2012-10-31 23:21:03
Γράφει ο Εβγκένι Σεστακόφ
Στη “Λέσχη Βαλντάϊ”, όπου ο Πούτιν ανέφερε ότι η Ελλάδα ίσως βρισκόταν σε καλύτερη μοίρα εάν είχε τη Δραχμή, Ρώσοι και Δυτικοί οικονομολόγοι κατέθεσαν άκρως ενδιαφέρουσες απόψεις για... την παγκοσμιοποίηση στην οικονομία τις δύο επόμενες δεκαετίες, αλλά και τη θέση της Ρωσίας τότε.
Ποιά είναι η αναπτυξιακή προοπτική της Ρωσίας, πως θα είναι η οικονομία της χώρας το 2030; Στο κλείσιμο των εργασιών της ετήσιας συνάντησης της διεθνούς λέσχης «Valdai» στην Αγία Πετρούπολη, με τη συμμετοχή της ελίτ των Ρώσων και κορυφαίων ξένων εμπειρογνωμόνων, αρκετοί Ευρωπαίοι καθηγητές, επέμειναν ότι, μετά από 18 χρόνια θα έχουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση. Η δομή αυτή, κατά την άποψή τους, θα αναλάβει την ευθύνη για μια παγκόσμια ευημερία, ρυθμίζοντας ταυτόχρονα, τα κρίσιμα θέματα της παγκόσμιας οικονομίας, όπως για παράδειγμα η τιμή του πετρελαίου, που ενδιαφέρει άμεσα τη Ρωσία.
Οι προβλέψεις για τη Ρωσία του 2030, έγιναν στη βάση σεναρίων. Οι κύριοι παράγοντες των μοντέλων ανάπτυξης που «έτρεξαν» οι ειδικοί αναλυτές, ήταν δύο: Η τιμή του πετρελαίου και ο ρυθμός που εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις. Οι αναλυτές πάντως, δεν έλαβαν υπόψη τους, ακραίους παράγοντες, όπως ένας ενδεχόμενος νέος παγκόσμιος πόλεμος ή μια κλιματική καταστροφή, με την τιμή του βαρελιού πετρελαίου να πέφτει κάτω από τα 80 δολάρια. Οι εμπειρογνώμονες, αποφάσισαν να παρουσιάσουν πιο ρεαλιστικά νούμερα, βασισμένα στις τρέχουσες τάσεις της παγκόσμια οικονομίας.
«Ιπποκράτεια» σενάρια
Προτάθηκαν τέσσερα σενάρια για τη Ρωσία, με ορίζοντα το 2030. Τα σενάρια αυτά ονομάστηκαν όπως τα στοιχεία (οι γεύσεις, οι χυμοί) του ανθρώπου κατά τον Ιπποκράτη, που οδήγησαν στους αντίστοιχους τέσσερις τύπους ανθρώπων κατά Γαληνό: Αιματώδης, φλεγματικός, χολερικός και μελαγχολικός τύπος. Το πρώτο σενάριο, με την ονομασία «αιματώδες», συνεπάγεται για τη χώρα εκτεταμένες και σε βάθος μεταρρυθμίσεις, κάτω από τις πιο ευνοϊκές τιμές του πετρελαίου. Σε αυτή την περίπτωση, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης στη Ρωσία, θα υπερβαίνει τον παγκόσμιο μέσον όρο και το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού το 2030, θα φθάσει στο σημερινό επίπεδο της ζωής στην Ελβετία.
Το πιο απαισιόδοξο σενάριο, είναι το «μελαγχολικό». Όταν, ενώ έχουμε χαμηλές τιμές στους ενεργειακούς πόρους, η Ρωσία αρνείται να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, «παγώνοντας» ουσιαστικά την κατάσταση στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Σε αυτή την περίπτωση, όπως προβλέπουν οι εμπειρογνώμονες, η ανάπτυξη της ρώσικης οικονομίας, θα είναι ελαφρώς κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, και το ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ρωσίας στην παγκόσμια οικονομία, θα παραμείνει στα σημερινά επίπεδα (2,6%). Το εισόδημα του πληθυσμού θα είναι περίπου η ίδιο, με αυτό των κατοίκων της Δημοκρατίας της Τσεχίας σήμερα.
