2012-11-04 12:56:03
Η κακή εκλογική επίδοση του ΚΚΕ αποτελεί τον εφιάλτη της ηγεσίας, παρά το γεγονός ότι ήδη η Κεντρική Επιτροπή απεφάνθη ότι για την κατάρρευση του ΚΚΕ φταίνε όλοι οι άλλοι και όχι η τακτική που ακολούθησε το κόμμα... Έτσι, αυτή την εποχή, όπου όλοι ασχολούνται με τα μέτρα για τη διετία 2013-2014 προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας, το ΚΚΕ ετοιμάζεται για το 19ο συνέδριο, το οποίο θεωρείται από πολλούς ως το πλέον κρίσιμο της σύγχρονης ιστορίας του κόμματος.
Στον Περισσό, ανεξάρτητα από ό,τι λένε, επικρατεί έντονος προβληματισμός από τα μέχρι σήμερα δημοσκοπικά ευρήματα. Κι αυτό διότι παρά τις αντιδράσεις του κόσμου ελάχιστοι εμπιστεύονται το ΚΚΕ, τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις.
Έτσι, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, το ΚΚΕ οδηγείται στο 19ο συνέδριο την ερχόμενη άνοιξη, όπου μεταξύ άλλων θα εκλέξει και τον γενικό γραμματέα του κόμματος, ο οποίος αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά δεν θα είναι η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ηγείται εδώ και μία εικοσαετία.
Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι η Α. Παπαρήγα φέρεται αποφασισμένη να παραδώσει τα ηνία του κόμματος. Μία απόφαση για την οποία υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως δύσκολα θα βρεθεί μία ηγετική φυσιογνωμία που να κρατήσει το κόμμα ενωμένο.
Την ίδια ώρα όμως οι παρασκηνιακές ζυμώσεις έχουν ξεκινήσει και ήδη τα ονόματα των Δημήτρη Κουτσούμπα, Νίκου Σοφιανού και Θανάση Παφίλη είναι τα επικρατέστερα για τη θέση του γενικού γραμματέα.
Ο Δ. Κουτσούμπας (με ελάχιστες τηλεοπτικές παρουσίες) επί σειρά ετών ήταν διευθυντής στον «Ριζοσπάστη» και μέλος του Π.Γ. του κόμματος. Ο Ν. Σοφιανός όπως τον χαρακτηρίζουν οι άσπονδοι φίλοι του είναι «ο καλός στρατιώτης Ράιαν». Δηλαδή ένας άνθρωπος με ατσάλινη κομματική πειθαρχία, αλλά αμφισβητούνται από πολλούς οι ηγετικές του ικανότητες. Ο έτερος της «τρόικας» των υποψηφίων του Περισσού, ο Θ. Παφίλης, λόγω και της παρουσίας του στην Ευρωβουλή έχει άλλον αέρα, όμως του καταλογίζουν ότι είναι υπερβολικά φιλελεύθερος για τα τωρινά δεδομένα του Περισσού.
Σαν τον Τσίπρα
Την ίδια ώρα δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι θα ήταν ωφέλιμο για το ΚΚΕ να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ και να εκλέξουν για γενικό γραμματέα έναν νέο άνθρωπο, που θα σημάνει την ανάγκη για ανανέωση όχι μόνο ηλικιακά, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Σε αυτό το σενάριο παίζουν έντονα τα ονόματα των Γιάννη Πρωτούλη και Νίκου Μπογιόπουλου.
Ο Γ. Πρωτούλης, πρώην γενικός γραμματέας της ΚΝΕ και νυν βουλευτής, αναρριχήθηκε με γοργά βήματα στην κομματική πυραμίδα, όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως έμεινε στάσιμος. Κι αυτό διότι αν και νέος δεν έχει καταφέρει να πείσει τους νέους, καθώς ο λόγος του είναι «ξύλινος, παλαιοκομματικός και δεν εμπνέει νέους που δεν είναι μέλη του κόμματος». Χαρακτηριστικά παλαιό στέλεχος του ΚΚΕ μιλώντας για τον Γ. Πρωτούλη μας έλεγε πως «θα ήταν ιδανική περίπτωση για αντι-Τσίπρας, όμως δεν περπατάει».
