2012-11-06 10:24:41
Του Αγη Βερούτη
Οι τραβεστί αριστεροί της Ελλάδας κόπτονται για τα ταμεία των νομικών και των δημοσιογράφων, αλλά αδιαφορούν για 4.000.000 ανασφάλιστους, εκ των οποίων 1.000.000 ανήλικα παιδιά!
Ταΐζοντας το θηρίο το εξημερώνεις ή απλά το κάνεις δυνατότερο για να γευματίσει τις σάρκες σου, όταν δε θα μπορείς να του δίνεις πλέον χοιρομέρια;
Το ελληνικό κράτος των συντεχνιών και των πελατών έχει πλέον γίνει ένα άγριο θηρίο που θρέφεται με τις σάρκες του Λαού.
Για χρόνια το ταΐσαμε με εξωτερικά δάνεια, με ευρωπαϊκά κονδύλια σύγκλισης, με ΕΣΠΑ, με φόρους και εισφορές δεκαετιών που αντί να παράγουν Κράτος παρήγαγαν “πάμπερς” και πρόσοδο για τους "δικούς μας", με υποχρεωτικά "σοσιαλιστικά δωράκια" και "γρηγορόσημα" χωρίς τα οποία δεν μπορείς πιθανόν ούτε σήμερα να κάνεις στοιχειωδώς τη δουλειά σου.
Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε σήμερα να κάνουμε διάλογο για το αν θα σταματήσει ή όχι η κοινωνία να πληρώνει τις εργοδοτικές εισφορές για τους δημοσιογράφους και τους μηχανικούς, για το αν το επίδομα γάμου είναι πρωταρχικό μέλημα ενός κράτους που πίνει το αίμα του πολίτη, και αν αυτό είναι λόγος εκτροχιασμού της χώρας στην υποσαχάρειο Αφρική ή όχι.
Η σημερινή λειτουργία του κράτους (ή μάλλον η μη-λειτουργία του) είναι καταστροφική για την κοινωνία. Αν ο Κάφκα ζούσε στη σημερινή Ελλάδα, πιθανότατα θα μετανάστευε.
Μέσα στο ψήφισμα του μεγαλύτερου εφαρμοστικού νόμου που έχει ψηφιστεί ως τώρα, περιέχονται σωρεία από πρότερες δράσεις (prior actions) που στόχο έχουν να απελευθερώσουν την κοινωνία από τις αγκυλώσεις που επέβαλαν 40 χρόνια νομοθετικών στρεβλώσεων για δημιουργία πρόσοδου για τα “δικά μας παιδιά”.
Δυστυχώς, τα μεταρρυθμιστικά μέτρα εξ αυτών θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί από την αρχή του μνημονίου, για να μην ήμασταν σήμερα στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να κόψουμε πάλι τους μισθούς οριζόντια.
Αν η οικονομία είχε απελευθερωθεί, σήμερα δεν θα συζητούσαμε για κατάργηση 13ου μισθού που ουσιαστικά είναι μείωση αποδοχών επί δικαίων και αδίκων. Είμαστε η χώρα που αμείβει τον οδηγό αστικού λεωφορείου περισσότερο από τον πιλότο μαχητικού αεροσκάφους.
Μη ξεχνάμε λοιπόν ότι το πρώτο τριήμερο αυτής της εβδομάδας ξεσαλώνουν σε μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων οι θύτες της ελληνικής οικονομίας: αργόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι, βολεμένοι των κλειστών επαγγελμάτων, διορισμένα πελατάκια των δημάρχων και των Μαυρογιαλούρων, επαγγελματίες απεργοί που πληρώνονται μεροκάματο από τους φόρους μας όταν απεργούν, και κάθε είδους βαμπίρ της κοινωνίας. Αυτά για να συνεχίσουν ανενόχλητοι το ήδη τριακονταετές ρούφηγμα από την καρωτίδα του ελληνικού Λαού, παρόλο που το αίμα σχεδόν έχει στερέψει.
Δεν θα το βάλουν κάτω εύκολα. Με τη βοήθεια δε της αριστερής πτέρυγας της κυβέρνησης, πιθανόν και να καταφέρουν να μην ψηφιστεί η απελευθέρωση της οικονομίας. Έτσι αργά ή γρήγορα θα φτάσει η συνολική κατάρρευση, και όλα αυτά ώστε να απολαμβάνουν για λίγες ακόμη βδομάδες τα παράλογα προνόμιά τους. Όταν θα φτάσει η στάση πληρωμών του κράτους, να δούμε πόση αξία θα έχει να διατηρούμε 200.000-300.000 παραπάνω θέσεις εργασίας στους κρατικούς μηχανισμούς, από όσους αντέχει φοροδοτικά η κοινωνία να συντηρεί.
Οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που θα γίνουν τώρα, αν περάσει το Μνημόνιο ΙΙΙ, αφορούν τις απελευθερώσεις και κατάργηση ασβεστολιθικών κανονισμών, ασφυκτικής ρύθμισης της οικονομίας από το κράτος. Και μόνον οι μεταφορές θα κάνουν τεράστια αναπτυξιακή διαφορά. Οι οριζόντιες περικοπές έχουν πολύ πόνο, προσωρινό όμως, ενώ οι απελευθερώσεις και αποκρατικοποιήσεις είναι μόνιμο όφελος.
Απορώ ορισμένες φορές πού δίνουμε σημασία.
Άποψη μου είναι ότι το ζουμί είναι στα prior actions. Τα άλλα είναι παροδικά, συμπεριλαμβανομένων των μισθολογικών που θα θεραπευθούν όταν επανέλθει το ΑΕΠ στα επίπεδα 2009. Αν αυτό θα πάρει 5-10 ή 15 χρόνια, θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από εμάς.
Αν ήμουνα αγρότης, θα φύτευα σπόρους αμφισβήτησης και αυτοσεβασμού, για να καλλιεργώ ενεργούς πολίτες. Δυστυχώς όμως, οι ενεργητικότεροι όλων ως τώρα, είναι εκείνοι που υπεραμύνονται των παράλογων προνομίων τους απέναντι στην κοινωνία, που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση να κόβουμε μισθούς και συντάξεις, να στεγνώνουμε την αγορά, και να αποδεκατίζουμε τη μεσαία παραγωγική τάξη ώστε να συνεχίζουμε να σιτίζουμε στρατούς πελατών του πολιτικού συστήματος.
Κι εμείς δε λέμε κουβέντα! Ο Κολοκοτρώνης σίγουρα στριφογυρνάει στον τάφο του, τέτοιοι φλώροι που εγίναμε τελικά Πόσα χαστούκια αντέχουμε ακόμα;
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter:@Agissilaos
[email protected]
πηγη:capital.gr
Οι τραβεστί αριστεροί της Ελλάδας κόπτονται για τα ταμεία των νομικών και των δημοσιογράφων, αλλά αδιαφορούν για 4.000.000 ανασφάλιστους, εκ των οποίων 1.000.000 ανήλικα παιδιά!
Ταΐζοντας το θηρίο το εξημερώνεις ή απλά το κάνεις δυνατότερο για να γευματίσει τις σάρκες σου, όταν δε θα μπορείς να του δίνεις πλέον χοιρομέρια;
Το ελληνικό κράτος των συντεχνιών και των πελατών έχει πλέον γίνει ένα άγριο θηρίο που θρέφεται με τις σάρκες του Λαού.
Για χρόνια το ταΐσαμε με εξωτερικά δάνεια, με ευρωπαϊκά κονδύλια σύγκλισης, με ΕΣΠΑ, με φόρους και εισφορές δεκαετιών που αντί να παράγουν Κράτος παρήγαγαν “πάμπερς” και πρόσοδο για τους "δικούς μας", με υποχρεωτικά "σοσιαλιστικά δωράκια" και "γρηγορόσημα" χωρίς τα οποία δεν μπορείς πιθανόν ούτε σήμερα να κάνεις στοιχειωδώς τη δουλειά σου.
Με αυτά και με εκείνα φτάσαμε σήμερα να κάνουμε διάλογο για το αν θα σταματήσει ή όχι η κοινωνία να πληρώνει τις εργοδοτικές εισφορές για τους δημοσιογράφους και τους μηχανικούς, για το αν το επίδομα γάμου είναι πρωταρχικό μέλημα ενός κράτους που πίνει το αίμα του πολίτη, και αν αυτό είναι λόγος εκτροχιασμού της χώρας στην υποσαχάρειο Αφρική ή όχι.
Η σημερινή λειτουργία του κράτους (ή μάλλον η μη-λειτουργία του) είναι καταστροφική για την κοινωνία. Αν ο Κάφκα ζούσε στη σημερινή Ελλάδα, πιθανότατα θα μετανάστευε.
Μέσα στο ψήφισμα του μεγαλύτερου εφαρμοστικού νόμου που έχει ψηφιστεί ως τώρα, περιέχονται σωρεία από πρότερες δράσεις (prior actions) που στόχο έχουν να απελευθερώσουν την κοινωνία από τις αγκυλώσεις που επέβαλαν 40 χρόνια νομοθετικών στρεβλώσεων για δημιουργία πρόσοδου για τα “δικά μας παιδιά”.
