2012-11-04 12:34:02
Αποδεικνύεται τελικά ότι δεν είναι τόσο εύκολο να αθετείς συνεχώς τις υποσχέσεις σου και να ανασκευάζεις τις δηλώσεις σου. Αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να κρατήσει επ’ άπειρον, και έρχεται η ώρα που πρέπει να επιλέξεις μεταξύ αυτού που πιστεύεις και αυτού που δήλωσες στα «μπαλκόνια». Όπου το μπαλκόνι αντικαταστάθηκε εν πολλοίς από το τηλεπαράθυρο.
Οι επαναλαμβανόμενες υπαναχωρήσεις κατέστησαν αναξιόπιστους τους πολιτικούς, τόσο ώστε και αν είναι κάπου ειλικρινείς, δυσκολεύεσαι να τους πιστέψεις. Έπεσαν σε λάκκο που άνοιξαν οι ίδιοι (οι Βυζαντινοί έλεγαν: «ο ορύσσων βόθρον εν αυτώ εμπεσείται».
Και είναι όλοι υπεύθυνοι. Σήμερα ο κ. Σαμαράς συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του νέου Μνημονίου, το οποίο όμως είναι χειρότερο από το Μνημόνιο που αρνήθηκε το 2010. Τότε, τον διευκόλυνε η απόφαση του κ. Γ. Παπανδρέου (έκανε χάρη στον παλαιό συμφοιτητή και συγκάτοικο;) και ψηφίστηκε το Μνημόνιο με απλή πλειοψηφία, ενώ τόσο ο κ. Βενιζέλος όσο και το ΚΚΕ υποστήριζαν ότι απαιτείται ενισχυμένη (180 ψήφων).
Επί διετία εμφανίσθηκε ως αντιμνημονιακός, και τώρα που ήρθε η ώρα της δικής του σειράς υποστηρίζει όσα κατέκρινε. Ο κ. Σαμαράς, με τις πράξεις του οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Διότι το 2010, με την αντιμνημονιακή του πολιτική έπεισε τον αστικό κόσμο ότι το Μνημόνιο είναι η καταστροφή της χώρας. Σήμερα, ο κ. Σαμαράς υπανεχώρησε αλλά οι τότε υποστηρικτές του δεν τον ακολούθησαν, και οδήγησε τη Ν.Δ. στα χαμηλότερα ποσοστά που πήρε ποτέ.
Και δεν τον ακολούθησαν, διότι τον πίστεψαν, παρέμειναν σταθεροί στη γραμμή που είχε εκείνος χαράξει, και στις εκλογές ψήφισαν τα κόμματα που ακολουθούσαν αυτήν την γραμμή. Οι ψηφοφόροι ήσαν συνεπείς. Γι’ αυτό υποστηρίζω ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης έπρεπε να στείλουν μια ανθοδέσμη -τουλάχιστον- για την χάρη που τους έκανε.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούσαν με θέρμη τον κ. Γ. Παπανδρέου, χωρίς να φέρουν αντίρρηση ούτε στην επικίνδυνη για τη χώρα πρότασή του περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος (και βρέθηκε ευτυχώς η Εύα Καϊλή, που έθεσε δημόσια το θέμα αφενός της απόσυρσης της ολέθριας πρότασης και αφετέρου να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – οι άλλοι χειροκροτούσαν).
Και αυτοί που χειροκροτούσαν, οι περισσότεροι παιδιά του κομματικού σωλήνα, κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, φοιτητοπατέρες ή αφισοκολητές, οι κύριοι υπεύθυνοι δηλαδή της πολιτικής «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» που συνεχίστηκε επί 15 χρόνια, τολμούν σήμερα να δηλώνουν ότι ανακάλυψαν τη χαμένη πολιτική συνείδησή τους και θέλουν να μας πείσουν ότι υπηρετούν τον λαό. Προσπαθούν να συγκρατήσουν το ελάχιστο από τη χαμένη αξιοπιστία τους, αλλά ποιον πείθουν; Δέσμιοι της αντίφασης των λόγων με τις πράξεις.