Αντίθετα, έναν τέτοιο ρόλο θα τον έπαιζε άνετα, όπως ισχυρίζονται αρκετοί εντός του κόμματος, ο Ν. Μπογιόπουλος (δημοσιογράφος-συγγραφέας), ο οποίος θεωρείται ο αγαπημένος των ΜΜΕ, σε όλες τις συζητήσεις μπορεί να αντεπεξέλθει της πίεσης με επιχειρήματα, που ναι μεν δεν αρέσουν σε πολύ κόσμο, αλλά ακούγονται εύηχα στον κόσμο και ικανοποιούν το κομματικό ακροατήριο.
ΔΙΑΡΡΕΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ο Γιώργος-«άγνωστος Χ»-Μαρίνος
Τελευταία παίζει πολύ έντονα και το όνομα του πρώην βουλευτή Ευβοίας, του Γιώργου Μαρίνου. Ο 58χρονος, όπως διαρρέεται από πολλούς, προωθείται από την ίδια την Α. Παπαρήγα, η οποία εκτιμά τις ικανότητές του, τόσο στον οργανωτικό τομέα, όσο και στην τήρηση των ισορροπιών, που θα είναι αναγκαίες μετά την αλλαγή της ηγεσίας έπειτα από 21 χρόνια. Μάλιστα ο Γ. Μαρίνος πριν από λίγες ημέρες δημοσίευσε το δικό του μανιφέστο στον «Ριζοσπάστη» με τον τίτλο: «Ορισμένα ζητήματα στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος μέσα από την πείρα του ΚΚΕ». Ένα μανιφέστο που μοιάζει λες και το έχει γράψει η ίδια η Αλέκα!
Σε αυτό το άρθρο του, ο Γ. Μαρίνος υποστηρίζει πως: «Πρώτα απ’ όλα είναι ανάγκη να καταπολεμηθεί η λογική του μικρότερου κακού. Η λογική αυτή οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές στήριξης της σοσιαλδημοκρατίας στο όνομα του περιορισμού της εκλογικής δύναμης της δεξιάς. Οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές ουράς γενικότερα απέναντι σε αστικά κόμματα στο όνομα της αντιμετώπισης φασιστικών, ακροδεξιών σχημάτων. Η πείρα είναι πολύ αρνητική».
Ο Γ. Μαρίνος «αφορίζει» την ιδέα των συνεργασιών με άλλα κόμματα της Αριστεράς, υποστηρίζοντας ότι «το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει πολιτική, προγραμματική ή εκλογική συνεργασία, με κόμματα που προγραμματικά δεν έχει καμία σχέση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά. Τα κόμματα αυτά είναι υπερασπιστές του καπιταλισμού, είναι υπερασπιστές της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η στρατηγική της, οι πολιτικές της, τα μέτρα που παίρνει αντιστοιχούν στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών. Στρέφονται αποδεδειγμένα κατά των λαών και η λυκοσυμμαχία αυτή δεν αλλάζει, επειδή το λέει η μία ή άλλη οπορτουνιστική δύναμη στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζουν την ειρηνική συνύπαρξη της εργασίας με το κεφάλαιο και καλλιεργούν αυταπάτες πως μπορεί να εφαρμοστεί ανάπτυξη που θα ικανοποιεί και τα δύο μέρη που αποδεδειγμένα έχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα».
