2012-11-06 14:21:03
Γράφει ο Μάρκος Σμυρνάκης, Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων
Εν συντομία: Πριν το 2000 Ήταν μια μικρή χώρα που την Έλεγαν Ελλάδα. Ως ανεξάρτητη χώρα, είχε πολύ γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων και την βιομηχανία. Χάρις τη γεωγραφική της περιοχή, ο κόσμος μπορούσε να ασχοληθεί με αγροτικές δουλειές, κτηνοτροφία και τον Τουρισμό. Η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και που είχε τέτοια αυτονομία και εξέλιξη, δεν μπορούσε να παραμείνει μόνη της, έπρεπε να μπει στην ευρωζώνη. Έπρεπε να μπει στις ισχυρές Ευρωπαϊκές χώρες. Τότε μας συγχάρηκαν για την άνοδο μας και μας υποσχέθηκαν ότι με την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα σημειωνόταν ακόμα ταχύτερη και σταθερή άνοδος.
Τότε όμως οι Έλληνες φημιζόταν για την παθιασμένη προσκόλλησή τους στην ακίνητη περιουσία και την αποταμίευση. Αυτό γιατί; πολύ απλά γιατί οι ίδιοι έπρεπε να φροντίσουν τον εαυτό τους, αφού δεν είχαν την πολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλη του. Αυτά, που έναν Γερμανό του τα "εγγυούνται" το κοινωνικό κράτος της Γερμανίας.
Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στους Έλληνες πολίτες.
Τα έσοδα της Ελλάδας αυξανόταν σταδιακά από τις μονοπωλιακές εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Στα κέρδη συνείσφεραν επίσης η Εθνική Τράπεζα και η Ολυμπιακή. Αν οι παραπάνω επιχειρήσεις ανήκαν σε ιδιώτες, θα μπορούσαν να τους καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς.
Σήμερα: το Ελληνικό περιβάλλον απέχει κατά πολύ από τότε. Όπως φαίνεται από τις εξελίξεις, η Ευρωζώνη έχει πετύχει τους σκοπούς της, ενώ η Ελληνική ηθική έχει ισοπεδωθεί. Η αβουλία των ηγετών της Ελλάδας, επιτρέπει στην Τρόικα την επιβολή κανόνων επιμόρφωσης του Έλληνα.
Όταν μας υποσχέθηκαν βιομηχανική ανάπτυξη, δεν δεσμεύτηκαν για τις συνθήκες εργασίας, κι εμείς ακολουθήσαμε σαν πρόβατα έτοιμα για σφαγή. Οι επεμβάσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο εργασιακό τομέα, έτσι όπως εξελίσσονται υπό τις διαταγές των Ευρωπαίων, σίγουρα ενισχύουν την βιομηχανική ανάπτυξη. Σύμφωνα με την απλή λογική, πραγματοποιώντας μείωση του μισθού σε συνεργασία με την αύξηση του ωραρίου ενός εργαζομένου, ποια επιχείρηση δεν θα ελκυστεί επενδύοντας σε μια νέα επιχείρηση στην χώρα μας;
Τουριστικό φέρετρο, ε! συγνώμη Θέρετρο.
Η Ελλάδα, ως φυσικός χώρος, ήταν πάντα ένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον Πλανήτη. Ήταν ένα "οικόπεδο" στη μέση της Μεσογείου. Προκαλούσε διότι η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από "απελευθέρωση", σε αντίθεση με άλλα Ευρωπαϊκά συστήματα τα οποία αποτέλεσαν μετάλλαξη φεουδαρχικών συστημάτων. Ούτε ήταν το τελικό αποτέλεσμα μιας δύσκολης "διαπραγμάτευσης" μεταξύ λαού και "γαλαζοαίματων", όπως συνέβαινε με τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία ή τη Γερμανία.
Τα βουνά, τα δάση ή οι ακτές της δεν ανήκαν σε κάποιους "γαλαζοαίματους", αλλά στον λαό της και ήταν αμύθητης αξίας. Μιας αξίας, η οποία έγινε "ορατή" για εκείνους που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις του τότε άμεσου μέλλοντος. Ήταν "ορατό" για τους γνωρίζοντες ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία της επόμενης ημέρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής ζώνης σήμερα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τέλειους οικονομικούς προορισμούς στην μεσόγειο, για τους πολίτες τους, καθώς και για τον τουρισμό από όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθώντας μια στρατηγική που θα ονόμαζα «φτώχεια στο νότο», δημιουργούν δυσχερείς συνθήκες, οικονομική αστάθεια και αβέβαιο μέλλον, τα οποία κηρύττουν τις νότιες χώρες σε έκτακτη ανάγκη, με αποτέλεσμα οι τοπικοί επιχειρηματίες να δημιουργούν έξτρα οικονομικά τουριστικά πακέτα προσφορών, παρέχοντας άφθονα, θάλασσα, ήλιο, βουνό και πράσινο, σε μία προσπάθεια τους για τον απεγκλωβισμό από την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Λόγο της οικονομικής άνεσης των Βόρειων, και το κακό τους κλίμα, τους διευκολύνει ένα οικονομικό ταξίδι στις χώρες του νότου.
