2012-10-23 17:14:03
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας και διεκδίκησης του σεβασμού και της αξιοπρέπειας των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους πραγματοποιήθηκε σήμερα στις 11 το πρωί έξω από την διεύθυνση του Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας στο υποκατάστημα του ΙΚΑ Αγίου Αλεξίου στην Πάτρα.
Ανάλογες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις διευθύνσεις των ΚΕΠΑ στην Ζάκυνθο, Πύργο και Αγρίνιο.
Χιλιάδες άτομα με αναπηρίες έχουν μετατραπεί σε ομηρους των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας που εξαναγκάζονται να ζουν χωρίς το ελάχιστο επίδομα, πλέον των 9 και 10 μηνών. Ερμαια των επιτροπών και της γραφειοκρατίας πληρώνουν τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης μηχανής παραγωγής μαϊμού αναπήρων.
Η μέχρι σήμερα επιβίωση των πραγματικά δικαιούχων αποδίδεται σε άθλο, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών ζουν μόνοι τους, σε ενοικιαζόμενα σπίτια, χωρίς την υποστήριξη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν οι αρμόδιοι αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν πράξει αυτά που οφείλουν ώστε οι άνθρωποι αυτοί να ζουν με αξιοπρέπεια και να απολαμβάνουν τα όσα δικαιούνται.
Μόνον στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας του ΙΚΑ Πάτρας, βρίσκονται στην αναμονή περισσότεροι από 5.000 δικαιούχοι. Ατομα με πολλαπλές αναπηρίες, με ψυχικές νόσους, με παραπληγίες κ.ά. που αποδεδειγμένα δεν έχουν κανένα περιθώριο βελτίωσης ή επαναφοράς στην πρωτέρα σωματική τους κατάσταση εμπαίζονται μέχρι να τους χορηγηθούν τα επιδόματα των 300 και 400 ευρώ.
Διαβάστε τι δήλωσαν στην Μαρίνα Ριζογιάννη άτομα με αναπηρίες και συγγενείς αυτών των ατόμων που προσπαθούν εδώ και μήνες να πιστοποιήσουν την αναπηρία τους.
"Περιμένουμε δύο χρόνια"
Δύο χρόνια επιτροπές, παρα -επιτροπές, έγγραφα, βεβαιώσεις κ.ά. κι ακόμα δεν έχει εκδοθεί το επίδομα του παραπληγικού πατέρα του. «Δύο χρόνια έχω τον πατέρα μου καθηλωμένο στο καροτσάκι, μετά από ατύχημα (Νοέμβριο του 2012), κι ακόμα τρέχω από υπηρεσία σε υπηρεσία για να βγάλω άκρη» μας περιγράφει ο συμπολίτης Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος.
«Τον Φεβρουάριο του 2011 κατέθεσα τα χαρτιά για να περάσει από επιτροπή. Τελικά τον κάλεσαν τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου, η οποία τον έκοψε με την αιτιολογία ότι η κατάστασή του μπορεί να αναστραφεί παρ' ότι γιατροί δημόσιων νοσοκομείων βεβαίωναν το αντίθετο. Κάναμε ένσταση, η οποία κι έγινε δεκτή κι έτσι τον περασμένο Μάιο πέρασε από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας η επιτροπή του οποίου βεβαίωσε την αναπηρία του σε ποσοστό 90%. Ενα λάθος όμως του υπαλλήλου στη σύνταξη της απόφασης ότι ο πατέρας μου δικαιούται το επίδομα της παραπληγίας μας έβαλε σε νέα ταλαιπωρία. Αρκεί να σας αναφέρω ότι ο ΟΓΑ δεν έχει στείλει, από τον Ιούλιο, το σχετικό έγγραφο για διόρθωση στο ΚΕΠΑ επειδή περιμένει να μαζευτούν κι άλλα για να κάνει μαζική αποστολή…».
