2012-11-17 19:17:10
Ίγκορ Γιαβλιάνσκι, εφημερίδα "Izvestia"
Για την ατζέντα του επανεκλεγέντος αμερικανού προέδρου και του Βλαντίμιρ Πούτιν, μιλούν δύο καλοί γνώστες των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων και των διεθνών ζητημάτων.
Aν o Πούτιν λάβει από τον συνάδελφό του στην απέναντι όχθη του ωκεανού, το σήμα για την ανάπτυξη εποικοδομητικών προσωπικών σχέσεων, θα απαντήσει θετικά. Πηγή: ΑΡ
Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο κύριος εταίρος για τη Μόσχα στην Ουάσιγκτον θα είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Αν και σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιο διαλλακτικός σε σχέση με τη Ρωσία απ' ότι ο Μιτ Ρόμνεϊ, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει η ημερήσια διάταξη των προβλημάτων στις διμερείς σχέσεις. Για τα θέματα που θα είναι στο επίκεντρο της ατζέντας των δύο προέδρων και για το πώς και κατά πόσο θα είναι σε θέση να τα λύσουν, μιλούν ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, Αλεξέι Πουσκόφ και το μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Κέντρου Carnegie της Μόσχας, Αλεξέι Μαλάσενκο.
Η εγκατάσταση της αμερικάνικης “αντιπυραυλικής ασπίδας” στην Ανατολική Ευρώπη
Πουσκόφ:Είμαι επιφυλακτικός σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την πυραυλική άμυνα, αν και ο Ομπάμα, όπως φαίνεται, έχει υποσχεθεί ότι θα είναι πιο ευέλικτος. Όμως, τα περιθώρια ελιγμών περιορίζονται από τους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων στο Κογκρέσο. Το νομοθετικό σώμα της Αμερικής θα θεωρήσει κάθε κίνηση για σύγκλιση θέσεων με την Ρωσία, σαν προδοσία των εθνικών συμφερόντων.
Μαλάσενκο: Είμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο συνομιλιών, που θα ολοκληρωθεί με μια ορισμένη διόρθωση των αμερικανικών σχεδίων. Αυτό δεν θα οφείλεται σε αλλαγή της νοοτροπίας του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου, αλλά στο υψηλό κόστος του έργου. Σε συνθήκες κρίσης, οι αμερικανοί θα αναγκαστούν να περιορίσουν τις φιλοδοξίες τους. Τώρα, για το αν τελικά συμφέρει τη Ρωσία μια τέτοια εξέλιξη, ακόμα, δεν είναι σαφές.
Το «Νομοσχέδιο Magnitsky» ορθώνει εμπόδια στην είσοδο ρώσων αξιωματούχων στις ΗΠΑ
Πουσκόφ:Παραδοσιακά, στην Αμερική υπάρχει μια αντιρωσική νομοθεσία, που συνεχίζει να βρίσκεται σε ισχύ. Έτσι, στη θέση της τροπολογίας Jackson-Vanik, θα έρθει ο «νόμος Magnitsky». Θα εγκριθεί. Αυτό είναι βέβαιο. Αλλά η κυβέρνηση Ομπάμα ενδιαφέρεται να τον περάσει, αλλά σε μια πιο ήπια μορφή.
Μαλάσενκο: Θα εγκριθεί, στην πιο ήπια εκδοχή του. Στο Λευκό Οίκο δεν θέλουν να οξύνουν τις σχέσεις. Σαφώς, δεν εξαρτώνται τα πάντα από τον Ομπάμα, αλλά μετά την εκλογική νίκη του, το ειδικό βάρος του προέδρου έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η κρίση στη Συρία
Πουσκόφ: Οι θέσεις μας με τις ΗΠΑ θα μπορούσαν να συγκλίνουν, εάν η Ουάσιγκτον συνειδητοποιούσε ότι πρέπει να συζητάμε για έναν ενδοσυριακό διάλογο και όχι να υποστηρίζει κάποιο από τα εμπόλεμα μέρη. Δυστυχώς, μια τέτοια προοπτική, δεν είναι πολύ πιθανή.
