2012-11-06 00:05:42
Ήταν 4 Νοεμβρίου του 1945, ακριβώς 67 χρόνια πριν, όταν ένα αεροπλάνο προσγειωνόταν στο Λονδίνο και αυτομάτως έγραφε ιστορία. Ήταν το αεροπλάνο που μετέφερε την πρώτη ομάδα ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης που πατούσε Αγγλικό έδαφος από καταβολής ποδοσφαίρου.
Την Ντιναμό Μόσχας.
Δυο μήνες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Αγγλική FA, στο πλαίσιο της διεθνούς συμφιλίωσης με την Ε.Σ.Σ.Δ. και του κοινού αγώνα τους κατά των Ναζί, αποφάσισε να απευθύνει κάλεσμα στους Σοβιετικούς για μια σειρά αγώνων επίδειξης.
Ο Στάλιν βρήκε αυτή την πρόταση ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συστήσει τον κομμουνισμό – και γενικότερα τον τρόπο ζωής των Σοβιετικών – στη Δύση. Όπως αναφέρουν στο βιβλίο τους «Η πολιτική στο ποδόσφαιρο: Η Ντιναμό Μόσχας στην Βρετανία, 1945» οι Ρόναλντ Κοβάλσκι και Ντίλγουϊν Πορτερ, η Ντιναμό – ομάδα χρηματοδοτούμενη από την NKVD (μετέπειτα KGB) – ήταν η κατάλληλη για να διαδώσει την προπαγάνδα του Στάλιν στον δυτικό κόσμο.
Την στιγμή, λοιπόν, που οι Σοβιετίκοι δεν έβλεπαν τον αγώνα καθαρά ποδοσφαιρικά, οι Βρετανοί τους αντιμετώπιζαν με αλαζονεία. Η «Κόκκινη Αρκούδα» δεν ήταν τόσο φημισμένη για την ποιότητα του ποδοσφαίρου της μέχρι τότε, αφού η συντριβή της με 16-0 από τους Γερμανούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912 είχε μείνει αξέχαστη.
Παρόλαυτα, η FA αναζητώντας έναν ισχυρό αντίπαλο για αυτή την σειρά φιλικών αγώνων συνυπολόγισε – εκτός του μύθου που είχαν χτίσει οι Σοβιετικοί στην Βρετανία – και την αξιοπρόσεχτη νίκη ομάδας εκλεκτών Σοβιετικών στρατιωτών έναντι των Βρετανών ομολόγων τους με 2-0 σε αγώνα επίδειξης.
Η υποδοχή των Βρετανών δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμεναν οι παίχτες της Ντιναμό αλλά και οι εκπρόσωποι τύπου των Σοβιετικών. Σε δηλώσεις ενός σχολιαστή ραδιοφώνου των Σοβιετικών που φιλοξενεί το FourFourTwo, αναφέρει ότι η υποδοχή στο αεροδρόμιο ήταν αρκετά ψυχρή χωρίς λουλούδια, εμβατήρια και σημαίες και συνεχίζει: «Οι παίχτες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο φρουρών για να στεγαστούν, όπου ανακαλύψαμε μούχλα στους τοίχους, ιστούς αράχνης και κάποιου είδους σκληρά προσκέφαλα αντί για μαξιλάρια. Αυτό ήταν κάτι που δεν μας άρεσε και έτσι μεταφερθήκαμε στην Πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης για να περάσουμε την νύχτα.»
Το πρώτο παιχνίδι που έδωσε η Ντιναμό ήταν εναντίον της Τσέλσι στο κατάμεστο Στάμφορντ Μπριτζ. Η δίψα των Άγγλων θεατών να δούνε από κοντά την ομάδα των Ρώσων οδήγησε παραπάνω απο 100.000 κόσμο στις κερκίδες του γηπέδου. Η Τσέλσι υποτίμησε τους παίχτες της Ντιναμό και βρέθηκε να ισοφαρίζεται απο 2-0 σε 2-2 στο δεύτερο ημίχρονο. Οι Άγγλοι επικράτησαν τελικά με γκολ του Τόμμυ Λουότον, μεταγραφή-ρεκόρ της τελευταίας στιγμής, με τους Ρώσους να ισχυρίζονται ότι ήταν μια κίνηση πανικού από την πλευρά της Τσέλσι υπό τον φόβο της ήττας.Ακολούθησε μια άνετη επικτράτηση των Σοβιετικών εναντίον της Κάρντιφ, ημιεπαγγελματικής ομάδας της Ουαλίας, με σκορ 10-1.
Ο αγώνας, όμως, που απασχολούσε περισσότερο τους Σοβιετικούς ήταν ο επερχόμενος με την Πρωταθλήτρια – πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Πολέμου – Άρσεναλ. Εκεί ήρθε και μια σείρα αντιπαραθέσεων με την FA. Οι Σοβιετικοί επέμεναν να αγωνιστούν στο Γουέμπλεϊ, ενώ το Χάιμπουρι ήταν κλειστό λόγω χρησιμοποίησης του από το Υπουργείο Άμυνας ως χώρος ελέγχου εναέριων επιδρομών. Οι Άγγλοι με τη σειρά τους αρνήθηκαν, με τον αγώνα να διεξάγεται εν τέλει στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν.
