2012-10-11 01:50:21
Ακολουθεί σχετική δημοσίευση στα ελληνικάIs Davutoğlu a star or a disaster?
There is an interesting debate happening right now regarding Foreign Minister Ahmet Davutoğlu.There is an interesting debate happening right now regarding Foreign Minister Ahmet Davutoğlu.
According to the press of the opposition, Turkey has never had a worse foreign minister. This has been said not just among the opposition, but even among the Justice and Development Party (AK Party) and in the pro-government media the critical voices are increasing. Part of the uneasiness within the party stems not just from current foreign policy issues, but from Davutoğlu’s influence over the prime minister. Many are jealous of the prime minister’s confidence in Davutoğlu.At the beginning he was applauded by many. But the change came recently. When the Arab Spring turned to winter and the winds in the region brought on a storm, views on Davutoğlu started to change. Nowadays whenever something negative happens, the foreign minister is held accountable whether he deserves it or not. So what happened?
Read more What happened to the zero problems policy?
The zero problem policy was a slogan put forward by Davutoğlu in 2009. We should not be in constant contention with our neighbors and should make the first step if necessary to gain their friendship. Gestures should be made if necessary to deepen friendship and these steps should not be seen as concessions.
Everybody liked it. Everybody praised Davutoğlu.
But when you play on a slippery slope like the Middle East you need to be very careful. The most important mistake Davutoğlu made was his inability to turn the corner when facing developments not stemming from Turkey. Actually when we look carefully at the developments that harmed the zero problems policy we see they stem for the most part not from Turkey but from other sides.
The pros and cons of Davutoğlu
Let’s evaluate the pros and cons of Davutoğlu.
As he is coming from the academic world, he explains subjects very eloquently. He gives confidence. He comes up with very successful slogans. He never lies to journalists or to his foreign counterparts. He does not twist truths. Yet sometimes he talks too long, to the point of exhaustion. He gets in the mood for lecturing. The fact that he promises the public more than he can deliver leads to misunderstandings and hurts him.
He works a lot. He does the best he can on mediation efforts. Sometimes he uses the cards he holds in his hand more than their real values. He is also fond of getting involved on issues that are far away from Turkey. He can waste time unnecessarily. He has a general anti-Israeli stance. Whether this stems from his religious conviction or education, the fact is that in his speeches and general approach his Sunni leaning comes to the fore front.Although he is not anti Western, his tendency and priority is to keep Turkey more influential in its region and closer to the Islamic world. Davutoğlu’s greatest strength is his proximity to the prime minister who trusts him and listens to him. They form policies together. Yet though he does not hold much power within the party, he is criticized because he is perceived by some circles as a political threat. His aim is to get back to the university at once.These are impressions from observers. They could be wrong or exaggerated. But let’s not forget that perceptions are the truth.
«Μία ενδιαφέρουσα συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό γύρω από το πρόσωπο του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου», ο οποίος επισκέπτεται την Αθήνα, διαπιστώνει σε άρθρο του στην εφημερίδα Χουριέτ ο γνωστός Τούρκος πολιτικός αναλυτής Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. Και διερωτάται: «Είναι ο Νταβούτογλου σταρ ή καταστροφή για την Τουρκία ;».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της τουρκικής αντιπολίτευσης «πρόκειται για το χειρότερο υπουργό Εξωτερικών που είχε ποτέ η Τουρκία, άποψη που φαίνεται να συμμερίζονται όχι μόνο οι κύκλοι της αντιπολίτευσης αλλά και του κυβερνώντος Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), ενώ αυξάνονται οι επικριτές του στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Μέρος της ενδοκομματικής ανησυχίας πηγάζει τόσο από τα υφιστάμενα ζητήματα νομισματικής πολιτικής όσο και από την επιρροή που ασκεί ο Νταβούτογλου στον πρωθυπουργό Ερντογάν, προκαλώντας το φθόνο. Στην αρχή επικροτήθηκε από πολλούς. Πρόσφατα όμως, όταν η Αραβική Άνοιξη έγινε χειμώνας και οι καταιγίδες έπληξαν την περιοχή, οι απόψεις για τον Νταβούτογλου άρχισαν να αλλάζουν. Πλέον, για όλους τους λάθος χειρισμούς είναι υπόλογος ο υπουργός Εξωτερικών, είτε φταίει είτε όχι» γράφει ο Μπιράντ.