vimapr.blogspot.gr
Εν συντομία: Πριν το 2000 Ήταν μια μικρή χώρα που την Έλεγαν Ελλάδα. Ως ανεξάρτητη χώρα, είχε πολύ γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης, στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων και την βιομηχανία. Χάρις τη γεωγραφική της περιοχή, ο κόσμος μπορούσε να ασχοληθεί με αγροτικές δουλειές, κτηνοτροφία και τον Τουρισμό. Η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και που είχε τέτοια αυτονομία και εξέλιξη, δεν μπορούσε να παραμείνει μόνη της, έπρεπε να μπει στην ευρωζώνη. Έπρεπε να μπει στις ισχυρές Ευρωπαϊκές χώρες. Τότε μας συγχάρηκαν για την άνοδο μας και μας υποσχέθηκαν ότι με την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα σημειωνόταν ακόμα ταχύτερη και σταθερή άνοδος.
Τότε όμως οι Έλληνες φημιζόταν για την παθιασμένη προσκόλλησή τους στην ακίνητη περιουσία και την αποταμίευση. Αυτό γιατί; πολύ απλά γιατί οι ίδιοι έπρεπε να φροντίσουν τον εαυτό τους, αφού δεν είχαν την πολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλη του. Αυτά, που έναν Γερμανό του τα "εγγυούνται" το κοινωνικό κράτος της Γερμανίας.
Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στους Έλληνες πολίτες.
Τα έσοδα της Ελλάδας αυξανόταν σταδιακά από τις μονοπωλιακές εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ. Στα κέρδη συνείσφεραν επίσης η Εθνική Τράπεζα και η Ολυμπιακή. Αν οι παραπάνω επιχειρήσεις ανήκαν σε ιδιώτες, θα μπορούσαν να τους καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς.
Σήμερα: το Ελληνικό περιβάλλον απέχει κατά πολύ από τότε. Όπως φαίνεται από τις εξελίξεις, η Ευρωζώνη έχει πετύχει τους σκοπούς της, ενώ η Ελληνική ηθική έχει ισοπεδωθεί. Η αβουλία των ηγετών της Ελλάδας, επιτρέπει στην Τρόικα την επιβολή κανόνων επιμόρφωσης του Έλληνα.
Όταν μας υποσχέθηκαν βιομηχανική ανάπτυξη, δεν δεσμεύτηκαν για τις συνθήκες εργασίας, κι εμείς ακολουθήσαμε σαν πρόβατα έτοιμα για σφαγή. Οι επεμβάσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο εργασιακό τομέα, έτσι όπως εξελίσσονται υπό τις διαταγές των Ευρωπαίων, σίγουρα ενισχύουν την βιομηχανική ανάπτυξη. Σύμφωνα με την απλή λογική, πραγματοποιώντας μείωση του μισθού σε συνεργασία με την αύξηση του ωραρίου ενός εργαζομένου, ποια επιχείρηση δεν θα ελκυστεί επενδύοντας σε μια νέα επιχείρηση στην χώρα μας;
Τουριστικό φέρετρο, ε! συγνώμη Θέρετρο.
Η Ελλάδα, ως φυσικός χώρος, ήταν πάντα ένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον Πλανήτη. Ήταν ένα "οικόπεδο" στη μέση της Μεσογείου. Προκαλούσε διότι η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από "απελευθέρωση", σε αντίθεση με άλλα Ευρωπαϊκά συστήματα τα οποία αποτέλεσαν μετάλλαξη φεουδαρχικών συστημάτων. Ούτε ήταν το τελικό αποτέλεσμα μιας δύσκολης "διαπραγμάτευσης" μεταξύ λαού και "γαλαζοαίματων", όπως συνέβαινε με τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία ή τη Γερμανία.
Τα βουνά, τα δάση ή οι ακτές της δεν ανήκαν σε κάποιους "γαλαζοαίματους", αλλά στον λαό της και ήταν αμύθητης αξίας. Μιας αξίας, η οποία έγινε "ορατή" για εκείνους που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις του τότε άμεσου μέλλοντος. Ήταν "ορατό" για τους γνωρίζοντες ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία της επόμενης ημέρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής ζώνης σήμερα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν τέλειους οικονομικούς προορισμούς στην μεσόγειο, για τους πολίτες τους, καθώς και για τον τουρισμό από όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθώντας μια στρατηγική που θα ονόμαζα «φτώχεια στο νότο», δημιουργούν δυσχερείς συνθήκες, οικονομική αστάθεια και αβέβαιο μέλλον, τα οποία κηρύττουν τις νότιες χώρες σε έκτακτη ανάγκη, με αποτέλεσμα οι τοπικοί επιχειρηματίες να δημιουργούν έξτρα οικονομικά τουριστικά πακέτα προσφορών, παρέχοντας άφθονα, θάλασσα, ήλιο, βουνό και πράσινο, σε μία προσπάθεια τους για τον απεγκλωβισμό από την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Λόγο της οικονομικής άνεσης των Βόρειων, και το κακό τους κλίμα, τους διευκολύνει ένα οικονομικό ταξίδι στις χώρες του νότου.
vimapr.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δείτε τη διατροφή που ακολουθεί η Jessica Alba!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τι έγραψε ο Μουράτ Καραγιλάν για το θάνατο του Οζάλ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
