2012-11-12 10:23:08
Η Καίτη Φίνου ήξερε από μικρή οτι ήθελε να γίνει ηθοποιός και το κατάφερε! Μετά από αμέτρητες επιτυχίες τη δεκαετία του 80, η Καίτη Φίνου ανοίγει την καρδιά της και μιλάει στο entertv .gr και στον Γιάννη Ταξίδη για τα παιδικά της χρόνια, την υποκριτική, τον Στάθη Ψάλτη, το Dancing With The Stars, ενώ αποκαλύπτει και τον λόγο που δεν τη βλέπουμε σε τηλεοπτικές σειρές και μεγάλες θεατρικές παραστάσεις!
Ξεκινώντας τη συνέντευξη μας, θα ήθελα να σας πάω κάποια χρόνια πίσω! Πως ήταν η παιδική σας ηλικία;
Η παιδική μου ηλικία ήταν ευτυχισμένη. Μεγάλωσα με την θεία μου και την γιαγιά μου και με είχαν σαν πριγκίπισσα. Κακομαθημένη μπορώ να σου πω.
Σε ηλικία 18 ετών τι όνειρα και τι στόχους είχατε;
Ήδη στα 18 ήμουν στο 1ο έτος της δραματικής σχολής. Γνώριζα από μικρή τα βήματα που ήθελα να ακολουθήσω. Τα βήματα του θεάτρου.
Σε τι ηλικία καταλάβατε ότι η υποκριτική σας έχει κλέψει την καρδιά;
Από 4 ετών περίπου, όταν είδα ένα παραμύθι στον κινηματογράφο και η πρωταγωνίστρια έπεφτε στην φωτιά, για να σώσει τον καλό της. Από εκείνη την ημέρα, ζάλισα τους δικούς μου παίζοντας αυτή τη σκηνή.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από τον πρώτο σας ρόλο;
Ο πρώτος μου ρόλος ήταν στον „Παρθενοκυνηγό“ με τον Σωτήρη Μουστάκα. Ντρεπόμουν πολύ. Μιλούσα ψιθυριστά και δεν την απέβαλλα γρήγορα την ντροπή μου.
Τι ετοιμάζετε αυτή την εποχή;
Κάνουμε με συναδέλφους ένα είδος επιθεώρησης, που παίζουμε σε καφέ και κλάμπ, σε διάφορες περιοχές Αθήνας καθώς και της περιφέρειας. Ελπίζουμε παρ’ όλη την κρίση να βγάλουμε τον χειμώνα μας.
Έχετε μετανιώσει για κάποιες επιλογές σας;
Κατά καιρούς μετάνιωνα για διάφορα. Όμως από την στιγμή που άρχισαν να ωριμάζουν μέσα μου καταστάσεις της ζωής μου, άρχισα να τα χαίρομαι, να τα αγαπώ και να τα νιώθω ένα όμορφο κομμάτι της ζωής μου. Όχι, τελικά δεν έχω μετανιώσει.
Για ποιο λόγο δεν σας βλέπουμε σε μεγάλες παραστάσεις, ταινίες και σειρές; Είναι δική σας επιλογή;
Δε με βλέπετε, γιατί δεν μου γίνονται προτάσεις. Τίποτε άλλο.
Τελικά η εμφάνιση πόσο σημαντική είναι στη δουλειά σας;
Παίζει ρόλο ένα ωραίο πρόσωπο κι ένα όμορφο σώμα, όμως η πρώτη εντύπωση περνά και αν δεν εχεις να προσφέρεις κάτι, εξαφανίζεσαι.
Η χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας τι ήταν για εσάς;
Ήταν εποχή επιβίωσης. Έγινα ηθοποιός όχι από χόμπι, αλλά και για να ζήσω από τη δουλειά μου. Η βιντεοκασέτα ήταν το συν στα λίγα χρήματα που παίρναμε από το θέατρο.
Mε ποιους συναδέλφους σας από εκείνη την εποχή κρατάτε επαφή;
Με κανέναν, εκτός από κάποια τηλέφωνα με τον Στάθη Ψάλτη.
