2012-11-22 11:47:11
του Φώτη Κουτσαμπάρη
«Φιλοξενούσα το παιδί τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές, κάναμε μαζί διακοπές. Έχω μεγαλώσει τρία παιδιά και γνωρίζω τις ανάγκες τους. Σήμερα δεν μου επιτρέπουν να το ...φροντίσω, παρά να το βλέπω μόνο μία ημέρα την εβδομάδα για ένα τρίωρο. Κάθε φορά που το αντικρίζω, αντιλαμβάνομαι ότι έχει ανάγκη να πάμε περίπατο. Δεν με αφήνουν όμως...».
Έτσι περιγράφει την πικρία που αισθάνεται το τελευταίο διάστημα η κ. Αρτεμισία Ποιμενίδου, εθελόντρια του Δημοτικού βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης «Ο Άγιος Στυλιανός», εξαιτίας της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος να μην επιτρέπει για ένα διάστημα την έξοδο των παιδιών με τους εθελοντές και τη συχνή επαφή. «Καθημερινά προσφέραμε στα παιδιά την αγκαλιά και την αγάπη, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη. Τώρα κινδυνεύουν από ιδρυματοποίηση», λέει η κ. Ηλιάνα Μιχάλη. «Είμαι έξι χρόνια εθελόντρια και μέχρι τώρα έχω φιλοξενήσει πέντε παιδιά. Αποκτούσαν οικειότητα μαζί μας και κάναμε τα πάντα για αυτά. Σήμερα μας αφήνουν να τα βλέπουμε μόνο μία φορά την εβδομάδα, πάντα υπό την επιτήρηση του βρεφονηπιοκόμου», σύμφωνα με την κ. Μαίρη Βαρελτζίδου.
Οι εθελόντριες του «Αγίου Στυλιανού» προσφέρουν στα βρέφη και τα παιδιά αυτό που για διαφορετικούς λόγους το καθένα έχει στερηθεί: την οικογενειακή θαλπωρή, και μαζί αγκαλιά, τρυφερότητα, στοργή, παιχνίδι, τραγούδι, περιπάτους στην πόλη. Συνοδεύουν τα παιδιά σε παιδότοπους, τα φιλοξενούν στα σπίτια τους, είναι πάντα κοντά τους όταν τις χρειαστούν. Αρχές Ιουλίου, με την αλλαγή της διοίκησης του βρεφοκομείου, απαγορεύτηκε η είσοδος γενικά εθελοντών στο βρεφοκομείο, εκτός από τους εθελοντές που είχαν άδεια φιλοξενίας ανηλίκων ή άδεια να παίρνουν ανήλικο για βόλτα. Από τις 17 Σεπτεμβρίου απαγορεύτηκε και η έξοδος των παιδιών, είτε για περίπατο είτε για φιλοξενία. Το δ.σ. του ιδρύματος αποφάσισε να ξεκινήσει σεμινάρια εθελοντριών μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου και μέχρι την ολοκλήρωσή τους να μην επιτρέπεται στις εθελόντριες να παίρνουν τα παιδιά.
Εθελόντριες περιγράφουν στη «ΜτΚ» ότι αποτέλεσμα αυτής της απόφασης είναι τα παιδιά τις τελευταίες επτά εβδομάδες να έχουν βγει από το βρεφοκομείο μερικές φορές για κάποιες επισκέψεις σε θεατρικές παραστάσεις, με αποκλειστική συνοδεία το προσωπικό του βρεφοκομείου. «Εξαιτίας της αναίτιας αλλαγής της καθημερινότητάς τους, της βίαιης απομάκρυνσης των παιδιών από τους εθελοντές και τους φίλους, της στέρησης ουσιαστικής εξόδου και της στέρησης επαφής και επικοινωνίας με τις εθελόντριες που τα φρόντιζαν, η ψυχολογική κατάσταση των παιδιών έχει επιβαρυνθεί. Τα παιδιά έχουν επηρεαστεί, κλαίνε πιο εύκολα, αναρωτιούνται γιατί πηγαίνουμε εμείς μόνο μία φορά την εβδομάδα και γιατί τα ίδια δεν βγαίνουν πια βόλτα, δείχνουν σκεπτικά και προβληματισμένα, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό το αίσθημα της εγκατάλειψης και της απομόνωσης, που βιώνουν για άλλη μια φορά».