Μαλάσενκο:Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Το πιο ρεαλιστικό είναι να στηρίξουν οι ΗΠΑ την εξωτερική επέμβαση. Οχι από τη Δύση, αλλά μια αραβική παρέμβαση. Θα πείτε, η Συρία είναι αραβικό πρόβλημα. Αυτή άλλωστε θα είναι μια πιο ισορροπημένη απόφαση, σε σχέση με την απειλή των αμερικάνικων όπλων.
Το ζήτημα του Ιράν
Πουσκόφ: Θα αυξηθούν οι πιέσεις προς τον Ομπάμα τόσο από την ισραηλινή πλευρά, όσο και από το φιλοϊσραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ και από τους Ρεπουμπλικάνους, για να προχωρήσει σε αποφασιστικά βήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, αυξάνεται η πιθανότητα ενός δυναμικού σεναρίου που να προβλέπει στρατιωτικές επιθέσεις και πλήγματα.
Μαλάσενκο: Στο ιρανικό ζήτημα, τίποτα ουσιαστικό δεν θα συμβεί. Στην Αμερική έχουν αλλάξει αρκετοί πρόεδροι, αλλά η εξουσία στην Τεχεράνη συνεχίζει να βρίσκεται στη θέση της. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρξει κάποιο είδος επίθεσης κατά του Ιράν. Αυτό που διακυβεύεται είναι πολύ πιο σημαντικό: Είναι οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με ολόκληρο το μουσουλμανικό κόσμο.
Νέα “επανεκκίνηση” με τη Ρωσία
Πουσκόφ: Η επανεκκίνηση έχει ήδη εξαντληθεί. Ο στόχος της ήταν να αλλάξει ο τόνος στις διμερείς σχέσεις. Αν θεωρήσουμε την έννοια της επανεκκίνησης σαν πολιτική τακτικής που επιδιώκει την ολοκλήρωση ενός περιορισμένου στόχου, τότε έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες της. Αν την δούμε όμως, σαν κάτι που θα μπορούσε να φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία σε ένα ποιοτικά νέο επίπεδο σχέσεων, τότε δεν έχει πετύχει το στόχο της.
Μαλάσενκο: Νομίζω ότι στις ΗΠΑ θα αλλάξουν την ορολογία. Η λέξη "επανεκκίνηση" έχει σαν έννοια εξαντληθεί. Αλλά είναι βέβαιο, ότι θα βρεθεί μια παρόμοια, ίσως όχι τόσο ηχηρή έννοια. Ο Ομπάμα δεν είναι από το είδος των ατόμων που προχωρά σε οξύνσεις.
Οι σχέσεις Πούτιν - Ομπάμα
Πουσκόφ: Ο Ομπάμα έχει μια ηθική υποχρέωση στον ρώσο πρόεδρο. Πριν από την πρώτη επίσκεψη του στη Μόσχα, μάλλον απρόσεκτα και χωρίς πολιτικό τακτ, δήλωσε ότι ο Πούτιν στέκεται με το ένα πόδι στο παρελθόν και ότι πρέπει να καταλάβει ότι ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει. Οι δηλώσεις αυτές δημιούργησαν ένα αρνητικό υπόβαθρο στις προσωπικές τους σχέσεις. Γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του Πούτιν, μπορώ να υποθέσω ότι αν λάβει από τον συνάδελφό του στην απέναντι όχθη του ωκεανού, το σήμα για την ανάπτυξη εποικοδομητικών προσωπικών σχέσεων, θα απαντήσει θετικά.
Μαλάσενκο:Είναι απίθανο οι δύο αυτοί πολιτικοί να επιδείξουν συμπάθεια ο ένας για τον άλλον. Ανάμεσά τους δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει μεγάλη αγάπη. Για τον Πούτιν ήταν πιο εύκολο να έχει σχέσεις με τον Μπους τον νεώτερο. Οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν άσχημες, αλλά η προσωπική σχέση των δύο προέδρων ήταν σε καλό επίπεδο κατανόησης. Εάν θα κέρδιζε ο Ρόμνεϊ, νομίζω ότι θα συνέβαινε το ίδιο.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Izvestia".
