2012-10-25 14:10:00
Μέλη των Συλλόγων ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Πατρών, ζητούν με επιστολή τους προς τους πρυτάνεις να σταματήσουν την «εκλογική παρωδία», όπως χαρακτηρίζουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία, και δηλώνουν ότι δεν θα αναγνωρίσουν κανένα συμβούλιο που θα προκύψει από την εκλογική διαδικασία.
Συγκεκριμένα αναφέρουν:
Οι “εκλογικές” διαδικασίες για τα Συμβούλια Ιδρύματος (ΣΙ) ματαιώθηκαν στο Πανεπιστήμιο Πατρών όπως και στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Αιγαίου, ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, Ιόνιο, Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Γεωπονικό, Πειραιώς.
Οι εκλογές στο ΕΜΠ που ήταν προγραμματισμένες για τις 25/10 δεν θα γίνουν, καθώς μετά από παρέμβαση συλλόγων ΔΕΠ, φοιτητών και εργαζομένων στο Πρυτανικό Συμβούλιο α) δεν ανασυγκροτήθηκε η Εφορευτική Επιτροπή της οποίας τα μέλη έχουν παραιτηθεί μαζικά και β) δεν έγινε ανακήρυξη των υποψηφίων για τις εκλογές ΣΙ.
Τις επόμενες ημέρες, στα περισσότερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, προγραμματίζεται η τρίτη πράξη της παρωδίας
. Οι ηλεκτρονικές “εκλογές“. Μια πρόγευση αυτής της πράξης έρχεται από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Εκεί, η ηλεκτρονική ψηφοφορία διακόπηκε από την Εφορευτική Επιτροπή λόγω προσφυγής κατά της εγκυρότητάς της, καθώς η ψηφοφορία είχε αρχίσει την προηγούμενη ημέρα από αυτή που είχαν ορισθεί οι εκλογές! (Αναλυτικά στο τέλος του κειμένου).
Συνάδελφοι, Συναδέλφισες,
Μπροστά στη λαίλαπα των νέων μισθολογικών περικοπών, των φοροεπιδρομών, του εργασιακού μεσαίωνα που ετοιμάζουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ οι επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση δεν πρέπει να υποτιμηθούν από τους πανεπιστημιακούς, τους φοιτητές μας και τη λαϊκή οικογένεια. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα μας, τα πτυχία, το περιεχόμενο των σπουδών και της έρευνας, η δημοκρατία και η ακαδημαϊκή ελευθερία δέχονται τρομαχτικό χτύπημα. Οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση θα γιγαντωθούν. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια θα αποτελεί ένα μωσαϊκό “δημόσιων” και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με κοινό παρονομαστή τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, την μερική απασχόληση του διδακτικού και διοικητικού/τεχνικού προσωπικού, την εμπορία εκπαιδευτικών “προϊόντων”, τα φοιτητοδάνεια, τον ανταγωνισμό στις “προσφορές” κύκλων και “πακέτων” κατάρτισης. Με τις προσφερόμενες πιστωτικές μονάδες διαβατήριο της νεολαίας μας στον εργασιακό μεσαίωνα που σχεδιάζουν.
Οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, όπως και στην υγεία-πρόνοια, δεν είναι αποτέλεσμα των πρόσφατων μνημονίων και δανειακών συμβάσεων όπως ισχυρίζονται ορισμένοι “αντιμνημονιακοί”. Ούτε του νοικοκυρέματος ενός “ασύδοτου συστήματος” όπως ισχυρίζονται πολλοί “μνημονιακοί”. Αποτελούν τη στρατηγική επιλογή των αγορών (του καπιταλιστικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων, λέμε εμείς) για νέα πεδία κερδοφορίας.
