2012-11-22 23:27:02
Τα γονίδια μπορεί να είναι υπεύθυνα για το «μαθηματικό μυαλό», τα ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια μερικών προνομιούχων, αλλά στον ίδιο ακριβώς βαθμό ευθύνονται και για τα καρδιολογικά προβλήματα, την παχυσαρκία και άλλα ζητήματα υγείας. Τελικά, μπορεί κάποιος να νικήσει τα γονίδιά του;
Η απάντηση είναι θετική τουλάχιστον ως ένα βαθμό. Φυσικά δεν πρόκειται για «μετάλλαξη» γονιδίων και διαφοροποίηση του κώδικα DNA, που έχει ο κάθε άνθρωπος, αλλά για αλλαγή νοοτροπίας και εφαρμογή τεχνικών που βελτιώνουν μία επιβεβαρυμένη κατάσταση ενός ανθρώπου, που κουβαλά ακούσια λόγω του «αμαρτωλού» παρελθόντος της οικογένειάς του.
Το γονίδιο του «λίπους»
Η παχυσαρκία δυστυχώς είναι υπόθεση...οικογενειακή. Αν οι γονείς σας είναι παχύσαρκοι, διατρέχετε αρκετά μεγαλύτερο κίνδυνο να ακολουθήσετε τα χνάρια τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, είναι τα αποτελέσματα ερευνών, που διεξήχθησαν σε δίδυμα αδέρφια, τα οποία στην ενήλικη ζωή τους είχαν υψηλή συσχέτιση του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), ακόμη και σε περιπτώσεις που μεγάλωσε το ένα παιδί μακριά από το άλλο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία και τελικά αυτός είναι και ο λόγος, που είναι πιο δύσκολο για μερικούς ανθρώπους να χάσουν βάρος σε σύγκριση με άλλους.
Τρόπος αντιμετώπισης: Η λύση στην καταπολέμηση του γονιδίου του λίπους είναι η άσκηση. Με τη γυμναστική μπορείτε να κρατήσετε σε έλεγχο την «κακή εξέλιξη» των γονιδίων αυτών και να μειώσετε τη γενετική προδιάθεση κατά 40%. Έρευνα μάλιστα του Αμερικανικού ινστιτούτου Παθολογίας ανέφερε ότι η φυσική δραστηριότητα εμπόδισε την απόκτηση επιπλέον βάρους σε ανθρώπους, που είχαν το γονίδιο του λίπους. Μάλιστα το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής προτείνει 30 λεπτά άσκησης τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας.
Το γονίδιο της «ευλυγισίας»
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιον γνωστό, που είναι …μάστερ στις ιδιαίτερες ασκήσεις της yoga. Αλλά μην ανησυχείτε, γιατί σύμφωνα με τον υπεύθυνο καθηγητή Αθλητιατρικής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα, βασικό ρόλο στο πόσο ευλύγιστος είναι κάποιος, παίζουν τα γονίδια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν από τη φύση τους μεγαλύτερο εύρος στην κίνηση σε περιοχές όπως είναι τα γόνατα, οι ώμοι, η πλάτη και άλλες αρθρώσεις.
Τρόπος αντιμετώπισης: Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν την ευλυγισία τους επιλέγοντας ένα σύνολο ολοκληρωμένων ασκήσεων σε καθημερινή βάση. Το γνωστό «stretching» σε διάφορα μέρη του σώματος διευκολύνει τους μυς να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευλυγισία.
