2012-11-08 15:41:06
Μετά από 10 άνυδρα χρόνια αναμονής, οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν και οι πολίτες και επισκέπτες της πόλης θα μπορούν και πάλι να θαυμάσουν αυτό το αρχιτεκτονικό κόσμημα και να απολαύσουν υψηλής ποιότητας παραστάσεις Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η διοίκηση του Δήμου δείχνει να μην έχει καταλήξει τι πρόκειται να πράξει με το Δημοτικό Θέατρο εξαιτίας του μεγάλου κόστους συντήρησής του, δεδομένου και του οικονομικού τέλματος στο οποίο έχει περιέλθει ο Δήμος. Ακούγονται διάφορες ιδέες και σκόρπιες σκέψεις ότι θα το λειτουργήσει ο Δήμος αν δοθούν χρήματα από το κράτος , αλλιώς μπορεί να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, ότι δεν το παραλαμβάνουμε εάν δεν μας δοθούν τα χρήματα και άλλα πολλά.
Μη γένοιτο. Αρκετά περίμεναν οι Πειραιώτες να τελειώσουν οι εργασίες ανακατασκευής. Αρκετά στερήθηκε ο Πειραιάς την κορωνίδα της πολιτιστικής του αιχμής. Αρκετά φτώχυνε ο πολιτιστικός πλούτος της πόλης μας. Αρκετά.
Με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασής του, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά πρέπει αναμφίβολα να ξαναενταχθεί στην πολιτιστική ζωή της πόλης συμβάλλοντας καθοριστικά στην πνευματική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξή της. Και στη σκηνή που κάποτε πάτησαν ο Κουν, ο Ροντήρης, ο Καραντινός και ενσάρκωσαν μοναδικούς ρόλους η Κοτοπούλη, η Παξινού, ο Κατράκης, θα πρέπει να ανέβουν σημαντικές παραστάσεις και παραγωγές σε μια πορεία αντάξια της ιστορίας και της οντότητας του θεάτρου.
Αντάξια της ιστορίας του θα πρέπει να είναι και η Επιτροπή ανθρώπων του πνεύματος από τον Πειραιά και όχι μόνο που θα έχει την ευθύνη της «πολιτιστικής» λειτουργίας του, σε συνεργασία με την εκάστοτε δημοτική αρχή. Η επιτροπή που είχε συσταθεί κατά παρελθόν έμεινε ανενεργή.
Τα έσοδα των παραστάσεων σε συνδυασμό με επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού και από το υστέρημα του Δήμου Πειραιά θα είναι αρκετά ώστε να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας του Θεάτρου και η συνέχιση της λαμπρής, υπερεκατονταετούς λειτουργίας του.
Αλλά και εάν ακόμη αυτά δεν επαρκούν ή δεν εξασφαλιστούν, κανείς δεν μας εμποδίζει να αναζητήσουμε αλλού έσοδα για τη λειτουργία του, από χορηγίες ιδιωτών ή εταιρειών που λειτουργούν στον Πειραιά,(χωρίς όμως να παραχωρηθεί η λειτουργία του) μιμούμενοι τα πρότυπα των «χορηγιών» της αρχαιότητας.
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ακόμη και στον καιρό των Μνημονίων και της βαθιάς κρίσης που περνά η χώρα μας, δεν είναι πολυτέλεια είναι πρώτη προτεραιότητα.