Το ΔΗΜΑΡ έχει άλλου είδους προβλήματα. Επιχειρεί τον συγκερασμό αστικών και διεθνιστικών αντιλήψεων. Όχι μαρξιστικών, αλλά νεοταξίτικων. Δυστυχώς για τον κ. Κουβέλη, ο οποίος είχε την εικόνα συνεπούς αριστερού πολιτικού, η σύμπλευσή του με νεοταξίτες που προβάλλουν συνεχώς ανελληνικές θέσεις, ως ελληνόφωνοι μεν, αλλά πολίτες της υφηλίου, του αφαίρεσε τον τίτλο που επί δεκαετίες συντηρούσε. Και παγιδεύτηκε, αφού ο αριστερός λόγος δεκαετιών συγκρούεται με την πολιτική του Συστήματος, που υποχρεούται να υποστηρίξει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να παραμένει κίνημα διαμαρτυρίας, με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Παπαδημούλη να προσπαθούν να περάσουν την εικόνα ότι πρόκειται περί κόμματος εξουσίας. Ματαίως όμως, διότι πάντα κάποιος σύντροφός τους με σοβιετικές αντιλήψεις τους βάζει «τρικλοποδιά». Αν τα αστικά μέσα ήθελαν να εκθέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα καλούσαν στα τηλεπαράθυρα τον κ. Γλέζο ή στελέχη των μαρξιστικών συνιστωσών.
Ήρθε της πληρωμής. Οι βουλευτές να βρίσκονται μεταξύ του διλήμματος πώς να ψηφίσουν τα μέτρα, αλλά και να αποφύγουν το «ξύλο» από τους ψηφοφόρους τους στην πλατεία του χωριού. Ταυτόχρονα δε, έχοντας κατά νου ότι αν οδηγηθεί η χώρα στις εκλογές, ελάχιστοι θα επανεκλεγούν.
Το κακό είναι, ότι δεν θα πληρώσουν μόνον αυτοί. Εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε το μεγαλύτερο μέρος.
Ο Μακεδών
voria.gr
Οι επαναλαμβανόμενες υπαναχωρήσεις κατέστησαν αναξιόπιστους τους πολιτικούς, τόσο ώστε και αν είναι κάπου ειλικρινείς, δυσκολεύεσαι να τους πιστέψεις. Έπεσαν σε λάκκο που άνοιξαν οι ίδιοι (οι Βυζαντινοί έλεγαν: «ο ορύσσων βόθρον εν αυτώ εμπεσείται».
Και είναι όλοι υπεύθυνοι. Σήμερα ο κ. Σαμαράς συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του νέου Μνημονίου, το οποίο όμως είναι χειρότερο από το Μνημόνιο που αρνήθηκε το 2010. Τότε, τον διευκόλυνε η απόφαση του κ. Γ. Παπανδρέου (έκανε χάρη στον παλαιό συμφοιτητή και συγκάτοικο;) και ψηφίστηκε το Μνημόνιο με απλή πλειοψηφία, ενώ τόσο ο κ. Βενιζέλος όσο και το ΚΚΕ υποστήριζαν ότι απαιτείται ενισχυμένη (180 ψήφων).
Επί διετία εμφανίσθηκε ως αντιμνημονιακός, και τώρα που ήρθε η ώρα της δικής του σειράς υποστηρίζει όσα κατέκρινε. Ο κ. Σαμαράς, με τις πράξεις του οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Διότι το 2010, με την αντιμνημονιακή του πολιτική έπεισε τον αστικό κόσμο ότι το Μνημόνιο είναι η καταστροφή της χώρας. Σήμερα, ο κ. Σαμαράς υπανεχώρησε αλλά οι τότε υποστηρικτές του δεν τον ακολούθησαν, και οδήγησε τη Ν.Δ. στα χαμηλότερα ποσοστά που πήρε ποτέ.