"Αυτό δεν είναι ταλαιπωρία, είναι θάνατος "
Εννέα μήνες βρίσκεται στην αναμονή για να περάσει από επιτροπή και να συνεχιστεί η χορήγηση του επιδόματος των 300 ευρώ για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. «Αυτό δεν είναι ταλαιπωρία. Αυτό είναι θάνατος» μας είπε η κ. Δήμητρα κι εξηγεί:«Μένω μόνη μου στο ενοίκιο δεν έχω κανένα άλλο εισόδημα και κανέναν που να με βοηθάει. Στερώντας μου το επίδομα όλους αυτούς τους μήνες δεν με αναγκάζουν να ζω στην αναξιοπρέπεια και δεν με καταδικάζουν σε θάνατο; Δεν είναι ένα είδος εγκλήματος αυτό που συμβαίνει εις βάρος όλων των ατόμων με αναπηρίες; Οι κύριοι αυτοί δεν γνωρίζουν ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει με αέρα; Εχω περάσει από δύο επιτροπές (Μάϊο του 2012- Σεπτέμβριο του 2012) και μου είπαν ότι θα μου απαντήσουν εντός του Νοεμβρίου πότε θα πάρω το επίδομα. Οι αντοχές μου έχουν εξαντληθεί. Ναι να ξεκαθαρίσει το μητρώο των αναπήρων αλλά όχι εις βάρος αυτών που έχουν πρόβλημα. Γιατί δεν τιμωρούνται οι γιατροί που έκαναν τις ψευδείς βεβαιώσεις αναπηρίας και τιμωρούμαστε όλοι εμείς; Πρόκειται για βάρβαρη πολιτική και σας μιλάω ειλικρινά ότι κάποιοι σήμερα συνεχίζουμε να ζούμε μόνον από θαύμα».
"Γιατί τέτοιος ρατσισμός; "
Η περιπέτεια της κ. Κασίλα ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 προσπαθεί να κατακτήσει για την ανάπηρη κόρη της αυτά που δικαιούται. «Εχουμε φτάσει στο σημείο η κόρη μου να ακούει επιτροπή και γιατρούς και να αρνείται να βγει από το σπίτι. Πέρασε από τον προέλεγχο τον περασμένο Ιούνιο κι από τότε βρισκόμαστε στην αναμονή. Κανείς δεν μας έχει πληροφορήσει για τίποτε. Αναζητώ κάποια πληροφόρηση και συνεχώς μας παραπέμπουν από υπηρεσία σε υπηρεσία. Αναγκάστηκα να σκηνοθετήσω ολόκληρο σενάριο για να δεχτεί τα μέλη της επιτροπής να τη δουν ακόμα και στο σπίτι μας. Γιατί τέτοιος ρατσισμός για τα άτομα με αναπηρίες; Δεν ζητάμε χάρη από κανέναν ούτε να μας δώσει κάτι που δεν δικαιούται το παιδί μου. Το πρόβλημά της είναι βεβαιωμένο και οφθαλμοφανές ως εκ τούτου δεν χρειάζεται όλη αυτή γραφειοκρατία και η ταλαιπωρία. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως γονείς και ποιοι είναι αυτοί που διαμορφώνουν τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών μας;».
pelop.gr
Ανάλογες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις διευθύνσεις των ΚΕΠΑ στην Ζάκυνθο, Πύργο και Αγρίνιο.
Χιλιάδες άτομα με αναπηρίες έχουν μετατραπεί σε ομηρους των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας που εξαναγκάζονται να ζουν χωρίς το ελάχιστο επίδομα, πλέον των 9 και 10 μηνών. Ερμαια των επιτροπών και της γραφειοκρατίας πληρώνουν τις συνέπειες της ανεξέλεγκτης μηχανής παραγωγής μαϊμού αναπήρων.
Η μέχρι σήμερα επιβίωση των πραγματικά δικαιούχων αποδίδεται σε άθλο, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών ζουν μόνοι τους, σε ενοικιαζόμενα σπίτια, χωρίς την υποστήριξη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος. Κι αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν οι αρμόδιοι αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν πράξει αυτά που οφείλουν ώστε οι άνθρωποι αυτοί να ζουν με αξιοπρέπεια και να απολαμβάνουν τα όσα δικαιούνται.
Μόνον στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας του ΙΚΑ Πάτρας, βρίσκονται στην αναμονή περισσότεροι από 5.000 δικαιούχοι. Ατομα με πολλαπλές αναπηρίες, με ψυχικές νόσους, με παραπληγίες κ.ά. που αποδεδειγμένα δεν έχουν κανένα περιθώριο βελτίωσης ή επαναφοράς στην πρωτέρα σωματική τους κατάσταση εμπαίζονται μέχρι να τους χορηγηθούν τα επιδόματα των 300 και 400 ευρώ.
Διαβάστε τι δήλωσαν στην Μαρίνα Ριζογιάννη άτομα με αναπηρίες και συγγενείς αυτών των ατόμων που προσπαθούν εδώ και μήνες να πιστοποιήσουν την αναπηρία τους.
"Περιμένουμε δύο χρόνια"
Δύο χρόνια επιτροπές, παρα -επιτροπές, έγγραφα, βεβαιώσεις κ.ά. κι ακόμα δεν έχει εκδοθεί το επίδομα του παραπληγικού πατέρα του. «Δύο χρόνια έχω τον πατέρα μου καθηλωμένο στο καροτσάκι, μετά από ατύχημα (Νοέμβριο του 2012), κι ακόμα τρέχω από υπηρεσία σε υπηρεσία για να βγάλω άκρη» μας περιγράφει ο συμπολίτης Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος.
