κοινού νομίσματος.
Και όπως υποστηρίζουν οι Αμερικανοί και άλλοι "δομολειτουργιστές": Ύψιστη προτεραιότητα κάθε συστήματος είναι η ''αυτοδιατήρησή του". Η Μέρκελ υιοθέτησε τη γραμμή των συμβούλων της και προσπάθησε να ακροβατήσει μεταξύ των μαξιμαλιστικών σχεδίων των διαφόρων κέντρων εξουσίας, από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κυβερνητικών κομμάτων, τα ΜΜΕ μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο και τα οικονομολογικά ινστιτούτα. Πάντρεψε την γραμμή της με την πρωσική αρχή της τιμωρίας των ενόχων και αγνόησε όλες τις διεθνείς συναρτήσεις και συνέπειες. Έπεσε στην ομηρεία του μιντιακού ομίλου Σπρίνγκερ και των οικονομοεθνικιστικών κύκλων, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν το ολέθριο έγκλημα δύο Ελλήνων υπουργών να καταγγείλουν ως πλαστογράφους τους προκατόχους τους στις Βρυξέλλες. Ποτέ στην ιστορία των οργανωμένων κοινωνιών δεν υπήρξε εθνική κυβέρνηση που να καταγγείλει την προηγούμενη για απάτη σε βάρος συμμάχων ή εταίρων. Ο λόγος για το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος. Η συνέχεια είναι γνωστή: Οι Έλληνες απατεώνες, κλέφτες, ψεύτες κλπ.
Ο ΑΛΛΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
Φθάνουν αυτά για να ερμηνευθεί η στάση της καγκελαρίου; Ασφαλώς όχι. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα διεθνή συμφραζόμενα. Την μάχη ΕΕ και ΗΠΑ για τη διασφάλιση αγορών και φυσικά τον αγώνα του δολαρίου ενάντια στο ευρώ. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η μάχη για τη διασφάλιση ενεργειακών πηγών και δικτύων και φυσικά η γεωπολιτική διάσταση αυτών των εξελίξεων. Και φυσικά το στοίχημα της Γερμανίας να αξιοποιήσει το νέο διεθνές περιβάλλον και τις αγορές των BRIKS. Όλα ήταν ρευστά. Σε αντίθεση με την κρίση του 2007, δεν καρποφόρησαν οι προσπάθειες συνεννόησης των μεγάλων. Η ελληνική κρίση αξιοποιήθηκε για να πληγεί η Ευρώπη και το κοινό νόμισμα.
ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Δεν ξέρω ποια θα είναι η έκβαση αυτής της κρίσης. Δεν γνωρίζω εάν η χώρα θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή να υιοθετήσει ένα παράλληλο νόμισμα. Πιστεύω ότι στο τέλος -και αφού ματώσει κι άλλο η ελληνική κοινωνία- η Ελλάδα θα διασωθεί με τη βοήθεια των εταίρων της. Θα μείνει για πολύ καιρό στον ορό. Αυτό είναι το σχέδιο. Όμως τα σχέδια δεν εφαρμόζονται πάντα.
Υπάρχουν πολλοί και απρόβλεπτοι παράγοντες, π.χ. μια ισχυρή οικονομική ύφεση στην Ευρώπη ή ένα δημοσιονομικό "ατύχημα" στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Πολλά μπορούν να πάνε στραβά. Για αυτό και αποτελεί χρέος αυτής της κυβέρνησης να εκπονήσει εναλλακτικά σχέδια διαχείρισης της κρίσης, που θα λαμβάνουν υπόψη το "τι θα γίνει εάν όλα πάνε στραβά". Ας αφήσουν λοιπόν τις δαιμονοποιήσεις κυβέρνηση και αντιπολίτευση κι ας συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για όλα τα ενδεχόμενα. Μετά τον Σαμαρά, καλό είναι και ο Τσίπρας να αρχίσει να ταξιδεύει περισσότερο στο εξωτερικό.
