2012-11-02 12:56:28
Η εικόνα διάλυσης που ενεφάνισε χθες στη Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία μόνον κακά προοιωνίζεται για τη χώρα.
Ακόμη κι αν υπερψηφιστούν τα μέτρα και ο προϋπολογισμός η εικόνα που... εκπέμπεται είναι αυτή της προϊούσας κατάρρευσης. Μπορεί να μην συμβεί στο αμέσως προσεχές διάστημα, αλλά η φθορά εφεξής θα βαίνει αυξανόμενη.
Οι 179 ψήφοι που έλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά τον Ιούνιο είναι παρελθόν. Τώρα μετά δυσκολίας αθροίζει τους 155, ίσως και λιγότερους
. Η ΔΗΜΑΡ, είτε διά της αποχής είτε δηλώνοντας «παρών», ουσιαστικά καταψηφίζει τα μέτρα και το επόμενο λογικό βήμα της είναι η αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα.
Το ΠΑΣΟΚ θυμίζει καιόμενη βάτο, και ανεξαρτήτως του πόσοι θα διαφωνήσουν, θα διαγραφούν ή θα αποχωρήσουν τις επόμενες ημέρες, το μέλλον του, ως υπολογίσιμη πολιτική δύναμη είναι σκοτεινό και αβέβαιο, ενώ ως κυβερνητικός εταίρος θα αποτελεί μόνιμη πηγή ανησυχίας και προβλημάτων για την συνοχή, τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης.
Με έναν εταίρο, τη ΔΗΜΑΡ, λιγότερο, και με τον εναπομείναντα, το ΠΑΣΟΚ, φθισικό, το ερώτημα είναι τι μπορεί να κάνει ο Σαμαράς; Ακόμη κι αν καταφέρει να ξεπεράσει, όπως υπολογίζει, το σκόπελο των δύο ψηφοφοριών, δεν είναι σίγουρο, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, ότι οι εταίροι-δανειστές μας θα τον διευκολύνουν ανοίγοντας απλόχερα το πουγκί της οικονομικής και πολιτικής βοήθειας.
Το πιθανότερο είναι να του ζητήσουν πρόσθετες διασφαλίσεις, αφού η εικόνα της χώρας δεν είναι αυτή που ήταν προ μηνός ούτε η εικόνα της κυβέρνησης αυτή που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Η επανάκαμψη της αναξιοπιστίας, λόγω της αιφνίδιας κυβερνητικής και πολιτικής αστάθειας, σε συνδυασμό με τις τεχνικές επιφυλάξεις που θα διατυπώνει η τρόικα στην έκθεσή της, θέτουν πρόσθετα εμπόδια στη λήψη ευνοϊκής πολιτικής απόφασης των εταίρων μας.
Πλέον η τμηματική καταβολή της δόσης, η ρήτρα αναιρεσιμότητας, η αυξανόμενη εποπτεία της τρόικας στα του οίκου μας και η ανελαστικότητα στην τήρηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει κερδίζουν έδαφος μεταξύ των εταίρων-δανειστών μας. Μάλιστα, επειδή πιθανολογείται ευρέως ότι ο επόμενος διαχειριστής των κρατικών υποθέσεων θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο να επιδιώξουν να εμπλέξουν (όπως έκαναν και με τον Σαμαρά) και τον Αλέξη Τσίπρα στις προϋποθέσεις για την εφεξής δανειοδότηση της χώρας.