Παλιές εθελόντριες, που φρόντιζαν τα πέντε νήπια του ιδρύματος ηλικίας από 3 έως 4,5 ετών, δεν επιτρέπεται να διαθέσουν τον χρόνο τους για τη φροντίδα τους. Εξέδωσαν πιστοποιητικό υγείας, κατέθεσαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και επισκέπτονται «τα παιδιά τους» μία φορά την εβδομάδα. «Κατανοούμε ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να μπουν νέες, ίσως αυστηρές, προϋποθέσεις. Αυτό όμως πρέπει να γίνει σταδιακά, για να προσαρμοστούν και τα παιδιά, που μας έχουν συνηθίσει και μας αναζητούν», υποστηρίζει η κ. Βαρελτζίδου. «Με πήραν τηλέφωνο στις 17 Σεπτεμβρίου και μου είπαν ότι αλλάζει το καθεστώς στο ίδρυμα. Ζήτησα να παρακολουθήσω τα σεμινάρια και μου απάντησαν ότι έκλεισε ο αριθμός συμμετοχών. Δεν μας είχαν ενημερώσει. Καταθέσαμε αίτηση να αρχίσουμε σεμινάρια τον Ιανουάριο», αναφέρει η κ. Ποιμενίδου. Σεμινάρια είχαν γίνει και στη διάρκεια του 2011, αλλά, όπως καταγγέλλουν οι εθελόντριες, η νέα διοίκηση δεν τα αναγνωρίζει.
Ο σύλλογος των εθελοντών έχει απευθυνθεί στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, χωρίς να έχει γίνει κάποια παρέμβαση μέχρι σήμερα, ενώ πολλοί εθελοντές, όπως υποστηρίζουν, μίλησαν με την πρόεδρο του ιδρύματος, η οποία εμμένει στην απόφαση του δ.σ. «Έτσι, απευθυνόμαστε στους πολίτες, σε μια προσπάθεια να ανατρέψουμε τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εις βάρος των παιδιών. Τελικός στόχος είναι τα παιδιά να αποκτήσουν την ελευθερία τους, την επικοινωνία και την επαφή με το κοινωνικό πλαίσιο, ώστε να μπορέσουν να χαμογελάσουν και πάλι και να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να βγουν αύριο στην κοινωνία υγιή», ισχυρίζονται οι εθελοντές.
Στέλεχος του ιδρύματος απάντησε στη «ΜτΚ» ότι μόλις ολοκληρωθούν τα σεμινάρια, τα οποία παρακολουθούν τριάντα εθελοντές, θα εφαρμοστεί πρόγραμμα φιλοξενίας των παιδιών. Θα επαναληφθούν ακόμη δύο κύκλοι δωρεάν σεμιναρίων με ισάριθμους συμμετέχοντες. Η «ΜτΚ» επιχείρησε να επικοινωνήσει με την πρόεδρο του ιδρύματος, κατέθεσε και σχετικό αίτημα στη γραμματεία, αλλά η επικοινωνία δεν κατέστη δυνατή μέχρι το βράδυ της Παρασκευής.
Η απόφαση της διοίκησης
Η απόφαση εκδόθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου και ορίζει ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου επιμόρφωσης των εθελοντριών, δηλαδή από τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου έως το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, αναστέλλεται η δυνατότητα επίσκεψης, συνοδείας και φιλοξενίας των παιδιών του βρεφοκομείου από τους/τις εθελοντές/τριες. Οι εθελόντριες θα έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται τα παιδιά του βρεφοκομείου μόνο στον χώρο του βρεφοκομείου κάθε Σάββατο και Κυριακή και για διάστημα τριών ωρών». Προϋποθέσεις συμμετοχής στο επισκεπτήριο είναι: η αίτηση-δήλωση κάθε ενδιαφερόμενου με την επισήμανση της επιθυμητής ημέρας (Σάββατο ή Κυριακή) και ωραρίου επίσκεψης. Η προσκόμιση του ιατρικού φακέλου κάθε εθελοντή/τριας με επικαιροποιημένες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις - σύμφωνα με τα ισχύοντα και για το προσωπικό. «Επισημαίνεται ότι οι συμμετέχοντες/ουσες στο σεμινάριο επιμόρφωσης εθελοντών/τριών θα επισκέπτονται τα παιδιά του βρεφοκομείου σύμφωνα με τις προβλέψεις του προγράμματος και συνοδεύομενοι/ες από τους εκπαιδευτές/τριές τους».
