2012-10-21 08:30:02
Νίκος ΣτέλγιαςΣτο «μέτωπο» της Συρίας, την προηγούμενη εβδομάδα, είχαμε νέες «λεπτομέρειες» και όχι ουσιαστικές εξελίξεις. Η μεγάλη ένταση στις σχέσεις της συμμαχίας Δύσης-Τουρκίας κάποιων σουνιτικών χωρών και της συμμαχίας Ρωσίας-Κίνας-Ιράν-Ιράκ-Συρίας συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς και νέες εξελίξεις.Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, η Άγκυρα, η Μόσχα και η Δαμασκό ανταλλάσσουν «σκληρές τοποθετήσεις» και κουβέντες. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την αναγκαστική προσγείωση ενός αεροσκάφους των Συριακών Αερογραμμών στην Άγκυρα, οι τρεις πρωτεύουσες καταβάλλουν προσπάθειες για να εντυπωσιάσουν την εσωτερική και την διεθνή κοινή γνώμη. Οι συγκεκριμένες προσπάθειες συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς σε όλο το μεγαλείο τους...
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο παρακολουθούμε με έντονο προβληματισμό τις κρίσιμες εξελίξεις που λαμβάνουν στην «γειτονιά» μας. Την στιγμή που στα περίχωρα των χωρικών υδάτων μας λαμβάνουν χώρα ιστορικής σημασίας εξελίξεις, οι δικές μας κοινωνίες βρίσκονται αντιμέτωπες με τεράστια οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα.
Στην Ελλάδα, οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των Ελλήνων που επιλέγουν την αυτοκτονία για να δώσουν «λύση» στα προβλήματα τους, συνεχίζεται να αυξάνεται. Κάποιοι αναλυτές κάνουν λόγο για χιλιάδες αυτοκτονίες κατά το τελευταίο έτος. Κάποιοι ακτιβιστές, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, ισχυρίζονται ότι οι επίσημες αρχές καταβάλλουν προσπάθειες για να αποσιωπήσουν αυτό το ανησυχητικό κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο πλέον έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.
Στο σύνολο της, η κοινωνία της Ελλάδας προσεγγίζει την «αυτοκτονία» με ανάμεικτα συναισθήματα. Στο συγκεκριμένο πεδίο, η συντηρητική κοινωνική κοσμοθεωρία του μέσου Έλληνα κάνει αισθητή την παρουσία της σε όλη της μεγαλείο. Η θλίψη για τον άδικο χαμό ενός νέου μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί και αφήνει την θέση του στον θυμό και στον εκνευρισμό: «Γιατί ο άτυχος νεαρός δεν άκουσε τις συμβουλές των μεγάλων του; Γιατί δεν έκανε υπομονή; Γιατί παρατήθηκε από την ζωή με τόση ευκολία;»
Η παραπάνω αντίδραση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο που ακούει στο όνομα «αυτοκτονία» φέρει πολλά κοινά στοιχεία με τον τρόπο, τον οποίο οι πολιτικοί «άρχοντες» της Ελλάδας και της Κύπρου αντιμετωπίζουν την μεγάλη κοινωνική, οικονομική, πολιτική και ανθρωπιστική κρίση των κοινωνιών μας. «Υπομονή και θα περάσουμε τα δύσκολα. Έχετε μας εμπιστοσύνη και θα δείτε καλύτερες ημέρες. Μην χάνετε την ελπίδα σας, το σύστημα θα επιβιώσει», είναι το σύγχρονο motto των πολιτικών μας.
Σήμερα, οι γητευτές των ψευδαισθήσεων μας, οι οποίοι διεκδικούν τις προεδρικές έδρες, τα έδρανα της βουλής μας, τα υψηλόβαθμα γραφειοκρατικά πόστα αναπτύσσουν πολιτικό λόγο μέσα στην μιζέρια της καθημερινότητας μας και με βάση ενός απαρχαιωμένου δίπολου Αριστεράς – Δεξιάς. Την στιγμή που σε αυτό τον πλανήτη λαμβάνουν χώρα ιστορικές εξελίξεις, κάποιοι συμπολίτες μας πραγματοποιούν εκτεταμένη αναφορά στην υπαρκτή Αριστερά και στα δήθεν εθνικά φρονήματα και γυρνούν την πλάτη τους στον νέο ή στην νέα που φλερτάρει με την ιδέα του θανάτου ως ύστατη προσπάθεια διεξόδου από την ανθρώπινη ταπείνωση και μιζέρια.