Ποια τα συναισθήματα σας για τον Στάθη Ψάλτη;
Ο Στάθης υπήρξε σύντροφος και επαγγελματικά και προσωπικά. Τον πονάω και θέλω να είναι καλά.
Έχετε πάρει το καλλιτεχνικό κομμάτι της πίτας που σας αναλογεί;
Όχι ακόμα. Πιστεύω ότι μπορώ να κάνω πολλά. Έχω να δώσω περισσότερα και δεν ξέρω αν θα το καταφέρω σ’ αυτη την ζωή.
Θεωρείτε τον εαυτό σας από τους τυχερούς ή τους άτυχους του επαγγέλματος;
Σαφώς και είμαι τυχερή. Θεωρώ ευλογημένο τον εαυτό μου που έζησα σε μια ωραία εποχή, δούλεψα με συναδέλφους που υπήρξαν τα “τέρατα”του Ελληνικού κινηματογράφου. Η ατυχία υπάρχει μόνο στο ότι δεν πρόλαβα την εποχή των παχιών αγελάδων. Αλλά δεν με ενδιαφέρει ότι δεν έκανα χρήματα. Μου αρκούν αυτά που έζησα και άλλοι ούτε μπορούν να διανοηθούν.
Πριν από λίγους μήνες βλέπαμε, ότι τα κανάλια έπαιζαν παλιές βιντεοταινίες και τα νούμερα τηλεθέασης ήταν υψηλά. Μάλιστα στην ώρα που προβάλλονταν ήταν πρώτες στα νεανικά κοινά… Πως το σχολιάζετε;
Δυστυχώς Γιάννη μου, τώρα που κάνουμε τη συνέντευξη κόπηκαν πάλι. Θεωρείται σαν δευτεράτζα το κανάλι που παίζει ταινίες της δεκαετίας του 80. Κάποια στιγμή όμως θα αναγκαστούν να τις ξαναβάλουν, γιατί ο κόσμος τις αγαπά.
Πως βιώνετε την οικονομική κρίση;
Όπως όλος ο κόσμος. Με υπομονή. Εξάλλου δεν με άγγιξε και τόσο γιατί εδώ και 15 χρόνια ψάχνω συνέχεια για δουλειά και ζω με πολύ λίγα. Ζω με τα στοιχειώδη. Έτσι η κρίση δεν είχε τόσο άσχημη επίδραση όσο σε άλλους που είχαν ανοιχθεί με δάνεια και αγορές.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Πάντως όχι μην γεράσω (γέλια). Φοβάμαι για τους δικούς μου. Δεν έχω συμφιλιωθεί με τον θάνατο. Επίσης, τρέμω τα αεροπλάνα καθώς και τους σεισμούς.
Είχατε αισθανθεί ποτέ πως η αγάπη του κόσμου σας έπνιγε;
Εκτός δυο- τριών εξαιρέσεων με συγκεκριμένα πρόσωπα, ποτέ.
Είστε πολιτικοποιημένο άτομο;
Σαφώς και είμαι. Αν δεν ήμουν, θα ένοιωθα άχρηστη στην κοινωνία.
Θα σας ενδιέφερε η συμμετοχή σε show τύπου Dancing With The Stars;
Δεν λέω όχι. Ότι πληρώνεται, δεν έχουμε την πολυτέλεια να το κοσκινίζουμε. Δεν πάω για καριέρα πια, αλλά για να επιβιώσω.
Το μεγαλύτερο σας πάθος;
Δεν έχω πάθη.
Σε ποιον θα λέγατε ένα ευχαριστώ;
Σε πολλούς. Όταν μου δίνεται η ευκαιρία και ανάλογα με την περίσταση, λέω και τα ευχαριστώ μου. Δεν ξεχνώ! Τώρα, αυτή τη στιγμή θα πω ένα ευχαριστώ σε σένα για την φιλοξενία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας;
Την ημέρα που έφυγε από τη ζωή η μητέρα μου και εγώ έπρεπε μετά από δύο ώρες να παίξω σε κωμωδία στο θέατρο.