InfoGnomon
Για την ατζέντα του επανεκλεγέντος αμερικανού προέδρου και του Βλαντίμιρ Πούτιν, μιλούν δύο καλοί γνώστες των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων και των διεθνών ζητημάτων.
Aν o Πούτιν λάβει από τον συνάδελφό του στην απέναντι όχθη του ωκεανού, το σήμα για την ανάπτυξη εποικοδομητικών προσωπικών σχέσεων, θα απαντήσει θετικά. Πηγή: ΑΡ
Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ο κύριος εταίρος για τη Μόσχα στην Ουάσιγκτον θα είναι ο Μπαράκ Ομπάμα. Αν και σε γενικές γραμμές είναι πολύ πιο διαλλακτικός σε σχέση με τη Ρωσία απ' ότι ο Μιτ Ρόμνεϊ, κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει η ημερήσια διάταξη των προβλημάτων στις διμερείς σχέσεις. Για τα θέματα που θα είναι στο επίκεντρο της ατζέντας των δύο προέδρων και για το πώς και κατά πόσο θα είναι σε θέση να τα λύσουν, μιλούν ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, Αλεξέι Πουσκόφ και το μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Κέντρου Carnegie της Μόσχας, Αλεξέι Μαλάσενκο.
Η εγκατάσταση της αμερικάνικης “αντιπυραυλικής ασπίδας” στην Ανατολική Ευρώπη
Πουσκόφ:Είμαι επιφυλακτικός σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την πυραυλική άμυνα, αν και ο Ομπάμα, όπως φαίνεται, έχει υποσχεθεί ότι θα είναι πιο ευέλικτος. Όμως, τα περιθώρια ελιγμών περιορίζονται από τους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων στο Κογκρέσο. Το νομοθετικό σώμα της Αμερικής θα θεωρήσει κάθε κίνηση για σύγκλιση θέσεων με την Ρωσία, σαν προδοσία των εθνικών συμφερόντων.
Μαλάσενκο: Είμαστε μπροστά σε ένα νέο γύρο συνομιλιών, που θα ολοκληρωθεί με μια ορισμένη διόρθωση των αμερικανικών σχεδίων. Αυτό δεν θα οφείλεται σε αλλαγή της νοοτροπίας του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου, αλλά στο υψηλό κόστος του έργου. Σε συνθήκες κρίσης, οι αμερικανοί θα αναγκαστούν να περιορίσουν τις φιλοδοξίες τους. Τώρα, για το αν τελικά συμφέρει τη Ρωσία μια τέτοια εξέλιξη, ακόμα, δεν είναι σαφές.
Το «Νομοσχέδιο Magnitsky» ορθώνει εμπόδια στην είσοδο ρώσων αξιωματούχων στις ΗΠΑ
Πουσκόφ:Παραδοσιακά, στην Αμερική υπάρχει μια αντιρωσική νομοθεσία, που συνεχίζει να βρίσκεται σε ισχύ. Έτσι, στη θέση της τροπολογίας Jackson-Vanik, θα έρθει ο «νόμος Magnitsky». Θα εγκριθεί. Αυτό είναι βέβαιο. Αλλά η κυβέρνηση Ομπάμα ενδιαφέρεται να τον περάσει, αλλά σε μια πιο ήπια μορφή.
Μαλάσενκο: Θα εγκριθεί, στην πιο ήπια εκδοχή του. Στο Λευκό Οίκο δεν θέλουν να οξύνουν τις σχέσεις. Σαφώς, δεν εξαρτώνται τα πάντα από τον Ομπάμα, αλλά μετά την εκλογική νίκη του, το ειδικό βάρος του προέδρου έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η κρίση στη Συρία
Πουσκόφ: Οι θέσεις μας με τις ΗΠΑ θα μπορούσαν να συγκλίνουν, εάν η Ουάσιγκτον συνειδητοποιούσε ότι πρέπει να συζητάμε για έναν ενδοσυριακό διάλογο και όχι να υποστηρίζει κάποιο από τα εμπόλεμα μέρη. Δυστυχώς, μια τέτοια προοπτική, δεν είναι πολύ πιθανή.
