2012-11-14 21:20:35
Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Ανέκαθεν η Κύπρος αντιμετώπιζε κρίσιμο ζήτημα ασφάλειας. Αυτό εντάθηκε μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή. Λογικά, όλες οι μεταεισβολικές κυβερνήσεις όφειλαν να είχαν μεθοδεύσει την οργάνωση της άμυνας του τόπου ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε μελλοντική στρατιωτική ή άλλη εχθρική επιβουλή εναντίον μας. Δύο τουλάχιστον Πρόεδροι, Βασιλείου και Κληρίδης, θωράκισαν την Κύπρο. Δεν θα αναφερθούμε στους ισχυρισμούς για μεγάλα φαγοπότια και κατασπατάληση εκατομμυρίων, ιδίως με τους ρωσικούς πυραύλους S-300, που, τελικά κατέληξαν στην Κρήτη. Σήμερα, μια νέα, τρομακτικής σημασίας, παράμετρος υπεισέρχεται και επιβαρύνει τον τομέα της άμυνας. Είναι η ανακάλυψη φυσικού αερίου και ενδεχομένως και πετρελαίου. Η Κύπρος εντάχθηκε στον ενεργειακό χάρτη. Η γεωπολιτική και η στρατηγική τώρα την ευνοούν περισσότερο, ιδιαίτερα μετά την εντυπωσιακή αναβάθμιση των σχέσεών μας με την παραδοσιακά φιλική χώρα, το Ισραήλ.
Η αδειοδότηση για εξόρυξη φυσικού αερίου σε εταιρείες-κολοσσούς, που ανήκουν σε μεγάλες χώρες ενισχύει περαιτέρω τη γεωπολιτική και ενεργειακή θέση της Κύπρου. Προπάντων αν λάβει κανείς υπόψη ότι προηγήθηκαν οι γνωστές απειλές και εκβιασμοί από την Τουρκία. Τι παρατηρείται; Μέχρι την προεδρία Κληρίδη είχαμε το γνωστό Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ). Δεν θα αναλύσουμε γιατί αυτό περιέπεσε σε αχρησία και ποιοι βαρύνονται με αυτό το εθνικό έγκλημα. Έκτοτε, η Εθνική Φρουρά πλήττεται με συνεχείς μειώσεις κονδυλίων. Η οικονομική κρίση επέτεινε τους περιορισμούς.
Όμως, η ανακάλυψη σοβαρών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αναβάθμισε στον υπέρτατο βαθμό τον παράγοντα ασφάλεια. Δεν ακούσαμε κανέναν, ούτε την κυβέρνηση ούτε τους υποψηφίους για την προεδρία, να αναφέρονται και να επιμένουν ειδικά στο θέμα της ασφάλειας των εξεδρών φυσικού αερίου, της μεταφοράς του στη στεριά, των τερματικών, κτλ. Αφού πρόκειται για αμύθητο κρατικό πλούτο, πώς αφήνεται στο έλεος οποιωνδήποτε απειλών, τουρκικών ή και άλλων;
Ρωτάμε την κυβέρνηση και τους υποψηφίους: Πώς, με ποια μέσα και τρόπους, συμμαχίες, συνεργασίες και συνθήκες, κρίνουν ότι μπορεί να διασφαλιστεί αυτός ο πλούτος; Δεν έπρεπε, ταυτόχρονα και παράλληλα με τη διαδικασία εξόρυξης, αποθήκευσης και εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, να είχε αναληφθεί συγκροτημένη προσπάθεια διασφάλισης αυτού του πλούτου; Εδώ και χρόνια καλλιεργήθηκε από μια έμφοβη και τρεμαλέα, δηλ. αχάμπαρη και άσχετη πολιτική ηγεσία, το σύνδρομο του μικρού. Δηλ. είμαστε μικροί και αδύνατοι, τι μπορούμε να κάνουμε, άρα, ας δεχτούμε μοιρολατρικά τις εξελίξεις.
Μέσα σε αυτό το θλιβερό πλαίσιο διακηρύχθηκε και η άθλια θέση περί αποστρατιωτικοποίησης της νήσου. Με απλά λόγια, η πολιτική ηγεσία επιδιώκει να κηρύξει την Κύπρο ανοχύρωτη, βορά και έρμαιο πρώτα στην Τουρκία και ύστερα σε κάθε επίβουλο ξένο. Ας μας πει κάποιος μια σοβαρή χώρα που δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλειά της και δεν μεριμνά να έχει αξιόπιστες Ένοπλες Δυνάμεις.
Όλα τα σοβαρά κράτη, εκτός από την άμυνά τους, συμμετέχουν σε αμυντικές συμμαχίες, συνάπτουν στρατηγικές συνεργασίες και με κάθε τρόπο διασφαλίζουν την άμυνά τους.
Πρόσφατα, ο Πέτρος Καρεκλάς, πρώην διευθυντής στο Υπουργείο Άμυνας, με παρέμβασή του εισηγείται τη «διαμόρφωση μιας νέας στρατηγικής Άμυνας και Ασφάλειας, ενός νέου ''Αμυντικού Δόγματος'' για την επόμενη δεκαετία, που θα λαμβάνει δεόντως υπόψη ένα νέο στοιχείο, την ενεργειακή παράμετρο».
Ζούμε στην πιο ασταθή περιοχή του κόσμου με εξεγέρσεις και ασύμμετρες απειλές. Κάθε ιδέα για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου συνιστά έγκλημα εκ προμελέτης σε βάρος της ασφάλειας του τόπου.