Τα πιο ρεαλιστικά σενάρια, θεωρούν οι εμπειρογνώμονες της Λέσχης «Valdai», είναι τα εναπομείναντα δύο σενάρια, που ονομάζονται αντίστοιχα: «Φλεγματικό» και «χολερικό». Στην πρώτη περίπτωση, με σχετικά χαμηλές τιμές πετρελαίου, στα 94 δολάρια το βαρέλι, οι κυβερνώντες, προχωρούν ενεργά σε μεταρρυθμίσεις. Στο δεύτερο ρεαλιστικό σενάριο, με υψηλές τιμές πετρελαίου, στα 140 δολάρια το βαρέλι, οι μεταρρυθμίσεις ή βρίσκονται «στον πάγο», ή είναι τοπικού χαρακτήρα. Το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού το 2030, θα είναι στο ίδιο επίπεδο με αυτό της σημερινής Γαλλίας. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, το «φλεγματικό» σενάριο, φαίνεται πιθανότερο, διότι προβλέπει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη, από ότι, το «χολερικό» σενάριο.
«Οι συζητήσεις για την οικονομική πολιτική είναι άχρηστες, μέχρι να αποφασίσουμε τι πρέπει να οικοδομήσουμε και να καθορίσουμε τη στρατηγική ανάπτυξης που θα εφαρμοστεί», είπε ένα μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του «club Valdai», ο κοσμήτορας του τμήματος διεθνούς οικονομίας και πολιτικής, της Ανωτάτης Οικονομικής Σχολής, Σεργκέι Καραγκανόφ.
Ο Πούτιν για Ελλάδα και Αργεντινή
Ωστόσο, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, σε όλα τα επίπεδα των εξουσιών και της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας, που πρότειναν οι μετέχοντες στη Λέσχη «Valdai», αποτελούν μια μόνο από τις «λοκομοτίβες» της ρώσικης οικονομίας. Υπάρχουν και άλλες «γεννήτριες ανάπτυξης». Ο σύμβουλος του προέδρου της Ρώσικης Ομοσπονδίας, οικονομολόγος Σεργκέι Γκλάζιεφ, αναφέρθηκε σε στοιχεία που αποδεικνύουν τις δυνατότητες της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν) σαν «κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης». Σύμφωνα με τον ίδιο, τα δεκαετή προγράμματα αμοιβαίας συνεργασίας, στο πλαίσιο του Oργανισμού, μπορεί να δώσουν μια αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στις χώρες που συμμετέχουν στο project, κατά 10-15%.
Από τη μεριά του, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, αναφερόμενος στο πώς πρέπει να προχωρήσει η ενοποίηση Ρωσίας, Καζακστάν και Λευκορωσίας, είπε: “Είναι φανερό, είπε ο ίδιος, ότι προτού προχωρήσουμε στον ενιαίο οικονομικό χώρο μεταξύ της Ρωσίας, του Καζακστάν και της Λευκορωσίας, και υϊοθετήσουμε κοινό νόμισμα, πρέπει να διαμορφώσουμε ενιαία μακροοικονομική και νομισματική πολιτική”. Και πρόσθεσε: “Η Αργεντινή είχε προσδέσει στενότατα το νόμισμά της στο δολάριο, και τη ήταν πολύ δύσκολο να συμπορευτεί με την πορεία του αμερικανικού νομίσματος στους βασικούς τομείς της οικονομίας της. Ουσιαστικά, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Να, υπάρχει και η Ελλάδα. Εάν η χώρα είχε τη δραχμή, δεν θα υποτιμάτο τόσο εύκολα το νόμισμα αυτό, και μπορεί να μην οδηγείτο σε τόσο δύσκολες καταστάσεις η χώρα. Κάτι που θα λειτουργούσε ως καλό μήνυμα για τη μακροοικονομική διόρθωση. Τώρα όμως, δεν τους μένουν παρά χρέη”.
