2012-11-24 00:10:37
Του Ι.Κ.Πρετεντέρη
Επειδή πολλούς ακούω τον τελευταίο καιρό να κόπτονται για τους νέους, ας μιλήσουμε για τους νέους. Ή καλύτερα ας ακούσουμε τους ίδιους να μιλούν για τον εαυτό τους.
Και δεν εννοώ εκείνους τους νέους που καταριούνται την κοινωνία στις καφετέριες παίζοντας με το κινητό τους.
Αλλά εκείνους που θέλουν να σπουδάσουν για να προκόψουν.
Τριάντα πέντε φοιτητές της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ έστειλαν επιστολή στον πρόεδρο του Τμήματος «γνωρίζοντας τους κινδύνους που δημιουργεί η παρούσα επιστολή καθώς υπάρχει κλίμα βίας και απειλών εναντίον όσων τολμούν να μιλήσουν».
Αυτά τα παιδιά τόλμησαν.
Κι είπαν ότι το Πανεπιστήμιό τους έχει γίνει «τόπος ξένος και επικίνδυνος». Οτι το πρόβλημα με τα σκουπίδια που συσσωρεύονται λόγω κάποιας απεργίας αποτελεί «υγειονομική βόμβα». Οτι είναι «όλο και συχνότερα τα κρούσματα βίας».
Οτι «όλοι και όλες (…) βλέπουν καθημερινά την αναρχία και την ανομία και κλείνουν τα μάτια».
Κι ότι «η προπαγάνδα της βίας και η βία είναι εργαλεία ομάδων που δρουν ανεξέλεγκτα πλέον».
Με την επιστολή καταγγέλλουν συγκεκριμένες επιθέσεις εναντίον φοιτητών και καθηγητών από κουκουλοφόρους και κρανιοφόρους με «σιδερογροθιές».
Καταγγέλλουν περιπτώσεις ξυλοδαρμών, τραυματισμών, κακοποιήσεων και καταλήγουν ότι «οι φοιτητές της Νομικής ζουν υπό καθεστώς τρόμου, φοβούνται να μιλήσουν, φοβούνται να προσεγγίσουν το Πανεπιστήμιο».
Αυτά λένε οι ίδιοι οι φοιτητές. Με μεγάλο θάρρος, οφείλω να ομολογήσω, τηρουμένων των συνθηκών που φαίνεται να επικρατούν στο ΑΠΘ.
Η κατάσταση που περιγράφουν προκαλεί ανατριχίλες σε κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενο πολίτη αυτής της (υποτίθεται) δημοκρατικής χώρας.
Και αναρωτιέμαι. Με ποιο δικαίωμα η κοινωνία των πατεράδων τους αφήνει τα παιδιά αυτά απροστάτευτα απέναντι στα σκουπίδια, τον τρόμο και το ξύλο;
Τι έγινε εκείνος ο ανεκδιήγητος πρύτανης που υποδυόταν τον Βελουχιώτη εναντίον του νόμου για τα Πανεπιστήμια; Πώς καταφέρνει τελικά να διοικεί και τη βρώμα και τη βία;
Τι κάνουν οι εισαγγελείς, οι αστυνομικές Αρχές, το υπουργείο Παιδείας, η συντεταγμένη Πολιτεία; Πώς ανέχονται τον νόμο των συμμοριών εκεί που διδάσκεται ο νόμος;
Μήπως άραγε μετά τη «βία των Μνημονίων» θα έπρεπε κάποτε να μας απασχολήσουν και οι σιδερογροθιές;
Και μην ακούω φτηνές δικαιολογίες και άθλια προσχήματα για «ευθύνες» και «αρμοδιότητες».
Υπεύθυνοι για τα παιδιά είμαστε όλοι μας. Και αρμόδιοι για τα παιδιά είμαστε πάλι όλοι μας.