Τι συνέβη λοιπόν; Τοζήτημα, κατά τον αρθρογράφο είναι τί απέγινε η «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» την οποία διακήρυξε και επιχείρησε να εφαρμόσει ο Νταβούτογλου.
«Η πολιτική μηδενικών προβλημάτων ήταν το σύνθημα που υιοθέτησε στην πράξη ο Νταβούτογλου το 2009: Δεν πρέπει να είμαστε σε συνεχή αντιπαράθεση με τους γείτονές μας και εάν χρειαστεί θα πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα για να κερδίσουμε τη φιλία τους.
Εάν χρειαστεί θα πρέπει να γίνουν διαβήματα για να εμβαθύνουμε τη φιλία μας και τα βήματα αυτά δε θα πρέπει να θεωρούνται παραχωρήσεις. Άρεσε σε όλους. Όλοι επαινούσαν τον Νταβούτογλου. Ομως η Μέση Ανατολή είναι απρόβλεπτη και απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς.
Το μεγαλύτερο λάθος του Νταβούτογλου ήταν η ανικανότητα του να ελιχθεί όταν αντιμετώπιζε εξελίξεις που δεν προέρχονταν από την Τουρκία. Με μία προσεκτική ματιά στις εξελίξεις που έβλαψαν την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, παρατηρεί κανείς ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ήταν εξωγενείς» τονίζει ο αρθρογράφος.
Και απαριθμεί τα, κατά την άποψή του, υπέρ και κατά του Νταβούτογλου. «Προερχόμενους από τους ακαδημαϊκούς κύκλους, έχει την ικανότητα να αναλύει διεξοδικά τα εκάστοτε ζητήματα. Αποπνέει εμπιστοσύνη. Επινοεί επιτυχημένα συνθήματα. Δε λέει ποτέ ψέματα στους δημοσιογράφους ή στους ξένους ομολόγους του. Εχει πάντα τη διάθεση να δίνει ακαδημαϊκές διαλέξεις.
Ομως το γεγονός ότι υπόσχεται στον κόσμο περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει οδηγεί σε παρανοήσεις και βλάπτει την εικόνα του. Εργάζεται σκληρά. Δίνει τον καλύτερό του εαυτό στις προσπάθειες διαμεσολάβησης. Ενίοτε παίζει τα χαρτιά που κρατά στα χέρια του δίχως όμως να είναι τόσο δυνατά όσο τα παρουσιάζει. Αρέσκεται στο να εμπλέκεται σε ζητήματα που απέχουν πολύ από την τουρκική πραγματικότητα. Σπαταλά χρόνο άσκοπα. Τηρεί γενικώς αντί-ισραηλινή στάση.
Είτε λόγω θρησκευτικής πεποίθησης είτε παιδείας, στις ομιλίες και γενικότερες προσεγγίσεις του ξεχωρίζει ο σουνιτικός προσανατολισμός του. Παρόλο που δεν είναι αντιδυτικός, προτεραιότητά του είναι η διατήρηση της επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή της και πιο κοντά στον ισλαμικό κόσμο. Το μεγαλύτερο ατού του Νταβούτογλου είναι η στενή σχέση που διατηρεί με τον πρωθυπουργό, ο οποίος τον εμπιστεύεται και τον ακούει. Χαράσσουν πολιτικές από κοινού. Ωστόσο, παρόλο που δεν έχει ιδιαίτερη ισχύ μέσα στο κόμμα, ορισμένοι κύκλοι τον θεωρούν πολιτική απειλή» λέει ο Μπιράντ.
Τέλος, εκτιμά ότι «στόχος του Νταβούτογλου είναι να επιστρέψει άμεσα στο πανεπιστήμιο. Αυτές είναι οι εντυπώσεις των παρατηρητών. Ενδεχομένως να είναι λανθασμένες ή υπερβολικές. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά».
Πηγές:
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=478830
http://www.hurriyetdailynews.com/is-davutoglu-a-star-or-a-disaster.aspx?pageID=449&nID=32040&NewsCatID=405
There is an interesting debate happening right now regarding Foreign Minister Ahmet Davutoğlu.There is an interesting debate happening right now regarding Foreign Minister Ahmet Davutoğlu.