Το γονίδιο του «χορευτή»
Αν έχετε κουραστεί να σας κοροϊδεύουν όλοι για τον τρόπο που κινείστε στην...πίστα, έχει έρθει η ώρα να τους αποστομώσετε, λέγοντάς τους ότι δεν είναι δικό σας φταίξιμο, που δεν έχετε ρυθμό αλλά των γονιδίων σας. Η γενετική προδιάθεση, σύμφωνα με τον καθηγητή νευρολογίας της Ένωσης Νευρολογίας της Φλόριντα, Daniel Kantor, MD, συμβάλει σημαντικά στην ικανότητα κάποιου να εκτελεί φυσικές και πνευματικές δραστηριότητες. Ο συντονισμός μάλιστα των δύο, γίνεται με τη μεσολάβηση της παρεγκεφαλίδας στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, το οπτικό σύστημα και το αισθητήριο σύστημα. Και όπως με οποιοδήποτε άθλημα, ο χορός είναι εύκολος για εκείνους που είναι προικισμένοι από τη φύση.
Τρόπος αντιμετώπισης: Όπως ακριβώς οι αθλητές σημειώνουν πρόοδο όταν πραγματοποιούν εξαντλητικές ασκήσεις και πρακτικές, έτσι και ο μέσος άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει το συντονισμό της ισορροπίας, μέσω της κατάρτισης. Σήμερα, ακόμα και τεχνολογικά επιτεύγματα και εφαρμογές, όπως είναι το σύστημα Wii, μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη ισορροπία. Ξεκινήστε με απλές ασκήσεις ισορροπίας, όπως να στέκεστε στο ένα πόδι, εκτελώντας παράλληλα ασκήσεις για την ενδυνάμωση των δικεφάλων σας.
Το γονίδιο των «μυών»
Έρευνες που έχουν διεξαχθεί σε δίδυμα αδέρφια, έχουν δείξει ότι το 90% της αρχικής μυϊκής μάζας είναι κληρονομικό. Αυτό, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, θεωρείται ότι οφείλετε στους τύπους των ινών. Αν δηλαδή, κάποιος έχει περισσότερες μυϊκές ίνες βραδείας συστολής (τύπος I), έχει την προδιάθεση να μπορεί να εκτελεί καλύτερα δραστηριότητες αντοχής, αλλά παράλληλα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα. Αντίστοιχα, αν κάποιος είναι εκ γενετής προικισμένος με μυϊκές ίνες τύπου ΙΙ, γνωστές ως ίνες ταχείας συστολής, έχει μεγαλύτερη ευκολία στο «χτίσιμο» των μυών αλλά όχι στην αντοχή.
Τρόπος αντιμετώπισης: Αν αδυνατείτε να χτίσετε τους μυς σας, έστω και με εντατικά προγράμματα γυμναστικής που έχουν να κάνουν με βάρη, τότε πιθανότατα ανήκετε στην κατηγορία των ατόμων που διαθέτουν μυϊκές ίνες τύπου Ι. Αν όντως ισχύει αυτό, τότε καλό θα ήταν να ξεκινήσετε ένα προπονητικό πρόγραμμα με περισσότερες επαναλήψεις και λιγότερο βάρος. Αντίστοιχα, αν στοχεύετε στην αντοχή, μειώστε τις επαναλήψεις και αυξήστε τα βάρη.
Το γονίδιο των «αδύναμων οστών»
Σε περίπτωση που η οικογένειά σας έχει «ιστορικό» οστεοπόρωσης, ο κίνδυνος να εμφανίσετε και εσείς, αυξάνεται. Η οστική πυκνότητα είναι μεταξύ 50% και 90%, ανάλογα με την κληρονομικότητα, σύμφωνα με μια μελέτη. Επομένως, η καταγωγή θα μπορούσε να υποδηλώνει μια τάση προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά για ένα ορθότερο συμπέρασμα, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλες μεταβλητές, όπως είναι το ασβέστιο και η πρόσληψη βιταμίνης D.
Τρόπος αντιμετώπισης: Για να είστε ένα βήμα μπροστά, μετά την ηλικία των 30 ετών, όταν δηλαδή τα οστά και οι σύνδεσμοι είναι ακόμη σε υγιή, ξεκινήστε γυμναστική σε καθημερινή βάση. Το περπάτημα, το τζόκινγκ αλλά κυρίως προπόνηση, που επικεντρώνεται στο κάτω μέρος του σώματος, όπως είναι τα «καθίσματα» και οι ασκήσεις των ποδιών, ενδείκνυνται κατά της οστεοπόρωσης.
