2012-10-13 09:21:38
By Gideon Rachman
Ορισμένοι ίσως θεωρήσουν κάπως παράξενη την απόφαση απονομής του Νόμπελ ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως στις Βρυξέλλες, είναι κοινή αντίληψη ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα της Ε.Ε. είναι η ειρήνη στην Ευρώπη. Το επιχείρημα είναι ότι πριν την ΕΕ, πέρασαν αιώνες γεμάτοι πολέμους. Εκτοτε, έχουν περάσει δεκαετίες με ειρήνη.
Ωστόσο υπάρχει οπωσδήποτε ένα εύλογο κενό εδώ. Το ότι η καθιέρωση της Ε.Ε. συνέπεσε με την καθιέρωση της ειρήνης στην δυτική Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι το ένα προκάλεσε το άλλο.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετοί άλλοι πιθανοί υποψήφιοι για το βραβείο εγκαθίδρυσης της ειρήνης στην Ευρώπη. Μεταξύ αυτών.
1) Οι Αμερικάνοι, που ηγούμενοι της προσπάθειας να νικηθεί η ναζιστική Γερμανία και στην συνέχεια διατηρώντας στρατεύματα στην Ευρώπη, μείωσαν αισθητά τις πιθανότητες να ξεσπάσει νέος πόλεμος.
2) Το ΝΑΤΟ, η στρατιωτική συμμαχία που έφερε κοντά παλαιούς εχθρούς και απέκρουσε την ΕΣΣΔ. Με αυτό το σκεπτικό, το ΝΑΤΟ έχει μεγαλύτερη άμεση σχέση με ζητήματα πολέμου και ειρήνης, απ’όσο η ΕΕ.
3) Ο εκσυγχρονισμός. Τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη έχουν πια φτάσει σε ένα επίπεδο ευμάρειας και ενοποίησης, που έχει μειώσει θεαματικά τις πιθανότητες πολέμου. Η καθιέρωση της δημοκρατίας επίσης βοήθησε πολύ, καθώς οι δημοκρατίες πράγματι είναι λιγότερο πιθανό να επιτεθούν η μια στην άλλη.
Η ΕΕ αναμφίβολα θα ήθελε να λάβει τα εύσημα για τον ρόλο του μεσάζοντα στην καθιέρωση της ευμάρειας, της δημοκρατίας κλπ στην Ευρώπη. Και αναμφίβολα έχει παίξει έναν σημαντικό ρόλο σε αυτό. Από την άλλη πλευρά, ανάλογες συνθήκες επικρατούν στην Βόρειο Αμερική: Πολύ δύσκολα θα περιμέναμε να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό. Το ίδιο ισχύει για την Αυστραλία και την Ν. Ζηλανδία.
Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν πιστεύω ότι η ΕΕ μπορεί να διεκδικήσει αποκλειστικά τα εύσημα για την ειρήνη στην Ευρώπη, οπωσδήποτε δεν έκανε κακό. Πάνω απ’όλα, οι Ευρωπαίοι ηγέτεςκατάφεραν να συνηθίσουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Αυτή η διεθνής κοινωνικοποίηση είναι πολύ σημαντική και θα πρέπει οπωσδήποτε να την υπερασπιστεί –ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στο ευρώ ή την ΕΕ.
Οπότε, ενώ το βραβείο για το Νόμπελ Ειρήνης ίσως είναι αμφιλεγόμενο, δεν είναι εντελώς παράλογο. Οπωσδήποτε δεν είναι περισσότερο παράλογο από το βραβείο στον Barack Obama, μετά από ένα χρόνο στην Προεδρία.
Εuro2day.gr
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Ορισμένοι ίσως θεωρήσουν κάπως παράξενη την απόφαση απονομής του Νόμπελ ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως στις Βρυξέλλες, είναι κοινή αντίληψη ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα της Ε.Ε. είναι η ειρήνη στην Ευρώπη. Το επιχείρημα είναι ότι πριν την ΕΕ, πέρασαν αιώνες γεμάτοι πολέμους. Εκτοτε, έχουν περάσει δεκαετίες με ειρήνη.
Ωστόσο υπάρχει οπωσδήποτε ένα εύλογο κενό εδώ. Το ότι η καθιέρωση της Ε.Ε. συνέπεσε με την καθιέρωση της ειρήνης στην δυτική Ευρώπη, δεν σημαίνει ότι το ένα προκάλεσε το άλλο.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν αρκετοί άλλοι πιθανοί υποψήφιοι για το βραβείο εγκαθίδρυσης της ειρήνης στην Ευρώπη. Μεταξύ αυτών.
1) Οι Αμερικάνοι, που ηγούμενοι της προσπάθειας να νικηθεί η ναζιστική Γερμανία και στην συνέχεια διατηρώντας στρατεύματα στην Ευρώπη, μείωσαν αισθητά τις πιθανότητες να ξεσπάσει νέος πόλεμος.
2) Το ΝΑΤΟ, η στρατιωτική συμμαχία που έφερε κοντά παλαιούς εχθρούς και απέκρουσε την ΕΣΣΔ. Με αυτό το σκεπτικό, το ΝΑΤΟ έχει μεγαλύτερη άμεση σχέση με ζητήματα πολέμου και ειρήνης, απ’όσο η ΕΕ.
3) Ο εκσυγχρονισμός. Τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη έχουν πια φτάσει σε ένα επίπεδο ευμάρειας και ενοποίησης, που έχει μειώσει θεαματικά τις πιθανότητες πολέμου. Η καθιέρωση της δημοκρατίας επίσης βοήθησε πολύ, καθώς οι δημοκρατίες πράγματι είναι λιγότερο πιθανό να επιτεθούν η μια στην άλλη.
Η ΕΕ αναμφίβολα θα ήθελε να λάβει τα εύσημα για τον ρόλο του μεσάζοντα στην καθιέρωση της ευμάρειας, της δημοκρατίας κλπ στην Ευρώπη. Και αναμφίβολα έχει παίξει έναν σημαντικό ρόλο σε αυτό. Από την άλλη πλευρά, ανάλογες συνθήκες επικρατούν στην Βόρειο Αμερική: Πολύ δύσκολα θα περιμέναμε να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό. Το ίδιο ισχύει για την Αυστραλία και την Ν. Ζηλανδία.
Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν πιστεύω ότι η ΕΕ μπορεί να διεκδικήσει αποκλειστικά τα εύσημα για την ειρήνη στην Ευρώπη, οπωσδήποτε δεν έκανε κακό. Πάνω απ’όλα, οι Ευρωπαίοι ηγέτεςκατάφεραν να συνηθίσουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Αυτή η διεθνής κοινωνικοποίηση είναι πολύ σημαντική και θα πρέπει οπωσδήποτε να την υπερασπιστεί –ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί στο ευρώ ή την ΕΕ.
Οπότε, ενώ το βραβείο για το Νόμπελ Ειρήνης ίσως είναι αμφιλεγόμενο, δεν είναι εντελώς παράλογο. Οπωσδήποτε δεν είναι περισσότερο παράλογο από το βραβείο στον Barack Obama, μετά από ένα χρόνο στην Προεδρία.
Εuro2day.gr
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στο πλάι της 14χρονης Γιουσαφζάι, ο λαός του Πακιστάν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
