2012-11-11 18:31:03
Γράφει ο Τσανούσης Στάμος
Τις τελευταίες μέρες "παίζεται" ένα θρίλερ σχετικά με την επόμενη δόση. Θα πάρουμε την δόση ή δεν θα πάρουμε την δόση;
Όπως όλα τα ψυχολογικά θρίλερ, έτσι και αυτό. Υπάρχει ένας κακός, που... ακόμα και αν δεν τον βλέπεις στην σκηνή, ξέρεις ότι κάπου εκει είναι και απλά ελπίζεις ο καλός ήρωας της ταινίας να τον δει.
Στην ελληνική ταινία θρίλερ λοιπόν, υπάρχουν πολλοί κακοί.
Υπάρχει ο κύριος Σόιμπλε, που συνεχώς λέει ότι δεν είναι δεδομένη η επόμενη δόση. Υπάρχει η κυρία Μερκελ, που λέει ότι δεν είναι δυνατόν να απεργούν σε κάθε ιδιωτικοποίηση οι Έλληνες. Υπάρχει ο ολίγον κακός κύριος Γιουνκέρ, που προειδοποιεί ότι πρέπει να δοθεί η δόση, υπάρχει και ο κύριος Ντράγκι, που λέει ότι ο,τι ήταν να κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το έκανε.
Υπάρχει βέβαια και ο πρωταγωνιστής, ο οποίος μετατρέπει την ταινία από θρίλερ σε ταινία τρόμου. Και βέβαια αυτός ο πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από την ελληνική τηλεόραση και δημοσιογραφία.
Έχουν αρχίσει οι αγωνιώδεις τίτλοι σχετικά με την τύχη της δόσης και βέβαια άρχισαν να τίθενται και πιο απειλητικά ερωτήματα του στυλ αν δεν πάρουμε την δόση αν θα πληρωθούν συντάξεις.
Όλα αυτά είναι μέρος του σεναρίου το οποίο ποτέ δεν γράφεται ταυτόχρονα με την ροή της ταινίας. Πάντα προηγείται ο σεναριογράφος ο οποίος θα έχει ετοιμάσει το σενάριο πριν γυριστεί η ταινία.
Στο sequel των ταινιών της ελληνικής κρίσης, η ταινία που παίζεται τώρα θα μπορούσε να λέγεται "16η Νοέμβρη".
Είναι η ημερομηνία, στην οποία κατά το σενάριο της ταινίας η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Είναι η ημερομηνία που λήγει ένα μεγάλο ομόλογο το οποίο η Ελλάδα, αν δεν πληρώσει θα κηρυχθεί "πτωχή".
Με βάση αυτήν την ημερομηνία, το μεσοπρόθεσμο ήρθε σαν κατεπείγον σε ένα άρθρο. Με βάση αυτή την ημερομηνία ανέπτυξαν ολόκληρη την επιχειρηματολογία τους τα κόμματα της κυβέρνησης. Με βάση αυτή την ημερομηνία παραδέχονται όλοι ότι τα μέτρα είναι άδικα αλλά αναγκαία.
Όπως είπαμε όμως το σενάριο έχει γραφτεί.
Και η δόση αυτή θα δοθεί. Σίγουρα θα δοθεί.
Ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του θρίλερ ειναι άλλος, διπλός.
Από τη μια έχει ως σκοπό να τρομοκρατηθεί ο μέσος Έλληνας πολίτης. Να πει "ευτυχώς" όταν θα ανοικοινωθεί η εκταμίευση της δόσης. Και να ξεχάσει τις αντιδράσεις και τις διαδηλώσεις.