Το γονίδιο της «αντοχής»
Αν απορείτε γιατί εσείς ιδρώνετε και δεν μπορείτε να κουνηθείτε μετά από συγκεκριμένες ασκήσεις αντοχής, ενώ οι φίλοι σας συνεχίζουν ακάθεκτοι, η απάντηση βρίσκεται στην γενετική προδιάθεση. Σύμφωνα με έρευνα του 2011, που διεξήγαγε η Ένωση Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας, ένα γονίδιο μπορεί να καθορίσει ποιος …αντέχει και ποιος όχι. Οι ερευνητές του Βιοχημικού Ερευνητικού Κέντρου του Pennington στο Baton Rouge του Λος Άντζελες, εξέτασαν τα γονιδιώματα (το πλήρες σύνολο των χρωμοσωμάτων) από 473 υγιείς εθελοντές και ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες, που κατείχαν 19 ή περισσότερα από τα μικροσκοπικά τμήματα DNA, που ονομάζονται «πολυµορφισµοί µονών νουκλεοτίδίων» (SNPs), παρουσίασαν βελτιωμένη καρδιαγγειακή υγεία τρεις φορές περισσότερο από εκείνους που είχαν 9 ή λιγότερα.
Τρόπος αντιμετώπισης: Μπορεί να μην το έχει η...μοίρα σας να γίνετε ο επόμενος Usain Bolt, αλλά το σίγουρο είναι ότι μπορείτε να βελτιώσετε την καρδιαγγειακή σας υγεία, κάνοντας προπόνηση με επίκεντρο την αναερόβια άσκηση. Ένα απλό ζέσταμα 3 με 5 λεπτών και έπειτα εναλλαγές, με 1 λεπτό περπάτημα και μισό λεπτό τρέξιμο, μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωση της καρδιακής σας απόδοσης.
clickatlife.gr
Η απάντηση είναι θετική τουλάχιστον ως ένα βαθμό. Φυσικά δεν πρόκειται για «μετάλλαξη» γονιδίων και διαφοροποίηση του κώδικα DNA, που έχει ο κάθε άνθρωπος, αλλά για αλλαγή νοοτροπίας και εφαρμογή τεχνικών που βελτιώνουν μία επιβεβαρυμένη κατάσταση ενός ανθρώπου, που κουβαλά ακούσια λόγω του «αμαρτωλού» παρελθόντος της οικογένειάς του.
Το γονίδιο του «λίπους»
Η παχυσαρκία δυστυχώς είναι υπόθεση...οικογενειακή. Αν οι γονείς σας είναι παχύσαρκοι, διατρέχετε αρκετά μεγαλύτερο κίνδυνο να ακολουθήσετε τα χνάρια τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού, είναι τα αποτελέσματα ερευνών, που διεξήχθησαν σε δίδυμα αδέρφια, τα οποία στην ενήλικη ζωή τους είχαν υψηλή συσχέτιση του Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ), ακόμη και σε περιπτώσεις που μεγάλωσε το ένα παιδί μακριά από το άλλο. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία και τελικά αυτός είναι και ο λόγος, που είναι πιο δύσκολο για μερικούς ανθρώπους να χάσουν βάρος σε σύγκριση με άλλους.
Τρόπος αντιμετώπισης: Η λύση στην καταπολέμηση του γονιδίου του λίπους είναι η άσκηση. Με τη γυμναστική μπορείτε να κρατήσετε σε έλεγχο την «κακή εξέλιξη» των γονιδίων αυτών και να μειώσετε τη γενετική προδιάθεση κατά 40%. Έρευνα μάλιστα του Αμερικανικού ινστιτούτου Παθολογίας ανέφερε ότι η φυσική δραστηριότητα εμπόδισε την απόκτηση επιπλέον βάρους σε ανθρώπους, που είχαν το γονίδιο του λίπους. Μάλιστα το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής προτείνει 30 λεπτά άσκησης τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας.
