ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Η σεξουαλική τιμωρία - ο φόβος των ισχυρών ανδρών - η «εκδίκηση» της κοινωνίας

Σε όλους τους αστικούς μύθους υπάρχει μια ανδρική φιγούρα που τιμωρείται σεξουαλικά ηθικά και σωματικά...Ο Αγαμέμνων σκοτώνεται από την Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο, ξεκινώντας τη τραγωδία των Ατρειδών. Ο Οιδίποδας σκοτώνει τον άνδρα της μητέρας του και την παντρεύεται με τιμωρία την τυφλότητα του. Η Μήδεια τιμωρεί για την απιστία τον Ιάσωνα σκοτώνοντας τους απογόνους του. Η ωραία Ελένη γκρεμίζει τα κάστρα της Τροίας και εξολοθρεύει το γένος του Πριάμου.Στον Άμλετ το φάντασμα του απατημένου πατρός στοιχειώνει τη ζωή του ζητώντας εκδίκηση. Στον βασιλιά Ληρ το πρόβλημα της εξουσίας και της ίντριγκας του σεξουαλικού είναι ο κεντρικός άξονας της δραματουργίας. Στον Οθέλλο το πάθος της ζήλειας καταλήγει στο φόνο.Η ανδρική μορφή που τιμωρείται πάντα από τη θηλυκή φιγούρα ,μοιάζει να είναι μια Θεία τιμωρία της ανδρικής κυριαρχίας που βίαια και άτιμα υπέκλεψε από την μητριαρχία την φυσική εξουσία που προηγήθηκε της πατριαρχίας....Το βασικό ερώτημα όμως είναι: Γιατί η ανδρική κοινωνική εξουσία «χρήμα, πολιτική, κύρος» έχει ως απόλυτο φόβο και εχθρό την σεξουαλική πράξη, που συνήθως ακυρώνει όλο το θετικό συμβολισμό που έχει δώσει στον άρρενα η εξουσία της πολιτείας;Γιατί ένας πολιτικός αν κατηγορηθεί για κλοπή θα πει η κοινωνία «να δούμε και ίσως να συγχωρηθεί κιόλας.», .ενώ αν κατηγορηθεί για σεξουαλικές πρακτικές πέραν της αναπαραγωγικής ζώνης θα θεωρηθεί τέρας εξωγήινο, ανήθικος, ασταθής, ψυχωσικός, ανώμαλος κλπ...;Γιατί το σεξ συνδέεται με τόση αρνητική κριτική, όταν η μυθολογία το συνδέει με την εξουσία και το χρήμα;Μια πρώτη φαινομενολογική εξήγηση είναι ο φθόνος των κοινών θνητών και υποτελών της εξουσίας για τον υλικό πλούτο και την δόξα που έχουν οι κυρίαρχοι, που καλλιεργεί εκδικητικά συναισθήματα για την εύνοια και τα προνόμια τους και όταν αυτή η αίγλη θολώσει από την ευτέλεια της φυσικής αδυναμίας, της επιθυμίας για σεξ, μοιάζει να δίνει ισότητα ανάμεσα στον κυρίαρχο και τον κυριαρχούμενο.... Αφού στη σεξουαλική πράξη νοιώθει ο καθένας πως όλοι γίνονται όμοιοι... Στο κρεβάτι του πάθους και του οργασμού ο άνθρωπος αδειάζει από βεβαιότητες και ρόλους. το σώμα ποτέ δεν προδίδει και δεν υποκρίνεται, όπως ο λόγος και η διανοητική κατασκευή, που η γλώσσα και ο πολιτισμός έχουν χαρίσει στον άνθρωπο...Η ψυχαναλυτική ματιά ιδιαίτερα στα συλλογικά υποκείμενα (ομάδες, έθνη, φύλα) «με τη φαντασίωση της εξουσίας ως μιας απόλυτης δίκαιης αρχής όπου όλα είναι ιδανικά» (Έγελος) και όπου τα άτομα μετουσιώνουν το ατομικό έλλειμμα σε συλλογικό ιδανικό, άρτιο και τέλειο, όπου κανείς βολεύεται ή αντλεί από την υπεροχή του συνόλου για να καλύψει τα κενά της μικρής καθημερινής και άχρωμης πραγματικότητας του...Στις καπιταλιστικές κοινωνίες η απόσταση του απλού και μοναχικού υποκειμένου απέχει έτη φωτός από τον κυρίαρχο. ο βασιλιάς Ήλιος της Γαλλικής Αριστοκρατίας έχει τον αντίστοιχο βασιλιά του, στα πρόσωπα της εξουσίας, του χρήματος και της πολιτικής...Η μόνη πτώση που ενδόμυχα και φαντασιακά περιμένει ο κυριαρχούμενος, αλλά και η μόνη δικαιοσύνη που μπορεί να απονεμηθεί, κατά την άποψη του, είναι η αποκαθήλωση από το βάθρο της ιδέας για την ηθική του ατόμου που τα έχει όλα... Πλούτο, εξουσία και άψογη οικογένεια... Η ταπείνωση του κυρίαρχου συνδεδεμένη με τη σωματική αδυναμία δημιουργεί στον υποτελή το αίσθημα μιας απόδοσης δικαίου που διαφορετικά θα ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί...Ποιος κοινός θνητός μπορεί να διανοηθεί να καλύψει αυτήν την απόσταση από το ύψος της καθημερινής του μικρής διαδρομής στα παλάτια της εξουσίας και του πλούτου...;Αυτή η διαδρομή μόνο στα όνειρα του πραγματοποιείται ή στα περιοδικά του life style, όπου διαβάζει για τις υπέροχες ζωές των προνομιούχων... Ο βασιλιάς πρέπει να τιμωρηθεί για την εύνοια των θεών και ως μόνη τιμωρία είναι να τον δει να υποφέρει από τα ταπεινά της σάρκας δαιμόνια που φαντασιακά, αλλά και πραγματικά, διανέμοντα σε προνομιούχους, και μη, με τον ίδιο τρόπο...Η φύση έξαλλου φρόντισε γι’ αυτό, πριν ο πολιτισμός διαιρέσει τους ανθρώπους σε πλούσιους και φτωχούς, σε προικισμένους και όχι... Η σεξουαλική ζωή μοιάζει να είναι το πεδίο, όπου η μάχη των φύλων και οι διαφορές σε φυσική και πνευματική ικανότητα των ανθρώπων να εξισώνονται, σε αντίθεση με όλα τα άλλα προνόμια της κοινωνικής ζωής, που τους δημιουργούν τις διαφορές...Η τιμωρία για την άδολη υποταγή του ανθρώπου στις εντολές της σάρκας, βεβαιώνει το συλλογικό φαντασιακό της κοινωνίας, τη χριστιανική αλήθεια που απαγγέλλεται όταν συνοδεύει τους ανθρώπους στη τελευταία τους κατοικία, όπου κλαυθμοί και οδυρμοί τελευτήσονται!!!!Στην ηθική καταδίκη και διαπόμπευση του οικονομικά και πολιτικά ισχυρού προσώπου οι μάζες, σαν άλλοι οπαδοί της αρένας χειροκροτούν την πτώση του αυτοκράτορα, αποστρέφοντας, όμως, την ουσία της εκδίκησης τους, που θα ήταν η αλλαγή της πολιτικής του συστήματος και όχι η αλλαγή των αναλώσιμων συμβόλων της...

Το άρθρο υπογράφει ο Κ. Κωνσταντινίδης, 

Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, 

Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών Ksipnistere