Αυτό το διάστημα πως σας βρίσκω; Είστε ερωτευμένη;
Πάντα είμαι ερωτευμένη! (γέλια)
Πηγή: entertv
xespao
Ξεκινώντας τη συνέντευξη μας, θα ήθελα να σας πάω κάποια χρόνια πίσω! Πως ήταν η παιδική σας ηλικία;
Η παιδική μου ηλικία ήταν ευτυχισμένη. Μεγάλωσα με την θεία μου και την γιαγιά μου και με είχαν σαν πριγκίπισσα. Κακομαθημένη μπορώ να σου πω.
Σε ηλικία 18 ετών τι όνειρα και τι στόχους είχατε;
Ήδη στα 18 ήμουν στο 1ο έτος της δραματικής σχολής. Γνώριζα από μικρή τα βήματα που ήθελα να ακολουθήσω. Τα βήματα του θεάτρου.
Σε τι ηλικία καταλάβατε ότι η υποκριτική σας έχει κλέψει την καρδιά;
Από 4 ετών περίπου, όταν είδα ένα παραμύθι στον κινηματογράφο και η πρωταγωνίστρια έπεφτε στην φωτιά, για να σώσει τον καλό της. Από εκείνη την ημέρα, ζάλισα τους δικούς μου παίζοντας αυτή τη σκηνή.
Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από τον πρώτο σας ρόλο;
Ο πρώτος μου ρόλος ήταν στον „Παρθενοκυνηγό“ με τον Σωτήρη Μουστάκα. Ντρεπόμουν πολύ. Μιλούσα ψιθυριστά και δεν την απέβαλλα γρήγορα την ντροπή μου.
Τι ετοιμάζετε αυτή την εποχή;
Κάνουμε με συναδέλφους ένα είδος επιθεώρησης, που παίζουμε σε καφέ και κλάμπ, σε διάφορες περιοχές Αθήνας καθώς και της περιφέρειας. Ελπίζουμε παρ’ όλη την κρίση να βγάλουμε τον χειμώνα μας.
Έχετε μετανιώσει για κάποιες επιλογές σας;
Κατά καιρούς μετάνιωνα για διάφορα. Όμως από την στιγμή που άρχισαν να ωριμάζουν μέσα μου καταστάσεις της ζωής μου, άρχισα να τα χαίρομαι, να τα αγαπώ και να τα νιώθω ένα όμορφο κομμάτι της ζωής μου. Όχι, τελικά δεν έχω μετανιώσει.
Για ποιο λόγο δεν σας βλέπουμε σε μεγάλες παραστάσεις, ταινίες και σειρές; Είναι δική σας επιλογή;
Δε με βλέπετε, γιατί δεν μου γίνονται προτάσεις. Τίποτε άλλο.
Τελικά η εμφάνιση πόσο σημαντική είναι στη δουλειά σας;
Παίζει ρόλο ένα ωραίο πρόσωπο κι ένα όμορφο σώμα, όμως η πρώτη εντύπωση περνά και αν δεν εχεις να προσφέρεις κάτι, εξαφανίζεσαι.
Η χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας τι ήταν για εσάς;
Ήταν εποχή επιβίωσης. Έγινα ηθοποιός όχι από χόμπι, αλλά και για να ζήσω από τη δουλειά μου. Η βιντεοκασέτα ήταν το συν στα λίγα χρήματα που παίρναμε από το θέατρο.
Mε ποιους συναδέλφους σας από εκείνη την εποχή κρατάτε επαφή;
Με κανέναν, εκτός από κάποια τηλέφωνα με τον Στάθη Ψάλτη.
Ποια τα συναισθήματα σας για τον Στάθη Ψάλτη;
Ο Στάθης υπήρξε σύντροφος και επαγγελματικά και προσωπικά. Τον πονάω και θέλω να είναι καλά.
