2012-10-31 08:53:59
Του Ηλία Γ. Μπέλλου
Έντονο ενδιαφέρον για επενδύσεις σε μονάδες αφαλάτωσης νερού που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα των άνυδρων ελληνικών νησιών αλλά και μεγάλων πόλεων της νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας έχουν εκδηλώσει εταιρείες ισραηλινών συμφερόντων, από τις μεγαλύτερες του κλάδου διεθνώς, στην ελληνική κυβέρνηση.Τις αμέσως επόμενες ημέρες οι επαφές των δύο κρατών αναμένεται να συνεχισθούν και να εστιάσουν ακόμα περισσότερο στο ζήτημα καθώς καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως στις διεργασίες συμμετέχουν κορυφαίοι κυβερνητικοί και διπλωματικοί παράγοντες με πρωτοβουλία του Τελ Αβίβ.
Το ζήτημα, που αφορά κρίσιμες υποδομές για την χώρα αλλά και την τουριστική της βιομηχανία, αντιμετωπίζεται και ως μέτωπο περιστολής δαπανών εάν αναλογισθεί κανείς ότι το κόστος μεταφοράς νερού με υδροφόρα δεξαμενόπλοια σε νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου ξεπερνά σε περιπτώσεις ακόμα και τα 12 ευρώ το κυβικό μέτρο δηλαδή τα 10.000 ευρώ μόνο για μεταφορικά ενός δρομολογίου τυπικής Υ/Φ 900 τόνων χωρίς να περιλαμβάνεται καν το κόστος του νερού.
Πηγές από τις περιφέρειες της νησιωτικής χώρας αναφέρουν πως η ετήσια επιβάρυνση του δημοσίου για την επιδότηση από ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια ευρώ και δεν καλύπτει ασφαλώς το σύνολο της δαπάνης η οποία συμπληρώνεται από τις δημοτικές αρχές ή και άλλες πηγές.
"Απόβαση" ισραηλινών επιχειρήσεων στην αγορά θα προκαλέσει σημαντικές ανακατατάξεις σε μια βιομηχανία όπου ενδιαφέρον και συμφέροντα έχουν πολλοί.
Μεταξύ αυτών οι -λιγοστοί- επιχειρηματίες με τα πλοία των οποίων μεταφέρεται το νερό, κατασκευαστικές εταιρείες όπως για παράδειγμα η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ -που υλοποιεί αυτή την περίοδο δύο έργα αφαλάτωσης αξίας 3 εκατ. ευρώ σε Κύθνο και Αντίπαρο- επιχειρήσεις του κλάδου με διεθνή εμπειρία, όπως μονάδες του ομίλου Λάτση στην Σαουδική Αραβία, και η υπό αποκρατικοποίηση ΕΥΔΑΠ που έχει αναπτύξει την θυγατρική ΕΥΔΑΠ Νήσων.
Αφαλάτωση είναι η διεργασία αφαίρεσης αλάτων από μια αλατούχα ουσία και επί του προκειμένου από αλατούχα ύδατα. Έτσι, κατ΄ επέκταση, η αφαλάτωση είναι μια μέθοδος ανάκτησης πόσιμου νερού από θαλασσινό νερό, υφάλμυρα ποτάμια και λίμνες.
Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές με ξηρό κλίμα, φτωχές σε πόσιμο νερό και με πρόσβαση όμως σε θαλασσινό νερό. Η αφαλάτωση άρχισε να αναπτύσσεται κατά τον 20ο αιώνα με την εμφάνιση λειψυδρίας σε πολλές περιοχές της Γης.
Τα τελευταία χρόνια η ανάγκη για την αναζήτηση πηγών ύδρευσης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Μεσογείου αυξάνεται ραγδαία. Στην Ελλάδα το πρόβλημα της λειψυδρίας παρουσιάζεται έντονα στα νησιά χωρίς όμως να εξαιρούνται και άλλες περιοχές όπως η Θεσσαλία, ο Βόλος, η Αττική, κ.α.
Μειωμένες βροχοπτώσεις, ακραίες καιρικές μεταβολές και κακοδιαχείριση είναι παράγοντες που έχουν οδηγήσει πολλές περιοχές της Ελλάδας στην λειψυδρία.
Εναλλακτικές της μεταφοράς νερού ή της αφαλάτωσης όπως, η κατασκευή φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών, έχουν υψηλότατο εφάπαξ κόστος ενώ συντηρούν την εξάρτηση από τις βροχοπτώσεις, διαιωνίζοντας το πρόβλημα αναφέρουν οι υπέρμαχοι της αφαλάτωσης.
