2012-10-11 15:48:02
Γράφει ο Δημήτρης Μυς
Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο δύο χρόνια στη Γερμανική κυβέρνηση για να καταφέρει αυτό που οι αμερικανικές κυβερνήσεις δημιούργησαν μέσα σε δεκαετίες.
Με λίγη ακόμη προσπάθεια, του χρόνου τέτοια εποχή πιθανότατα η Γερμανία θα είναι η πιο μισητή χώρα ανάμεσα στους Ελληνες πολίτες, αφήνοντας πίσω τις ΗΠΑ και τον «παραδοσιακό» ελληνικό αντιαμερικανισμό.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της πραγματικότητας, δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία της. Έτσι, όσο κι αν το mediako σύστημα βομβαρδίσει με τα «δώρα και τις υποσχέσεις» που έφερε η Μέρκελ, ή για το πόσο «έχει βελτιωθεί το κλίμα» ή ακόμη «για τη βαθειά ελληνογερμανική σχέση» που αναπτύσσεται, δεν είναι δυνατό να αλλάξει αυτό, που τεράστια τμήματα του πληθυσμού της χώρας αντιλαμβάνεται στο πετσί του: Την κατάρρευση της οικονομίας, την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, την διάλυση του κοινωνικού ιστού.
Ο αντιαμερικανισμός στη χώρα, οικοδομήθηκε στους δεσμούς υποτέλειας και εξάρτησης που ανέπτυξε η πολιτική/ οικονομική μετεμφυλιακή ηγεσία και ενισχύθηκε από τον υπονομευτικό ρόλο που έπαιξε/ παίζει η υπερδύναμη σε μια κρίσιμη σειρά ζητημάτων, όπως το κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Είναι προφανές, ότι η διεκδίκηση ενός ρόλου επικυρίαρχου από την πλευρά του Βερολίνου, έχει αρχίσει και ερεθίζει πρόσφατες ιστορικές μνήμες οι οποίες έμοιαζαν θαμμένες κάτω από τα πέπλα μιας ψευδεπίγραφης ευημερίας Καθώς οι ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης οι φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι άρχισαν να εμφανίζονται με το πραγματικό τους πρόσωπο σε μια μάχη ισχύος, η οποία δύσκολα πια κρύβεται. Από την μία οι ΗΠΑ, που κάνει ότι μπορεί για να διασφαλίσει τα αυτοκρατορικά δικαιώματα που εξασφάλισε με τη νίκη στον Β παγκόσμιο και τον ψυχρό πόλεμο. Από την άλλη η Γερμανία η οποία θεωρεί ότι ήρθε ο καιρός να αντιστοιχίσει σε γεωπολιτικό επίπεδο αυτό που έχει κατοχυρώσει σε οικονομικό.
Ίσως δεν είναι ακόμη σαφής η εικόνα, αλλά ολοένα και περισσότερο αρχίζει να αποτυπώνεται—δυστυχώς με οδυνηρό τρόπο στην ελληνική πλάτη—η σύγκρουση των επικυρίαρχων για τον έλεγχο του ελληνικού προτεκτοράτου, το οποίο:
Από την μία είναι άρρηκτα δεμένο στον αμερικανικό στρατιωτικό βραχίονα και από την σύρεται οικονομικά ψοφοδεές πίσω από το «γερμανικό» χρήμα.
Είναι προφανές, ότι στην πραγματική ζωή, «μιλάει» αυτός που έχει το χρήμα. Το είδαμε αυτό στις εικόνες από τις συναντήσεις της Μέρκελ με το Σαμαρά. Βέβαια, εξ ίσου ισχυρή παραμένει και η φωνή αυτού που διατηρεί υπό τον στρατιωτικό του έλεγχο ολόκληρο το ελληνικό οικόπεδο…
Μάλλον δεν χρειάζονται πια ιδιαίτερες αναλύσεις για να κατανοήσει κανείς ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα έχει να κάνει με τη διαμάχη για τον έλεγχο του προτεκτοράτου. Δεν απαιτείται, επίσης, ιδιαίτερη σοφία για να καταλήξει κανείς στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι οι «προστάτες» ουδέποτε κατάφεραν να κρύψουν την πραγματικότητα. Δηλαδή τις αλυσίδες και τους δεσμούς υποτέλειας που δημιουργούν.
Υπό αυτήν την έννοια, οι Γερμανοί προφανώς υποτιμούν το κόστος που συνεπάγεται η αλαζονική επίδειξη της επικυριαρχίας τους. Ενδεχομένως, κάτι θα είχαν να μάθουν από τους αμερικανούς (και) σε αυτόν τον τομέα…
topontiki.gr
Δεν χρειάστηκαν παρά μόνο δύο χρόνια στη Γερμανική κυβέρνηση για να καταφέρει αυτό που οι αμερικανικές κυβερνήσεις δημιούργησαν μέσα σε δεκαετίες.