Το γονίδιο της «ευλυγισίας»
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποιον γνωστό, που είναι …μάστερ στις ιδιαίτερες ασκήσεις της yoga. Αλλά μην ανησυχείτε, γιατί σύμφωνα με τον υπεύθυνο καθηγητή Αθλητιατρικής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα, βασικό ρόλο στο πόσο ευλύγιστος είναι κάποιος, παίζουν τα γονίδια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν από τη φύση τους μεγαλύτερο εύρος στην κίνηση σε περιοχές όπως είναι τα γόνατα, οι ώμοι, η πλάτη και άλλες αρθρώσεις.
Τρόπος αντιμετώπισης: Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να βελτιώσουν την ευλυγισία τους επιλέγοντας ένα σύνολο ολοκληρωμένων ασκήσεων σε καθημερινή βάση. Το γνωστό «stretching» σε διάφορα μέρη του σώματος διευκολύνει τους μυς να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευλυγισία.
Το γονίδιο του «χορευτή»
Αν έχετε κουραστεί να σας κοροϊδεύουν όλοι για τον τρόπο που κινείστε στην...πίστα, έχει έρθει η ώρα να τους αποστομώσετε, λέγοντάς τους ότι δεν είναι δικό σας φταίξιμο, που δεν έχετε ρυθμό αλλά των γονιδίων σας. Η γενετική προδιάθεση, σύμφωνα με τον καθηγητή νευρολογίας της Ένωσης Νευρολογίας της Φλόριντα, Daniel Kantor, MD, συμβάλει σημαντικά στην ικανότητα κάποιου να εκτελεί φυσικές και πνευματικές δραστηριότητες. Ο συντονισμός μάλιστα των δύο, γίνεται με τη μεσολάβηση της παρεγκεφαλίδας στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, το οπτικό σύστημα και το αισθητήριο σύστημα. Και όπως με οποιοδήποτε άθλημα, ο χορός είναι εύκολος για εκείνους που είναι προικισμένοι από τη φύση.
Τρόπος αντιμετώπισης: Όπως ακριβώς οι αθλητές σημειώνουν πρόοδο όταν πραγματοποιούν εξαντλητικές ασκήσεις και πρακτικές, έτσι και ο μέσος άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει το συντονισμό της ισορροπίας, μέσω της κατάρτισης. Σήμερα, ακόμα και τεχνολογικά επιτεύγματα και εφαρμογές, όπως είναι το σύστημα Wii, μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη ισορροπία. Ξεκινήστε με απλές ασκήσεις ισορροπίας, όπως να στέκεστε στο ένα πόδι, εκτελώντας παράλληλα ασκήσεις για την ενδυνάμωση των δικεφάλων σας.
Το γονίδιο των «μυών»
Έρευνες που έχουν διεξαχθεί σε δίδυμα αδέρφια, έχουν δείξει ότι το 90% της αρχικής μυϊκής μάζας είναι κληρονομικό. Αυτό, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, θεωρείται ότι οφείλετε στους τύπους των ινών. Αν δηλαδή, κάποιος έχει περισσότερες μυϊκές ίνες βραδείας συστολής (τύπος I), έχει την προδιάθεση να μπορεί να εκτελεί καλύτερα δραστηριότητες αντοχής, αλλά παράλληλα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αυξήσει τη μυϊκή του μάζα. Αντίστοιχα, αν κάποιος είναι εκ γενετής προικισμένος με μυϊκές ίνες τύπου ΙΙ, γνωστές ως ίνες ταχείας συστολής, έχει μεγαλύτερη ευκολία στο «χτίσιμο» των μυών αλλά όχι στην αντοχή.