Σήμερα, λειτουργούν στην Ελλάδα περί τις 40 κοινωφελείς μονάδες αφαλάτωσης μερικές εκ των οποίων βρίσκονται σε Σύρο (η πλέον αποδοτική χρήση) , Σαντορίνη, Μήλο , Πάρο, Ιο, Μύκονο, Τήνο, Σίφνο, Σχοινούσα, Χίο, Νίσυρο, Σύμη, Εύβοια και Ιθάκη χωρίς όμως να καλύπτουν απαραίτητα σε όλες τις περιπτώσεις τις ανάγκες.
Το δημόσιο έχει επιχειρήσει να προωθήσει τη διευκόλυνση της εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδων παραγωγής νερού ύδρευσης μέσω αφαλάτωσης και στο παρελθόν αλλά το αδειοδοτικό καθεστώς παραμένει δαιδαλώδες συγκεχυμένο και γραφειοκρατικό. Η τρέχουσα κρίση όμως ενδέχεται να αποδειχθεί ευκαιρία για τον εξορθολογισμό του.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως ενώ η μεταφορά νερού κοστίζει 10,2 ευρώ ανά κυβικό η αφαλάτωση κοστίζει μόλις 2,8 ευρώ. Υπάρχει πλήθος μεθόδων αφαλάτωσης με την αντίστροφη ώσμωση την πιο ευρέως αποδεκτή ως ιδανική. Και εδώ όμως υπάρχουν διαφορετικές τεχνολογίες.
Οι ισραηλινοί κομίζουν εμπειρία δεκαετιών από μερικές από τις πλέον άνυδρες περιοχές της Γης ενώ οι Έλληνες και ξένοι ανταγωνιστές του την θέληση να μπουν στην αγορά και, κάποιοι, τη γνώση του εγχώριου επιχειρηματικού modus operandi, σημειώνουν με νόημα οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ των άνυδρων νησιών.
Ο ανταγωνισμός τους ενδέχεται να δώσει φτηνό νερό στις διψασμένες περιοχές της χώρας εφόσον η Πολιτεία διασφαλίσει με ταχύτητα και διαφάνεια τους όρους του παιχνιδιού.
Πηγή:www.capital.gr
Έντονο ενδιαφέρον για επενδύσεις σε μονάδες αφαλάτωσης νερού που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα των άνυδρων ελληνικών νησιών αλλά και μεγάλων πόλεων της νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας έχουν εκδηλώσει εταιρείες ισραηλινών συμφερόντων, από τις μεγαλύτερες του κλάδου διεθνώς, στην ελληνική κυβέρνηση.Τις αμέσως επόμενες ημέρες οι επαφές των δύο κρατών αναμένεται να συνεχισθούν και να εστιάσουν ακόμα περισσότερο στο ζήτημα καθώς καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως στις διεργασίες συμμετέχουν κορυφαίοι κυβερνητικοί και διπλωματικοί παράγοντες με πρωτοβουλία του Τελ Αβίβ.
Το ζήτημα, που αφορά κρίσιμες υποδομές για την χώρα αλλά και την τουριστική της βιομηχανία, αντιμετωπίζεται και ως μέτωπο περιστολής δαπανών εάν αναλογισθεί κανείς ότι το κόστος μεταφοράς νερού με υδροφόρα δεξαμενόπλοια σε νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου ξεπερνά σε περιπτώσεις ακόμα και τα 12 ευρώ το κυβικό μέτρο δηλαδή τα 10.000 ευρώ μόνο για μεταφορικά ενός δρομολογίου τυπικής Υ/Φ 900 τόνων χωρίς να περιλαμβάνεται καν το κόστος του νερού.
Πηγές από τις περιφέρειες της νησιωτικής χώρας αναφέρουν πως η ετήσια επιβάρυνση του δημοσίου για την επιδότηση από ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια ευρώ και δεν καλύπτει ασφαλώς το σύνολο της δαπάνης η οποία συμπληρώνεται από τις δημοτικές αρχές ή και άλλες πηγές.
"Απόβαση" ισραηλινών επιχειρήσεων στην αγορά θα προκαλέσει σημαντικές ανακατατάξεις σε μια βιομηχανία όπου ενδιαφέρον και συμφέροντα έχουν πολλοί.
