2012-11-11 07:30:09
της Ελίνας Γαληνού
"Αρήφατους θεοί τιμώσι και άνθρωποι" -Ηράκλειτος
(Εκείνους που σκοτώθηκαν στη μάχη τιμούν οι θεοί και οι άνθρωποι)
Μας είπαν κάποτε πως "οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες". Και είναι πολλά τα πρόσωπα συμπατριωτών μας και προγόνων μας, που το έχουν αποδείξει αυτό. Είτε γνωστοί και προβεβλημένοι μέσα την Ιστορία, είτε αθέατοι, φέρουν όλοι τον τίτλο του ήρωα και κανείς δεν μπορεί να τους τον στερήσει.
Καθένας βέβαια, δικαιούται μια τιμή και μια θέση στη μνήμη και την αιωνιότητα και καθενός η οικογένεια και οι πρόγονοι, ίσως θα έπρεπε να μεριμνούν γι΄αυτό. Καθενός η ιστορία, είναι μέρος της μεγάλης Ιστορίας ασύγκριτο και μοναδικό. Και μακάρι, η διαδρομή της ζωής ορισμένων ως την αποκατάσταση της ιστορικής τους μνήμης, να εμπνεύσει και άλλους, ώστε να βγούν στο φώς τα ασύγκριτα και μοναδικά του κάθε ήρωα, και κάθε άγνωστου στρατιώτη Αυτές τις σκέψεις μοιραστήκαμε προχτές 31/10 στην εκδήλωση μνήμης που αφιέρωσε το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στον ήρωα του Αλβανικού μετώπου, συνταγματάρχη Μαρδοχαίο Φριζή
. Το όνομά του βέβαια, έχει ήδη γίνει γνωστό τα τελευταία χρόνια μέσα από πολλαπλές αναφορές στον τύπο, ή μέσα από το ιστορικό μυθιστόρημα της συγγενούς του Αρτέμιδας Στασινοπούλου-Φριζή, με τίτλο "Ερις-Ερως-Αίμα-Αμμος". Εκεί σκιαγραφείται η προσωπικότητα του Φριζή, όπου "με το πείσμα του έρωτα και της έριδας, χειρίστηκε τον πόλεμο σαν φορέα του Ερωτα και του οράματος και έθεσε σε αμφισβήτηση τους θεμελιακούς νόμους της ύπαρξης.."
Για τον Μαρδοχαίο Φριζή, είπαν "ότι με την ανδρεία του, άγγιξε την "πυρίκαυστη ύλη" του πολέμου, κατά τρόπο τέτοιο ώστε κατόρθωσε να φέρει σε δύσκολη θέση και τον ίδιο τον θάνατο". Με ξεχωριστή αυταπάρνηση, ακολουθούσε το όραμά του που δεν ήταν άλλο από την νίκη και την ελευθερία της πατρίδας που αγαπούσε. Παρ΄όλο που το θρήσκευμά του ήταν αλλότριο, κατάφερε να αποφύγει τον κοινωνικό αποκλεισμό αν και έζησε σε μια ιδιαίτερα δύσκαμπτη εποχή. Μένοντας πιστός στις εμμονές του και τα ιδεώδη για την μοναδική του Πατρίδα, την Ελλάδα, αναδείχτηκε στις κρίσιμες περιστάσεις ένας γνήσιος Ελληνας πατριώτης που πολεμά μέχρις αυτοθυσίας...
