2012-11-13 23:29:04
Το χρέος της Ελλάδας είναι απίθανο να μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, επισημαίνει σε νέα ανάλυσή της για την Ελλάδα η Goldman Sachs, τονίζονται ότι είναι απαραίτητη η αναδιάρθρωση του χρέους που βρίσκεται στην κατοχή του επίσημου τομέα. Αναλυτικότερα, η Goldman Sachs επισημαίνει ότι το χρέος θα αρχίσει να μειώνεται (και θα συνεχίσει να μειώνεται μεσοπρόθεσμα) μόλις αρχίσει να ανακάμπτει η ελληνική οικονομία, αλλά η κακή είδηση είναι πως ο στόχος για χρέος προς ΑΕΠ 120% μέχρι το 2020 φαίνεται πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, οι λύσεις που εξετάζονται σήμερα και φαίνονται πολιτικώς εφικτές, όπως η μείωση των επιτοκίων των διμερών δανείων ή ένα πρόγραμμα επαναγοράς για τα ομόλογα που προέκυψαν από τη διαδικασία του PSI (της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια μείωσης του χρέους), δεν φαίνεται να μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι για να αυξηθούν οι πιθανότητες επίτευξης του στόχου για το χρέος θα πρέπει να δρομολογηθεί μια πολύ πιο δραστική λύση για τη μείωσή του, κάτι που όμως φαίνεται πολιτικώς ανέφικτο για την ώρα.
Ωστόσο, εάν δεν υπάρξουν δραστικές λύσεις, το θέμα του χρέους θα συνεχίσει να βασανίζει την Ελλάδα και να καθυστερεί την ανάκαμψη. Το «κούρεμα» που έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων PSI δεν οδήγησε σε σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους, διαπιστώνει η Goldman Sachs, τονίζοντας ότι μετά τη διαδικασία αυτή η μερίδα του λέοντος, σε ό,τι αφορά το χρέος, βρίσκεται στην κατοχή του δημοσίου τομέα (περίπου το 70% σήμερα και αναμένεται να αυξηθεί).
Οπως διαμορφώνεται η κατάσταση, η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας εξαρτάται άμεσα από τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής που καταβάλλει η χώρα, όπως και από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως έχουν οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά ύφεση. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, οι απαιτήσεις της τρόικας για το 2013 και το 2014 είναι πιθανό να παρατείνουν σημαντικά τις οικονομικές πιέσεις.
Αν ληφθεί υπόψη δε το γεγονός ότι η πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα στην Ελλάδα εντείνεται, ο επίσημος τομέας της Ευρωζώνης (οι πιστωτές, δηλαδή, της Ελλάδας) θα αντιμετωπίσουν το εξής δίλημμα: είτε να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα ώστε η χώρα να συνεχίσει από την πλευρά της να αποπληρώνει το χρέος της προς τον επίσημο τομέα, χωρίς όμως να δίδεται οριστική λύση στο πρόβλημα του χρέους, είτε να προχωρήσει σήμερα σε διαγραφή χρέους.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι (α) τα ελληνικά ομόλογα που βρίσκονται στην κατοχή του ιδιωτικού τομέα και λήγουν μέσα στην ερχόμενη δεκαετία είναι πολύ λίγα, (β) το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας είναι ήδη χαμηλό, (γ) το γεγονός ότι η πλειονότητα των ομολόγων βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα, (δ) ότι όποια και να είναι η συνολική λύση που θα δοθεί θα πρέπει να διασφαλίζει την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές, γίνεται σαφές ότι για να υπάρξει σημαντική ελάφρυνση σήμερα στο θέμα του χρέους θα πρέπει να συμμετάσχει σε πολύ μεγάλο βαθμό ο επίσημος τομέας.
imerisia.gr
Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, οι λύσεις που εξετάζονται σήμερα και φαίνονται πολιτικώς εφικτές, όπως η μείωση των επιτοκίων των διμερών δανείων ή ένα πρόγραμμα επαναγοράς για τα ομόλογα που προέκυψαν από τη διαδικασία του PSI (της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια μείωσης του χρέους), δεν φαίνεται να μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρέους. Αυτό σημαίνει ότι για να αυξηθούν οι πιθανότητες επίτευξης του στόχου για το χρέος θα πρέπει να δρομολογηθεί μια πολύ πιο δραστική λύση για τη μείωσή του, κάτι που όμως φαίνεται πολιτικώς ανέφικτο για την ώρα.
Ωστόσο, εάν δεν υπάρξουν δραστικές λύσεις, το θέμα του χρέους θα συνεχίσει να βασανίζει την Ελλάδα και να καθυστερεί την ανάκαμψη. Το «κούρεμα» που έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων PSI δεν οδήγησε σε σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους, διαπιστώνει η Goldman Sachs, τονίζοντας ότι μετά τη διαδικασία αυτή η μερίδα του λέοντος, σε ό,τι αφορά το χρέος, βρίσκεται στην κατοχή του δημοσίου τομέα (περίπου το 70% σήμερα και αναμένεται να αυξηθεί).
Οπως διαμορφώνεται η κατάσταση, η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας εξαρτάται άμεσα από τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής που καταβάλλει η χώρα, όπως και από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως έχουν οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά ύφεση. Μάλιστα, όπως επισημαίνεται, οι απαιτήσεις της τρόικας για το 2013 και το 2014 είναι πιθανό να παρατείνουν σημαντικά τις οικονομικές πιέσεις.
Αν ληφθεί υπόψη δε το γεγονός ότι η πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα στην Ελλάδα εντείνεται, ο επίσημος τομέας της Ευρωζώνης (οι πιστωτές, δηλαδή, της Ελλάδας) θα αντιμετωπίσουν το εξής δίλημμα: είτε να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα ώστε η χώρα να συνεχίσει από την πλευρά της να αποπληρώνει το χρέος της προς τον επίσημο τομέα, χωρίς όμως να δίδεται οριστική λύση στο πρόβλημα του χρέους, είτε να προχωρήσει σήμερα σε διαγραφή χρέους.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι (α) τα ελληνικά ομόλογα που βρίσκονται στην κατοχή του ιδιωτικού τομέα και λήγουν μέσα στην ερχόμενη δεκαετία είναι πολύ λίγα, (β) το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδας είναι ήδη χαμηλό, (γ) το γεγονός ότι η πλειονότητα των ομολόγων βρίσκεται στα χέρια του επίσημου τομέα, (δ) ότι όποια και να είναι η συνολική λύση που θα δοθεί θα πρέπει να διασφαλίζει την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές, γίνεται σαφές ότι για να υπάρξει σημαντική ελάφρυνση σήμερα στο θέμα του χρέους θα πρέπει να συμμετάσχει σε πολύ μεγάλο βαθμό ο επίσημος τομέας.
imerisia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