Και από την άλλη ακολουθώντας τη γνωστή γερμανική τακτική, να λειτουργήσει το στοιχείο του παραδειγματισμού στο εσωτερικό της Ελλάδας και στις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους. Από τον παγκόσμιο πόλεμο κιόλας, η Γερμανία χρησιμοποιούσε με μεγάλη επιτυχία την τακτική αυτή. Σε κάθε χωριό που η αντίσταση σκότωνε έναν Γερμανό, η γερμανική φρουρά σκότωνε δέκα χωρικούς ως αντίποινα για παραδειγματισμό. Έτσι και τώρα που κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης και την παραλυσία της ελληνικής κυβέρνησης τα μέτρα άργησαν να ψηφιστούν, υπέρμετρα θα αργήσει και η εκταμίευση της δόσης με την έγκριση της Γερμανίας.
Έτσι η ελληνική κυβέρνηση θα μάθει τί την περιμένει την επόμενη φορά που δε θα συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της Γερμανίας και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου μαζί με την Κύπρο θα μάθουν τί τους περιμένει σε περίπτωση που δεν πειθαρχήσουν στις εντολές της Γερμανίας και του ΔΝΤ. Ήδη σε χθεσινή συνέντευξη του προέδρου της Κύπρου, τέθηκε έμμεσα η ερώτηση αν η έγκριση του κυπριακού προγράμματος που ετοιμάζει τώρα η Τρόικα συνδέεται με την έγκριση και την τύχη του αντίστοιχου ελληνικού.
Η δόση λοιπόν θα δοθεί πιθανόν τμηματικά και με μεγάλη καθυστέρηση προκειμένου η ταινία να τηρήσει τις υποσχέσεις της και να είναι ένα καλό θρίλερ. Η Ελλάδα θα προβεί σε έκδοση εξάμηνων γραμματίων προκειμένου να καλύψει το ομόλογο της 16ης Νοεμβρίου και η έκδοση αυτή θα είναι μία έκπληξη. Η προσφορά θα υπερκαλυφθεί από την ζήτηση και το επιτόκιο θα είναι εντυπωσιακά χαμηλό. Όλοι θα μιλούν για τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και της αλλαγής στάσης των αγορών απέναντι στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα θα έρθει και η δημοσιοποίηση της έκθεσης της Τρόικας, η οποία θα μιλά με διθυράμβους για την αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης και την αλλαγή πλεύσης.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία ότι η δόση αυτή θα δοθεί. Η δόση που δε θα δοθεί θα είναι αυτή για την οποία δε θα παιχτεί ανάλογο θρίλερ γύρω από την τύχη της. Θα είναι η δόση που δε θα περιμένουμε ότι υπάρχει κίνδυνος να μην εκταμιευθεί.
Αν και το θρίλερ αυτό σεβάστηκε τον εαυτό του και δημιούργησε φόβο και αγωνία στους θεατές και κατά τη διάρκεια του και με τους τίτλους τέλους, αφήνει και θα αφήσει αναπάντητα ερωτήματα.
Το πρώτο ερώτημα είναι αν οι Έλληνες πολιτικοί συμμετέχουν ή αν είναι και αυτοί αποδέκτες του φόβου που δημιουργεί η κατάσταση της Ελλάδας σήμερα. Και αν πράγματι συμμετέχουν και αυτοί στη φτωχοποίηση της Ελλάδας σαν συνεργάτες των δανειστών, τότε έχει δίκιο ο Στάθης Παναγούλης που μιλάει για ειδικά δικαστήρια και κρεμάλες. Η πιθανότητα από την άλλη να είναι θεατές έχει ισχυρά επιχειρήματα. Καταρχήν το επικαλούνται πλέον ανοικτά οι Έλληνες πολιτικοί, κάθε φορά που προσάπτουν στη Γερμανία συντηρητισμό και τιμωρικότητα ανακοινώνοντας ότι περιμένουν και ελπίζουν να αλλάξει κάποια στιγμή αυτή η στάση. Και κατά δεύτερο λόγο είναι εμφανέστατη η ανικανότητα, η επαγγελματική απειρία και η φοβία τους. Παραδείγματα πολλά ανθρώπων που ανέλαβαν να διαχειριστούν τα οικονομικά της Ελλάδας σε περίοδο κρίσης σαν τον κύριο Σαχινίδη που μοναδική επαγγελματική του εμπειρία ήταν η θέση του στην Εθνική τράπεζα ή του κυρίου Βενιζέλου που από συνταγματολόγος έμαθε έν μία νυκτί και οικονομικούς δείκτες. Άνθρωποι δηλαδή που δε ξέρουν πόσο έχει ένα καρβέλι ψωμι, ανέλαβαν να το υπερασπιστούν στο όνομα του ελληνικού λαού.