"Δεν σκέφτομαι σαν ξεχωριστός άνθρωπος, αλλά όπως η ελληνική κοινωνία ως εθνικότητα διαμόρφωσε την ολότητά μου σε ιδέες και πράξεις..Το σύστημα της εθνικότητας και ό,τι συνεπάγεται η ιδέα του, καθιστά ισχυρές τις δυνατότητες ενός λαού ν΄αντιμετωπίζει κάθε επερχόμενο εχθρό με μια μη κατακερματισμένη συνείδηση..." έλεγε. Γι΄αυτό καθοδηγούσε τους στρατιώτες εμψυχώνοντάς τους ταυτόχρονα και λέγοντας "Εμπρός παιδιά, δεν θα ηττηθούμε γιατί ο Χριστός είναι μαζί μας.." Ο Φριζής έδειξε από την αρχή της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας, κατά την διάρκεια όλων των μαχών στις οποίες έλαβε μέρος, από την Ουκρανικήεκστρατεία, τον Μικρασιατικό πόλεμο ως το Αλβανικό έπος, πάντα το ίδιο πρόσωπο. Ηταν ο ευσυνείδητος άνθρωπος, ο γνήσιος ήρωας και ο σωστός στρατιωτικός, ως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Σκοτώθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1940 πολεμώντας έφιππος στο Βρυσόχωρο του Καλαμά, και φωνάζοντας "Για την Ελλάδα...". Αυτή ήταν και η τελευταία φράση του πριν ξεψυχίσει, κι΄αφήσει τους στρατιώτες του ορφανούς όπως είπαν οι ίδιοι κλαίγοντας.
Η ιστορία του Μαρδοχαίου Φριζή, του Εβραίου Ελληνα ήρωα, μας έγινε γνωστή χάρις στις εντατικές προσπάθειες που κατέβαλε ο γιός του Ιάκωβος εδώ και μερικά χρόνια, ώστε να βρεί και αυτός ο άνθρωπος μια θέση μέσα στην ιστορική μνήμη. Είναι μια δυνατή ιστορία, από την οποία αντλεί κανείς πολύτιμα μαθήματα και διδάγματα, που θα είχαν χαθεί αν όλα είχαν σκεπαστεί με τον πέπλο της λήθης, όπως δυστυχώς έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις. Το άγαλμά του που αναπαριστά τον έφιππο Συνταγματάρχη εν ώρα μάχης, κοσμεί την κεντρική πλατεία της Χαλκίδας από το 2010, χάρις στην ευγενική χορηγεία ομογενών των ΗΠΑ. Και στο μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, σε μια ξεχωριστή αίθουσα, φιλοξενείται αυτές τις ημέρες έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και την διαδρομή του, που αναβίωσαν ιδιαίτερα ζωντανά οι ομιλητές στην σχετική εκδήλωση...
InfoGnomon
"Αρήφατους θεοί τιμώσι και άνθρωποι" -Ηράκλειτος
(Εκείνους που σκοτώθηκαν στη μάχη τιμούν οι θεοί και οι άνθρωποι)
Μας είπαν κάποτε πως "οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες". Και είναι πολλά τα πρόσωπα συμπατριωτών μας και προγόνων μας, που το έχουν αποδείξει αυτό. Είτε γνωστοί και προβεβλημένοι μέσα την Ιστορία, είτε αθέατοι, φέρουν όλοι τον τίτλο του ήρωα και κανείς δεν μπορεί να τους τον στερήσει.
Καθένας βέβαια, δικαιούται μια τιμή και μια θέση στη μνήμη και την αιωνιότητα και καθενός η οικογένεια και οι πρόγονοι, ίσως θα έπρεπε να μεριμνούν γι΄αυτό. Καθενός η ιστορία, είναι μέρος της μεγάλης Ιστορίας ασύγκριτο και μοναδικό. Και μακάρι, η διαδρομή της ζωής ορισμένων ως την αποκατάσταση της ιστορικής τους μνήμης, να εμπνεύσει και άλλους, ώστε να βγούν στο φώς τα ασύγκριτα και μοναδικά του κάθε ήρωα, και κάθε άγνωστου στρατιώτη Αυτές τις σκέψεις μοιραστήκαμε προχτές 31/10 στην εκδήλωση μνήμης που αφιέρωσε το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, στον ήρωα του Αλβανικού μετώπου, συνταγματάρχη Μαρδοχαίο Φριζή
Για τον Μαρδοχαίο Φριζή, είπαν "ότι με την ανδρεία του, άγγιξε την "πυρίκαυστη ύλη" του πολέμου, κατά τρόπο τέτοιο ώστε κατόρθωσε να φέρει σε δύσκολη θέση και τον ίδιο τον θάνατο". Με ξεχωριστή αυταπάρνηση, ακολουθούσε το όραμά του που δεν ήταν άλλο από την νίκη και την ελευθερία της πατρίδας που αγαπούσε. Παρ΄όλο που το θρήσκευμά του ήταν αλλότριο, κατάφερε να αποφύγει τον κοινωνικό αποκλεισμό αν και έζησε σε μια ιδιαίτερα δύσκαμπτη εποχή. Μένοντας πιστός στις εμμονές του και τα ιδεώδη για την μοναδική του Πατρίδα, την Ελλάδα, αναδείχτηκε στις κρίσιμες περιστάσεις ένας γνήσιος Ελληνας πατριώτης που πολεμά μέχρις αυτοθυσίας...