Το ίδρυμα και ο σύλλογος
Το Δημοτικό Βρεφοκομείο «Ο Άγιος Στυλιανός» με βάση τον κανονισμό του 1938 σκοπό έχει να περιθάλπει και να συντηρεί βρέφη καταγόμενα από τη Θεσσαλονίκη που είτε είχαν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους είτε ήταν ορφανά ή είχαν ένα γονέα, που ωστόσο αδυνατούσε να φροντίσει για τη συντήρησή τους για λόγους πραγματικούς, ουσιαστικούς (πλήρης ανικανότητα, βαρύτατη και χρόνια ασθένεια, πλήρης ένδεια κλπ.) και ανεξάρτητους από τη θέλησή του. Από τη δεκαετία του 1970 με τροποποιήσεις του κανονισμού εσωτερικής λειτουργίας διευρύνθηκε ο κοινωνικός προορισμός του. Ο κανονισμός εσωτερικής λειτουργίας του 1972 αναθεωρεί το άρθρο που αναφέρεται στον σκοπό του ιδρύματος. Σκοπός του Δημοτικού Βρεφοκομείου είναι η περίθαλψη και κανονική ψυχοσωματική ανάπτυξη των εισαγομένων βρεφών από τη γέννησή τους μέχρι την οριστική προσαρμογή τους σε ομαλό οικογενειακό περιβάλλον και η κοινωνική προστασία της άγαμης κυοφορούσας μητέρας. Ορίζει επίσης ότι η περίθαλψη και η αγωγή των βρεφών πρέπει να διέπεται από οικογενειακή στοργή. Κανονισμός του 1985 συμπληρώνει τον σκοπό του ιδρύματος με την οργάνωση και τη λειτουργία βρεφικών και παιδικών σταθμών.
Η σύσταση του πρώτου συλλόγου εθελοντριών τοποθετείται το 1960 και η λειτουργία του αρχίζει μετά την έγκριση του καταστατικού του στις 6 Μαρτίου 1961. Ο σύλλογος δραστηριοποιήθηκε έντονα επί δημαρχίας του Ιωάννη Παπαηλιάκη (1959-1963). Τότε, με πρωτοβουλία της συζύγου του δημάρχου, Ελένης Παπαηλιάκη, γνωστές κυρίες της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης εθελοντικά προσφέρθηκαν διαθέτοντας χρόνο και χρήματα στον σύλλογο προς όφελος πάντοτε των παιδιών.
Το 1999 μία ομάδα γυναικών, με επικεφαλής τη σύζυγο του πρώην δημάρχου, Ελένη Παπαγεωργοπούλου, και τη δημοτική σύμβουλο Νέλλη Αηδονά, μπαίνει στο ίδρυμα και προσπαθεί να υποκαταστήσει την οικογένεια που έχουν στερηθεί τα παιδιά του ιδρύματος.
Με αγκαλιές, παραμύθια, παιχνίδια, τραγούδια, προσφέρουν τα ψυχοκινητικά ερεθίσματα που είναι απαραίτητα για την ισόρροπη ανάπτυξη και τη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών. Διαπιστώνεται ότι τα παιδιά παύουν να έχουν τα συμπτώματα του ιδρυματισμού. Γελούν, αρχίζουν να μιλούν, προσμένουν την αγαπημένη τους εθελόντρια. Έτσι, οι επικεφαλής θεωρούν ότι το έργο τους πρέπει να έχει συνέχεια και σταθερότητα. Ιδρύουν λοιπόν σύλλογο με την ονομασία Σύλλογος Φίλων, Εθελοντών και Αναδόχων Οικογενειών του Βρεφοκομείου «Ο Άγιος Στυλιανός». Τα μέλη ξεπερνούν τα 100, ο σύλλογος λειτουργεί πια οργανωμένα με μηνιαίες συγκεντρώσεις, επικοινωνία με την κοινωνική υπηρεσία και το δ.σ. του ιδρύματος.
Η τελευταία δραστηριότητα του συλλόγου είναι η αναζήτηση πόρων για τη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων για τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες ή σε άλλα ιδρύματα.
makthes.gr
«Φιλοξενούσα το παιδί τα Σαββατοκύριακα, τις γιορτές, κάναμε μαζί διακοπές. Έχω μεγαλώσει τρία παιδιά και γνωρίζω τις ανάγκες τους. Σήμερα δεν μου επιτρέπουν να το ...φροντίσω, παρά να το βλέπω μόνο μία ημέρα την εβδομάδα για ένα τρίωρο. Κάθε φορά που το αντικρίζω, αντιλαμβάνομαι ότι έχει ανάγκη να πάμε περίπατο. Δεν με αφήνουν όμως...».
