2012-10-15 11:33:03
Δεκαπέντε μέρες πριν συμπληρώσει τα 90 του χρόνια, απεβίωσε τη Δευτέρα ο τέως βασιλιάς της Καμπότζης, Νοροντόμ Σιχανούκ.
Η εμβληματική μορφή στη σύγχρονη Ιστορία της ασιατικής χώρας άφησε την τελευταία της πνοή από καρδιακή προσβολή ενώ βρισκόταν στο Πεκίνο, σύμφωνα με δήλωση του Αναπληρωτή Πρωθυπουργού της Καμπότζης, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και γενικός γραμματέας του Βασιλικού Κόμματος. Την είδηση επιβεβαίωσε και το επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων, "Ξινχούα".
Ο τέως Βασιλιάς, γιος του βασιλιά Νοροντόμ Σουραμαρίτ και της βασίλισσας Σισοβάθ Κοσαμάκ και πατέρας ο ίδιος 14 παιδιών, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της γαλλικής αποικιοκρατίας και κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της Καμπότζης για σχεδόν 60 χρόνια. Μάλιστα, από το 1941 και μετά κατέλαβε τόσες επίσημες πολιτικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Βασιλιά, του Προέδρου και του Πρωθυπουργού της Καμπότζης, που καταγράφηκε για το λόγο αυτό στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, σύμφωνα με το en.wikipedia.org.
Βρέθηκε σε... όλα τα πιθανά πόστα της χώρας του
Ειδικότερα, ο εκλιπών διετέλεσε Βασιλιάς της Καμπότζης (ενόσω αυτή ακόμη ήταν αποικία, αλλά και μετά την ανεξαρτησία της) από το 1941 ως το 1955, οπότε παραιτήθηκε υπέρ του πατέρα του κι από το 1993 ως το 2004, που παραιτήθηκε υπέρ του γιου του.
Τα πρώτα χρόνια της πολιτικής του δράσης αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Καμπότζης.
Μετά την πρώτη παραίτησή του από το θρόνο, ίδρυσε το κόμμα των σοσιαλιστών, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός, Υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ.
Σημειωτέον ότι υπήρξε ο πρώτος Πρωθυπουργός του προτεκτοράτου της Καμπότζης, από το Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1945, πάλι Πρωθυπουργός από τον Απρίλιο μέχρι του Μάιο του '50, από τον Ιούνιο του 1952 μέχρι τον Ιανουάριο του '53, Πρωθυπουργός του βασιλείου της Καμπότζης τον Απρίλιο του 1954, από τον Οκτώβριο του 1955 μέχρι τον Ιανουάριο του '56, το Μάρτιο του '56, από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Οκτώβριο του '56, από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο του '57 και πρώτος Πρωθυπουργός της μοναρχίας-αντιβασιλείας της Καμπότζης, τον Απρίλιο του 1960.
Στη συνέχεια, διετέλεσε αρχηγός του κράτους από το θάνατο του πατέρα του, την ίδια χρονιά, μέχρι το πραξικόπημα του Λον Νολ, το 1970.
Στη φωτ. με τη σύζυγό του, Μονίκ, και με τον πρώην ισχυρό άνδρα της Κίνας, Τενγκ Χσιάο Πινγκ, το 1975, ενώ αναχωρεί από το Πεκίνο για τη χώρα του
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι υπηρέτησε ως πρόεδρος-μαριονέτα κατά το πρώτο έτος του καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ (1975-76), έως ότου αυτό τον παύσει από τα καθήκοντά του.
Η αυτοεξορία, η παλινόρθωση, το τέλος Κατά τη διάρκεια της βιετναμικής εισβολής στάλθηκε στη Νέα Υόρκη, για να μιλήσει κατά του Βιετνάμ, ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών. Εκείνος τότε βρήκε την ευκαιρία και, μετά την ομιλία του, ζήτησε άσυλο στην Κίνα και στη Β. Κορέα.
Η εισβολή των βιετναμικών στρατευμάτων στην Καμπότζη εκδίωξε το στυγνό καθεστώς των Ερυθρών Χμερ, γεγονός που χαιρέτισε ο Σιχανούκ, ωστόσο τάχθηκε ενάντια και στη φιλοβιετναμική κυβέρνηση που τοποθετήθηκε στη χώρα και ηγήθηκε αντικαθεστωτικού μετώπου στην εξορία, όπου βρισκόταν.
Ύστερα από 13 χρόνια εξόριστος, επέστρεψε στη χώρα του το 1991 και αναρρήθηκε εκ νέου στο θρόνο το 1993, αν και η υγεία του είχε αρχίσει ήδη να κλονίζεται και επανειλημμένα χρειάστηκε να μεταβεί στο Πεκίνο για ιατρικούς λόγους.