Ο καθένας ας αποφασίσει για το τί από τα δύο συμβαίνει.
Το δεύτερο ερώτημα είναι οι προθέσεις της Τρόικας και της Γερμανίας. Πολλά επιμέρους ερωτήματα δεν έχουν απάντηση. Πώς Τρόικα και ΔΝΤ έπεσαν τόσο έξω στις προβλέψεις τους για την Ελλάδα; Πώς όλοι αυτοί οι διεθνείς οικονομικοί φορείς αγνοούσαν την δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας μέχρι το 2009; Πώς έμπειροι οικονομολόγοι δεχόντουσαν as it is τα πλαστά δεδομένα που τους έδινε η ελληνική κυβέρνηση μέσω της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας (Greek Statistics); Πώς ΔΝΤ και Τρόικα αγνοούν τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και εμμένουν σε δείκτες που δεν ισχύουν; Πώς ΔΝΤ και Τρόικα δεν παραδειγματίζονται από χώρες σαν το Πακιστάν όπου η ανάπτυξη τρέχει με 8% και στους δρόμους τρέχουν ορδές εξαθλιωμένων;
Σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν πολλές απαντήσεις, άλλοτε πειστικές και άλλοτε λιγότερο. Πολλοί λένε ότι όλα αυτά είναι μέρος του σχεδίου υφαρπαγής του εθνικού πλούτου της Ελλάδας. Στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους κατά κύριο λόγο στην αλλαγή του καθεστώτος του συνόλου του δανεισμού της Ελλάδας που πλέον διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο ξεκάθαρα αναφέρει ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα δε μπορεί να εξυπηρετήσει τα δάνεια της θα μπορούν οι δανειστές να δημεύσουν οτιδήποτε αποτελεί εθνική περιουσία, είτε αυτό είναι ορυκτός πλούτος είτε οτιδήποτε άλλο. Στην κατεύθυνση αυτή και προκειμένου να αξιολογήσουμε το παραπάνω επιχείρημα ας συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι τα δύο μεγαλύτερα κείμενα του διεθνούς δικηγορικού γραφείου που συνέταξε τη δανειακή σύμβαση, είναι η δανειακή σύμβαση της Ελλάδας και το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο. Τα δύο δηλαδή σύγχρονα κείμενα που προσπάθησαν να υποδουλώσουν τον ελληνισμό.
Άλλοι λένε και υποστηρίζουν ότι οι διεθνείς οικονομικοί φορείς χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως πειραματόζωο προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα κατώτατα άκρα τα οποία αντέχει ένας λαός χωρίς να εξεγερθεί. Στη Γαλλία μέχρι και σατυρικό βίντεο έχει αναπαραχθεί, το γνωστό σε όλους Le Greek, που δείχνει τον Έλληνα σε εργαστήριο να σκάβει με τη φουστανέλα του και επιστήμονες να τον παρατηρούν.
Άλλοι λένε ότι η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας ως διακομιστικό κέντρο και ως προπύργιο πολέμου μεταξύ πολλών δυνάμεων, έχει γίνει το πεδίο ενός σκληρού μπράντεφερ μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων οι οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες υποτέλειας, ώστε να παρουσιαστούν την κατάλληλη στιγμή ως σωτήρες.