Στο ίδιο άρθρο-μανιφέστο, ο Γ. Μαρίνος επιμένει στη σκληρή γραμμή του ΚΚΕ και φυσικά δείχνει προσηλωμένος στην πρώην ΕΣΣΔ και στο κομμουνιστικό καθεστώς. Χαρακτηριστικά τονίζει: «Τα άλλα κόμματα της αριστεράς εχθρεύονται τον επιστημονικό σοσιαλισμό, που συκοφαντούν το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, που προέρχεται από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, διέψευσε πολύ γρήγορα φίλους μας από το εξωτερικό που το κατέτασσαν στους εν δυνάμει συμμάχους του ΚΚΕ».
iapopsi.gr
Στον Περισσό, ανεξάρτητα από ό,τι λένε, επικρατεί έντονος προβληματισμός από τα μέχρι σήμερα δημοσκοπικά ευρήματα. Κι αυτό διότι παρά τις αντιδράσεις του κόσμου ελάχιστοι εμπιστεύονται το ΚΚΕ, τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις.
Έτσι, λοιπόν, με αυτά τα δεδομένα, το ΚΚΕ οδηγείται στο 19ο συνέδριο την ερχόμενη άνοιξη, όπου μεταξύ άλλων θα εκλέξει και τον γενικό γραμματέα του κόμματος, ο οποίος αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά δεν θα είναι η Αλέκα Παπαρήγα, η οποία ηγείται εδώ και μία εικοσαετία.
Όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι η Α. Παπαρήγα φέρεται αποφασισμένη να παραδώσει τα ηνία του κόμματος. Μία απόφαση για την οποία υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις, καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως δύσκολα θα βρεθεί μία ηγετική φυσιογνωμία που να κρατήσει το κόμμα ενωμένο.
Την ίδια ώρα όμως οι παρασκηνιακές ζυμώσεις έχουν ξεκινήσει και ήδη τα ονόματα των Δημήτρη Κουτσούμπα, Νίκου Σοφιανού και Θανάση Παφίλη είναι τα επικρατέστερα για τη θέση του γενικού γραμματέα.
Ο Δ. Κουτσούμπας (με ελάχιστες τηλεοπτικές παρουσίες) επί σειρά ετών ήταν διευθυντής στον «Ριζοσπάστη» και μέλος του Π.Γ. του κόμματος. Ο Ν. Σοφιανός όπως τον χαρακτηρίζουν οι άσπονδοι φίλοι του είναι «ο καλός στρατιώτης Ράιαν». Δηλαδή ένας άνθρωπος με ατσάλινη κομματική πειθαρχία, αλλά αμφισβητούνται από πολλούς οι ηγετικές του ικανότητες. Ο έτερος της «τρόικας» των υποψηφίων του Περισσού, ο Θ. Παφίλης, λόγω και της παρουσίας του στην Ευρωβουλή έχει άλλον αέρα, όμως του καταλογίζουν ότι είναι υπερβολικά φιλελεύθερος για τα τωρινά δεδομένα του Περισσού.
Σαν τον Τσίπρα
Την ίδια ώρα δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι θα ήταν ωφέλιμο για το ΚΚΕ να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ και να εκλέξουν για γενικό γραμματέα έναν νέο άνθρωπο, που θα σημάνει την ανάγκη για ανανέωση όχι μόνο ηλικιακά, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Σε αυτό το σενάριο παίζουν έντονα τα ονόματα των Γιάννη Πρωτούλη και Νίκου Μπογιόπουλου.
Ο Γ. Πρωτούλης, πρώην γενικός γραμματέας της ΚΝΕ και νυν βουλευτής, αναρριχήθηκε με γοργά βήματα στην κομματική πυραμίδα, όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως έμεινε στάσιμος. Κι αυτό διότι αν και νέος δεν έχει καταφέρει να πείσει τους νέους, καθώς ο λόγος του είναι «ξύλινος, παλαιοκομματικός και δεν εμπνέει νέους που δεν είναι μέλη του κόμματος». Χαρακτηριστικά παλαιό στέλεχος του ΚΚΕ μιλώντας για τον Γ. Πρωτούλη μας έλεγε πως «θα ήταν ιδανική περίπτωση για αντι-Τσίπρας, όμως δεν περπατάει».
