Το Μεγάλο Κακό

2012-10-23 01:09:36

Από τις αρχές του 2010 έως τα τέλη του 2012 ένα και μόνο ένα επιχείρημα κυριαρχεί στη δημόσια σφαίρα· κυριαρχεί δε τόσο, ώστε όλα τα υπόλοιπα να ακούγονται ως ένα δίχως νόημα βουητό, ως μια ατελείωτη σπατάλη λέξεων: «Το κόστος για τη χώρα θα είναι άπειρο, αν δεν πάρουμε τη δόση των τάδε δισ. ευρώ», δήλωσε ο τάδε κυβερνητικός αξιωματούχος, προσθέτοντας, μάλιστα, ότι «αν δεν πάρουμε τη δόση, θα πεινάσει κόσμος».

Μάλλον ψέμματα· δεν κυριαρχεί απλώς. Είναι το αποκλειστικό επιχείρημα, είναι το μέρος που αρχίζει και τελειώνει κάθε σκέψη, κάθε λόγος, κάθε αντίλογος. Για να ακριβολογήσουμε, ο αντίλογος δεν αποκλείεται· αντίθετα οι ίδιοι τον προκαλούν: Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σας, συμφωνώ με την περιγραφή της κατάστασης, αλλά έχετε να προτείνετε κάτι άλλο; Υπάρχει άλλος δρόμος; Υπάρχει άλλος δρόμος ρεαλιστικός; Πρώτος εγώ θα ήθελα να τον μάθω. Μα ελάτε, αυτά που λέτε δεν γίνονται. Δυστυχώς έτσι είναι η κατάσταση. Κι αφού είναι έτσι, δεν μπορούμε στα αλήθεια να κάνουμε αλλιώς.

Δυόμιση χρόνια τώρα ολοένα και περισσότερος κόσμος βγαίνει στην ανεργία, αυτοκτονεί, μεταναστεύει, παθαίνει κατάθλιψη, απελπίζεται, βιώνει μια ατελείωτη ψυχολογική βία, το ρίχνει στο νεοναζισμό και αρχίζει κυριολεκτικά να πεινάει, στο όνομα του να μη συμβεί το Μεγάλο Κακό.

Και τελικά, πού ξέρεις, μπορεί και να τα καταφέρουμε χωρίς το μεγάλο κακό να συμβεί ποτέ, μπορεί αυτή η μέθοδος να είναι η αποτελεσματικότερη, μπορεί αν τα πάντα είναι θέμα ορισμών να συμφωνήσουμε πως ό,τι κι αν έχει συμβεί στην μεταμνημονιακή Ελλάδα και ό,τι θα συνεχίσει να συμβαίνει δεν είναι το Μεγάλο κακό, είναι η δόση με τη δόση απομάκρυνση αντί για έλευση και σταδιακή εγκαθίδρυση του Μεγάλου Κακού.
Old Boy

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