Ο αστικός τρόπος ζωής, ο καταναλωτισμός, η συναισθηματική βουλιμία, η σύγχρονη κοινωνικοπολιτική κρίση μας στέρησαν κάτι πολύτιμο: Την ανθρώπινη συμπόνια. Δεν δείχνουμε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τα βαθιά τραύματα των συμπολιτών μας. Κρυβόμαστε πίσω από τα τεχνητά δίπολα, περιχαρακωνόμαστε μέσα στο εγωισμό μας και παρασυρόμαστε πίσω από τεχνητά πολιτικά συνθήματα και διλήμματα.
InfoGnomon
Στην Ελλάδα και στην Κύπρο παρακολουθούμε με έντονο προβληματισμό τις κρίσιμες εξελίξεις που λαμβάνουν στην «γειτονιά» μας. Την στιγμή που στα περίχωρα των χωρικών υδάτων μας λαμβάνουν χώρα ιστορικής σημασίας εξελίξεις, οι δικές μας κοινωνίες βρίσκονται αντιμέτωπες με τεράστια οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα.
Στην Ελλάδα, οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των Ελλήνων που επιλέγουν την αυτοκτονία για να δώσουν «λύση» στα προβλήματα τους, συνεχίζεται να αυξάνεται. Κάποιοι αναλυτές κάνουν λόγο για χιλιάδες αυτοκτονίες κατά το τελευταίο έτος. Κάποιοι ακτιβιστές, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, ισχυρίζονται ότι οι επίσημες αρχές καταβάλλουν προσπάθειες για να αποσιωπήσουν αυτό το ανησυχητικό κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο πλέον έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις.
Στο σύνολο της, η κοινωνία της Ελλάδας προσεγγίζει την «αυτοκτονία» με ανάμεικτα συναισθήματα. Στο συγκεκριμένο πεδίο, η συντηρητική κοινωνική κοσμοθεωρία του μέσου Έλληνα κάνει αισθητή την παρουσία της σε όλη της μεγαλείο. Η θλίψη για τον άδικο χαμό ενός νέου μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί και αφήνει την θέση του στον θυμό και στον εκνευρισμό: «Γιατί ο άτυχος νεαρός δεν άκουσε τις συμβουλές των μεγάλων του; Γιατί δεν έκανε υπομονή; Γιατί παρατήθηκε από την ζωή με τόση ευκολία;»
Η παραπάνω αντίδραση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο που ακούει στο όνομα «αυτοκτονία» φέρει πολλά κοινά στοιχεία με τον τρόπο, τον οποίο οι πολιτικοί «άρχοντες» της Ελλάδας και της Κύπρου αντιμετωπίζουν την μεγάλη κοινωνική, οικονομική, πολιτική και ανθρωπιστική κρίση των κοινωνιών μας. «Υπομονή και θα περάσουμε τα δύσκολα. Έχετε μας εμπιστοσύνη και θα δείτε καλύτερες ημέρες. Μην χάνετε την ελπίδα σας, το σύστημα θα επιβιώσει», είναι το σύγχρονο motto των πολιτικών μας.
Σήμερα, οι γητευτές των ψευδαισθήσεων μας, οι οποίοι διεκδικούν τις προεδρικές έδρες, τα έδρανα της βουλής μας, τα υψηλόβαθμα γραφειοκρατικά πόστα αναπτύσσουν πολιτικό λόγο μέσα στην μιζέρια της καθημερινότητας μας και με βάση ενός απαρχαιωμένου δίπολου Αριστεράς – Δεξιάς. Την στιγμή που σε αυτό τον πλανήτη λαμβάνουν χώρα ιστορικές εξελίξεις, κάποιοι συμπολίτες μας πραγματοποιούν εκτεταμένη αναφορά στην υπαρκτή Αριστερά και στα δήθεν εθνικά φρονήματα και γυρνούν την πλάτη τους στον νέο ή στην νέα που φλερτάρει με την ιδέα του θανάτου ως ύστατη προσπάθεια διεξόδου από την ανθρώπινη ταπείνωση και μιζέρια.
Ο αστικός τρόπος ζωής, ο καταναλωτισμός, η συναισθηματική βουλιμία, η σύγχρονη κοινωνικοπολιτική κρίση μας στέρησαν κάτι πολύτιμο: Την ανθρώπινη συμπόνια. Δεν δείχνουμε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τα βαθιά τραύματα των συμπολιτών μας. Κρυβόμαστε πίσω από τα τεχνητά δίπολα, περιχαρακωνόμαστε μέσα στο εγωισμό μας και παρασυρόμαστε πίσω από τεχνητά πολιτικά συνθήματα και διλήμματα.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στα κατεχόμενα έκανε στάση κρουαζιερόπλοιο από την Αίγυπτο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Θέλουμε καλύτερη διαιτησία...»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
