2012-10-11 02:58:27
Ακολουθεί σχετική δημοσίευση στα ελληνικά
SEOUL – South Korean officials have recently realized that the United States is likely to try to forbid them from enriching uranium and expanding their country’s missile range, rather than leave these issues on the diplomatic back burner. Indeed, recent discreet talks, in which the US has disregarded South Korean efforts to supplement the controversial US-South Korea Nuclear Cooperation Agreement, which expires in March 2014, suggest that there are reasons to be deeply worried about the alliance’s future.
American negotiators – the reluctant midwives of South Korea’s increasing responsibility in the field of atomic energy – remain steadfast in their opposition to South Korea’s drive for improved defensive capabilities and a more advanced energy policy, despite the potential strategic benefits. But American nonproliferation experts do not anticipate progress on South Korea’s efforts to win support for its preferred policies until the US gains more leverage.
Read more Such a stalemate is not new. Nuclear talks between the two countries have often been characterized by poor communication and a lack of understanding. While South Korean officials rarely say in public what they really think, it is widely believed that US policymakers have little motivation to reconcile with South Korea’s government right now – they would prefer to stifle South Korea’s increasingly loud demands.
In the US-South Korea relationship’s heyday, American politicians considered the country an “extended arm of America.” Such condescension may have been defensible when South Korea’s military dictatorship needed America’s political protection and security guarantee, but now the country is a beacon of democracy in East Asia. So, while South Koreans understand the need for compromise and cooperation, they believe that the time is right for a more balanced partnership.
This belief does not imply South Korean cynicism about nonproliferation. Rather, it reflects concern about a nuclear North Korea, compounded by anxiety over the recent US-Japan missile-defense accord. Given that the US and South Korea have the same assessment of the intelligence regarding North Korea’s nuclear progress, not to mention South Korea’s vulnerability, their failure to reach a practical agreement is troubling.
Former Deputy Foreign Minister Chun Yung-woo warned an American official in 2010 that revising the Nuclear Cooperation Agreement could soon become a “defining issue” in South Korea-US relations, and that it was already attracting “significant amounts of negative press attention.” Given South Korea’s status as one of the world’s top five nuclear-power producers, Chun argued, the South Korean public would not tolerate the perception that Japan was receiving preferential treatment.
Indeed, right-wing leaders like Representative Chung Mong-joon of the governing Saenuri Party have been vocal in expressing their doubts about South Korea’s current denuclearization policy, suggesting that a nuclear weapons program could prevent a second war on the peninsula. The conservatives seem to believe that American nuclear protection for South Korea is a thing of the past.
Despite their hawkish approach to North Korea’s nuclear threats, South Korean officials know that uranium enrichment and spent-fuel reprocessing remains only a distant possibility. As a result, they are approaching negotiations skeptically, rather than emphasizing the sense of mutual obligation that should characterize the alliance.
But their pessimism is hardly groundless, given that the United Arab Emirates has already signed a similar agreement with the US declaring that it would not produce nuclear fuel. Indeed, South Korean negotiators appear convinced that they will not be able to make any headway with the US on the issue. (To be sure, this failure may not matter much, given South Korean scientists’ past declaration that they will not contribute to any nuclear program that could be used for military purposes.)
The US-South Korea debate over nuclear weapons should show both sides that their 59-year-old alliance urgently needs to be updated. Together, the allies can improve global prospects for nuclear nonproliferation, but only if they hammer out a grand bargain that accounts for South Korea’s current – and future – security concerns.
Η πυρηνική διαφωνία ΗΠΑ - Νότιας Κορέας δοκιμάζει μια συμμαχία 59 χρόνων
Αξιωματούχοι από τη Νότια Κορέα μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησαν πως οι ΗΠΑ ενδέχεται να τους απαγορεύσουν την απόκτηση εμπλουτισμένου ουρανίου και την υιοθέτηση πυραυλικών συστημάτων μεγαλύτερου βεληνεκούς. Οι ΗΠΑ έχουν αγνοήσει κάθε προσπάθεια της νοτιοκορεάτικης πλευράς να επεκτείνει την Συμφωνία Πυρηνικής Συνεργασίας των δυο χωρών, που λήγει τον Μάρτιο του 2014, μια κίνηση που πιστεύεται πως υπονομεύσει το μέλλον της συμμαχίας Ουάσιγκτον - Σεούλ.