Τελικά, παρέμεινε, πάντως, στο θρόνο μέχρι το 2004, οπότε παραιτήθηκε, για λόγους υγείας, και τον διαδέχτηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Νοροντόμ Σιχαμόνι. Ο ίδιος τότε έλαβε τον τίτλο του Βασιλιά-Πατέρα.
attacktv.gr
Η εμβληματική μορφή στη σύγχρονη Ιστορία της ασιατικής χώρας άφησε την τελευταία της πνοή από καρδιακή προσβολή ενώ βρισκόταν στο Πεκίνο, σύμφωνα με δήλωση του Αναπληρωτή Πρωθυπουργού της Καμπότζης, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και γενικός γραμματέας του Βασιλικού Κόμματος. Την είδηση επιβεβαίωσε και το επίσημο κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων, "Ξινχούα".
Ο τέως Βασιλιάς, γιος του βασιλιά Νοροντόμ Σουραμαρίτ και της βασίλισσας Σισοβάθ Κοσαμάκ και πατέρας ο ίδιος 14 παιδιών, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της γαλλικής αποικιοκρατίας και κυριάρχησε στην πολιτική ζωή της Καμπότζης για σχεδόν 60 χρόνια. Μάλιστα, από το 1941 και μετά κατέλαβε τόσες επίσημες πολιτικές θέσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Βασιλιά, του Προέδρου και του Πρωθυπουργού της Καμπότζης, που καταγράφηκε για το λόγο αυτό στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, σύμφωνα με το en.wikipedia.org.
Βρέθηκε σε... όλα τα πιθανά πόστα της χώρας του
Ειδικότερα, ο εκλιπών διετέλεσε Βασιλιάς της Καμπότζης (ενόσω αυτή ακόμη ήταν αποικία, αλλά και μετά την ανεξαρτησία της) από το 1941 ως το 1955, οπότε παραιτήθηκε υπέρ του πατέρα του κι από το 1993 ως το 2004, που παραιτήθηκε υπέρ του γιου του.
Τα πρώτα χρόνια της πολιτικής του δράσης αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Καμπότζης.
Μετά την πρώτη παραίτησή του από το θρόνο, ίδρυσε το κόμμα των σοσιαλιστών, αναλαμβάνοντας Πρωθυπουργός, Υπουργός Εξωτερικών και αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ.
Σημειωτέον ότι υπήρξε ο πρώτος Πρωθυπουργός του προτεκτοράτου της Καμπότζης, από το Μάρτιο ως τον Αύγουστο του 1945, πάλι Πρωθυπουργός από τον Απρίλιο μέχρι του Μάιο του '50, από τον Ιούνιο του 1952 μέχρι τον Ιανουάριο του '53, Πρωθυπουργός του βασιλείου της Καμπότζης τον Απρίλιο του 1954, από τον Οκτώβριο του 1955 μέχρι τον Ιανουάριο του '56, το Μάρτιο του '56, από το Σεπτέμβριο μέχρι τον Οκτώβριο του '56, από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο του '57 και πρώτος Πρωθυπουργός της μοναρχίας-αντιβασιλείας της Καμπότζης, τον Απρίλιο του 1960.
Στη συνέχεια, διετέλεσε αρχηγός του κράτους από το θάνατο του πατέρα του, την ίδια χρονιά, μέχρι το πραξικόπημα του Λον Νολ, το 1970.
Στη φωτ. με τη σύζυγό του, Μονίκ, και με τον πρώην ισχυρό άνδρα της Κίνας, Τενγκ Χσιάο Πινγκ, το 1975, ενώ αναχωρεί από το Πεκίνο για τη χώρα του
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι υπηρέτησε ως πρόεδρος-μαριονέτα κατά το πρώτο έτος του καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ (1975-76), έως ότου αυτό τον παύσει από τα καθήκοντά του.
Η αυτοεξορία, η παλινόρθωση, το τέλος Κατά τη διάρκεια της βιετναμικής εισβολής στάλθηκε στη Νέα Υόρκη, για να μιλήσει κατά του Βιετνάμ, ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών. Εκείνος τότε βρήκε την ευκαιρία και, μετά την ομιλία του, ζήτησε άσυλο στην Κίνα και στη Β. Κορέα.
Η εισβολή των βιετναμικών στρατευμάτων στην Καμπότζη εκδίωξε το στυγνό καθεστώς των Ερυθρών Χμερ, γεγονός που χαιρέτισε ο Σιχανούκ, ωστόσο τάχθηκε ενάντια και στη φιλοβιετναμική κυβέρνηση που τοποθετήθηκε στη χώρα και ηγήθηκε αντικαθεστωτικού μετώπου στην εξορία, όπου βρισκόταν.
Ύστερα από 13 χρόνια εξόριστος, επέστρεψε στη χώρα του το 1991 και αναρρήθηκε εκ νέου στο θρόνο το 1993, αν και η υγεία του είχε αρχίσει ήδη να κλονίζεται και επανειλημμένα χρειάστηκε να μεταβεί στο Πεκίνο για ιατρικούς λόγους.
Τελικά, παρέμεινε, πάντως, στο θρόνο μέχρι το 2004, οπότε παραιτήθηκε, για λόγους υγείας, και τον διαδέχτηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Νοροντόμ Σιχαμόνι. Ο ίδιος τότε έλαβε τον τίτλο του Βασιλιά-Πατέρα.
attacktv.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Μια ασπιρίνη και πολύ σας είναι…»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ : Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