Συνδετικός κρίκος Ευρώπης - Ασίας
Ένας άλλος «οδηγός» ανάπτυξης είναι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτημάτα της Ρωσίας. Πρώτα απ' όλα, οι επενδυτικές δυνατότητες και ευκαιρίες στη Σιβηρία και στην Άπω Ανατολή. Εκεί, όπου οι επενδύσεις σε αναπτυξιακά και επιχειρηματικά σχέδια που κατευθύνονται στην ασιατική αγορά, είναι σε θέση να πετύχουν επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης των περιφερειών. Η Ρωσία θα εξακολουθεί για πολλά χρόνια ακόμα να διστάζει τι θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Η Ευρώπη, υπαγορεύει τους κανόνες του παιχνιδιού στους προμηθευτές ενέργειας, αλλά φαίνεται ότι αποτελεί έναν προβλέψιμο εταίρο. Ενώ στην Ασία, όπου υπάρχουν μόνο μερικοί γενικοί κανόνες, αλλά πολλές εθνικές ιδιαιτερότητες που μόλις αναδύονται στην περιοχή, υπάρχουν ευκαιρίες για τις ρώσικες επιχειρήσεις.
Οι επιπρόσθετοι αυτοί «οδηγοί ανάπτυξης» θα βοηθήσουν ώστε η Ρωσία να περάσει στην υλοποίηση του «γλυκού» - «φλεγματικού» σεναρίου το 2030, προτείνουν οι εμπειρογνώμονες της διεθνούς Λέσχης.
ellinikiafipnisis.blogspot.gr
Στη “Λέσχη Βαλντάϊ”, όπου ο Πούτιν ανέφερε ότι η Ελλάδα ίσως βρισκόταν σε καλύτερη μοίρα εάν είχε τη Δραχμή, Ρώσοι και Δυτικοί οικονομολόγοι κατέθεσαν άκρως ενδιαφέρουσες απόψεις για... την παγκοσμιοποίηση στην οικονομία τις δύο επόμενες δεκαετίες, αλλά και τη θέση της Ρωσίας τότε.
Ποιά είναι η αναπτυξιακή προοπτική της Ρωσίας, πως θα είναι η οικονομία της χώρας το 2030; Στο κλείσιμο των εργασιών της ετήσιας συνάντησης της διεθνούς λέσχης «Valdai» στην Αγία Πετρούπολη, με τη συμμετοχή της ελίτ των Ρώσων και κορυφαίων ξένων εμπειρογνωμόνων, αρκετοί Ευρωπαίοι καθηγητές, επέμειναν ότι, μετά από 18 χρόνια θα έχουμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση. Η δομή αυτή, κατά την άποψή τους, θα αναλάβει την ευθύνη για μια παγκόσμια ευημερία, ρυθμίζοντας ταυτόχρονα, τα κρίσιμα θέματα της παγκόσμιας οικονομίας, όπως για παράδειγμα η τιμή του πετρελαίου, που ενδιαφέρει άμεσα τη Ρωσία.
Οι προβλέψεις για τη Ρωσία του 2030, έγιναν στη βάση σεναρίων. Οι κύριοι παράγοντες των μοντέλων ανάπτυξης που «έτρεξαν» οι ειδικοί αναλυτές, ήταν δύο: Η τιμή του πετρελαίου και ο ρυθμός που εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις. Οι αναλυτές πάντως, δεν έλαβαν υπόψη τους, ακραίους παράγοντες, όπως ένας ενδεχόμενος νέος παγκόσμιος πόλεμος ή μια κλιματική καταστροφή, με την τιμή του βαρελιού πετρελαίου να πέφτει κάτω από τα 80 δολάρια. Οι εμπειρογνώμονες, αποφάσισαν να παρουσιάσουν πιο ρεαλιστικά νούμερα, βασισμένα στις τρέχουσες τάσεις της παγκόσμια οικονομίας.