Έτσι περιγράφει την πικρία που αισθάνεται το τελευταίο διάστημα η κ. Αρτεμισία Ποιμενίδου, εθελόντρια του Δημοτικού βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης «Ο Άγιος Στυλιανός», εξαιτίας της απόφασης του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος να μην επιτρέπει για ένα διάστημα την έξοδο των παιδιών με τους εθελοντές και τη συχνή επαφή. «Καθημερινά προσφέραμε στα παιδιά την αγκαλιά και την αγάπη, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη. Τώρα κινδυνεύουν από ιδρυματοποίηση», λέει η κ. Ηλιάνα Μιχάλη. «Είμαι έξι χρόνια εθελόντρια και μέχρι τώρα έχω φιλοξενήσει πέντε παιδιά. Αποκτούσαν οικειότητα μαζί μας και κάναμε τα πάντα για αυτά. Σήμερα μας αφήνουν να τα βλέπουμε μόνο μία φορά την εβδομάδα, πάντα υπό την επιτήρηση του βρεφονηπιοκόμου», σύμφωνα με την κ. Μαίρη Βαρελτζίδου.
Οι εθελόντριες του «Αγίου Στυλιανού» προσφέρουν στα βρέφη και τα παιδιά αυτό που για διαφορετικούς λόγους το καθένα έχει στερηθεί: την οικογενειακή θαλπωρή, και μαζί αγκαλιά, τρυφερότητα, στοργή, παιχνίδι, τραγούδι, περιπάτους στην πόλη. Συνοδεύουν τα παιδιά σε παιδότοπους, τα φιλοξενούν στα σπίτια τους, είναι πάντα κοντά τους όταν τις χρειαστούν. Αρχές Ιουλίου, με την αλλαγή της διοίκησης του βρεφοκομείου, απαγορεύτηκε η είσοδος γενικά εθελοντών στο βρεφοκομείο, εκτός από τους εθελοντές που είχαν άδεια φιλοξενίας ανηλίκων ή άδεια να παίρνουν ανήλικο για βόλτα. Από τις 17 Σεπτεμβρίου απαγορεύτηκε και η έξοδος των παιδιών, είτε για περίπατο είτε για φιλοξενία. Το δ.σ. του ιδρύματος αποφάσισε να ξεκινήσει σεμινάρια εθελοντριών μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου και μέχρι την ολοκλήρωσή τους να μην επιτρέπεται στις εθελόντριες να παίρνουν τα παιδιά.
Εθελόντριες περιγράφουν στη «ΜτΚ» ότι αποτέλεσμα αυτής της απόφασης είναι τα παιδιά τις τελευταίες επτά εβδομάδες να έχουν βγει από το βρεφοκομείο μερικές φορές για κάποιες επισκέψεις σε θεατρικές παραστάσεις, με αποκλειστική συνοδεία το προσωπικό του βρεφοκομείου. «Εξαιτίας της αναίτιας αλλαγής της καθημερινότητάς τους, της βίαιης απομάκρυνσης των παιδιών από τους εθελοντές και τους φίλους, της στέρησης ουσιαστικής εξόδου και της στέρησης επαφής και επικοινωνίας με τις εθελόντριες που τα φρόντιζαν, η ψυχολογική κατάσταση των παιδιών έχει επιβαρυνθεί. Τα παιδιά έχουν επηρεαστεί, κλαίνε πιο εύκολα, αναρωτιούνται γιατί πηγαίνουμε εμείς μόνο μία φορά την εβδομάδα και γιατί τα ίδια δεν βγαίνουν πια βόλτα, δείχνουν σκεπτικά και προβληματισμένα, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό το αίσθημα της εγκατάλειψης και της απομόνωσης, που βιώνουν για άλλη μια φορά».
