2012-11-21 09:06:39
By Ian Bremmer
Την Δευτέρα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αποκήρυξε το Ισραήλ χαρακτηρίζοντάς το «έθνος τρομοκρατών». Ακόμη κι αν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές επικροτείτε ή κουνάτε το κεφάλι σας, κάντε τον κόπο να αναλογιστείτε αυτές τις κουβέντες.
Ο χαρακτηρισμός δεν είχε τις αναμενόμενες προελεύσεις: Τους στρατιώτες της Συρίας, τους μουλάδες του Ιράν ή το σαουδαραβικό παλάτι. Η Τουρκία είναι μια μετριοπαθής μουσουλμανική δημοκρατία, μέλος του ΝΑΤΟ, που παραδοσιακά προστατεύει τις εποικοδομητικές σχέσεις με το Ισραήλ. Και ο κ. Ερντογάν δεν αποκήρυξε απλώς μια συγκεκριμένη πράξη του Ισραήλ, όπως είχε γίνει το 2010 στον απόηχο της ισραηλινής εισβολής στο τουρκικό πλοίο με φιλανθρωπικό προορισμό την Γάζα. Χαρακτήρισε όλο το Ισραήλ πηγή τρομοκρατίας. Τι πραγματικά είναι καινούργιο σε αυτή την ανταλλαγή εχθροπραξιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων; Δεν είναι η πολιτική στο Ισραήλ. Οι πρόωρες εκλογές αργούν ακόμη και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου θα αντιμετωπίσει κάποια σοβαρή πρόκληση. Ούτε είναι ο αυξημένος αριθμός και η μεγάλη επιτυχία των πυραύλων που εκτοξεύει η Χαμάς.
Αυτό που είναι καινούργιο είναι το περιβάλλον τοπίο. Οι άμεσοι γείτονες είναι η πρώτη πηγή ανησυχίας. Οι καταπονημένοι κοσμικοί ηγέτες της Αιγύπτου δεν έχουν πολλά κίνητρα για να δώσουν στο Ισραήλ περιθώρια να ανασάνει. Το ίδιο ισχύει για την Ιορδανία. Το Ισραήλ έχει πολύ λίγους φίλους σε όλες τις μαχόμενες πλευρές στον εμφύλιο της Συρίας. Μάλιστα, οι κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής, ακόμη και εκείνες που απολαμβάνουν σχετική σταθερότητα, λογικά ανησυχούν για την κοινή γνώμη όσο ποτέ άλλοτε. Και εκτός των ΗΠΑ, είναι δυσκολο να βρεθεί μια χώρα όπου η κοινή γνώμη παραμένει στο πλευρό του Ισραήλ.
Γι’αυτό και είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό που το Ισραήλ συμπεριφέρεται σαν να μην έχει σημασία τίποτα απ’ όλα αυτά. Βραχυπρόθεσμα ίσως πράγματι δεν έχει. Αν και η Χαμάς έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό από όλο και πιο εξελιγμένα οπλικά συστήματα, το Ισραήλ απλά έχει όλα τα μέσα να αποκαταστήσει την τάξη με βία όπου χρειαστεί. Το «σιδηρούν» αντιπυραυλικό του σύστημα θα αντέξει. Η Χαμάς θα πολεμήσει, γνωρίζοντας ότι οι δυνάμεις της είναι υποδεέστερες.
Όμως στο διεθνές προσκήνιο, αυτή η μάχη και οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει σε μετριοπαθείς κυβερνήσεις, όπως της Τουρκίας, μπορεί να αλλάξουν το παιχνίδι. Δεν υπάρχουν πλέον εταίροι με δυνατότητα πειθούς στην περιοχή.
Η Ουάσιγκτον θα υπερασπιστεί τον παλιό της φίλο. Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι υποστηρίζει πλήρως τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στην Γάζα. Η υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, ταξιδεύει στην περιοχή αυτές τις ώρες. Όμως, οι ΗΠΑ δεν είναι η δύναμη που προσβλέπει σε μεγαλύτερη δραστηριοποίηση στην Μέση Ανατολή τα ερχόμενα χρόνια. Η δύναμη αυτή είναι η Κίνα, μια δύναμη που ακόμη αναδύεται και δεν έχει πολιτισμικούς και ιδεολογικούς δεσμούς με το Ισραηλ να προστατεύσει, καθώς προσπαθει να διασφαλίσει την μακροπρόθεσμη σταθερή ροή αργού πετρελαίου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι τόσο σημαντικό όσο ποτέ για την μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ, οι Ισραηλινοί ηγέτες να χτίσουν και να προστατεύσουν μια αποδοτική ειρήνευση με τους Παλαιστίνιους. Δυστυχώς, μετά από χρόνια διπλωματικής ακινησίας και τώρα μια νέα έκρηξη δολοφονικής βίας, η ειρήνη δείχνει τόσο μακρινή όσο ποτέ.
Ο αρθρογράφος είναι πρόεδρος της εταιρίας συμβούλων γεωπολιτικού κινδύνου Eurasia Group και συγγραφέας του βιβλίου «Every Nation for Itself: Winners and Losers in a G-Zero World».
To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.