Οι αμερικανοί διαπραγματευτές εμμένουν, παρά τα όποια στρατηγικά οφέλη, στην αντίθεσή τους απέναντι στην διάθεση της Νότιας Κορέας να βελτιώσει τις αμυντικές της ικανότητες. Αυτή η αποτελμάτωση των συνομιλιών δεν είναι κάτι καινούργιο: οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα, ανάμεσα στις δυο χώρες, έχουν χαρακτηριστεί ξανά από έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης. Ενώ οι νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι σπανίως λένε δημοσίως ανοιχτά την άποψή τους για το θέμα, είναι γνωστό πως οι αμερικανοί πολιτικοί δεν έχουν κάποιο ουσιαστικό κίνητρο για να συμφιλιωθούν με τις ηχηρές πυρηνικές απαιτήσεις της Σεούλ.
Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της Νότιας Κορέας, Τσουν Γιουνγκ-γου είχε προειδοποιήσει το 2010 έναν αμερικανό αξιωματούχο πως η «ανανέωση» της Συμφωνίας Πυρηνικής Συνεργασίας θα αποτελούσε στο εγγύς μέλλον θέμα ζωτικής σημασίας για τις διμερείς σχέσεις, ενώ ήδη το ζήτημα αυτό είχε προκαλέσει πολλά αρνητικά σχόλια από τα κορεατικά ΜΜΕ. Ο υφυπουργός ισχυρίστηκε πως ο λαός της Νότιας Κορέας, μιας από τις πέντε κορυφαίες παραγωγούς πυρηνικής ενέργειας στον κόσμο, δεν θα ανεχόταν να βλέπει την Ιαπωνία να τυγχάνει ευνοϊκότερης αντιμετώπισης από τις ΗΠΑ.
Παρά την «γερακίσια» προσέγγισή τους στις πυρηνικές απειλές της Βόρειας Κορέας, οι νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι γνωρίζουν καλά πως ο εμπλουτισμός του οπλοστασίου τους με ουράνιο αποτελεί μια μακρινή πιθανότητα. Γι' αυτό προσεγγίζουν τις διαπραγματεύσεις με σκεπτικισμό, αντί να δίνουν έμφαση στη διάθεση μιας αμοιβαίας υποχρέωσης.
Ωστόσο, η απαισιοδοξία τους είναι αβάσιμη, δεδομένου πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πρόσφατα υπέγραψαν μια σχετική συμφωνία με τις ΗΠΑ, με την υποχρέωση να παράγουν πυρηνική ενέργεια για ειρηνικό σκοπό. Οι νοτιοκορεάτες διαπραγματευτές μοιάζουν πεπεισμένοι πως δεν θα σημειωθεί καμία πρόοδος με τις ΗΠΑ. Δεδομένη είναι και η δημόσια άρνηση των Νοτιοκορεατών επιστημόνων να συνεισφέρουν σε ένα οποιοδήποτε πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς.
Η πυρηνική διαφωνία ΗΠΑ - Νότιας Κορέας αποδεικνύει πως η 59χρονη συμμαχία τους πρέπει να ανανεωθεί σύντομα. Μαζί, οι δυο δυνάμεις μπορούν να βελτιώσουν τις προοπτικές για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά, αλλά υπό την προϋπόθεση πως θα προσφέρονται σοβαρές εγγυήσεις για την τωρινή και τη μελλοντική ασφάλεια της Νότιας Κορέας.
*Ο Λι Μπιόνγκ-Τσουλ είναι ομότιμος καθηγητής στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία της Σεούλ, στη Νότιο Κορέα
ΠΗΓΕΣ:
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=478728
http://www.project-syndicate.org/commentary/atomic-power-weapons-us-alliance-by-byong-chul-lee
GeopoliticsDailyNews
SEOUL – South Korean officials have recently realized that the United States is likely to try to forbid them from enriching uranium and expanding their country’s missile range, rather than leave these issues on the diplomatic back burner. Indeed, recent discreet talks, in which the US has disregarded South Korean efforts to supplement the controversial US-South Korea Nuclear Cooperation Agreement, which expires in March 2014, suggest that there are reasons to be deeply worried about the alliance’s future.