Παλιές εθελόντριες, που φρόντιζαν τα πέντε νήπια του ιδρύματος ηλικίας από 3 έως 4,5 ετών, δεν επιτρέπεται να διαθέσουν τον χρόνο τους για τη φροντίδα τους. Εξέδωσαν πιστοποιητικό υγείας, κατέθεσαν τα απαραίτητα δικαιολογητικά και επισκέπτονται «τα παιδιά τους» μία φορά την εβδομάδα. «Κατανοούμε ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα και να μπουν νέες, ίσως αυστηρές, προϋποθέσεις. Αυτό όμως πρέπει να γίνει σταδιακά, για να προσαρμοστούν και τα παιδιά, που μας έχουν συνηθίσει και μας αναζητούν», υποστηρίζει η κ. Βαρελτζίδου. «Με πήραν τηλέφωνο στις 17 Σεπτεμβρίου και μου είπαν ότι αλλάζει το καθεστώς στο ίδρυμα. Ζήτησα να παρακολουθήσω τα σεμινάρια και μου απάντησαν ότι έκλεισε ο αριθμός συμμετοχών. Δεν μας είχαν ενημερώσει. Καταθέσαμε αίτηση να αρχίσουμε σεμινάρια τον Ιανουάριο», αναφέρει η κ. Ποιμενίδου. Σεμινάρια είχαν γίνει και στη διάρκεια του 2011, αλλά, όπως καταγγέλλουν οι εθελόντριες, η νέα διοίκηση δεν τα αναγνωρίζει.
Ο σύλλογος των εθελοντών έχει απευθυνθεί στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, χωρίς να έχει γίνει κάποια παρέμβαση μέχρι σήμερα, ενώ πολλοί εθελοντές, όπως υποστηρίζουν, μίλησαν με την πρόεδρο του ιδρύματος, η οποία εμμένει στην απόφαση του δ.σ. «Έτσι, απευθυνόμαστε στους πολίτες, σε μια προσπάθεια να ανατρέψουμε τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εις βάρος των παιδιών. Τελικός στόχος είναι τα παιδιά να αποκτήσουν την ελευθερία τους, την επικοινωνία και την επαφή με το κοινωνικό πλαίσιο, ώστε να μπορέσουν να χαμογελάσουν και πάλι και να προετοιμαστούν κατάλληλα ώστε να βγουν αύριο στην κοινωνία υγιή», ισχυρίζονται οι εθελοντές.
Στέλεχος του ιδρύματος απάντησε στη «ΜτΚ» ότι μόλις ολοκληρωθούν τα σεμινάρια, τα οποία παρακολουθούν τριάντα εθελοντές, θα εφαρμοστεί πρόγραμμα φιλοξενίας των παιδιών. Θα επαναληφθούν ακόμη δύο κύκλοι δωρεάν σεμιναρίων με ισάριθμους συμμετέχοντες. Η «ΜτΚ» επιχείρησε να επικοινωνήσει με την πρόεδρο του ιδρύματος, κατέθεσε και σχετικό αίτημα στη γραμματεία, αλλά η επικοινωνία δεν κατέστη δυνατή μέχρι το βράδυ της Παρασκευής.
Η απόφαση της διοίκησης
Η απόφαση εκδόθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου και ορίζει ότι «καθ’ όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου επιμόρφωσης των εθελοντριών, δηλαδή από τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου έως το πρώτο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου, αναστέλλεται η δυνατότητα επίσκεψης, συνοδείας και φιλοξενίας των παιδιών του βρεφοκομείου από τους/τις εθελοντές/τριες. Οι εθελόντριες θα έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται τα παιδιά του βρεφοκομείου μόνο στον χώρο του βρεφοκομείου κάθε Σάββατο και Κυριακή και για διάστημα τριών ωρών». Προϋποθέσεις συμμετοχής στο επισκεπτήριο είναι: η αίτηση-δήλωση κάθε ενδιαφερόμενου με την επισήμανση της επιθυμητής ημέρας (Σάββατο ή Κυριακή) και ωραρίου επίσκεψης. Η προσκόμιση του ιατρικού φακέλου κάθε εθελοντή/τριας με επικαιροποιημένες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις - σύμφωνα με τα ισχύοντα και για το προσωπικό. «Επισημαίνεται ότι οι συμμετέχοντες/ουσες στο σεμινάριο επιμόρφωσης εθελοντών/τριών θα επισκέπτονται τα παιδιά του βρεφοκομείου σύμφωνα με τις προβλέψεις του προγράμματος και συνοδεύομενοι/ες από τους εκπαιδευτές/τριές τους».