Τρόπος αντιμετώπισης: Αν αδυνατείτε να χτίσετε τους μυς σας, έστω και με εντατικά προγράμματα γυμναστικής που έχουν να κάνουν με βάρη, τότε πιθανότατα ανήκετε στην κατηγορία των ατόμων που διαθέτουν μυϊκές ίνες τύπου Ι. Αν όντως ισχύει αυτό, τότε καλό θα ήταν να ξεκινήσετε ένα προπονητικό πρόγραμμα με περισσότερες επαναλήψεις και λιγότερο βάρος. Αντίστοιχα, αν στοχεύετε στην αντοχή, μειώστε τις επαναλήψεις και αυξήστε τα βάρη.
Το γονίδιο των «αδύναμων οστών»
Σε περίπτωση που η οικογένειά σας έχει «ιστορικό» οστεοπόρωσης, ο κίνδυνος να εμφανίσετε και εσείς, αυξάνεται. Η οστική πυκνότητα είναι μεταξύ 50% και 90%, ανάλογα με την κληρονομικότητα, σύμφωνα με μια μελέτη. Επομένως, η καταγωγή θα μπορούσε να υποδηλώνει μια τάση προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά για ένα ορθότερο συμπέρασμα, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλες μεταβλητές, όπως είναι το ασβέστιο και η πρόσληψη βιταμίνης D.
Τρόπος αντιμετώπισης: Για να είστε ένα βήμα μπροστά, μετά την ηλικία των 30 ετών, όταν δηλαδή τα οστά και οι σύνδεσμοι είναι ακόμη σε υγιή, ξεκινήστε γυμναστική σε καθημερινή βάση. Το περπάτημα, το τζόκινγκ αλλά κυρίως προπόνηση, που επικεντρώνεται στο κάτω μέρος του σώματος, όπως είναι τα «καθίσματα» και οι ασκήσεις των ποδιών, ενδείκνυνται κατά της οστεοπόρωσης.
Το γονίδιο της «αντοχής»
Αν απορείτε γιατί εσείς ιδρώνετε και δεν μπορείτε να κουνηθείτε μετά από συγκεκριμένες ασκήσεις αντοχής, ενώ οι φίλοι σας συνεχίζουν ακάθεκτοι, η απάντηση βρίσκεται στην γενετική προδιάθεση. Σύμφωνα με έρευνα του 2011, που διεξήγαγε η Ένωση Εφαρμοσμένης Φυσιολογίας, ένα γονίδιο μπορεί να καθορίσει ποιος …αντέχει και ποιος όχι. Οι ερευνητές του Βιοχημικού Ερευνητικού Κέντρου του Pennington στο Baton Rouge του Λος Άντζελες, εξέτασαν τα γονιδιώματα (το πλήρες σύνολο των χρωμοσωμάτων) από 473 υγιείς εθελοντές και ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες, που κατείχαν 19 ή περισσότερα από τα μικροσκοπικά τμήματα DNA, που ονομάζονται «πολυµορφισµοί µονών νουκλεοτίδίων» (SNPs), παρουσίασαν βελτιωμένη καρδιαγγειακή υγεία τρεις φορές περισσότερο από εκείνους που είχαν 9 ή λιγότερα.
Τρόπος αντιμετώπισης: Μπορεί να μην το έχει η...μοίρα σας να γίνετε ο επόμενος Usain Bolt, αλλά το σίγουρο είναι ότι μπορείτε να βελτιώσετε την καρδιαγγειακή σας υγεία, κάνοντας προπόνηση με επίκεντρο την αναερόβια άσκηση. Ένα απλό ζέσταμα 3 με 5 λεπτών και έπειτα εναλλαγές, με 1 λεπτό περπάτημα και μισό λεπτό τρέξιμο, μπορούν να συμβάλλουν στην βελτίωση της καρδιακής σας απόδοσης.
clickatlife.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι αποφάσεις δεν είναι οικονομικές, αλλά πολιτικές
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έχει δρόμο μπροστά του, που περνάει και από το Λονδίνο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