"Δεν σκέφτομαι σαν ξεχωριστός άνθρωπος, αλλά όπως η ελληνική κοινωνία ως εθνικότητα διαμόρφωσε την ολότητά μου σε ιδέες και πράξεις..Το σύστημα της εθνικότητας και ό,τι συνεπάγεται η ιδέα του, καθιστά ισχυρές τις δυνατότητες ενός λαού ν΄αντιμετωπίζει κάθε επερχόμενο εχθρό με μια μη κατακερματισμένη συνείδηση..." έλεγε. Γι΄αυτό καθοδηγούσε τους στρατιώτες εμψυχώνοντάς τους ταυτόχρονα και λέγοντας "Εμπρός παιδιά, δεν θα ηττηθούμε γιατί ο Χριστός είναι μαζί μας.." Ο Φριζής έδειξε από την αρχή της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας, κατά την διάρκεια όλων των μαχών στις οποίες έλαβε μέρος, από την Ουκρανικήεκστρατεία, τον Μικρασιατικό πόλεμο ως το Αλβανικό έπος, πάντα το ίδιο πρόσωπο. Ηταν ο ευσυνείδητος άνθρωπος, ο γνήσιος ήρωας και ο σωστός στρατιωτικός, ως την τελευταία στιγμή της ζωής του. Σκοτώθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1940 πολεμώντας έφιππος στο Βρυσόχωρο του Καλαμά, και φωνάζοντας "Για την Ελλάδα...". Αυτή ήταν και η τελευταία φράση του πριν ξεψυχίσει, κι΄αφήσει τους στρατιώτες του ορφανούς όπως είπαν οι ίδιοι κλαίγοντας.
Η ιστορία του Μαρδοχαίου Φριζή, του Εβραίου Ελληνα ήρωα, μας έγινε γνωστή χάρις στις εντατικές προσπάθειες που κατέβαλε ο γιός του Ιάκωβος εδώ και μερικά χρόνια, ώστε να βρεί και αυτός ο άνθρωπος μια θέση μέσα στην ιστορική μνήμη. Είναι μια δυνατή ιστορία, από την οποία αντλεί κανείς πολύτιμα μαθήματα και διδάγματα, που θα είχαν χαθεί αν όλα είχαν σκεπαστεί με τον πέπλο της λήθης, όπως δυστυχώς έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις. Το άγαλμά του που αναπαριστά τον έφιππο Συνταγματάρχη εν ώρα μάχης, κοσμεί την κεντρική πλατεία της Χαλκίδας από το 2010, χάρις στην ευγενική χορηγεία ομογενών των ΗΠΑ. Και στο μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, σε μια ξεχωριστή αίθουσα, φιλοξενείται αυτές τις ημέρες έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και την διαδρομή του, που αναβίωσαν ιδιαίτερα ζωντανά οι ομιλητές στην σχετική εκδήλωση...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανάγκη για περισσότερους καθηγητές στο Κοινωνικό Φροντιστήριο Πύργου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το πουλί που πετάει κάτω από το νερό - BINTEO
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