Για την πλήρη υποταγή εκπαίδευσης και έρευνας στις ιδεολογικές, πολιτικές και οικονομικές απαιτήσεις τους, για τη ραγδαία απαξίωση και υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Αποτελούν “μνημόνια” σχεδιασμένα από την εποχή της συνθήκης της Μπολόνια και της “Λευκής Βίβλου” για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην ΕΕ. Μνημόνια, που συνομολογήθηκαν από τις κυβερνήσεις και ενσωματώνουν τον σκληρό πυρήνα των πολιτικών της ΕΕ για τη θωράκιση και ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας αφαιρώντας κατεκτημένα, σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η αλλαγή της διοικητικής δομής των ιδρυμάτων μέσα από τα ΣΙ αποτελεί ένα κρίσιμο κρίκο αυτών των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Τα ΣΙ δεν είναι απλά και μόνο δείγματα ισχύος και αυταρχισμού του κράτους, όπως επιχειρούν να το περιορίσουν ορισμένοι. Είναι η συγκροτημένη προσπάθεια επιτάχυνσης της πλήρους μετατροπής του Πανεπιστημίου σε επιχείρηση με όρους κερδοσκοπικής εταιρίας. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το ρόλο τους. Οι “μάνατζερ” και τα συμβούλια διοίκησης στα νοσοκομεία, για παράδειγμα, αλλά και σε άλλους δημοσίους οργανισμούς, αποτελούν/αποτέλεσαν χαρακτηριστικό παράδειγμα συστηματικής και νόμιμης… υπονόμευσης τους, στην κατεύθυνση κατάργησης ή πλήρους ιδιωτικοποίησής τους.
Η διεθνής εμπειρία είναι παραπάνω από διαφωτιστική. Σε πολλά πανεπιστήμια αυξάνεται η αναλογία των εξωτερικών μελών και σε κάποια αποτελούν την πλειοψηφία του συμβουλίου (2/3 στη Μελβούρνη). Σε πολλές περιπτώσεις ο πρόεδρος του ΣΙ πρέπει υποχρεωτικά να προέρχεται από τις επιχειρήσεις, ώστε να ολοκληρωθεί η «εταιρική διακυβέρνηση» με «πλήρη κοστολόγηση» και «λογοδοσία». Η βασική αποστολή των ΣΙ, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, δεν είναι απλά η άσκηση διοίκησης αλλά η καθοδήγηση της πλήρους μετάλλαξης του πανεπιστημίου σε ανταγωνιστική επιχείρηση. Σύμφωνα με την Association of Governing Boards των ΗΠΑ, τα ΣΙ καλούνται να αντιμετωπίσουν τη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης με τη ραγδαία αύξηση των διδάκτρων και την αύξηση των εσόδων από πώληση υπηρεσιών. Στην πλειοψηφία των ιδρυμάτων το ΣΙ, με γνώμονα την κερδοφορία, καθορίζει τους μισθούς, τις προσλήψεις-απολύσεις, τις εκπαιδευτικές άδειες, τη μονιμότητα, τις προαγωγές, τα δίδακτρα, μέχρι και την ακαδημαϊκή ελευθερία Οι εκλογές για τα ΣΙ πρέπει να μείνουν στα χαρτιά. Να καταρρεύσουν οι μεθοδεύσεις για την ολοκλήρωση των “εκλογών” μέσα από ηλεκτρονική ψηφοφορία που προωθεί η κυβέρνηση με τη βοήθεια των πρυτάνεων, της ΠΟΣΔΕΠ και πανεπιστημιακών που έχουν συνδέσει την σταδιοδρομία τους με την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω των ιδρυμάτων. Τα πράγματι πολύ σημαντικά θέματα, όπως για παράδειγμα, της μυστικότητας της ψήφου, του φακελώματος των ψηφοφόρων, της δυνατότητας νοθείας, και αρκετών άλλων νομικών ζητημάτων που εγείρει η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν θα πρέπει να εκτρέψουν τη συζήτηση περί του νέου θεσμικού πλαισίου και του ρόλου των ΣΙ σε μια αντιπαράθεση νομικής ή/και τεχνοκρατικής φύσης. Τα ΣΙ, αν προκύψουν, με ή χωρίς ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν πρέπει να αναγνωρισθούν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Όχι γιατί δεν τηρήθηκαν οι τύποι, αλλά επειδή η νομικά και θεσμικά προδιαγεγραμμένη αποστολή τους είναι η μετάλλαξη των Ιδρυμάτων σε κερδοσκοπικούς οργανισσμούς ή ακόμη και στο κλείσιμο τους.