Είναι ανάγκη, που υπαγορεύεται από τη βαθιά και διαχρονική σύνδεση της χώρας μας με τον πολιτισμό και την αέναη πολιτιστική αναζήτηση. Εάν κόψουμε αυτό τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με τον πολιτισμό τότε το μόνο που θα χουμε καταφέρει θα είναι να αποκοπούμε από την ιστορική μας μνήμη και την ιστορική μας κληρονομιά. Και τότε θα είμαστε, πράγματι, άξιοι της μοίρας μας.
www.markos.tv
Tromaktiko
Το τελευταίο χρονικό διάστημα η διοίκηση του Δήμου δείχνει να μην έχει καταλήξει τι πρόκειται να πράξει με το Δημοτικό Θέατρο εξαιτίας του μεγάλου κόστους συντήρησής του, δεδομένου και του οικονομικού τέλματος στο οποίο έχει περιέλθει ο Δήμος. Ακούγονται διάφορες ιδέες και σκόρπιες σκέψεις ότι θα το λειτουργήσει ο Δήμος αν δοθούν χρήματα από το κράτος , αλλιώς μπορεί να παραχωρηθεί σε ιδιώτες, ότι δεν το παραλαμβάνουμε εάν δεν μας δοθούν τα χρήματα και άλλα πολλά.
Μη γένοιτο. Αρκετά περίμεναν οι Πειραιώτες να τελειώσουν οι εργασίες ανακατασκευής. Αρκετά στερήθηκε ο Πειραιάς την κορωνίδα της πολιτιστικής του αιχμής. Αρκετά φτώχυνε ο πολιτιστικός πλούτος της πόλης μας. Αρκετά.
Με την ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασής του, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά πρέπει αναμφίβολα να ξαναενταχθεί στην πολιτιστική ζωή της πόλης συμβάλλοντας καθοριστικά στην πνευματική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξή της. Και στη σκηνή που κάποτε πάτησαν ο Κουν, ο Ροντήρης, ο Καραντινός και ενσάρκωσαν μοναδικούς ρόλους η Κοτοπούλη, η Παξινού, ο Κατράκης, θα πρέπει να ανέβουν σημαντικές παραστάσεις και παραγωγές σε μια πορεία αντάξια της ιστορίας και της οντότητας του θεάτρου.
Αντάξια της ιστορίας του θα πρέπει να είναι και η Επιτροπή ανθρώπων του πνεύματος από τον Πειραιά και όχι μόνο που θα έχει την ευθύνη της «πολιτιστικής» λειτουργίας του, σε συνεργασία με την εκάστοτε δημοτική αρχή. Η επιτροπή που είχε συσταθεί κατά παρελθόν έμεινε ανενεργή.
Τα έσοδα των παραστάσεων σε συνδυασμό με επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού και από το υστέρημα του Δήμου Πειραιά θα είναι αρκετά ώστε να διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας του Θεάτρου και η συνέχιση της λαμπρής, υπερεκατονταετούς λειτουργίας του.
Αλλά και εάν ακόμη αυτά δεν επαρκούν ή δεν εξασφαλιστούν, κανείς δεν μας εμποδίζει να αναζητήσουμε αλλού έσοδα για τη λειτουργία του, από χορηγίες ιδιωτών ή εταιρειών που λειτουργούν στον Πειραιά,(χωρίς όμως να παραχωρηθεί η λειτουργία του) μιμούμενοι τα πρότυπα των «χορηγιών» της αρχαιότητας.
Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ακόμη και στον καιρό των Μνημονίων και της βαθιάς κρίσης που περνά η χώρα μας, δεν είναι πολυτέλεια είναι πρώτη προτεραιότητα.
Είναι ανάγκη, που υπαγορεύεται από τη βαθιά και διαχρονική σύνδεση της χώρας μας με τον πολιτισμό και την αέναη πολιτιστική αναζήτηση. Εάν κόψουμε αυτό τον ομφάλιο λώρο που μας συνδέει με τον πολιτισμό τότε το μόνο που θα χουμε καταφέρει θα είναι να αποκοπούμε από την ιστορική μας μνήμη και την ιστορική μας κληρονομιά. Και τότε θα είμαστε, πράγματι, άξιοι της μοίρας μας.
www.markos.tv
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
''Κοιτάει'' Ταυλαρίδη ο Πλατανιάς
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βενιζέλος σε Παπανδρέου: "Τελειώσαμε οι δυό μας"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