PS: Τι σχέση έχουν αυτά με τον έρωτα; Καμία. Ο έρωτας στον τίτλο ήταν παγίδα για να διαβάσουν το κείμενο και οι ερωτευμένοι.
Mathias Silberling, Βόννη Οκτώβριος (και ποτέ Οκτώμβριος) 2012
και για την αντιγραφή:
Σταμάτης Ασημένιος/D.W.
TheNewDailyMail
Ναι, είναι σαν ένας χαμένος πόλεμος, καθώς η εθνική κυριαρχία έχει ακυρωθεί με βίαιο τρόπο και κάτω από βάναυσες συνθήκες και όχι με τον τρόπο που προέβλεπε το ευνουχισμένο πλέον Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η Ελλάδα έπαθε αυτό που δεν επιτρέπεται να πάθει καμία χώρα και κανένα κράτος. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αναπνέει. Όσο αναπνέει, αλλά αναπνέει με τη βοήθεια των εταίρων της. Άλλες χώρες με μικρότερο μάλιστα χρέος έφτασαν στα όρια της εξαφάνισης.
Αναμφίβολα, οι συνέπειες για την κοινωνική συνοχή είναι καταστροφικές
"Λαδώνουμε και λαδωνόμαστε για τα παιδιά μας", μου είπε κάποτε κορυφαίος Έλληνας κοινωνιολόγος. Και μην ακούσω κουβέντα για τη Ζίμενς, γιατί η Ζίμενς εάν δεν έβρισκε "έτοιμους από καιρό" διεφθαρμένους πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους δεν θα τολμούσε, όχι να λαδώσει, αλλά ούτε να διορίσει τον ακατονόμαστο στη θέση του διευθυντή της στην Ελλάδα. "Συμβαίνουν και αλλού αυτά", θα πει κάποιος. Ναι. Συμβαίνουν. Όχι στον ίδιο βαθμό και όχι στην ίδια έκταση. Και κυρίως όχι σε τέτοια διεθνή συμφραζόμενα.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ
Σημαίνει αυτό ότι η Μέρκελ είναι άμοιρη ευθυνών; Ασφαλώς όχι. Η τραγική συγκυρία της ευρωκρίσης, που ακολούθησε την χρηματοπιστωτική κρίση, ("φυσική συνέπεια" των καρκινωμάτων και της ασυδοσίας των αγορών"), βρήκε στην εξουσία των δύο ισχυροτέρων χωρών της ΕΕ δύο ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα τι θα πει οικονομία, δεν είχαν δει ποτέ στην ζωή τους της "καμπύλη του Λόρεντς" και ήταν έρμαια των συμβούλων τους και της αγάπης τους προς την εξουσία: τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Βρήκε επίσης στην Ελλάδα μια κυβέρνηση ανίκανη να διαχειριστεί τέτοιου μεγέθους κρίση.
Την Μέρκελ συμβούλευε στην αρχή της κρίσης ο σημερινός πρόεδρος της Bundesbank Γενς Βάιντμαν, σεσημασμένος μονεταριστής, άσχετος από πολιτικές συναρτήσεις και κοινωνικές αναγκαιότητες. "Νυν υπέρ πάντων η νομισματική σταθερότητα" είναι το πιστεύω του. Υπενθυμίζεται ότι η παρέα της Bundesbank είχε εναντιωθεί με πολλούς τρόπους στην εισαγωγή του ευρώ, καθώς, η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, ως σύστημα, θα έχανε την ισχύ του με την εισαγωγή του κοινού νομίσματος.