According to the press of the opposition, Turkey has never had a worse foreign minister. This has been said not just among the opposition, but even among the Justice and Development Party (AK Party) and in the pro-government media the critical voices are increasing. Part of the uneasiness within the party stems not just from current foreign policy issues, but from Davutoğlu’s influence over the prime minister. Many are jealous of the prime minister’s confidence in Davutoğlu.At the beginning he was applauded by many. But the change came recently. When the Arab Spring turned to winter and the winds in the region brought on a storm, views on Davutoğlu started to change. Nowadays whenever something negative happens, the foreign minister is held accountable whether he deserves it or not. So what happened?
Read more What happened to the zero problems policy?
The zero problem policy was a slogan put forward by Davutoğlu in 2009. We should not be in constant contention with our neighbors and should make the first step if necessary to gain their friendship. Gestures should be made if necessary to deepen friendship and these steps should not be seen as concessions.
Everybody liked it. Everybody praised Davutoğlu.
But when you play on a slippery slope like the Middle East you need to be very careful. The most important mistake Davutoğlu made was his inability to turn the corner when facing developments not stemming from Turkey. Actually when we look carefully at the developments that harmed the zero problems policy we see they stem for the most part not from Turkey but from other sides.
The pros and cons of Davutoğlu
Let’s evaluate the pros and cons of Davutoğlu.
As he is coming from the academic world, he explains subjects very eloquently. He gives confidence. He comes up with very successful slogans. He never lies to journalists or to his foreign counterparts. He does not twist truths. Yet sometimes he talks too long, to the point of exhaustion. He gets in the mood for lecturing. The fact that he promises the public more than he can deliver leads to misunderstandings and hurts him.
He works a lot. He does the best he can on mediation efforts. Sometimes he uses the cards he holds in his hand more than their real values. He is also fond of getting involved on issues that are far away from Turkey. He can waste time unnecessarily. He has a general anti-Israeli stance. Whether this stems from his religious conviction or education, the fact is that in his speeches and general approach his Sunni leaning comes to the fore front.Although he is not anti Western, his tendency and priority is to keep Turkey more influential in its region and closer to the Islamic world. Davutoğlu’s greatest strength is his proximity to the prime minister who trusts him and listens to him. They form policies together. Yet though he does not hold much power within the party, he is criticized because he is perceived by some circles as a political threat. His aim is to get back to the university at once.These are impressions from observers. They could be wrong or exaggerated. But let’s not forget that perceptions are the truth.
«Μία ενδιαφέρουσα συζήτηση γίνεται τον τελευταίο καιρό γύρω από το πρόσωπο του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου», ο οποίος επισκέπτεται την Αθήνα, διαπιστώνει σε άρθρο του στην εφημερίδα Χουριέτ ο γνωστός Τούρκος πολιτικός αναλυτής Μεχμέτ Αλί Μπιράντ. Και διερωτάται: «Είναι ο Νταβούτογλου σταρ ή καταστροφή για την Τουρκία ;».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της τουρκικής αντιπολίτευσης «πρόκειται για το χειρότερο υπουργό Εξωτερικών που είχε ποτέ η Τουρκία, άποψη που φαίνεται να συμμερίζονται όχι μόνο οι κύκλοι της αντιπολίτευσης αλλά και του κυβερνώντος Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), ενώ αυξάνονται οι επικριτές του στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Μέρος της ενδοκομματικής ανησυχίας πηγάζει τόσο από τα υφιστάμενα ζητήματα νομισματικής πολιτικής όσο και από την επιρροή που ασκεί ο Νταβούτογλου στον πρωθυπουργό Ερντογάν, προκαλώντας το φθόνο. Στην αρχή επικροτήθηκε από πολλούς. Πρόσφατα όμως, όταν η Αραβική Άνοιξη έγινε χειμώνας και οι καταιγίδες έπληξαν την περιοχή, οι απόψεις για τον Νταβούτογλου άρχισαν να αλλάζουν. Πλέον, για όλους τους λάθος χειρισμούς είναι υπόλογος ο υπουργός Εξωτερικών, είτε φταίει είτε όχι» γράφει ο Μπιράντ.