«Ιπποκράτεια» σενάρια
Προτάθηκαν τέσσερα σενάρια για τη Ρωσία, με ορίζοντα το 2030. Τα σενάρια αυτά ονομάστηκαν όπως τα στοιχεία (οι γεύσεις, οι χυμοί) του ανθρώπου κατά τον Ιπποκράτη, που οδήγησαν στους αντίστοιχους τέσσερις τύπους ανθρώπων κατά Γαληνό: Αιματώδης, φλεγματικός, χολερικός και μελαγχολικός τύπος. Το πρώτο σενάριο, με την ονομασία «αιματώδες», συνεπάγεται για τη χώρα εκτεταμένες και σε βάθος μεταρρυθμίσεις, κάτω από τις πιο ευνοϊκές τιμές του πετρελαίου. Σε αυτή την περίπτωση, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης στη Ρωσία, θα υπερβαίνει τον παγκόσμιο μέσον όρο και το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού το 2030, θα φθάσει στο σημερινό επίπεδο της ζωής στην Ελβετία.
Το πιο απαισιόδοξο σενάριο, είναι το «μελαγχολικό». Όταν, ενώ έχουμε χαμηλές τιμές στους ενεργειακούς πόρους, η Ρωσία αρνείται να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, «παγώνοντας» ουσιαστικά την κατάσταση στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Σε αυτή την περίπτωση, όπως προβλέπουν οι εμπειρογνώμονες, η ανάπτυξη της ρώσικης οικονομίας, θα είναι ελαφρώς κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, και το ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ρωσίας στην παγκόσμια οικονομία, θα παραμείνει στα σημερινά επίπεδα (2,6%). Το εισόδημα του πληθυσμού θα είναι περίπου η ίδιο, με αυτό των κατοίκων της Δημοκρατίας της Τσεχίας σήμερα.
Τα πιο ρεαλιστικά σενάρια, θεωρούν οι εμπειρογνώμονες της Λέσχης «Valdai», είναι τα εναπομείναντα δύο σενάρια, που ονομάζονται αντίστοιχα: «Φλεγματικό» και «χολερικό». Στην πρώτη περίπτωση, με σχετικά χαμηλές τιμές πετρελαίου, στα 94 δολάρια το βαρέλι, οι κυβερνώντες, προχωρούν ενεργά σε μεταρρυθμίσεις. Στο δεύτερο ρεαλιστικό σενάριο, με υψηλές τιμές πετρελαίου, στα 140 δολάρια το βαρέλι, οι μεταρρυθμίσεις ή βρίσκονται «στον πάγο», ή είναι τοπικού χαρακτήρα. Το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού το 2030, θα είναι στο ίδιο επίπεδο με αυτό της σημερινής Γαλλίας. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους, το «φλεγματικό» σενάριο, φαίνεται πιθανότερο, διότι προβλέπει μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη, από ότι, το «χολερικό» σενάριο.
«Οι συζητήσεις για την οικονομική πολιτική είναι άχρηστες, μέχρι να αποφασίσουμε τι πρέπει να οικοδομήσουμε και να καθορίσουμε τη στρατηγική ανάπτυξης που θα εφαρμοστεί», είπε ένα μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του «club Valdai», ο κοσμήτορας του τμήματος διεθνούς οικονομίας και πολιτικής, της Ανωτάτης Οικονομικής Σχολής, Σεργκέι Καραγκανόφ.
