2012-10-31 11:44:57
Πολλοί έρχονται σε αντιπαράθεση για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει υπάρξει ποτέ. Μαραντόνα ή Πελέ; Μέσι ή Κριστιάνο Ρονάλντο; Ή μήπως είναι ο Ζιντάν;
Κάποιοι δεν παίρνουν καν μέρος στην κουβέντα, καθώς πολύ απλά για εκείνους ο καλύτερος παίκτης είναι ο Γιόχαν Κρόιφ, ενώ άλλοι προτιμούν κάποιον… απόγονό του, τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, τον πληρέστερο επιθετικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Η τεράστια καριέρα του άρχισε να παίρνει «σάρκα και οστά» στον Άγιαξ το 1982. Στην ολλανδική ομάδα αναδεικνύεται για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ, σημειώνοντας 117 γκολ σε 112 αγώνες. Την περίοδο 1985-86 κατακτά το χρυσό παπούτσι (37 τέρματα σε 26 ματς).
Το 1987 αποφασίζει να φύγει από τα πάτρια εδάφη και να γίνει κάτοικος Ιταλίας για χάρη της Μίλαν. Εκεί, μαζί με τους Γκούλιτ και Ράικαρντ αποτελούσαν την τριάδα της Μίλαν που ονομάζονταν «Ιπτάμενοι Ολλανδοί» . Η πρώτη του χρονιά στους «ροσονέρι» του χαρίζει το πρωτάθλημα Ιταλίας, ενώ τη σεζόν 1988-89 ανακηρύσσεται καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης. Το 1992 οι Μιλανέζοι κατακτούν και πάλι το πρωτάθλημα με τον υψηλόσωμο στράικερ να αναδεικνύεται και πάλι πρώτος σκόρερ με 25 γκολ. Την ίδια χρονιά παίρνει και πάλι το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή.
Το 1989 κόντρα στη Στεάουα Βουκουρεστίου κατακτά το Κύπελλο πρωταθλητριών μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, κάτι που θα επαναλάβει και την επόμενη σεζόν κόντρα στην Μπενφίκα.
Δυστυχώς τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπιζε δεν θα του επιτρέψουν να ολοκληρώσει την σπουδαία καριέρα του με τον τρόπο που εκείνος θα ήθελε. Έτσι, ακόμα μία υποτροπή τον αναγκάζει να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 29 ετών.
Μάλιστα, τότε ο Αντριάνο Γκαλιάνι είχε δηλώσει: «Το ποδόσφαιρο έχασε τον δικό του Λεονάρντο Ντα Βίντσι».
Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του αγωνίστηκε 58 φορές σημειώνοντας 24 τέρματα. Εκείνο όμως που θυμούνται όλοι είναι αυτό κόντρα στην ΕΣΣΔ στον τελικό του Euro 1988 στο Μόναχο. Τι κι αν η μπάλα βρίσκεται τόσο πλάγια από το τέρμα, ο Ολλανδός, πιάνει το βολέ στον αέρα. Εκείνη τη χρονιά, η Ολλανδία στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Συνολικά έχει κατακτήσει ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1988), δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1989,1990), δύο Διηπειρωτικά(1989,90), ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1987), ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1989), τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας (1982,1983,1985), τρία Κύπελλα Ολλανδίας(1983,86,87), τέσσερα Πρωτάθλημα Ιταλίας (1988,1992,1993,1994),τέσσερα ιταλικά Σούπερ Καπ (1988,1992,1993,1994), ενώ τρεις φορές κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα(1988,1989,1992).
Aπολαύστε τον
sday.gr
Κάποιοι δεν παίρνουν καν μέρος στην κουβέντα, καθώς πολύ απλά για εκείνους ο καλύτερος παίκτης είναι ο Γιόχαν Κρόιφ, ενώ άλλοι προτιμούν κάποιον… απόγονό του, τον Μάρκο Φαν Μπάστεν, τον πληρέστερο επιθετικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Η τεράστια καριέρα του άρχισε να παίρνει «σάρκα και οστά» στον Άγιαξ το 1982. Στην ολλανδική ομάδα αναδεικνύεται για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ, σημειώνοντας 117 γκολ σε 112 αγώνες. Την περίοδο 1985-86 κατακτά το χρυσό παπούτσι (37 τέρματα σε 26 ματς).
Το 1987 αποφασίζει να φύγει από τα πάτρια εδάφη και να γίνει κάτοικος Ιταλίας για χάρη της Μίλαν. Εκεί, μαζί με τους Γκούλιτ και Ράικαρντ αποτελούσαν την τριάδα της Μίλαν που ονομάζονταν «Ιπτάμενοι Ολλανδοί» . Η πρώτη του χρονιά στους «ροσονέρι» του χαρίζει το πρωτάθλημα Ιταλίας, ενώ τη σεζόν 1988-89 ανακηρύσσεται καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης. Το 1992 οι Μιλανέζοι κατακτούν και πάλι το πρωτάθλημα με τον υψηλόσωμο στράικερ να αναδεικνύεται και πάλι πρώτος σκόρερ με 25 γκολ. Την ίδια χρονιά παίρνει και πάλι το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή.
Το 1989 κόντρα στη Στεάουα Βουκουρεστίου κατακτά το Κύπελλο πρωταθλητριών μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, κάτι που θα επαναλάβει και την επόμενη σεζόν κόντρα στην Μπενφίκα.
Δυστυχώς τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπιζε δεν θα του επιτρέψουν να ολοκληρώσει την σπουδαία καριέρα του με τον τρόπο που εκείνος θα ήθελε. Έτσι, ακόμα μία υποτροπή τον αναγκάζει να σταματήσει το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 29 ετών.
Μάλιστα, τότε ο Αντριάνο Γκαλιάνι είχε δηλώσει: «Το ποδόσφαιρο έχασε τον δικό του Λεονάρντο Ντα Βίντσι».
Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του αγωνίστηκε 58 φορές σημειώνοντας 24 τέρματα. Εκείνο όμως που θυμούνται όλοι είναι αυτό κόντρα στην ΕΣΣΔ στον τελικό του Euro 1988 στο Μόναχο. Τι κι αν η μπάλα βρίσκεται τόσο πλάγια από το τέρμα, ο Ολλανδός, πιάνει το βολέ στον αέρα. Εκείνη τη χρονιά, η Ολλανδία στέφεται πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Συνολικά έχει κατακτήσει ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1988), δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1989,1990), δύο Διηπειρωτικά(1989,90), ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1987), ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (1989), τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας (1982,1983,1985), τρία Κύπελλα Ολλανδίας(1983,86,87), τέσσερα Πρωτάθλημα Ιταλίας (1988,1992,1993,1994),τέσσερα ιταλικά Σούπερ Καπ (1988,1992,1993,1994), ενώ τρεις φορές κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα(1988,1989,1992).
Aπολαύστε τον
sday.gr
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μειονοτικός βουλευτής στην Αλβανία αρνήθηκε να καταδικάσει τη Χρυσή Αυγή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