Και δεν τον ακολούθησαν, διότι τον πίστεψαν, παρέμειναν σταθεροί στη γραμμή που είχε εκείνος χαράξει, και στις εκλογές ψήφισαν τα κόμματα που ακολουθούσαν αυτήν την γραμμή. Οι ψηφοφόροι ήσαν συνεπείς. Γι’ αυτό υποστηρίζω ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης έπρεπε να στείλουν μια ανθοδέσμη -τουλάχιστον- για την χάρη που τους έκανε.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούσαν με θέρμη τον κ. Γ. Παπανδρέου, χωρίς να φέρουν αντίρρηση ούτε στην επικίνδυνη για τη χώρα πρότασή του περί διεξαγωγής δημοψηφίσματος (και βρέθηκε ευτυχώς η Εύα Καϊλή, που έθεσε δημόσια το θέμα αφενός της απόσυρσης της ολέθριας πρότασης και αφετέρου να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – οι άλλοι χειροκροτούσαν).
Και αυτοί που χειροκροτούσαν, οι περισσότεροι παιδιά του κομματικού σωλήνα, κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές, φοιτητοπατέρες ή αφισοκολητές, οι κύριοι υπεύθυνοι δηλαδή της πολιτικής «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» που συνεχίστηκε επί 15 χρόνια, τολμούν σήμερα να δηλώνουν ότι ανακάλυψαν τη χαμένη πολιτική συνείδησή τους και θέλουν να μας πείσουν ότι υπηρετούν τον λαό. Προσπαθούν να συγκρατήσουν το ελάχιστο από τη χαμένη αξιοπιστία τους, αλλά ποιον πείθουν; Δέσμιοι της αντίφασης των λόγων με τις πράξεις.
Το ΔΗΜΑΡ έχει άλλου είδους προβλήματα. Επιχειρεί τον συγκερασμό αστικών και διεθνιστικών αντιλήψεων. Όχι μαρξιστικών, αλλά νεοταξίτικων. Δυστυχώς για τον κ. Κουβέλη, ο οποίος είχε την εικόνα συνεπούς αριστερού πολιτικού, η σύμπλευσή του με νεοταξίτες που προβάλλουν συνεχώς ανελληνικές θέσεις, ως ελληνόφωνοι μεν, αλλά πολίτες της υφηλίου, του αφαίρεσε τον τίτλο που επί δεκαετίες συντηρούσε. Και παγιδεύτηκε, αφού ο αριστερός λόγος δεκαετιών συγκρούεται με την πολιτική του Συστήματος, που υποχρεούται να υποστηρίξει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να παραμένει κίνημα διαμαρτυρίας, με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Παπαδημούλη να προσπαθούν να περάσουν την εικόνα ότι πρόκειται περί κόμματος εξουσίας. Ματαίως όμως, διότι πάντα κάποιος σύντροφός τους με σοβιετικές αντιλήψεις τους βάζει «τρικλοποδιά». Αν τα αστικά μέσα ήθελαν να εκθέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα καλούσαν στα τηλεπαράθυρα τον κ. Γλέζο ή στελέχη των μαρξιστικών συνιστωσών.
Ήρθε της πληρωμής. Οι βουλευτές να βρίσκονται μεταξύ του διλήμματος πώς να ψηφίσουν τα μέτρα, αλλά και να αποφύγουν το «ξύλο» από τους ψηφοφόρους τους στην πλατεία του χωριού. Ταυτόχρονα δε, έχοντας κατά νου ότι αν οδηγηθεί η χώρα στις εκλογές, ελάχιστοι θα επανεκλεγούν.
Το κακό είναι, ότι δεν θα πληρώσουν μόνον αυτοί. Εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε το μεγαλύτερο μέρος.
Ο Μακεδών
voria.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