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, καλούμε τους Πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν έχουν συνδέσει το ακαδημαϊκό τους λειτούργημα με την επιχειρηματική τους ανέλιξη να συμβάλλουν σε καταδικαστικές αποφάσεις του νέου θεσμικού πλαισίου από τα συνδικαλιστικά και ακαδημαϊκά όργανα. Να αναλάβουν πρωτοβουλίες πολιτικής απαξίωσης και ματαίωσης της νέας απόπειρας εκλογών που θα επιχειρηθούν με την αρωγή των εκλεγμένων Πρυτανικών αρχών μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Καλούμε τους συλλόγους ΔΕΠ, εργαζόμενων και φοιτητών σε συντονισμό της δράσης για την ματαίωση των εκλογών. Να απαιτήσουν από τις πρυτανικές αρχές να λογοδοτήσουν για τις ενέργειές τους. Καλούμε τέλος τους συναδέλφους της εφορευτικής επιτροπής και της “τεχνικής/επιστημονικής υποστήριξης” των εκλογών-παρωδία να μη συμβάλουν στην μετάλλαξη του Δημόσιου Πανεπιστημίου.
Συναδέλφισες, Συνάδελφοι,
Η αντίθεσή μας στο νέο θεσμικό πλαίσιο και στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση, δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την προϋπάρχουσα κατάσταση. Δεν αποδεχόμαστε όμως η προηγούμενη κατάσταση να γίνει το πρόσχημα για την ολοκληρωτική παράδοση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στις επιδιώξεις των μονοπωλίων. Αντιθέτως, αγωνιζόμαστε για μια σύγχρονη Ανώτατη Εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, με δημοκρατική λειτουργία, αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν για όλους, στην υπηρεσία της εξέλιξης των επιστημών και του ελληνικού λαού. Ο αγώνας αυτός συνδέεται αναπόσπαστα με ρήξεις στο επίπεδο της οικονομίας και τη διεκδίκηση της εξουσίας που θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού μας, χωρίς μνημόνια με μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από την ΕΕ.
ΔΗ.ΠΑ.Κ., Πανεπιστήμιο Πατρών, 24/10/2012
xespao
Συγκεκριμένα αναφέρουν:
Οι “εκλογικές” διαδικασίες για τα Συμβούλια Ιδρύματος (ΣΙ) ματαιώθηκαν στο Πανεπιστήμιο Πατρών όπως και στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Αιγαίου, ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, Ιόνιο, Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Γεωπονικό, Πειραιώς.
Οι εκλογές στο ΕΜΠ που ήταν προγραμματισμένες για τις 25/10 δεν θα γίνουν, καθώς μετά από παρέμβαση συλλόγων ΔΕΠ, φοιτητών και εργαζομένων στο Πρυτανικό Συμβούλιο α) δεν ανασυγκροτήθηκε η Εφορευτική Επιτροπή της οποίας τα μέλη έχουν παραιτηθεί μαζικά και β) δεν έγινε ανακήρυξη των υποψηφίων για τις εκλογές ΣΙ.
Τις επόμενες ημέρες, στα περισσότερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, προγραμματίζεται η τρίτη πράξη της παρωδίας
Συνάδελφοι, Συναδέλφισες,
Μπροστά στη λαίλαπα των νέων μισθολογικών περικοπών, των φοροεπιδρομών, του εργασιακού μεσαίωνα που ετοιμάζουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ οι επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση δεν πρέπει να υποτιμηθούν από τους πανεπιστημιακούς, τους φοιτητές μας και τη λαϊκή οικογένεια. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα μας, τα πτυχία, το περιεχόμενο των σπουδών και της έρευνας, η δημοκρατία και η ακαδημαϊκή ελευθερία δέχονται τρομαχτικό χτύπημα. Οι ταξικοί φραγμοί στη μόρφωση θα γιγαντωθούν. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση τα επόμενα χρόνια θα αποτελεί ένα μωσαϊκό “δημόσιων” και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με κοινό παρονομαστή τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, την μερική απασχόληση του διδακτικού και διοικητικού/τεχνικού προσωπικού, την εμπορία εκπαιδευτικών “προϊόντων”, τα φοιτητοδάνεια, τον ανταγωνισμό στις “προσφορές” κύκλων και “πακέτων” κατάρτισης. Με τις προσφερόμενες πιστωτικές μονάδες διαβατήριο της νεολαίας μας στον εργασιακό μεσαίωνα που σχεδιάζουν.
Οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, όπως και στην υγεία-πρόνοια, δεν είναι αποτέλεσμα των πρόσφατων μνημονίων και δανειακών συμβάσεων όπως ισχυρίζονται ορισμένοι “αντιμνημονιακοί”. Ούτε του νοικοκυρέματος ενός “ασύδοτου συστήματος” όπως ισχυρίζονται πολλοί “μνημονιακοί”. Αποτελούν τη στρατηγική επιλογή των αγορών (του καπιταλιστικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων, λέμε εμείς) για νέα πεδία κερδοφορίας.
Για την πλήρη υποταγή εκπαίδευσης και έρευνας στις ιδεολογικές, πολιτικές και οικονομικές απαιτήσεις τους, για τη ραγδαία απαξίωση και υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Αποτελούν “μνημόνια” σχεδιασμένα από την εποχή της συνθήκης της Μπολόνια και της “Λευκής Βίβλου” για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην ΕΕ. Μνημόνια, που συνομολογήθηκαν από τις κυβερνήσεις και ενσωματώνουν τον σκληρό πυρήνα των πολιτικών της ΕΕ για τη θωράκιση και ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας αφαιρώντας κατεκτημένα, σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η αλλαγή της διοικητικής δομής των ιδρυμάτων μέσα από τα ΣΙ αποτελεί ένα κρίσιμο κρίκο αυτών των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Τα ΣΙ δεν είναι απλά και μόνο δείγματα ισχύος και αυταρχισμού του κράτους, όπως επιχειρούν να το περιορίσουν ορισμένοι. Είναι η συγκροτημένη προσπάθεια επιτάχυνσης της πλήρους μετατροπής του Πανεπιστημίου σε επιχείρηση με όρους κερδοσκοπικής εταιρίας. Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το ρόλο τους. Οι “μάνατζερ” και τα συμβούλια διοίκησης στα νοσοκομεία, για παράδειγμα, αλλά και σε άλλους δημοσίους οργανισμούς, αποτελούν/αποτέλεσαν χαρακτηριστικό παράδειγμα συστηματικής και νόμιμης… υπονόμευσης τους, στην κατεύθυνση κατάργησης ή πλήρους ιδιωτικοποίησής τους.
Η διεθνής εμπειρία είναι παραπάνω από διαφωτιστική. Σε πολλά πανεπιστήμια αυξάνεται η αναλογία των εξωτερικών μελών και σε κάποια αποτελούν την πλειοψηφία του συμβουλίου (2/3 στη Μελβούρνη). Σε πολλές περιπτώσεις ο πρόεδρος του ΣΙ πρέπει υποχρεωτικά να προέρχεται από τις επιχειρήσεις, ώστε να ολοκληρωθεί η «εταιρική διακυβέρνηση» με «πλήρη κοστολόγηση» και «λογοδοσία». Η βασική αποστολή των ΣΙ, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, δεν είναι απλά η άσκηση διοίκησης αλλά η καθοδήγηση της πλήρους μετάλλαξης του πανεπιστημίου σε ανταγωνιστική επιχείρηση. Σύμφωνα με την Association of Governing Boards των ΗΠΑ, τα ΣΙ καλούνται να αντιμετωπίσουν τη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης με τη ραγδαία αύξηση των διδάκτρων και την αύξηση των εσόδων από πώληση υπηρεσιών. Στην πλειοψηφία των ιδρυμάτων το ΣΙ, με γνώμονα την κερδοφορία, καθορίζει τους μισθούς, τις προσλήψεις-απολύσεις, τις εκπαιδευτικές άδειες, τη μονιμότητα, τις προαγωγές, τα δίδακτρα, μέχρι και την ακαδημαϊκή ελευθερία Οι εκλογές για τα ΣΙ πρέπει να μείνουν στα χαρτιά. Να καταρρεύσουν οι μεθοδεύσεις για την