Άλλοι, λίγοι βέβαια, αναγνωρίζουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τώρα είναι αποτέλεσμα και καθρέφτης μιας παρηκμασμένης κοινωνίας χωρίς αξίες και οργάνωση, που στηρίχθηκε στο ρουσφέτι, το λάδωμα και το βόλεμα, που σταμάτησε να παράγει οτιδήποτε και ζούσε με δανεικά. Που εκχώρησε την εθνικη κυριαρχία και ανακοίνωσε ότι τις σημαίες τις πήρε ο αέρας. Που άφησε προίκα στις επόμενες γενιές γκρίζες ζώνες και μειονότητες, που από θρησκευτικές έγιναν ξαφνικά εθνικές.
Πιθανόν να είναι κάποιο από αυτά, όλα αυτά ή και κάποια άλλα. Ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του.
Το μεγαλύτερο όμως ερώτημα είναι η στάση του Έλληνα απέναντι στην κρίση. Η μεσαία τάξη έχει καταστραφεί, ο Τειρεσίας πια έχει τα στοιχεία όλων των Ελλήνων, οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πρώτη πηγή θνησιμότητας στην Ελλάδα, η Ελλάδα είναι η μοναδική ανεπτυγμένη χώρα που εδώ και πενήντα χρόνια ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας έχει αυξηθεί, φάρμακα για τους καρκινοπαθείς δεν υπάρχουν και παρόλα αυτά μέχρι και σήμερα τα γκάλοπ και η στάση του Έλληνα δείχνουν την εμμονή στο υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό.
Όσα λοιπόν από τα παραπάνω ερωτήματα και αν δεν απαντηθούν υπάρχει ένα το οποίο έχει απαντηθεί αλλά κάνουμε ότι δε το βλέπουμε.
Είμαστε άξιοι αυτών που συμβαίνουν. Μας αξίζουν αυτά και σίγουρα πολύ χειρότερα, γιατί απλά τα επιτρέπουμε να συμβαίνουν. Κοιμηθείτε ήσυχοι λοιπόν, την δόση θα την πάρουμε.
stsanoussis.blogspot.gr
Τις τελευταίες μέρες "παίζεται" ένα θρίλερ σχετικά με την επόμενη δόση. Θα πάρουμε την δόση ή δεν θα πάρουμε την δόση;
Όπως όλα τα ψυχολογικά θρίλερ, έτσι και αυτό. Υπάρχει ένας κακός, που... ακόμα και αν δεν τον βλέπεις στην σκηνή, ξέρεις ότι κάπου εκει είναι και απλά ελπίζεις ο καλός ήρωας της ταινίας να τον δει.
Στην ελληνική ταινία θρίλερ λοιπόν, υπάρχουν πολλοί κακοί.
Υπάρχει ο κύριος Σόιμπλε, που συνεχώς λέει ότι δεν είναι δεδομένη η επόμενη δόση. Υπάρχει η κυρία Μερκελ, που λέει ότι δεν είναι δυνατόν να απεργούν σε κάθε ιδιωτικοποίηση οι Έλληνες. Υπάρχει ο ολίγον κακός κύριος Γιουνκέρ, που προειδοποιεί ότι πρέπει να δοθεί η δόση, υπάρχει και ο κύριος Ντράγκι, που λέει ότι ο,τι ήταν να κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το έκανε.
Υπάρχει βέβαια και ο πρωταγωνιστής, ο οποίος μετατρέπει την ταινία από θρίλερ σε ταινία τρόμου. Και βέβαια αυτός ο πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από την ελληνική τηλεόραση και δημοσιογραφία.
Έχουν αρχίσει οι αγωνιώδεις τίτλοι σχετικά με την τύχη της δόσης και βέβαια άρχισαν να τίθενται και πιο απειλητικά ερωτήματα του στυλ αν δεν πάρουμε την δόση αν θα πληρωθούν συντάξεις.
Όλα αυτά είναι μέρος του σεναρίου το οποίο ποτέ δεν γράφεται ταυτόχρονα με την ροή της ταινίας. Πάντα προηγείται ο σεναριογράφος ο οποίος θα έχει ετοιμάσει το σενάριο πριν γυριστεί η ταινία.