Οι διαφορές στους ποδοσφαιρικούς κανονισμούς μεταξύ των δυο κρατών οδήγησε τους Ρώσους να ζητήσουν τον ορισμό Σοβιετικού διαιτητή για τον αγώνα με την Άρσεναλ. Μετά από διαβουλεύσεις η FA έκανε το αίτημα δεκτό. Οι Άγγλοι όμως είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα. Η πλειονότητα των παιχτών της Άρσεναλ – μεταξύ αυτών ο αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας Έντι Χάπγκουντ, αλλά και τα αδέρφια Κόμπτον – είχαν χάσει τη ζωή τους στον πόλεμο κατά των Ναζί. Αυτό οδήγησε τους Άγγλους στην επιστράτευση κάποιων αστέρων του αγγλικού ποδοσφαίρου για μια «guest» εμφάνιση, πράγμα που δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι οι Σοβιετικοί.
Εν μέσω ομίχλης, το παιχνίδι ξεκίνησε με τους παίχτες της Ντιναμό να βρίσκουν δίχτυα στα πρώτα τριάντα δευτερόλεπτα. Το ημίχρονο έκλεισε με τους Άγγλους να βρίσκονται μπροστά στο σκορ με 3-2. Μετά από σωρεία διαιτητικών λαθών η Ντιναμό ανέκτησε το προβάδισμα με 4-3 το οποίο θα ήταν και το τελικό σκορ. Το τέταρτο γκολ των Σοβιετικών ξεκίνησε από εμφανή θέση οφσάιντ, παίχτης των Άγγλων που αποβλήθηκε επέστρεψε στο ματς – κάτι που δεν έγινε αντιληπτό λόγω της ομίχλης-, ενώ η Ντιναμό τελείωσε το ματς με 12 παίχτες Οι Ρώσοι επέστρεψαν – μετά απο ισοπαλία 2-2 στο Άιμπροξ εναντίον της Ρέιντζερς – στην πατρίδα τους εν μέσω αποθέωσης από τον Τύπο, προς απόλυτη ικανοποίηση τη Κυβέρνησης της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που για ακόμα μια φόρα κατέδειξε ότι το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και – κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να είναι – μέσο προπαγάνδας των εκάστοτε πολιτικών καθεστώτων.
othersidefootball.com
Την Ντιναμό Μόσχας.
Δυο μήνες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Αγγλική FA, στο πλαίσιο της διεθνούς συμφιλίωσης με την Ε.Σ.Σ.Δ. και του κοινού αγώνα τους κατά των Ναζί, αποφάσισε να απευθύνει κάλεσμα στους Σοβιετικούς για μια σειρά αγώνων επίδειξης.
Ο Στάλιν βρήκε αυτή την πρόταση ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συστήσει τον κομμουνισμό – και γενικότερα τον τρόπο ζωής των Σοβιετικών – στη Δύση. Όπως αναφέρουν στο βιβλίο τους «Η πολιτική στο ποδόσφαιρο: Η Ντιναμό Μόσχας στην Βρετανία, 1945» οι Ρόναλντ Κοβάλσκι και Ντίλγουϊν Πορτερ, η Ντιναμό – ομάδα χρηματοδοτούμενη από την NKVD (μετέπειτα KGB) – ήταν η κατάλληλη για να διαδώσει την προπαγάνδα του Στάλιν στον δυτικό κόσμο.
Την στιγμή, λοιπόν, που οι Σοβιετίκοι δεν έβλεπαν τον αγώνα καθαρά ποδοσφαιρικά, οι Βρετανοί τους αντιμετώπιζαν με αλαζονεία. Η «Κόκκινη Αρκούδα» δεν ήταν τόσο φημισμένη για την ποιότητα του ποδοσφαίρου της μέχρι τότε, αφού η συντριβή της με 16-0 από τους Γερμανούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Στοκχόλμης το 1912 είχε μείνει αξέχαστη.
Παρόλαυτα, η FA αναζητώντας έναν ισχυρό αντίπαλο για αυτή την σειρά φιλικών αγώνων συνυπολόγισε – εκτός του μύθου που είχαν χτίσει οι Σοβιετικοί στην Βρετανία – και την αξιοπρόσεχτη νίκη ομάδας εκλεκτών Σοβιετικών στρατιωτών έναντι των Βρετανών ομολόγων τους με 2-0 σε αγώνα επίδειξης.