ολοκλήρωση των “εκλογών” μέσα από ηλεκτρονική ψηφοφορία που προωθεί η κυβέρνηση με τη βοήθεια των πρυτάνεων, της ΠΟΣΔΕΠ και πανεπιστημιακών που έχουν συνδέσει την σταδιοδρομία τους με την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω των ιδρυμάτων. Τα πράγματι πολύ σημαντικά θέματα, όπως για παράδειγμα, της μυστικότητας της ψήφου, του φακελώματος των ψηφοφόρων, της δυνατότητας νοθείας, και αρκετών άλλων νομικών ζητημάτων που εγείρει η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν θα πρέπει να εκτρέψουν τη συζήτηση περί του νέου θεσμικού πλαισίου και του ρόλου των ΣΙ σε μια αντιπαράθεση νομικής ή/και τεχνοκρατικής φύσης. Τα ΣΙ, αν προκύψουν, με ή χωρίς ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν πρέπει να αναγνωρισθούν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Όχι γιατί δεν τηρήθηκαν οι τύποι, αλλά επειδή η νομικά και θεσμικά προδιαγεγραμμένη αποστολή τους είναι η μετάλλαξη των Ιδρυμάτων σε κερδοσκοπικούς οργανισσμούς ή ακόμη και στο κλείσιμο τους.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, καλούμε τους Πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν έχουν συνδέσει το ακαδημαϊκό τους λειτούργημα με την επιχειρηματική τους ανέλιξη να συμβάλλουν σε καταδικαστικές αποφάσεις του νέου θεσμικού πλαισίου από τα συνδικαλιστικά και ακαδημαϊκά όργανα. Να αναλάβουν πρωτοβουλίες πολιτικής απαξίωσης και ματαίωσης της νέας απόπειρας εκλογών που θα επιχειρηθούν με την αρωγή των εκλεγμένων Πρυτανικών αρχών μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Καλούμε τους συλλόγους ΔΕΠ, εργαζόμενων και φοιτητών σε συντονισμό της δράσης για την ματαίωση των εκλογών. Να απαιτήσουν από τις πρυτανικές αρχές να λογοδοτήσουν για τις ενέργειές τους. Καλούμε τέλος τους συναδέλφους της εφορευτικής επιτροπής και της “τεχνικής/επιστημονικής υποστήριξης” των εκλογών-παρωδία να μη συμβάλουν στην μετάλλαξη του Δημόσιου Πανεπιστημίου.
Συναδέλφισες, Συνάδελφοι,
Η αντίθεσή μας στο νέο θεσμικό πλαίσιο και στις κατευθύνσεις της ΕΕ για την ανώτατη εκπαίδευση, δεν σημαίνει ότι αποδεχόμαστε την προϋπάρχουσα κατάσταση. Δεν αποδεχόμαστε όμως η προηγούμενη κατάσταση να γίνει το πρόσχημα για την ολοκληρωτική παράδοση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στις επιδιώξεις των μονοπωλίων. Αντιθέτως, αγωνιζόμαστε για μια σύγχρονη Ανώτατη Εκπαίδευση υψηλού επιπέδου, με δημοκρατική λειτουργία, αποκλειστικά Δημόσια και Δωρεάν για όλους, στην υπηρεσία της εξέλιξης των επιστημών και του ελληνικού λαού. Ο αγώνας αυτός συνδέεται αναπόσπαστα με ρήξεις στο επίπεδο της οικονομίας και τη διεκδίκηση της εξουσίας που θα υπηρετεί το δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού μας, χωρίς μνημόνια με μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από την ΕΕ.
ΔΗ.ΠΑ.Κ., Πανεπιστήμιο Πατρών, 24/10/2012
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εκπλήξεις στο Κύπελλο Ελλάδας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