Το ίδρυμα και ο σύλλογος
Το Δημοτικό Βρεφοκομείο «Ο Άγιος Στυλιανός» με βάση τον κανονισμό του 1938 σκοπό έχει να περιθάλπει και να συντηρεί βρέφη καταγόμενα από τη Θεσσαλονίκη που είτε είχαν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους είτε ήταν ορφανά ή είχαν ένα γονέα, που ωστόσο αδυνατούσε να φροντίσει για τη συντήρησή τους για λόγους πραγματικούς, ουσιαστικούς (πλήρης ανικανότητα, βαρύτατη και χρόνια ασθένεια, πλήρης ένδεια κλπ.) και ανεξάρτητους από τη θέλησή του. Από τη δεκαετία του 1970 με τροποποιήσεις του κανονισμού εσωτερικής λειτουργίας διευρύνθηκε ο κοινωνικός προορισμός του. Ο κανονισμός εσωτερικής λειτουργίας του 1972 αναθεωρεί το άρθρο που αναφέρεται στον σκοπό του ιδρύματος. Σκοπός του Δημοτικού Βρεφοκομείου είναι η περίθαλψη και κανονική ψυχοσωματική ανάπτυξη των εισαγομένων βρεφών από τη γέννησή τους μέχρι την οριστική προσαρμογή τους σε ομαλό οικογενειακό περιβάλλον και η κοινωνική προστασία της άγαμης κυοφορούσας μητέρας. Ορίζει επίσης ότι η περίθαλψη και η αγωγή των βρεφών πρέπει να διέπεται από οικογενειακή στοργή. Κανονισμός του 1985 συμπληρώνει τον σκοπό του ιδρύματος με την οργάνωση και τη λειτουργία βρεφικών και παιδικών σταθμών.
Η σύσταση του πρώτου συλλόγου εθελοντριών τοποθετείται το 1960 και η λειτουργία του αρχίζει μετά την έγκριση του καταστατικού του στις 6 Μαρτίου 1961. Ο σύλλογος δραστηριοποιήθηκε έντονα επί δημαρχίας του Ιωάννη Παπαηλιάκη (1959-1963). Τότε, με πρωτοβουλία της συζύγου του δημάρχου, Ελένης Παπαηλιάκη, γνωστές κυρίες της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης εθελοντικά προσφέρθηκαν διαθέτοντας χρόνο και χρήματα στον σύλλογο προς όφελος πάντοτε των παιδιών.
Το 1999 μία ομάδα γυναικών, με επικεφαλής τη σύζυγο του πρώην δημάρχου, Ελένη Παπαγεωργοπούλου, και τη δημοτική σύμβουλο Νέλλη Αηδονά, μπαίνει στο ίδρυμα και προσπαθεί να υποκαταστήσει την οικογένεια που έχουν στερηθεί τα παιδιά του ιδρύματος.
Με αγκαλιές, παραμύθια, παιχνίδια, τραγούδια, προσφέρουν τα ψυχοκινητικά ερεθίσματα που είναι απαραίτητα για την ισόρροπη ανάπτυξη και τη συναισθηματική ασφάλεια των παιδιών. Διαπιστώνεται ότι τα παιδιά παύουν να έχουν τα συμπτώματα του ιδρυματισμού. Γελούν, αρχίζουν να μιλούν, προσμένουν την αγαπημένη τους εθελόντρια. Έτσι, οι επικεφαλής θεωρούν ότι το έργο τους πρέπει να έχει συνέχεια και σταθερότητα. Ιδρύουν λοιπόν σύλλογο με την ονομασία Σύλλογος Φίλων, Εθελοντών και Αναδόχων Οικογενειών του Βρεφοκομείου «Ο Άγιος Στυλιανός». Τα μέλη ξεπερνούν τα 100, ο σύλλογος λειτουργεί πια οργανωμένα με μηνιαίες συγκεντρώσεις, επικοινωνία με την κοινωνική υπηρεσία και το δ.σ. του ιδρύματος.
Η τελευταία δραστηριότητα του συλλόγου είναι η αναζήτηση πόρων για τη χρηματοδότηση επενδυτικών προγραμμάτων για τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάδοχες οικογένειες ή σε άλλα ιδρύματα.
makthes.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΦΕΤΕΛ ΕΤΟΙΜΟΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ... ΝΙΚΗ!
![Πιθανώς βραχυκύκλωμα ξεκίνησε τη φωτιά στο Κρήτη ΙΙ [video]](https://images.newsnowgreece.com/28/281285/pithanos-vraxykykloma-xekinise-ti-fotia-sto-kriti-ii-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