American negotiators – the reluctant midwives of South Korea’s increasing responsibility in the field of atomic energy – remain steadfast in their opposition to South Korea’s drive for improved defensive capabilities and a more advanced energy policy, despite the potential strategic benefits. But American nonproliferation experts do not anticipate progress on South Korea’s efforts to win support for its preferred policies until the US gains more leverage.
Read more Such a stalemate is not new. Nuclear talks between the two countries have often been characterized by poor communication and a lack of understanding. While South Korean officials rarely say in public what they really think, it is widely believed that US policymakers have little motivation to reconcile with South Korea’s government right now – they would prefer to stifle South Korea’s increasingly loud demands.
In the US-South Korea relationship’s heyday, American politicians considered the country an “extended arm of America.” Such condescension may have been defensible when South Korea’s military dictatorship needed America’s political protection and security guarantee, but now the country is a beacon of democracy in East Asia. So, while South Koreans understand the need for compromise and cooperation, they believe that the time is right for a more balanced partnership.
This belief does not imply South Korean cynicism about nonproliferation. Rather, it reflects concern about a nuclear North Korea, compounded by anxiety over the recent US-Japan missile-defense accord. Given that the US and South Korea have the same assessment of the intelligence regarding North Korea’s nuclear progress, not to mention South Korea’s vulnerability, their failure to reach a practical agreement is troubling.
Former Deputy Foreign Minister Chun Yung-woo warned an American official in 2010 that revising the Nuclear Cooperation Agreement could soon become a “defining issue” in South Korea-US relations, and that it was already attracting “significant amounts of negative press attention.” Given South Korea’s status as one of the world’s top five nuclear-power producers, Chun argued, the South Korean public would not tolerate the perception that Japan was receiving preferential treatment.
Indeed, right-wing leaders like Representative Chung Mong-joon of the governing Saenuri Party have been vocal in expressing their doubts about South Korea’s current denuclearization policy, suggesting that a nuclear weapons program could prevent a second war on the peninsula. The conservatives seem to believe that American nuclear protection for South Korea is a thing of the past.
Despite their hawkish approach to North Korea’s nuclear threats, South Korean officials know that uranium enrichment and spent-fuel reprocessing remains only a distant possibility. As a result, they are approaching negotiations skeptically, rather than emphasizing the sense of mutual obligation that should characterize the alliance.
But their pessimism is hardly groundless, given that the United Arab Emirates has already signed a similar agreement with the US declaring that it would not produce nuclear fuel. Indeed, South Korean negotiators appear convinced that they will not be able to make any headway with the US on the issue. (To be sure, this failure may not matter much, given South Korean scientists’ past declaration that they will not contribute to any nuclear program that could be used for military purposes.)
The US-South Korea debate over nuclear weapons should show both sides that their 59-year-old alliance urgently needs to be updated. Together, the allies can improve global prospects for nuclear nonproliferation, but only if they hammer out a grand bargain that accounts for South Korea’s current – and future – security concerns.
Η πυρηνική διαφωνία ΗΠΑ - Νότιας Κορέας δοκιμάζει μια συμμαχία 59 χρόνων
Αξιωματούχοι από τη Νότια Κορέα μόλις πρόσφατα συνειδητοποίησαν πως οι ΗΠΑ ενδέχεται να τους απαγορεύσουν την απόκτηση εμπλουτισμένου ουρανίου και την υιοθέτηση πυραυλικών συστημάτων μεγαλύτερου βεληνεκούς. Οι ΗΠΑ έχουν αγνοήσει κάθε προσπάθεια της νοτιοκορεάτικης πλευράς να επεκτείνει την Συμφωνία Πυρηνικής Συνεργασίας των δυο χωρών, που λήγει τον Μάρτιο του 2014, μια κίνηση που πιστεύεται πως υπονομεύσει το μέλλον της συμμαχίας Ουάσιγκτον - Σεούλ.