Στο sequel των ταινιών της ελληνικής κρίσης, η ταινία που παίζεται τώρα θα μπορούσε να λέγεται "16η Νοέμβρη".
Είναι η ημερομηνία, στην οποία κατά το σενάριο της ταινίας η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Είναι η ημερομηνία που λήγει ένα μεγάλο ομόλογο το οποίο η Ελλάδα, αν δεν πληρώσει θα κηρυχθεί "πτωχή".
Με βάση αυτήν την ημερομηνία, το μεσοπρόθεσμο ήρθε σαν κατεπείγον σε ένα άρθρο. Με βάση αυτή την ημερομηνία ανέπτυξαν ολόκληρη την επιχειρηματολογία τους τα κόμματα της κυβέρνησης. Με βάση αυτή την ημερομηνία παραδέχονται όλοι ότι τα μέτρα είναι άδικα αλλά αναγκαία.
Όπως είπαμε όμως το σενάριο έχει γραφτεί.
Και η δόση αυτή θα δοθεί. Σίγουρα θα δοθεί.
Ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του θρίλερ ειναι άλλος, διπλός.
Από τη μια έχει ως σκοπό να τρομοκρατηθεί ο μέσος Έλληνας πολίτης. Να πει "ευτυχώς" όταν θα ανοικοινωθεί η εκταμίευση της δόσης. Και να ξεχάσει τις αντιδράσεις και τις διαδηλώσεις.
Και από την άλλη ακολουθώντας τη γνωστή γερμανική τακτική, να λειτουργήσει το στοιχείο του παραδειγματισμού στο εσωτερικό της Ελλάδας και στις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους. Από τον παγκόσμιο πόλεμο κιόλας, η Γερμανία χρησιμοποιούσε με μεγάλη επιτυχία την τακτική αυτή. Σε κάθε χωριό που η αντίσταση σκότωνε έναν Γερμανό, η γερμανική φρουρά σκότωνε δέκα χωρικούς ως αντίποινα για παραδειγματισμό. Έτσι και τώρα που κάτω από την πίεση της κοινής γνώμης και την παραλυσία της ελληνικής κυβέρνησης τα μέτρα άργησαν να ψηφιστούν, υπέρμετρα θα αργήσει και η εκταμίευση της δόσης με την έγκριση της Γερμανίας.
Έτσι η ελληνική κυβέρνηση θα μάθει τί την περιμένει την επόμενη φορά που δε θα συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της Γερμανίας και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου μαζί με την Κύπρο θα μάθουν τί τους περιμένει σε περίπτωση που δεν πειθαρχήσουν στις εντολές της Γερμανίας και του ΔΝΤ. Ήδη σε χθεσινή συνέντευξη του προέδρου της Κύπρου, τέθηκε έμμεσα η ερώτηση αν η έγκριση του κυπριακού προγράμματος που ετοιμάζει τώρα η Τρόικα συνδέεται με την έγκριση και την τύχη του αντίστοιχου ελληνικού.
Η δόση λοιπόν θα δοθεί πιθανόν τμηματικά και με μεγάλη καθυστέρηση προκειμένου η ταινία να τηρήσει τις υποσχέσεις της και να είναι ένα καλό θρίλερ. Η Ελλάδα θα προβεί σε έκδοση εξάμηνων γραμματίων προκειμένου να καλύψει το ομόλογο της 16ης Νοεμβρίου και η έκδοση αυτή θα είναι μία έκπληξη. Η προσφορά θα υπερκαλυφθεί από την ζήτηση και το επιτόκιο θα είναι εντυπωσιακά χαμηλό. Όλοι θα μιλούν για τα πρώτα δείγματα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και της αλλαγής στάσης των αγορών απέναντι στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα θα έρθει και η δημοσιοποίηση της έκθεσης της Τρόικας, η οποία θα μιλά με διθυράμβους για την αποφασιστικότητα της ελληνικής κυβέρνησης και την αλλαγή πλεύσης.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία ότι η δόση αυτή θα δοθεί. Η δόση που δε θα δοθεί θα είναι αυτή για την οποία δε θα παιχτεί ανάλογο θρίλερ γύρω από την τύχη της. Θα είναι η δόση που δε θα περιμένουμε ότι υπάρχει κίνδυνος να μην εκταμιευθεί.