InfoGnomon
Ανέκαθεν η Κύπρος αντιμετώπιζε κρίσιμο ζήτημα ασφάλειας. Αυτό εντάθηκε μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή. Λογικά, όλες οι μεταεισβολικές κυβερνήσεις όφειλαν να είχαν μεθοδεύσει την οργάνωση της άμυνας του τόπου ώστε να αποτρέπεται οποιαδήποτε μελλοντική στρατιωτική ή άλλη εχθρική επιβουλή εναντίον μας. Δύο τουλάχιστον Πρόεδροι, Βασιλείου και Κληρίδης, θωράκισαν την Κύπρο. Δεν θα αναφερθούμε στους ισχυρισμούς για μεγάλα φαγοπότια και κατασπατάληση εκατομμυρίων, ιδίως με τους ρωσικούς πυραύλους S-300, που, τελικά κατέληξαν στην Κρήτη. Σήμερα, μια νέα, τρομακτικής σημασίας, παράμετρος υπεισέρχεται και επιβαρύνει τον τομέα της άμυνας. Είναι η ανακάλυψη φυσικού αερίου και ενδεχομένως και πετρελαίου. Η Κύπρος εντάχθηκε στον ενεργειακό χάρτη. Η γεωπολιτική και η στρατηγική τώρα την ευνοούν περισσότερο, ιδιαίτερα μετά την εντυπωσιακή αναβάθμιση των σχέσεών μας με την παραδοσιακά φιλική χώρα, το Ισραήλ.
Η αδειοδότηση για εξόρυξη φυσικού αερίου σε εταιρείες-κολοσσούς, που ανήκουν σε μεγάλες χώρες ενισχύει περαιτέρω τη γεωπολιτική και ενεργειακή θέση της Κύπρου. Προπάντων αν λάβει κανείς υπόψη ότι προηγήθηκαν οι γνωστές απειλές και εκβιασμοί από την Τουρκία. Τι παρατηρείται; Μέχρι την προεδρία Κληρίδη είχαμε το γνωστό Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου (ΔΕΑΧ). Δεν θα αναλύσουμε γιατί αυτό περιέπεσε σε αχρησία και ποιοι βαρύνονται με αυτό το εθνικό έγκλημα. Έκτοτε, η Εθνική Φρουρά πλήττεται με συνεχείς μειώσεις κονδυλίων. Η οικονομική κρίση επέτεινε τους περιορισμούς.
Όμως, η ανακάλυψη σοβαρών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αναβάθμισε στον υπέρτατο βαθμό τον παράγοντα ασφάλεια. Δεν ακούσαμε κανέναν, ούτε την κυβέρνηση ούτε τους υποψηφίους για την προεδρία, να αναφέρονται και να επιμένουν ειδικά στο θέμα της ασφάλειας των εξεδρών φυσικού αερίου, της μεταφοράς του στη στεριά, των τερματικών, κτλ. Αφού πρόκειται για αμύθητο κρατικό πλούτο, πώς αφήνεται στο έλεος οποιωνδήποτε απειλών, τουρκικών ή και άλλων;
Ρωτάμε την κυβέρνηση και τους υποψηφίους: Πώς, με ποια μέσα και τρόπους, συμμαχίες, συνεργασίες και συνθήκες, κρίνουν ότι μπορεί να διασφαλιστεί αυτός ο πλούτος; Δεν έπρεπε, ταυτόχρονα και παράλληλα με τη διαδικασία εξόρυξης, αποθήκευσης και εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, να είχε αναληφθεί συγκροτημένη προσπάθεια διασφάλισης αυτού του πλούτου; Εδώ και χρόνια καλλιεργήθηκε από μια έμφοβη και τρεμαλέα, δηλ. αχάμπαρη και άσχετη πολιτική ηγεσία, το σύνδρομο του μικρού. Δηλ. είμαστε μικροί και αδύνατοι, τι μπορούμε να κάνουμε, άρα, ας δεχτούμε μοιρολατρικά τις εξελίξεις.
Μέσα σε αυτό το θλιβερό πλαίσιο διακηρύχθηκε και η άθλια θέση περί αποστρατιωτικοποίησης της νήσου. Με απλά λόγια, η πολιτική ηγεσία επιδιώκει να κηρύξει την Κύπρο ανοχύρωτη, βορά και έρμαιο πρώτα στην Τουρκία και ύστερα σε κάθε επίβουλο ξένο. Ας μας πει κάποιος μια σοβαρή χώρα που δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλειά της και δεν μεριμνά να έχει αξιόπιστες Ένοπλες Δυνάμεις.
Όλα τα σοβαρά κράτη, εκτός από την άμυνά τους, συμμετέχουν σε αμυντικές συμμαχίες, συνάπτουν στρατηγικές συνεργασίες και με κάθε τρόπο διασφαλίζουν την άμυνά τους.
Πρόσφατα, ο Πέτρος Καρεκλάς, πρώην διευθυντής στο Υπουργείο Άμυνας, με παρέμβασή του εισηγείται τη «διαμόρφωση μιας νέας στρατηγικής Άμυνας και Ασφάλειας, ενός νέου ''Αμυντικού Δόγματος'' για την επόμενη δεκαετία, που θα λαμβάνει δεόντως υπόψη ένα νέο στοιχείο, την ενεργειακή παράμετρο».
Ζούμε στην πιο ασταθή περιοχή του κόσμου με εξεγέρσεις και ασύμμετρες απειλές. Κάθε ιδέα για αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου συνιστά έγκλημα εκ προμελέτης σε βάρος της ασφάλειας του τόπου.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