Αντίθετα, έναν τέτοιο ρόλο θα τον έπαιζε άνετα, όπως ισχυρίζονται αρκετοί εντός του κόμματος, ο Ν. Μπογιόπουλος (δημοσιογράφος-συγγραφέας), ο οποίος θεωρείται ο αγαπημένος των ΜΜΕ, σε όλες τις συζητήσεις μπορεί να αντεπεξέλθει της πίεσης με επιχειρήματα, που ναι μεν δεν αρέσουν σε πολύ κόσμο, αλλά ακούγονται εύηχα στον κόσμο και ικανοποιούν το κομματικό ακροατήριο.
ΔΙΑΡΡΕΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Ο Γιώργος-«άγνωστος Χ»-Μαρίνος
Τελευταία παίζει πολύ έντονα και το όνομα του πρώην βουλευτή Ευβοίας, του Γιώργου Μαρίνου. Ο 58χρονος, όπως διαρρέεται από πολλούς, προωθείται από την ίδια την Α. Παπαρήγα, η οποία εκτιμά τις ικανότητές του, τόσο στον οργανωτικό τομέα, όσο και στην τήρηση των ισορροπιών, που θα είναι αναγκαίες μετά την αλλαγή της ηγεσίας έπειτα από 21 χρόνια. Μάλιστα ο Γ. Μαρίνος πριν από λίγες ημέρες δημοσίευσε το δικό του μανιφέστο στον «Ριζοσπάστη» με τον τίτλο: «Ορισμένα ζητήματα στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος μέσα από την πείρα του ΚΚΕ». Ένα μανιφέστο που μοιάζει λες και το έχει γράψει η ίδια η Αλέκα!
Σε αυτό το άρθρο του, ο Γ. Μαρίνος υποστηρίζει πως: «Πρώτα απ’ όλα είναι ανάγκη να καταπολεμηθεί η λογική του μικρότερου κακού. Η λογική αυτή οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές στήριξης της σοσιαλδημοκρατίας στο όνομα του περιορισμού της εκλογικής δύναμης της δεξιάς. Οδηγεί Κομμουνιστικά Κόμματα σε επικίνδυνες πολιτικές ουράς γενικότερα απέναντι σε αστικά κόμματα στο όνομα της αντιμετώπισης φασιστικών, ακροδεξιών σχημάτων. Η πείρα είναι πολύ αρνητική».
Ο Γ. Μαρίνος «αφορίζει» την ιδέα των συνεργασιών με άλλα κόμματα της Αριστεράς, υποστηρίζοντας ότι «το ΚΚΕ δεν μπορεί να κάνει πολιτική, προγραμματική ή εκλογική συνεργασία, με κόμματα που προγραμματικά δεν έχει καμία σχέση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά. Τα κόμματα αυτά είναι υπερασπιστές του καπιταλισμού, είναι υπερασπιστές της ιμπεριαλιστικής διακρατικής ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η στρατηγική της, οι πολιτικές της, τα μέτρα που παίρνει αντιστοιχούν στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών. Στρέφονται αποδεδειγμένα κατά των λαών και η λυκοσυμμαχία αυτή δεν αλλάζει, επειδή το λέει η μία ή άλλη οπορτουνιστική δύναμη στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζουν την ειρηνική συνύπαρξη της εργασίας με το κεφάλαιο και καλλιεργούν αυταπάτες πως μπορεί να εφαρμοστεί ανάπτυξη που θα ικανοποιεί και τα δύο μέρη που αποδεδειγμένα έχουν αντίθετα ταξικά συμφέροντα».
Στο ίδιο άρθρο-μανιφέστο, ο Γ. Μαρίνος επιμένει στη σκληρή γραμμή του ΚΚΕ και φυσικά δείχνει προσηλωμένος στην πρώην ΕΣΣΔ και στο κομμουνιστικό καθεστώς. Χαρακτηριστικά τονίζει: «Τα άλλα κόμματα της αριστεράς εχθρεύονται τον επιστημονικό σοσιαλισμό, που συκοφαντούν το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες. Το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, που προέρχεται από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, διέψευσε πολύ γρήγορα φίλους μας από το εξωτερικό που το κατέτασσαν στους εν δυνάμει συμμάχους του ΚΚΕ».
iapopsi.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
A Time for Choosing
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