Με λίγη ακόμη προσπάθεια, του χρόνου τέτοια εποχή πιθανότατα η Γερμανία θα είναι η πιο μισητή χώρα ανάμεσα στους Ελληνες πολίτες, αφήνοντας πίσω τις ΗΠΑ και τον «παραδοσιακό» ελληνικό αντιαμερικανισμό.
Η επικοινωνιακή διαχείριση της πραγματικότητας, δεν μπορεί να αλλάξει την ουσία της. Έτσι, όσο κι αν το mediako σύστημα βομβαρδίσει με τα «δώρα και τις υποσχέσεις» που έφερε η Μέρκελ, ή για το πόσο «έχει βελτιωθεί το κλίμα» ή ακόμη «για τη βαθειά ελληνογερμανική σχέση» που αναπτύσσεται, δεν είναι δυνατό να αλλάξει αυτό, που τεράστια τμήματα του πληθυσμού της χώρας αντιλαμβάνεται στο πετσί του: Την κατάρρευση της οικονομίας, την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, την διάλυση του κοινωνικού ιστού.
Ο αντιαμερικανισμός στη χώρα, οικοδομήθηκε στους δεσμούς υποτέλειας και εξάρτησης που ανέπτυξε η πολιτική/ οικονομική μετεμφυλιακή ηγεσία και ενισχύθηκε από τον υπονομευτικό ρόλο που έπαιξε/ παίζει η υπερδύναμη σε μια κρίσιμη σειρά ζητημάτων, όπως το κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Είναι προφανές, ότι η διεκδίκηση ενός ρόλου επικυρίαρχου από την πλευρά του Βερολίνου, έχει αρχίσει και ερεθίζει πρόσφατες ιστορικές μνήμες οι οποίες έμοιαζαν θαμμένες κάτω από τα πέπλα μιας ψευδεπίγραφης ευημερίας Καθώς οι ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης οι φίλοι, εταίροι και σύμμαχοι άρχισαν να εμφανίζονται με το πραγματικό τους πρόσωπο σε μια μάχη ισχύος, η οποία δύσκολα πια κρύβεται. Από την μία οι ΗΠΑ, που κάνει ότι μπορεί για να διασφαλίσει τα αυτοκρατορικά δικαιώματα που εξασφάλισε με τη νίκη στον Β παγκόσμιο και τον ψυχρό πόλεμο. Από την άλλη η Γερμανία η οποία θεωρεί ότι ήρθε ο καιρός να αντιστοιχίσει σε γεωπολιτικό επίπεδο αυτό που έχει κατοχυρώσει σε οικονομικό.
Ίσως δεν είναι ακόμη σαφής η εικόνα, αλλά ολοένα και περισσότερο αρχίζει να αποτυπώνεται—δυστυχώς με οδυνηρό τρόπο στην ελληνική πλάτη—η σύγκρουση των επικυρίαρχων για τον έλεγχο του ελληνικού προτεκτοράτου, το οποίο:
Από την μία είναι άρρηκτα δεμένο στον αμερικανικό στρατιωτικό βραχίονα και από την σύρεται οικονομικά ψοφοδεές πίσω από το «γερμανικό» χρήμα.
Είναι προφανές, ότι στην πραγματική ζωή, «μιλάει» αυτός που έχει το χρήμα. Το είδαμε αυτό στις εικόνες από τις συναντήσεις της Μέρκελ με το Σαμαρά. Βέβαια, εξ ίσου ισχυρή παραμένει και η φωνή αυτού που διατηρεί υπό τον στρατιωτικό του έλεγχο ολόκληρο το ελληνικό οικόπεδο…
Μάλλον δεν χρειάζονται πια ιδιαίτερες αναλύσεις για να κατανοήσει κανείς ότι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα έχει να κάνει με τη διαμάχη για τον έλεγχο του προτεκτοράτου. Δεν απαιτείται, επίσης, ιδιαίτερη σοφία για να καταλήξει κανείς στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι οι «προστάτες» ουδέποτε κατάφεραν να κρύψουν την πραγματικότητα. Δηλαδή τις αλυσίδες και τους δεσμούς υποτέλειας που δημιουργούν.
Υπό αυτήν την έννοια, οι Γερμανοί προφανώς υποτιμούν το κόστος που συνεπάγεται η αλαζονική επίδειξη της επικυριαρχίας τους. Ενδεχομένως, κάτι θα είχαν να μάθουν από τους αμερικανούς (και) σε αυτόν τον τομέα…
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ζώδια των χούλιγκανς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