Μεταξύ αυτών οι -λιγοστοί- επιχειρηματίες με τα πλοία των οποίων μεταφέρεται το νερό, κατασκευαστικές εταιρείες όπως για παράδειγμα η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ -που υλοποιεί αυτή την περίοδο δύο έργα αφαλάτωσης αξίας 3 εκατ. ευρώ σε Κύθνο και Αντίπαρο- επιχειρήσεις του κλάδου με διεθνή εμπειρία, όπως μονάδες του ομίλου Λάτση στην Σαουδική Αραβία, και η υπό αποκρατικοποίηση ΕΥΔΑΠ που έχει αναπτύξει την θυγατρική ΕΥΔΑΠ Νήσων.
Αφαλάτωση είναι η διεργασία αφαίρεσης αλάτων από μια αλατούχα ουσία και επί του προκειμένου από αλατούχα ύδατα. Έτσι, κατ΄ επέκταση, η αφαλάτωση είναι μια μέθοδος ανάκτησης πόσιμου νερού από θαλασσινό νερό, υφάλμυρα ποτάμια και λίμνες.
Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές με ξηρό κλίμα, φτωχές σε πόσιμο νερό και με πρόσβαση όμως σε θαλασσινό νερό. Η αφαλάτωση άρχισε να αναπτύσσεται κατά τον 20ο αιώνα με την εμφάνιση λειψυδρίας σε πολλές περιοχές της Γης.
Τα τελευταία χρόνια η ανάγκη για την αναζήτηση πηγών ύδρευσης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Μεσογείου αυξάνεται ραγδαία. Στην Ελλάδα το πρόβλημα της λειψυδρίας παρουσιάζεται έντονα στα νησιά χωρίς όμως να εξαιρούνται και άλλες περιοχές όπως η Θεσσαλία, ο Βόλος, η Αττική, κ.α.
Μειωμένες βροχοπτώσεις, ακραίες καιρικές μεταβολές και κακοδιαχείριση είναι παράγοντες που έχουν οδηγήσει πολλές περιοχές της Ελλάδας στην λειψυδρία.
Εναλλακτικές της μεταφοράς νερού ή της αφαλάτωσης όπως, η κατασκευή φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών, έχουν υψηλότατο εφάπαξ κόστος ενώ συντηρούν την εξάρτηση από τις βροχοπτώσεις, διαιωνίζοντας το πρόβλημα αναφέρουν οι υπέρμαχοι της αφαλάτωσης.
Σήμερα, λειτουργούν στην Ελλάδα περί τις 40 κοινωφελείς μονάδες αφαλάτωσης μερικές εκ των οποίων βρίσκονται σε Σύρο (η πλέον αποδοτική χρήση) , Σαντορίνη, Μήλο , Πάρο, Ιο, Μύκονο, Τήνο, Σίφνο, Σχοινούσα, Χίο, Νίσυρο, Σύμη, Εύβοια και Ιθάκη χωρίς όμως να καλύπτουν απαραίτητα σε όλες τις περιπτώσεις τις ανάγκες.
Το δημόσιο έχει επιχειρήσει να προωθήσει τη διευκόλυνση της εγκατάστασης και λειτουργίας μονάδων παραγωγής νερού ύδρευσης μέσω αφαλάτωσης και στο παρελθόν αλλά το αδειοδοτικό καθεστώς παραμένει δαιδαλώδες συγκεχυμένο και γραφειοκρατικό. Η τρέχουσα κρίση όμως ενδέχεται να αποδειχθεί ευκαιρία για τον εξορθολογισμό του.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως ενώ η μεταφορά νερού κοστίζει 10,2 ευρώ ανά κυβικό η αφαλάτωση κοστίζει μόλις 2,8 ευρώ. Υπάρχει πλήθος μεθόδων αφαλάτωσης με την αντίστροφη ώσμωση την πιο ευρέως αποδεκτή ως ιδανική. Και εδώ όμως υπάρχουν διαφορετικές τεχνολογίες.
Οι ισραηλινοί κομίζουν εμπειρία δεκαετιών από μερικές από τις πλέον άνυδρες περιοχές της Γης ενώ οι Έλληνες και ξένοι ανταγωνιστές του την θέληση να μπουν στην αγορά και, κάποιοι, τη γνώση του εγχώριου επιχειρηματικού modus operandi, σημειώνουν με νόημα οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ των άνυδρων νησιών.
Ο ανταγωνισμός τους ενδέχεται να δώσει φτηνό νερό στις διψασμένες περιοχές της χώρας εφόσον η Πολιτεία διασφαλίσει με ταχύτητα και διαφάνεια τους όρους του παιχνιδιού.
Πηγή:www.capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