Αν στα ανωτέρω προστεθεί και η επαπειλούμενη κοινωνική έκρηξη, τότε η μόνη κίνηση που μπορεί να παράσχει χρόνο και πλεονεκτήματα στον Αντώνη Σαμαρά είναι να διευρύνει την πολιτική βάση διακυβέρνησης και να δημιουργήσει μια νέα αριθμητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Αυτή τη στιγμή η Ν.Δ. έχει 127 βουλευτές. Δεν θα πρέπει να χάσει ούτε έναν. Εάν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διασφαλίσει (με την βοήθεια Βενιζέλου, Λοβέρδου, Χρυσοχοΐδη και πιθανώς του Παπανδρέου) ότι 23 με 25 βουλευτές του θα συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση τότε σχηματίζεται μία πλειοψηφία 150-152 βουλευτών. Αυτό που μετά πρέπει να πράξει ο Σαμαράς είναι να μπορέσει να ανεύρει 6-8 «τολμηρούς», όπως τους χαρακτήρισε, βουλευτές από τα άλλα κόμματα. Αν και δύσκολο δεν αποκλείεται να προθυμοποιηθούν να τον συνδράμουν 4-5 από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και 2-3 από τη ΔΗΜΑΡ.
Βεβαίως οι βουλευτές των κομμάτων τόσο του Φ. Κουβέλη όσο και του Π. Καμμένου, παρά τις όποιες εσωκομματικές αντιθέσεις και διαφωνίες που ενδεχομένως υπάρχουν, εμφανίζονται πιστοί στις ηγεσίες τους. Όμως επειδή εισερχόμαστε σε περίοδο πολιτικών αναταράξεων τίποτε, με βάση και την ιστορική εμπειρία του παρελθόντος, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Από την απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέχρι και την, έστω αριθμητική, ανασύνθεσή της.
Σε κάθε πάντως περίπτωση, οι εξελίξεις στη χώρα -εφόσον υπερψηφιστούν, έστω και οριακά, τα μέτρα και ο προϋπολογισμός- θα καθοριστούν κυρίαρχα από τη στάση των εταίρων-δανειστών μας. Εάν φανούν ευέλικτοι, ανεκτικοί και γενναιόδωροι, και εντάξουν τη λύση του ελληνικού προβλήματος στο συνολικότερο ευρωπαϊκό σχεδιασμό που λέγεται ότι επεξεργάζονται οι Βρυξέλλες, έχει καλώς. Εάν επιμείνουν στα ειωθότα, τότε οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες, γρήγορες και δραματικές Φελνίκος
communenews
Ακόμη κι αν υπερψηφιστούν τα μέτρα και ο προϋπολογισμός η εικόνα που... εκπέμπεται είναι αυτή της προϊούσας κατάρρευσης. Μπορεί να μην συμβεί στο αμέσως προσεχές διάστημα, αλλά η φθορά εφεξής θα βαίνει αυξανόμενη.
Οι 179 ψήφοι που έλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά τον Ιούνιο είναι παρελθόν. Τώρα μετά δυσκολίας αθροίζει τους 155, ίσως και λιγότερους
. Η ΔΗΜΑΡ, είτε διά της αποχής είτε δηλώνοντας «παρών», ουσιαστικά καταψηφίζει τα μέτρα και το επόμενο λογικό βήμα της είναι η αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα.
Το ΠΑΣΟΚ θυμίζει καιόμενη βάτο, και ανεξαρτήτως του πόσοι θα διαφωνήσουν, θα διαγραφούν ή θα αποχωρήσουν τις επόμενες ημέρες, το μέλλον του, ως υπολογίσιμη πολιτική δύναμη είναι σκοτεινό και αβέβαιο, ενώ ως κυβερνητικός εταίρος θα αποτελεί μόνιμη πηγή ανησυχίας και προβλημάτων για την συνοχή, τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης.
Με έναν εταίρο, τη ΔΗΜΑΡ, λιγότερο, και με τον εναπομείναντα, το ΠΑΣΟΚ, φθισικό, το ερώτημα είναι τι μπορεί να κάνει ο Σαμαράς; Ακόμη κι αν καταφέρει να ξεπεράσει, όπως υπολογίζει, το σκόπελο των δύο ψηφοφοριών, δεν είναι σίγουρο, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, ότι οι εταίροι-δανειστές μας θα τον διευκολύνουν ανοίγοντας απλόχερα το πουγκί της οικονομικής και πολιτικής βοήθειας.