Τι συνέβη λοιπόν; Τοζήτημα, κατά τον αρθρογράφο είναι τί απέγινε η «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» την οποία διακήρυξε και επιχείρησε να εφαρμόσει ο Νταβούτογλου.
«Η πολιτική μηδενικών προβλημάτων ήταν το σύνθημα που υιοθέτησε στην πράξη ο Νταβούτογλου το 2009: Δεν πρέπει να είμαστε σε συνεχή αντιπαράθεση με τους γείτονές μας και εάν χρειαστεί θα πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα για να κερδίσουμε τη φιλία τους.
Εάν χρειαστεί θα πρέπει να γίνουν διαβήματα για να εμβαθύνουμε τη φιλία μας και τα βήματα αυτά δε θα πρέπει να θεωρούνται παραχωρήσεις. Άρεσε σε όλους. Όλοι επαινούσαν τον Νταβούτογλου. Ομως η Μέση Ανατολή είναι απρόβλεπτη και απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς.
Το μεγαλύτερο λάθος του Νταβούτογλου ήταν η ανικανότητα του να ελιχθεί όταν αντιμετώπιζε εξελίξεις που δεν προέρχονταν από την Τουρκία. Με μία προσεκτική ματιά στις εξελίξεις που έβλαψαν την πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, παρατηρεί κανείς ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους ήταν εξωγενείς» τονίζει ο αρθρογράφος.
Και απαριθμεί τα, κατά την άποψή του, υπέρ και κατά του Νταβούτογλου. «Προερχόμενους από τους ακαδημαϊκούς κύκλους, έχει την ικανότητα να αναλύει διεξοδικά τα εκάστοτε ζητήματα. Αποπνέει εμπιστοσύνη. Επινοεί επιτυχημένα συνθήματα. Δε λέει ποτέ ψέματα στους δημοσιογράφους ή στους ξένους ομολόγους του. Εχει πάντα τη διάθεση να δίνει ακαδημαϊκές διαλέξεις.
Ομως το γεγονός ότι υπόσχεται στον κόσμο περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει οδηγεί σε παρανοήσεις και βλάπτει την εικόνα του. Εργάζεται σκληρά. Δίνει τον καλύτερό του εαυτό στις προσπάθειες διαμεσολάβησης. Ενίοτε παίζει τα χαρτιά που κρατά στα χέρια του δίχως όμως να είναι τόσο δυνατά όσο τα παρουσιάζει. Αρέσκεται στο να εμπλέκεται σε ζητήματα που απέχουν πολύ από την τουρκική πραγματικότητα. Σπαταλά χρόνο άσκοπα. Τηρεί γενικώς αντί-ισραηλινή στάση.
Είτε λόγω θρησκευτικής πεποίθησης είτε παιδείας, στις ομιλίες και γενικότερες προσεγγίσεις του ξεχωρίζει ο σουνιτικός προσανατολισμός του. Παρόλο που δεν είναι αντιδυτικός, προτεραιότητά του είναι η διατήρηση της επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή της και πιο κοντά στον ισλαμικό κόσμο. Το μεγαλύτερο ατού του Νταβούτογλου είναι η στενή σχέση που διατηρεί με τον πρωθυπουργό, ο οποίος τον εμπιστεύεται και τον ακούει. Χαράσσουν πολιτικές από κοινού. Ωστόσο, παρόλο που δεν έχει ιδιαίτερη ισχύ μέσα στο κόμμα, ορισμένοι κύκλοι τον θεωρούν πολιτική απειλή» λέει ο Μπιράντ.
Τέλος, εκτιμά ότι «στόχος του Νταβούτογλου είναι να επιστρέψει άμεσα στο πανεπιστήμιο. Αυτές είναι οι εντυπώσεις των παρατηρητών. Ενδεχομένως να είναι λανθασμένες ή υπερβολικές. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά».
Πηγές:
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=478830
http://www.hurriyetdailynews.com/is-davutoglu-a-star-or-a-disaster.aspx?pageID=449&nID=32040&NewsCatID=405
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γονίδιο« κλειδί» για την υπογονιμότητα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έφυγε από τη ζωή ο Ελληνοαμερικανός Άλεξ Καρράς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