«Τον Φεβρουάριο του 2011 κατέθεσα τα χαρτιά για να περάσει από επιτροπή. Τελικά τον κάλεσαν τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου, η οποία τον έκοψε με την αιτιολογία ότι η κατάστασή του μπορεί να αναστραφεί παρ' ότι γιατροί δημόσιων νοσοκομείων βεβαίωναν το αντίθετο. Κάναμε ένσταση, η οποία κι έγινε δεκτή κι έτσι τον περασμένο Μάιο πέρασε από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας η επιτροπή του οποίου βεβαίωσε την αναπηρία του σε ποσοστό 90%. Ενα λάθος όμως του υπαλλήλου στη σύνταξη της απόφασης ότι ο πατέρας μου δικαιούται το επίδομα της παραπληγίας μας έβαλε σε νέα ταλαιπωρία. Αρκεί να σας αναφέρω ότι ο ΟΓΑ δεν έχει στείλει, από τον Ιούλιο, το σχετικό έγγραφο για διόρθωση στο ΚΕΠΑ επειδή περιμένει να μαζευτούν κι άλλα για να κάνει μαζική αποστολή…».
"Αυτό δεν είναι ταλαιπωρία, είναι θάνατος "
Εννέα μήνες βρίσκεται στην αναμονή για να περάσει από επιτροπή και να συνεχιστεί η χορήγηση του επιδόματος των 300 ευρώ για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. «Αυτό δεν είναι ταλαιπωρία. Αυτό είναι θάνατος» μας είπε η κ. Δήμητρα κι εξηγεί:«Μένω μόνη μου στο ενοίκιο δεν έχω κανένα άλλο εισόδημα και κανέναν που να με βοηθάει. Στερώντας μου το επίδομα όλους αυτούς τους μήνες δεν με αναγκάζουν να ζω στην αναξιοπρέπεια και δεν με καταδικάζουν σε θάνατο; Δεν είναι ένα είδος εγκλήματος αυτό που συμβαίνει εις βάρος όλων των ατόμων με αναπηρίες; Οι κύριοι αυτοί δεν γνωρίζουν ότι ένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει με αέρα; Εχω περάσει από δύο επιτροπές (Μάϊο του 2012- Σεπτέμβριο του 2012) και μου είπαν ότι θα μου απαντήσουν εντός του Νοεμβρίου πότε θα πάρω το επίδομα. Οι αντοχές μου έχουν εξαντληθεί. Ναι να ξεκαθαρίσει το μητρώο των αναπήρων αλλά όχι εις βάρος αυτών που έχουν πρόβλημα. Γιατί δεν τιμωρούνται οι γιατροί που έκαναν τις ψευδείς βεβαιώσεις αναπηρίας και τιμωρούμαστε όλοι εμείς; Πρόκειται για βάρβαρη πολιτική και σας μιλάω ειλικρινά ότι κάποιοι σήμερα συνεχίζουμε να ζούμε μόνον από θαύμα».
"Γιατί τέτοιος ρατσισμός; "
Η περιπέτεια της κ. Κασίλα ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 προσπαθεί να κατακτήσει για την ανάπηρη κόρη της αυτά που δικαιούται. «Εχουμε φτάσει στο σημείο η κόρη μου να ακούει επιτροπή και γιατρούς και να αρνείται να βγει από το σπίτι. Πέρασε από τον προέλεγχο τον περασμένο Ιούνιο κι από τότε βρισκόμαστε στην αναμονή. Κανείς δεν μας έχει πληροφορήσει για τίποτε. Αναζητώ κάποια πληροφόρηση και συνεχώς μας παραπέμπουν από υπηρεσία σε υπηρεσία. Αναγκάστηκα να σκηνοθετήσω ολόκληρο σενάριο για να δεχτεί τα μέλη της επιτροπής να τη δουν ακόμα και στο σπίτι μας. Γιατί τέτοιος ρατσισμός για τα άτομα με αναπηρίες; Δεν ζητάμε χάρη από κανέναν ούτε να μας δώσει κάτι που δεν δικαιούται το παιδί μου. Το πρόβλημά της είναι βεβαιωμένο και οφθαλμοφανές ως εκ τούτου δεν χρειάζεται όλη αυτή γραφειοκρατία και η ταλαιπωρία. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς ως γονείς και ποιοι είναι αυτοί που διαμορφώνουν τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών μας;».
pelop.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άκαρπη η συνάντηση για το κόστος μεταφοράς των παιδιών στα σχολεία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
2089 - Πανηγυρική αγρυπνία στην Ιερά Μονή Ζωγράφου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