Αν και το θρίλερ αυτό σεβάστηκε τον εαυτό του και δημιούργησε φόβο και αγωνία στους θεατές και κατά τη διάρκεια του και με τους τίτλους τέλους, αφήνει και θα αφήσει αναπάντητα ερωτήματα.
Το πρώτο ερώτημα είναι αν οι Έλληνες πολιτικοί συμμετέχουν ή αν είναι και αυτοί αποδέκτες του φόβου που δημιουργεί η κατάσταση της Ελλάδας σήμερα. Και αν πράγματι συμμετέχουν και αυτοί στη φτωχοποίηση της Ελλάδας σαν συνεργάτες των δανειστών, τότε έχει δίκιο ο Στάθης Παναγούλης που μιλάει για ειδικά δικαστήρια και κρεμάλες. Η πιθανότητα από την άλλη να είναι θεατές έχει ισχυρά επιχειρήματα. Καταρχήν το επικαλούνται πλέον ανοικτά οι Έλληνες πολιτικοί, κάθε φορά που προσάπτουν στη Γερμανία συντηρητισμό και τιμωρικότητα ανακοινώνοντας ότι περιμένουν και ελπίζουν να αλλάξει κάποια στιγμή αυτή η στάση. Και κατά δεύτερο λόγο είναι εμφανέστατη η ανικανότητα, η επαγγελματική απειρία και η φοβία τους. Παραδείγματα πολλά ανθρώπων που ανέλαβαν να διαχειριστούν τα οικονομικά της Ελλάδας σε περίοδο κρίσης σαν τον κύριο Σαχινίδη που μοναδική επαγγελματική του εμπειρία ήταν η θέση του στην Εθνική τράπεζα ή του κυρίου Βενιζέλου που από συνταγματολόγος έμαθε έν μία νυκτί και οικονομικούς δείκτες. Άνθρωποι δηλαδή που δε ξέρουν πόσο έχει ένα καρβέλι ψωμι, ανέλαβαν να το υπερασπιστούν στο όνομα του ελληνικού λαού.
Ο καθένας ας αποφασίσει για το τί από τα δύο συμβαίνει.
Το δεύτερο ερώτημα είναι οι προθέσεις της Τρόικας και της Γερμανίας. Πολλά επιμέρους ερωτήματα δεν έχουν απάντηση. Πώς Τρόικα και ΔΝΤ έπεσαν τόσο έξω στις προβλέψεις τους για την Ελλάδα; Πώς όλοι αυτοί οι διεθνείς οικονομικοί φορείς αγνοούσαν την δεινή οικονομική θέση της Ελλάδας μέχρι το 2009; Πώς έμπειροι οικονομολόγοι δεχόντουσαν as it is τα πλαστά δεδομένα που τους έδινε η ελληνική κυβέρνηση μέσω της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας (Greek Statistics); Πώς ΔΝΤ και Τρόικα αγνοούν τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και εμμένουν σε δείκτες που δεν ισχύουν; Πώς ΔΝΤ και Τρόικα δεν παραδειγματίζονται από χώρες σαν το Πακιστάν όπου η ανάπτυξη τρέχει με 8% και στους δρόμους τρέχουν ορδές εξαθλιωμένων;
Σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν πολλές απαντήσεις, άλλοτε πειστικές και άλλοτε λιγότερο. Πολλοί λένε ότι όλα αυτά είναι μέρος του σχεδίου υφαρπαγής του εθνικού πλούτου της Ελλάδας. Στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους κατά κύριο λόγο στην αλλαγή του καθεστώτος του συνόλου του δανεισμού της Ελλάδας που πλέον διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο ξεκάθαρα αναφέρει ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα δε μπορεί να εξυπηρετήσει τα δάνεια της θα μπορούν οι δανειστές να δημεύσουν οτιδήποτε αποτελεί εθνική περιουσία, είτε αυτό είναι ορυκτός πλούτος είτε οτιδήποτε άλλο. Στην κατεύθυνση αυτή και προκειμένου να αξιολογήσουμε το παραπάνω επιχείρημα ας συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι τα δύο μεγαλύτερα κείμενα του διεθνούς δικηγορικού γραφείου που συνέταξε τη δανειακή σύμβαση, είναι η δανειακή σύμβαση της Ελλάδας και το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο. Τα δύο δηλαδή σύγχρονα κείμενα που προσπάθησαν να υποδουλώσουν τον ελληνισμό.