Το πιθανότερο είναι να του ζητήσουν πρόσθετες διασφαλίσεις, αφού η εικόνα της χώρας δεν είναι αυτή που ήταν προ μηνός ούτε η εικόνα της κυβέρνησης αυτή που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Η επανάκαμψη της αναξιοπιστίας, λόγω της αιφνίδιας κυβερνητικής και πολιτικής αστάθειας, σε συνδυασμό με τις τεχνικές επιφυλάξεις που θα διατυπώνει η τρόικα στην έκθεσή της, θέτουν πρόσθετα εμπόδια στη λήψη ευνοϊκής πολιτικής απόφασης των εταίρων μας.
Πλέον η τμηματική καταβολή της δόσης, η ρήτρα αναιρεσιμότητας, η αυξανόμενη εποπτεία της τρόικας στα του οίκου μας και η ανελαστικότητα στην τήρηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει κερδίζουν έδαφος μεταξύ των εταίρων-δανειστών μας. Μάλιστα, επειδή πιθανολογείται ευρέως ότι ο επόμενος διαχειριστής των κρατικών υποθέσεων θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο να επιδιώξουν να εμπλέξουν (όπως έκαναν και με τον Σαμαρά) και τον Αλέξη Τσίπρα στις προϋποθέσεις για την εφεξής δανειοδότηση της χώρας.
Αν στα ανωτέρω προστεθεί και η επαπειλούμενη κοινωνική έκρηξη, τότε η μόνη κίνηση που μπορεί να παράσχει χρόνο και πλεονεκτήματα στον Αντώνη Σαμαρά είναι να διευρύνει την πολιτική βάση διακυβέρνησης και να δημιουργήσει μια νέα αριθμητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Αυτή τη στιγμή η Ν.Δ. έχει 127 βουλευτές. Δεν θα πρέπει να χάσει ούτε έναν. Εάν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διασφαλίσει (με την βοήθεια Βενιζέλου, Λοβέρδου, Χρυσοχοΐδη και πιθανώς του Παπανδρέου) ότι 23 με 25 βουλευτές του θα συνεχίσουν να στηρίζουν την κυβέρνηση τότε σχηματίζεται μία πλειοψηφία 150-152 βουλευτών. Αυτό που μετά πρέπει να πράξει ο Σαμαράς είναι να μπορέσει να ανεύρει 6-8 «τολμηρούς», όπως τους χαρακτήρισε, βουλευτές από τα άλλα κόμματα. Αν και δύσκολο δεν αποκλείεται να προθυμοποιηθούν να τον συνδράμουν 4-5 από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και 2-3 από τη ΔΗΜΑΡ.
Βεβαίως οι βουλευτές των κομμάτων τόσο του Φ. Κουβέλη όσο και του Π. Καμμένου, παρά τις όποιες εσωκομματικές αντιθέσεις και διαφωνίες που ενδεχομένως υπάρχουν, εμφανίζονται πιστοί στις ηγεσίες τους. Όμως επειδή εισερχόμαστε σε περίοδο πολιτικών αναταράξεων τίποτε, με βάση και την ιστορική εμπειρία του παρελθόντος, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Από την απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέχρι και την, έστω αριθμητική, ανασύνθεσή της.
Σε κάθε πάντως περίπτωση, οι εξελίξεις στη χώρα -εφόσον υπερψηφιστούν, έστω και οριακά, τα μέτρα και ο προϋπολογισμός- θα καθοριστούν κυρίαρχα από τη στάση των εταίρων-δανειστών μας. Εάν φανούν ευέλικτοι, ανεκτικοί και γενναιόδωροι, και εντάξουν τη λύση του ελληνικού προβλήματος στο συνολικότερο ευρωπαϊκό σχεδιασμό που λέγεται ότι επεξεργάζονται οι Βρυξέλλες, έχει καλώς. Εάν επιμείνουν στα ειωθότα, τότε οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες, γρήγορες και δραματικές Φελνίκος
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άλλαξε και επισήμως χέρια η ΔΩΔΩΝΗ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