Δυστυχώς, τα μεταρρυθμιστικά μέτρα εξ αυτών θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί από την αρχή του μνημονίου, για να μην ήμασταν σήμερα στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να κόψουμε πάλι τους μισθούς οριζόντια.
Αν η οικονομία είχε απελευθερωθεί, σήμερα δεν θα συζητούσαμε για κατάργηση 13ου μισθού που ουσιαστικά είναι μείωση αποδοχών επί δικαίων και αδίκων. Είμαστε η χώρα που αμείβει τον οδηγό αστικού λεωφορείου περισσότερο από τον πιλότο μαχητικού αεροσκάφους.
Μη ξεχνάμε λοιπόν ότι το πρώτο τριήμερο αυτής της εβδομάδας ξεσαλώνουν σε μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων οι θύτες της ελληνικής οικονομίας: αργόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι, βολεμένοι των κλειστών επαγγελμάτων, διορισμένα πελατάκια των δημάρχων και των Μαυρογιαλούρων, επαγγελματίες απεργοί που πληρώνονται μεροκάματο από τους φόρους μας όταν απεργούν, και κάθε είδους βαμπίρ της κοινωνίας. Αυτά για να συνεχίσουν ανενόχλητοι το ήδη τριακονταετές ρούφηγμα από την καρωτίδα του ελληνικού Λαού, παρόλο που το αίμα σχεδόν έχει στερέψει.
Δεν θα το βάλουν κάτω εύκολα. Με τη βοήθεια δε της αριστερής πτέρυγας της κυβέρνησης, πιθανόν και να καταφέρουν να μην ψηφιστεί η απελευθέρωση της οικονομίας. Έτσι αργά ή γρήγορα θα φτάσει η συνολική κατάρρευση, και όλα αυτά ώστε να απολαμβάνουν για λίγες ακόμη βδομάδες τα παράλογα προνόμιά τους. Όταν θα φτάσει η στάση πληρωμών του κράτους, να δούμε πόση αξία θα έχει να διατηρούμε 200.000-300.000 παραπάνω θέσεις εργασίας στους κρατικούς μηχανισμούς, από όσους αντέχει φοροδοτικά η κοινωνία να συντηρεί.
Οι σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που θα γίνουν τώρα, αν περάσει το Μνημόνιο ΙΙΙ, αφορούν τις απελευθερώσεις και κατάργηση ασβεστολιθικών κανονισμών, ασφυκτικής ρύθμισης της οικονομίας από το κράτος. Και μόνον οι μεταφορές θα κάνουν τεράστια αναπτυξιακή διαφορά. Οι οριζόντιες περικοπές έχουν πολύ πόνο, προσωρινό όμως, ενώ οι απελευθερώσεις και αποκρατικοποιήσεις είναι μόνιμο όφελος.
Απορώ ορισμένες φορές πού δίνουμε σημασία.
Άποψη μου είναι ότι το ζουμί είναι στα prior actions. Τα άλλα είναι παροδικά, συμπεριλαμβανομένων των μισθολογικών που θα θεραπευθούν όταν επανέλθει το ΑΕΠ στα επίπεδα 2009. Αν αυτό θα πάρει 5-10 ή 15 χρόνια, θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από εμάς.
Αν ήμουνα αγρότης, θα φύτευα σπόρους αμφισβήτησης και αυτοσεβασμού, για να καλλιεργώ ενεργούς πολίτες. Δυστυχώς όμως, οι ενεργητικότεροι όλων ως τώρα, είναι εκείνοι που υπεραμύνονται των παράλογων προνομίων τους απέναντι στην κοινωνία, που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση να κόβουμε μισθούς και συντάξεις, να στεγνώνουμε την αγορά, και να αποδεκατίζουμε τη μεσαία παραγωγική τάξη ώστε να συνεχίζουμε να σιτίζουμε στρατούς πελατών του πολιτικού συστήματος.
Κι εμείς δε λέμε κουβέντα! Ο Κολοκοτρώνης σίγουρα στριφογυρνάει στον τάφο του, τέτοιοι φλώροι που εγίναμε τελικά Πόσα χαστούκια αντέχουμε ακόμα;
Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter:@Agissilaos
[email protected]
πηγη:capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πιροσκί με πατάτα - κιμά
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λ. ΝΙΚΟΛΙΝ : ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΡΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