Άλλοι λένε και υποστηρίζουν ότι οι διεθνείς οικονομικοί φορείς χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως πειραματόζωο προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα κατώτατα άκρα τα οποία αντέχει ένας λαός χωρίς να εξεγερθεί. Στη Γαλλία μέχρι και σατυρικό βίντεο έχει αναπαραχθεί, το γνωστό σε όλους Le Greek, που δείχνει τον Έλληνα σε εργαστήριο να σκάβει με τη φουστανέλα του και επιστήμονες να τον παρατηρούν.
Άλλοι λένε ότι η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας ως διακομιστικό κέντρο και ως προπύργιο πολέμου μεταξύ πολλών δυνάμεων, έχει γίνει το πεδίο ενός σκληρού μπράντεφερ μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων οι οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες υποτέλειας, ώστε να παρουσιαστούν την κατάλληλη στιγμή ως σωτήρες.
Άλλοι, λίγοι βέβαια, αναγνωρίζουν ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τώρα είναι αποτέλεσμα και καθρέφτης μιας παρηκμασμένης κοινωνίας χωρίς αξίες και οργάνωση, που στηρίχθηκε στο ρουσφέτι, το λάδωμα και το βόλεμα, που σταμάτησε να παράγει οτιδήποτε και ζούσε με δανεικά. Που εκχώρησε την εθνικη κυριαρχία και ανακοίνωσε ότι τις σημαίες τις πήρε ο αέρας. Που άφησε προίκα στις επόμενες γενιές γκρίζες ζώνες και μειονότητες, που από θρησκευτικές έγιναν ξαφνικά εθνικές.
Πιθανόν να είναι κάποιο από αυτά, όλα αυτά ή και κάποια άλλα. Ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του.
Το μεγαλύτερο όμως ερώτημα είναι η στάση του Έλληνα απέναντι στην κρίση. Η μεσαία τάξη έχει καταστραφεί, ο Τειρεσίας πια έχει τα στοιχεία όλων των Ελλήνων, οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πρώτη πηγή θνησιμότητας στην Ελλάδα, η Ελλάδα είναι η μοναδική ανεπτυγμένη χώρα που εδώ και πενήντα χρόνια ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας έχει αυξηθεί, φάρμακα για τους καρκινοπαθείς δεν υπάρχουν και παρόλα αυτά μέχρι και σήμερα τα γκάλοπ και η στάση του Έλληνα δείχνουν την εμμονή στο υφιστάμενο πολιτικό σκηνικό.
Όσα λοιπόν από τα παραπάνω ερωτήματα και αν δεν απαντηθούν υπάρχει ένα το οποίο έχει απαντηθεί αλλά κάνουμε ότι δε το βλέπουμε.
Είμαστε άξιοι αυτών που συμβαίνουν. Μας αξίζουν αυτά και σίγουρα πολύ χειρότερα, γιατί απλά τα επιτρέπουμε να συμβαίνουν. Κοιμηθείτε ήσυχοι λοιπόν, την δόση θα την πάρουμε.
stsanoussis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σπουδαίο «διπλό» ο Ολυμπιακός Βόλου στα Γιαννιτσά
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