Έχετε πάρει το καλλιτεχνικό κομμάτι της πίτας που σας αναλογεί;
Όχι ακόμα. Πιστεύω ότι μπορώ να κάνω πολλά. Έχω να δώσω περισσότερα και δεν ξέρω αν θα το καταφέρω σ’ αυτη την ζωή.
Θεωρείτε τον εαυτό σας από τους τυχερούς ή τους άτυχους του επαγγέλματος;
Σαφώς και είμαι τυχερή. Θεωρώ ευλογημένο τον εαυτό μου που έζησα σε μια ωραία εποχή, δούλεψα με συναδέλφους που υπήρξαν τα “τέρατα”του Ελληνικού κινηματογράφου. Η ατυχία υπάρχει μόνο στο ότι δεν πρόλαβα την εποχή των παχιών αγελάδων. Αλλά δεν με ενδιαφέρει ότι δεν έκανα χρήματα. Μου αρκούν αυτά που έζησα και άλλοι ούτε μπορούν να διανοηθούν.
Πριν από λίγους μήνες βλέπαμε, ότι τα κανάλια έπαιζαν παλιές βιντεοταινίες και τα νούμερα τηλεθέασης ήταν υψηλά. Μάλιστα στην ώρα που προβάλλονταν ήταν πρώτες στα νεανικά κοινά… Πως το σχολιάζετε;
Δυστυχώς Γιάννη μου, τώρα που κάνουμε τη συνέντευξη κόπηκαν πάλι. Θεωρείται σαν δευτεράτζα το κανάλι που παίζει ταινίες της δεκαετίας του 80. Κάποια στιγμή όμως θα αναγκαστούν να τις ξαναβάλουν, γιατί ο κόσμος τις αγαπά.
Πως βιώνετε την οικονομική κρίση;
Όπως όλος ο κόσμος. Με υπομονή. Εξάλλου δεν με άγγιξε και τόσο γιατί εδώ και 15 χρόνια ψάχνω συνέχεια για δουλειά και ζω με πολύ λίγα. Ζω με τα στοιχειώδη. Έτσι η κρίση δεν είχε τόσο άσχημη επίδραση όσο σε άλλους που είχαν ανοιχθεί με δάνεια και αγορές.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Πάντως όχι μην γεράσω (γέλια). Φοβάμαι για τους δικούς μου. Δεν έχω συμφιλιωθεί με τον θάνατο. Επίσης, τρέμω τα αεροπλάνα καθώς και τους σεισμούς.
Είχατε αισθανθεί ποτέ πως η αγάπη του κόσμου σας έπνιγε;
Εκτός δυο- τριών εξαιρέσεων με συγκεκριμένα πρόσωπα, ποτέ.
Είστε πολιτικοποιημένο άτομο;
Σαφώς και είμαι. Αν δεν ήμουν, θα ένοιωθα άχρηστη στην κοινωνία.
Θα σας ενδιέφερε η συμμετοχή σε show τύπου Dancing With The Stars;
Δεν λέω όχι. Ότι πληρώνεται, δεν έχουμε την πολυτέλεια να το κοσκινίζουμε. Δεν πάω για καριέρα πια, αλλά για να επιβιώσω.
Το μεγαλύτερο σας πάθος;
Δεν έχω πάθη.
Σε ποιον θα λέγατε ένα ευχαριστώ;
Σε πολλούς. Όταν μου δίνεται η ευκαιρία και ανάλογα με την περίσταση, λέω και τα ευχαριστώ μου. Δεν ξεχνώ! Τώρα, αυτή τη στιγμή θα πω ένα ευχαριστώ σε σένα για την φιλοξενία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας;
Την ημέρα που έφυγε από τη ζωή η μητέρα μου και εγώ έπρεπε μετά από δύο ώρες να παίξω σε κωμωδία στο θέατρο.
Αυτό το διάστημα πως σας βρίσκω; Είστε ερωτευμένη;
Πάντα είμαι ερωτευμένη! (γέλια)
Πηγή: entertv
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σκάει η... φούσκα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με "ριφιφί" προσπάθησαν να κλέψουν χρηματοκιβώτιο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