ΠΗΓΗ: FT.com ,http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/
Την Δευτέρα, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν αποκήρυξε το Ισραήλ χαρακτηρίζοντάς το «έθνος τρομοκρατών». Ακόμη κι αν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές επικροτείτε ή κουνάτε το κεφάλι σας, κάντε τον κόπο να αναλογιστείτε αυτές τις κουβέντες.
Ο χαρακτηρισμός δεν είχε τις αναμενόμενες προελεύσεις: Τους στρατιώτες της Συρίας, τους μουλάδες του Ιράν ή το σαουδαραβικό παλάτι. Η Τουρκία είναι μια μετριοπαθής μουσουλμανική δημοκρατία, μέλος του ΝΑΤΟ, που παραδοσιακά προστατεύει τις εποικοδομητικές σχέσεις με το Ισραήλ. Και ο κ. Ερντογάν δεν αποκήρυξε απλώς μια συγκεκριμένη πράξη του Ισραήλ, όπως είχε γίνει το 2010 στον απόηχο της ισραηλινής εισβολής στο τουρκικό πλοίο με φιλανθρωπικό προορισμό την Γάζα. Χαρακτήρισε όλο το Ισραήλ πηγή τρομοκρατίας. Τι πραγματικά είναι καινούργιο σε αυτή την ανταλλαγή εχθροπραξιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων; Δεν είναι η πολιτική στο Ισραήλ. Οι πρόωρες εκλογές αργούν ακόμη και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου θα αντιμετωπίσει κάποια σοβαρή πρόκληση. Ούτε είναι ο αυξημένος αριθμός και η μεγάλη επιτυχία των πυραύλων που εκτοξεύει η Χαμάς.
Αυτό που είναι καινούργιο είναι το περιβάλλον τοπίο. Οι άμεσοι γείτονες είναι η πρώτη πηγή ανησυχίας. Οι καταπονημένοι κοσμικοί ηγέτες της Αιγύπτου δεν έχουν πολλά κίνητρα για να δώσουν στο Ισραήλ περιθώρια να ανασάνει. Το ίδιο ισχύει για την Ιορδανία. Το Ισραήλ έχει πολύ λίγους φίλους σε όλες τις μαχόμενες πλευρές στον εμφύλιο της Συρίας. Μάλιστα, οι κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής, ακόμη και εκείνες που απολαμβάνουν σχετική σταθερότητα, λογικά ανησυχούν για την κοινή γνώμη όσο ποτέ άλλοτε. Και εκτός των ΗΠΑ, είναι δυσκολο να βρεθεί μια χώρα όπου η κοινή γνώμη παραμένει στο πλευρό του Ισραήλ.
Γι’αυτό και είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό που το Ισραήλ συμπεριφέρεται σαν να μην έχει σημασία τίποτα απ’ όλα αυτά. Βραχυπρόθεσμα ίσως πράγματι δεν έχει. Αν και η Χαμάς έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει σημαντικό αριθμό από όλο και πιο εξελιγμένα οπλικά συστήματα, το Ισραήλ απλά έχει όλα τα μέσα να αποκαταστήσει την τάξη με βία όπου χρειαστεί. Το «σιδηρούν» αντιπυραυλικό του σύστημα θα αντέξει. Η Χαμάς θα πολεμήσει, γνωρίζοντας ότι οι δυνάμεις της είναι υποδεέστερες.
Όμως στο διεθνές προσκήνιο, αυτή η μάχη και οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει σε μετριοπαθείς κυβερνήσεις, όπως της Τουρκίας, μπορεί να αλλάξουν το παιχνίδι. Δεν υπάρχουν πλέον εταίροι με δυνατότητα πειθούς στην περιοχή.
Η Ουάσιγκτον θα υπερασπιστεί τον παλιό της φίλο. Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα ότι υποστηρίζει πλήρως τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στην Γάζα. Η υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, ταξιδεύει στην περιοχή αυτές τις ώρες. Όμως, οι ΗΠΑ δεν είναι η δύναμη που προσβλέπει σε μεγαλύτερη δραστηριοποίηση στην Μέση Ανατολή τα ερχόμενα χρόνια. Η δύναμη αυτή είναι η Κίνα, μια δύναμη που ακόμη αναδύεται και δεν έχει πολιτισμικούς και ιδεολογικούς δεσμούς με το Ισραηλ να προστατεύσει, καθώς προσπαθει να διασφαλίσει την μακροπρόθεσμη σταθερή ροή αργού πετρελαίου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι τόσο σημαντικό όσο ποτέ για την μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ, οι Ισραηλινοί ηγέτες να χτίσουν και να προστατεύσουν μια αποδοτική ειρήνευση με τους Παλαιστίνιους. Δυστυχώς, μετά από χρόνια διπλωματικής ακινησίας και τώρα μια νέα έκρηξη δολοφονικής βίας, η ειρήνη δείχνει τόσο μακρινή όσο ποτέ.
Ο αρθρογράφος είναι πρόεδρος της εταιρίας συμβούλων γεωπολιτικού κινδύνου Eurasia Group και συγγραφέας του βιβλίου «Every Nation for Itself: Winners and Losers in a G-Zero World».
To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.
ΠΗΓΗ: FT.com ,http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νόμιμη η απεργία στο Μετρό Θεσσαλονίκης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα σημαντικότερα γεγονότα της 21ης Νοεμβρίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