Η υποδοχή των Βρετανών δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμεναν οι παίχτες της Ντιναμό αλλά και οι εκπρόσωποι τύπου των Σοβιετικών. Σε δηλώσεις ενός σχολιαστή ραδιοφώνου των Σοβιετικών που φιλοξενεί το FourFourTwo, αναφέρει ότι η υποδοχή στο αεροδρόμιο ήταν αρκετά ψυχρή χωρίς λουλούδια, εμβατήρια και σημαίες και συνεχίζει: «Οι παίχτες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο φρουρών για να στεγαστούν, όπου ανακαλύψαμε μούχλα στους τοίχους, ιστούς αράχνης και κάποιου είδους σκληρά προσκέφαλα αντί για μαξιλάρια. Αυτό ήταν κάτι που δεν μας άρεσε και έτσι μεταφερθήκαμε στην Πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης για να περάσουμε την νύχτα.»
Το πρώτο παιχνίδι που έδωσε η Ντιναμό ήταν εναντίον της Τσέλσι στο κατάμεστο Στάμφορντ Μπριτζ. Η δίψα των Άγγλων θεατών να δούνε από κοντά την ομάδα των Ρώσων οδήγησε παραπάνω απο 100.000 κόσμο στις κερκίδες του γηπέδου. Η Τσέλσι υποτίμησε τους παίχτες της Ντιναμό και βρέθηκε να ισοφαρίζεται απο 2-0 σε 2-2 στο δεύτερο ημίχρονο. Οι Άγγλοι επικράτησαν τελικά με γκολ του Τόμμυ Λουότον, μεταγραφή-ρεκόρ της τελευταίας στιγμής, με τους Ρώσους να ισχυρίζονται ότι ήταν μια κίνηση πανικού από την πλευρά της Τσέλσι υπό τον φόβο της ήττας.Ακολούθησε μια άνετη επικτράτηση των Σοβιετικών εναντίον της Κάρντιφ, ημιεπαγγελματικής ομάδας της Ουαλίας, με σκορ 10-1.
Ο αγώνας, όμως, που απασχολούσε περισσότερο τους Σοβιετικούς ήταν ο επερχόμενος με την Πρωταθλήτρια – πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Πολέμου – Άρσεναλ. Εκεί ήρθε και μια σείρα αντιπαραθέσεων με την FA. Οι Σοβιετικοί επέμεναν να αγωνιστούν στο Γουέμπλεϊ, ενώ το Χάιμπουρι ήταν κλειστό λόγω χρησιμοποίησης του από το Υπουργείο Άμυνας ως χώρος ελέγχου εναέριων επιδρομών. Οι Άγγλοι με τη σειρά τους αρνήθηκαν, με τον αγώνα να διεξάγεται εν τέλει στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν.
Οι διαφορές στους ποδοσφαιρικούς κανονισμούς μεταξύ των δυο κρατών οδήγησε τους Ρώσους να ζητήσουν τον ορισμό Σοβιετικού διαιτητή για τον αγώνα με την Άρσεναλ. Μετά από διαβουλεύσεις η FA έκανε το αίτημα δεκτό. Οι Άγγλοι όμως είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα πρόβλημα. Η πλειονότητα των παιχτών της Άρσεναλ – μεταξύ αυτών ο αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας Έντι Χάπγκουντ, αλλά και τα αδέρφια Κόμπτον – είχαν χάσει τη ζωή τους στον πόλεμο κατά των Ναζί. Αυτό οδήγησε τους Άγγλους στην επιστράτευση κάποιων αστέρων του αγγλικού ποδοσφαίρου για μια «guest» εμφάνιση, πράγμα που δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι οι Σοβιετικοί.
Εν μέσω ομίχλης, το παιχνίδι ξεκίνησε με τους παίχτες της Ντιναμό να βρίσκουν δίχτυα στα πρώτα τριάντα δευτερόλεπτα. Το ημίχρονο έκλεισε με τους Άγγλους να βρίσκονται μπροστά στο σκορ με 3-2. Μετά από σωρεία διαιτητικών λαθών η Ντιναμό ανέκτησε το προβάδισμα με 4-3 το οποίο θα ήταν και το τελικό σκορ. Το τέταρτο γκολ των Σοβιετικών ξεκίνησε από εμφανή θέση οφσάιντ, παίχτης των Άγγλων που αποβλήθηκε επέστρεψε στο ματς – κάτι που δεν έγινε αντιληπτό λόγω της ομίχλης-, ενώ η Ντιναμό τελείωσε το ματς με 12 παίχτες Οι Ρώσοι επέστρεψαν – μετά απο ισοπαλία 2-2 στο Άιμπροξ εναντίον της Ρέιντζερς – στην πατρίδα τους εν μέσω αποθέωσης από τον Τύπο, προς απόλυτη ικανοποίηση τη Κυβέρνησης της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που για ακόμα μια φόρα κατέδειξε ότι το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και – κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσει να είναι – μέσο προπαγάνδας των εκάστοτε πολιτικών καθεστώτων.
othersidefootball.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επίθεση αυτοκτονίας της Αλ Κάιντα με 50 νεκρούς στη Συρία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