Ο Πούτιν για Ελλάδα και Αργεντινή
Ωστόσο, οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις, σε όλα τα επίπεδα των εξουσιών και της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας, που πρότειναν οι μετέχοντες στη Λέσχη «Valdai», αποτελούν μια μόνο από τις «λοκομοτίβες» της ρώσικης οικονομίας. Υπάρχουν και άλλες «γεννήτριες ανάπτυξης». Ο σύμβουλος του προέδρου της Ρώσικης Ομοσπονδίας, οικονομολόγος Σεργκέι Γκλάζιεφ, αναφέρθηκε σε στοιχεία που αποδεικνύουν τις δυνατότητες της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (Ρωσία, Λευκορωσία, Καζακστάν) σαν «κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης». Σύμφωνα με τον ίδιο, τα δεκαετή προγράμματα αμοιβαίας συνεργασίας, στο πλαίσιο του Oργανισμού, μπορεί να δώσουν μια αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στις χώρες που συμμετέχουν στο project, κατά 10-15%.
Από τη μεριά του, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, αναφερόμενος στο πώς πρέπει να προχωρήσει η ενοποίηση Ρωσίας, Καζακστάν και Λευκορωσίας, είπε: “Είναι φανερό, είπε ο ίδιος, ότι προτού προχωρήσουμε στον ενιαίο οικονομικό χώρο μεταξύ της Ρωσίας, του Καζακστάν και της Λευκορωσίας, και υϊοθετήσουμε κοινό νόμισμα, πρέπει να διαμορφώσουμε ενιαία μακροοικονομική και νομισματική πολιτική”. Και πρόσθεσε: “Η Αργεντινή είχε προσδέσει στενότατα το νόμισμά της στο δολάριο, και τη ήταν πολύ δύσκολο να συμπορευτεί με την πορεία του αμερικανικού νομίσματος στους βασικούς τομείς της οικονομίας της. Ουσιαστικά, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Να, υπάρχει και η Ελλάδα. Εάν η χώρα είχε τη δραχμή, δεν θα υποτιμάτο τόσο εύκολα το νόμισμα αυτό, και μπορεί να μην οδηγείτο σε τόσο δύσκολες καταστάσεις η χώρα. Κάτι που θα λειτουργούσε ως καλό μήνυμα για τη μακροοικονομική διόρθωση. Τώρα όμως, δεν τους μένουν παρά χρέη”.
Συνδετικός κρίκος Ευρώπης - Ασίας
Ένας άλλος «οδηγός» ανάπτυξης είναι τα ανταγωνιστικά πλεονεκτημάτα της Ρωσίας. Πρώτα απ' όλα, οι επενδυτικές δυνατότητες και ευκαιρίες στη Σιβηρία και στην Άπω Ανατολή. Εκεί, όπου οι επενδύσεις σε αναπτυξιακά και επιχειρηματικά σχέδια που κατευθύνονται στην ασιατική αγορά, είναι σε θέση να πετύχουν επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης των περιφερειών. Η Ρωσία θα εξακολουθεί για πολλά χρόνια ακόμα να διστάζει τι θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Η Ευρώπη, υπαγορεύει τους κανόνες του παιχνιδιού στους προμηθευτές ενέργειας, αλλά φαίνεται ότι αποτελεί έναν προβλέψιμο εταίρο. Ενώ στην Ασία, όπου υπάρχουν μόνο μερικοί γενικοί κανόνες, αλλά πολλές εθνικές ιδιαιτερότητες που μόλις αναδύονται στην περιοχή, υπάρχουν ευκαιρίες για τις ρώσικες επιχειρήσεις.
Οι επιπρόσθετοι αυτοί «οδηγοί ανάπτυξης» θα βοηθήσουν ώστε η Ρωσία να περάσει στην υλοποίηση του «γλυκού» - «φλεγματικού» σεναρίου το 2030, προτείνουν οι εμπειρογνώμονες της διεθνούς Λέσχης.
ellinikiafipnisis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Γκατζετάκιας» δηλώνει η Megan Fox
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