Και όπως υποστηρίζουν οι Αμερικανοί και άλλοι "δομολειτουργιστές": Ύψιστη προτεραιότητα κάθε συστήματος είναι η ''αυτοδιατήρησή του". Η Μέρκελ υιοθέτησε τη γραμμή των συμβούλων της και προσπάθησε να ακροβατήσει μεταξύ των μαξιμαλιστικών σχεδίων των διαφόρων κέντρων εξουσίας, από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κυβερνητικών κομμάτων, τα ΜΜΕ μέχρι τον επιχειρηματικό κόσμο και τα οικονομολογικά ινστιτούτα. Πάντρεψε την γραμμή της με την πρωσική αρχή της τιμωρίας των ενόχων και αγνόησε όλες τις διεθνείς συναρτήσεις και συνέπειες. Έπεσε στην ομηρεία του μιντιακού ομίλου Σπρίνγκερ και των οικονομοεθνικιστικών κύκλων, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν το ολέθριο έγκλημα δύο Ελλήνων υπουργών να καταγγείλουν ως πλαστογράφους τους προκατόχους τους στις Βρυξέλλες. Ποτέ στην ιστορία των οργανωμένων κοινωνιών δεν υπήρξε εθνική κυβέρνηση που να καταγγείλει την προηγούμενη για απάτη σε βάρος συμμάχων ή εταίρων. Ο λόγος για το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος. Η συνέχεια είναι γνωστή: Οι Έλληνες απατεώνες, κλέφτες, ψεύτες κλπ.
Ο ΑΛΛΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ
Φθάνουν αυτά για να ερμηνευθεί η στάση της καγκελαρίου; Ασφαλώς όχι. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα διεθνή συμφραζόμενα. Την μάχη ΕΕ και ΗΠΑ για τη διασφάλιση αγορών και φυσικά τον αγώνα του δολαρίου ενάντια στο ευρώ. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η μάχη για τη διασφάλιση ενεργειακών πηγών και δικτύων και φυσικά η γεωπολιτική διάσταση αυτών των εξελίξεων. Και φυσικά το στοίχημα της Γερμανίας να αξιοποιήσει το νέο διεθνές περιβάλλον και τις αγορές των BRIKS. Όλα ήταν ρευστά. Σε αντίθεση με την κρίση του 2007, δεν καρποφόρησαν οι προσπάθειες συνεννόησης των μεγάλων. Η ελληνική κρίση αξιοποιήθηκε για να πληγεί η Ευρώπη και το κοινό νόμισμα.
ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Δεν ξέρω ποια θα είναι η έκβαση αυτής της κρίσης. Δεν γνωρίζω εάν η χώρα θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή να υιοθετήσει ένα παράλληλο νόμισμα. Πιστεύω ότι στο τέλος -και αφού ματώσει κι άλλο η ελληνική κοινωνία- η Ελλάδα θα διασωθεί με τη βοήθεια των εταίρων της. Θα μείνει για πολύ καιρό στον ορό. Αυτό είναι το σχέδιο. Όμως τα σχέδια δεν εφαρμόζονται πάντα.
Υπάρχουν πολλοί και απρόβλεπτοι παράγοντες, π.χ. μια ισχυρή οικονομική ύφεση στην Ευρώπη ή ένα δημοσιονομικό "ατύχημα" στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Πολλά μπορούν να πάνε στραβά. Για αυτό και αποτελεί χρέος αυτής της κυβέρνησης να εκπονήσει εναλλακτικά σχέδια διαχείρισης της κρίσης, που θα λαμβάνουν υπόψη το "τι θα γίνει εάν όλα πάνε στραβά". Ας αφήσουν λοιπόν τις δαιμονοποιήσεις κυβέρνηση και αντιπολίτευση κι ας συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για όλα τα ενδεχόμενα. Μετά τον Σαμαρά, καλό είναι και ο Τσίπρας να αρχίσει να ταξιδεύει περισσότερο στο εξωτερικό.
PS: Τι σχέση έχουν αυτά με τον έρωτα; Καμία. Ο έρωτας στον τίτλο ήταν παγίδα για να διαβάσουν το κείμενο και οι ερωτευμένοι.
Mathias Silberling, Βόννη Οκτώβριος (και ποτέ Οκτώμβριος) 2012
και για την αντιγραφή:
Σταμάτης Ασημένιος/D.W.
TheNewDailyMail
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης σχολιάζει τους μισθούς υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ασκηθείτε μαζί με το παιδί σας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