Μαλάσενκο:Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Το πιο ρεαλιστικό είναι να στηρίξουν οι ΗΠΑ την εξωτερική επέμβαση. Οχι από τη Δύση, αλλά μια αραβική παρέμβαση. Θα πείτε, η Συρία είναι αραβικό πρόβλημα. Αυτή άλλωστε θα είναι μια πιο ισορροπημένη απόφαση, σε σχέση με την απειλή των αμερικάνικων όπλων.
Το ζήτημα του Ιράν
Πουσκόφ: Θα αυξηθούν οι πιέσεις προς τον Ομπάμα τόσο από την ισραηλινή πλευρά, όσο και από το φιλοϊσραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ και από τους Ρεπουμπλικάνους, για να προχωρήσει σε αποφασιστικά βήματα. Σε αυτό το πλαίσιο, αυξάνεται η πιθανότητα ενός δυναμικού σεναρίου που να προβλέπει στρατιωτικές επιθέσεις και πλήγματα.
Μαλάσενκο: Στο ιρανικό ζήτημα, τίποτα ουσιαστικό δεν θα συμβεί. Στην Αμερική έχουν αλλάξει αρκετοί πρόεδροι, αλλά η εξουσία στην Τεχεράνη συνεχίζει να βρίσκεται στη θέση της. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να υπάρξει κάποιο είδος επίθεσης κατά του Ιράν. Αυτό που διακυβεύεται είναι πολύ πιο σημαντικό: Είναι οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με ολόκληρο το μουσουλμανικό κόσμο.
Νέα “επανεκκίνηση” με τη Ρωσία
Πουσκόφ: Η επανεκκίνηση έχει ήδη εξαντληθεί. Ο στόχος της ήταν να αλλάξει ο τόνος στις διμερείς σχέσεις. Αν θεωρήσουμε την έννοια της επανεκκίνησης σαν πολιτική τακτικής που επιδιώκει την ολοκλήρωση ενός περιορισμένου στόχου, τότε έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες της. Αν την δούμε όμως, σαν κάτι που θα μπορούσε να φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία σε ένα ποιοτικά νέο επίπεδο σχέσεων, τότε δεν έχει πετύχει το στόχο της.
Μαλάσενκο: Νομίζω ότι στις ΗΠΑ θα αλλάξουν την ορολογία. Η λέξη "επανεκκίνηση" έχει σαν έννοια εξαντληθεί. Αλλά είναι βέβαιο, ότι θα βρεθεί μια παρόμοια, ίσως όχι τόσο ηχηρή έννοια. Ο Ομπάμα δεν είναι από το είδος των ατόμων που προχωρά σε οξύνσεις.
Οι σχέσεις Πούτιν - Ομπάμα
Πουσκόφ: Ο Ομπάμα έχει μια ηθική υποχρέωση στον ρώσο πρόεδρο. Πριν από την πρώτη επίσκεψη του στη Μόσχα, μάλλον απρόσεκτα και χωρίς πολιτικό τακτ, δήλωσε ότι ο Πούτιν στέκεται με το ένα πόδι στο παρελθόν και ότι πρέπει να καταλάβει ότι ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει. Οι δηλώσεις αυτές δημιούργησαν ένα αρνητικό υπόβαθρο στις προσωπικές τους σχέσεις. Γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του Πούτιν, μπορώ να υποθέσω ότι αν λάβει από τον συνάδελφό του στην απέναντι όχθη του ωκεανού, το σήμα για την ανάπτυξη εποικοδομητικών προσωπικών σχέσεων, θα απαντήσει θετικά.
Μαλάσενκο:Είναι απίθανο οι δύο αυτοί πολιτικοί να επιδείξουν συμπάθεια ο ένας για τον άλλον. Ανάμεσά τους δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει μεγάλη αγάπη. Για τον Πούτιν ήταν πιο εύκολο να έχει σχέσεις με τον Μπους τον νεώτερο. Οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν άσχημες, αλλά η προσωπική σχέση των δύο προέδρων ήταν σε καλό επίπεδο κατανόησης. Εάν θα κέρδιζε ο Ρόμνεϊ, νομίζω ότι θα συνέβαινε το ίδιο.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Izvestia".
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βιετναμέζικο ενδιαφέρον για το λιμάνι της Πάτρας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