Ακόμη περισσότερο που σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο 120,4 του Συντάγματος: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
πηγη:tanea.gr
Επειδή πολλούς ακούω τον τελευταίο καιρό να κόπτονται για τους νέους, ας μιλήσουμε για τους νέους. Ή καλύτερα ας ακούσουμε τους ίδιους να μιλούν για τον εαυτό τους.
Και δεν εννοώ εκείνους τους νέους που καταριούνται την κοινωνία στις καφετέριες παίζοντας με το κινητό τους.
Αλλά εκείνους που θέλουν να σπουδάσουν για να προκόψουν.
Τριάντα πέντε φοιτητές της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ έστειλαν επιστολή στον πρόεδρο του Τμήματος «γνωρίζοντας τους κινδύνους που δημιουργεί η παρούσα επιστολή καθώς υπάρχει κλίμα βίας και απειλών εναντίον όσων τολμούν να μιλήσουν».
Αυτά τα παιδιά τόλμησαν.
Κι είπαν ότι το Πανεπιστήμιό τους έχει γίνει «τόπος ξένος και επικίνδυνος». Οτι το πρόβλημα με τα σκουπίδια που συσσωρεύονται λόγω κάποιας απεργίας αποτελεί «υγειονομική βόμβα». Οτι είναι «όλο και συχνότερα τα κρούσματα βίας».
Οτι «όλοι και όλες (…) βλέπουν καθημερινά την αναρχία και την ανομία και κλείνουν τα μάτια».
Κι ότι «η προπαγάνδα της βίας και η βία είναι εργαλεία ομάδων που δρουν ανεξέλεγκτα πλέον».
Με την επιστολή καταγγέλλουν συγκεκριμένες επιθέσεις εναντίον φοιτητών και καθηγητών από κουκουλοφόρους και κρανιοφόρους με «σιδερογροθιές».
Καταγγέλλουν περιπτώσεις ξυλοδαρμών, τραυματισμών, κακοποιήσεων και καταλήγουν ότι «οι φοιτητές της Νομικής ζουν υπό καθεστώς τρόμου, φοβούνται να μιλήσουν, φοβούνται να προσεγγίσουν το Πανεπιστήμιο».
Αυτά λένε οι ίδιοι οι φοιτητές. Με μεγάλο θάρρος, οφείλω να ομολογήσω, τηρουμένων των συνθηκών που φαίνεται να επικρατούν στο ΑΠΘ.
Η κατάσταση που περιγράφουν προκαλεί ανατριχίλες σε κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενο πολίτη αυτής της (υποτίθεται) δημοκρατικής χώρας.
Και αναρωτιέμαι. Με ποιο δικαίωμα η κοινωνία των πατεράδων τους αφήνει τα παιδιά αυτά απροστάτευτα απέναντι στα σκουπίδια, τον τρόμο και το ξύλο;
Τι έγινε εκείνος ο ανεκδιήγητος πρύτανης που υποδυόταν τον Βελουχιώτη εναντίον του νόμου για τα Πανεπιστήμια; Πώς καταφέρνει τελικά να διοικεί και τη βρώμα και τη βία;
Τι κάνουν οι εισαγγελείς, οι αστυνομικές Αρχές, το υπουργείο Παιδείας, η συντεταγμένη Πολιτεία; Πώς ανέχονται τον νόμο των συμμοριών εκεί που διδάσκεται ο νόμος;
Μήπως άραγε μετά τη «βία των Μνημονίων» θα έπρεπε κάποτε να μας απασχολήσουν και οι σιδερογροθιές;
Και μην ακούω φτηνές δικαιολογίες και άθλια προσχήματα για «ευθύνες» και «αρμοδιότητες».
Υπεύθυνοι για τα παιδιά είμαστε όλοι μας. Και αρμόδιοι για τα παιδιά είμαστε πάλι όλοι μας.
Ακόμη περισσότερο που σύμφωνα με το ακροτελεύτιο άρθρο 120,4 του Συντάγματος: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
πηγη:tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ρεάλ Μαδρίτης-Κίμκι 104-81
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