Οι αμερικανοί διαπραγματευτές εμμένουν, παρά τα όποια στρατηγικά οφέλη, στην αντίθεσή τους απέναντι στην διάθεση της Νότιας Κορέας να βελτιώσει τις αμυντικές της ικανότητες. Αυτή η αποτελμάτωση των συνομιλιών δεν είναι κάτι καινούργιο: οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα, ανάμεσα στις δυο χώρες, έχουν χαρακτηριστεί ξανά από έλλειψη επικοινωνίας και κατανόησης. Ενώ οι νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι σπανίως λένε δημοσίως ανοιχτά την άποψή τους για το θέμα, είναι γνωστό πως οι αμερικανοί πολιτικοί δεν έχουν κάποιο ουσιαστικό κίνητρο για να συμφιλιωθούν με τις ηχηρές πυρηνικές απαιτήσεις της Σεούλ.
Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της Νότιας Κορέας, Τσουν Γιουνγκ-γου είχε προειδοποιήσει το 2010 έναν αμερικανό αξιωματούχο πως η «ανανέωση» της Συμφωνίας Πυρηνικής Συνεργασίας θα αποτελούσε στο εγγύς μέλλον θέμα ζωτικής σημασίας για τις διμερείς σχέσεις, ενώ ήδη το ζήτημα αυτό είχε προκαλέσει πολλά αρνητικά σχόλια από τα κορεατικά ΜΜΕ. Ο υφυπουργός ισχυρίστηκε πως ο λαός της Νότιας Κορέας, μιας από τις πέντε κορυφαίες παραγωγούς πυρηνικής ενέργειας στον κόσμο, δεν θα ανεχόταν να βλέπει την Ιαπωνία να τυγχάνει ευνοϊκότερης αντιμετώπισης από τις ΗΠΑ.
Παρά την «γερακίσια» προσέγγισή τους στις πυρηνικές απειλές της Βόρειας Κορέας, οι νοτιοκορεάτες αξιωματούχοι γνωρίζουν καλά πως ο εμπλουτισμός του οπλοστασίου τους με ουράνιο αποτελεί μια μακρινή πιθανότητα. Γι' αυτό προσεγγίζουν τις διαπραγματεύσεις με σκεπτικισμό, αντί να δίνουν έμφαση στη διάθεση μιας αμοιβαίας υποχρέωσης.
Ωστόσο, η απαισιοδοξία τους είναι αβάσιμη, δεδομένου πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πρόσφατα υπέγραψαν μια σχετική συμφωνία με τις ΗΠΑ, με την υποχρέωση να παράγουν πυρηνική ενέργεια για ειρηνικό σκοπό. Οι νοτιοκορεάτες διαπραγματευτές μοιάζουν πεπεισμένοι πως δεν θα σημειωθεί καμία πρόοδος με τις ΗΠΑ. Δεδομένη είναι και η δημόσια άρνηση των Νοτιοκορεατών επιστημόνων να συνεισφέρουν σε ένα οποιοδήποτε πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς.
Η πυρηνική διαφωνία ΗΠΑ - Νότιας Κορέας αποδεικνύει πως η 59χρονη συμμαχία τους πρέπει να ανανεωθεί σύντομα. Μαζί, οι δυο δυνάμεις μπορούν να βελτιώσουν τις προοπτικές για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά, αλλά υπό την προϋπόθεση πως θα προσφέρονται σοβαρές εγγυήσεις για την τωρινή και τη μελλοντική ασφάλεια της Νότιας Κορέας.
*Ο Λι Μπιόνγκ-Τσουλ είναι ομότιμος καθηγητής στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία της Σεούλ, στη Νότιο Κορέα
ΠΗΓΕΣ:
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=478728
http://www.project-syndicate.org/commentary/atomic-power-weapons-us-alliance-by-byong-chul-lee
GeopoliticsDailyNews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι εισαγγελείς ζητούν μέσω Στουρνάρα την αυθεντική «λίστα Λαγκάρντ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
