2012-11-28 12:10:04
της Κορίνας Καφετζοπούλου
Μια θετή μαμά εξομολογείται στο MadeinCreta τη δική της ιστορία για την απόκτηση του παιδιού της και ευχαριστεί δημοσίως τη γυναίκα που την έκανε μητέρα!
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα καλόκαρδο ζευγάρι.
Η Μαρίνα και ο Μιχάλης που αγαπούσαν πάρα πολύ τα παιδιά και ήθελαν να κάνουν πολλά όταν παντρεύτηκαν.
Όμως καμιά φορά στη ζωή δεν γίνεται αυτό που θέλουμε, αμέσως Έτσι και αυτό το αντρόγυνο, προσπαθούσε πάρα πολύ, για να πιάσει ένα μικρό πλασματάκι στα χέρια του.
Εικοσιπέντε χρόνια κράτησε αυτή η προσπάθεια… Ώσπου μια ημέρα γιορτινή εισακούστηκαν οι προσευχές της Μαρίνας που είχε μεγαλώσει πια.
Ένα πουλάκι ήρθε και της ψιθύρισε στο αυτί, ότι ήρθε η ώρα για να γίνει αυτό που επιθυμούσε τόσο πολύ ... Μανούλα!
Δε θα γεννήσει ένα δικό της παιδί, αλλά θα μεγαλώσει καλύτερα κι από δικό της ένα άλλο μωρό, που δε θα το έχει βγάλει από τα σπλάχνα της, αλλά ίσως - ποιός ξέρει; - θα μπορεί και να της μοιάζει.
Διότι όταν οι άνθρωποι αγαπιούνται πολύ γίνεται κάτι μαγικό και μοιάζουν μεταξύ τους.
Μπορεί να μην έχουν το ίδιο χρώμα ματιών ή το ίδιο χρώμα μαλλιών, αλλά με έναν τρόπο ανεξήγητο… μοιάζουν.
Έτσι είπε το πουλάκι στο αυτί της Μαρίνας και τις έδωσε οδηγίες για να βρει το δρόμο, όπου σε ένα άλλο σπίτι είχε δει το φως της ζωής ένα πανέμορφο κοριτσάκι με τα πιο ωραία και λαμπερά ματάκια, μπορεί, και του κόσμου.
Η γυναίκα που του έδωσε ζωή όμως, δεν είχε χρήματα για να το μεγαλώσει και δεν ήθελε να το αφήσει να πεινάει και να κλαίει.
Γι'αυτό και αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα αυτό το μικρό πλασματάκι να πάει σε μια άλλη αγκαλίτσα που θα μπορούσε να του προσφέρει ό,τι χρειάζεται.
Και εκείνη τη στιγμή ... λες και φωτίστηκε ο ουρανός.
Το καλόκαρδο ζευγάρι, που ούτε πολλά γράμματα ήξερε ούτε πολλά λεφτά είχε, ένιωσε το πιο πλούσιο και τυχερό πάνω σε τούτη την πλάση.
Έπιασε με τόση λαχτάρα, στα χέρια του, αυτό το μικρό μωρό.
Η αγκαλιά τους γέμισε χρώμα, η καρδιά τους άρχισε να χτυπάει δυνατά.
Κανείς δεν κοιμήθηκε εκείνη την πρώτη νύχτα. Το κοιτούσαν και το χάζευαν λες και ζούσαν ένα όνειρο.
Σε μια στιγμή, ύστερα από τόσες μα τόσες πολλές προσπάθειες και κλάματα, είχαν γίνει γονείς.
Η Μαρίνα μαμά και ο Μιχάλης μπαμπάς.
Ακόμα και σήμερα η μαμά της μικρής, η Μαρίνα, πάει στο κρεβάτι και την βλέπει τις νύχτες.
Ακόμα δεν το πιστεύει ότι μια άλλη γυναίκα της έδωσε την χαρά να γίνει μανούλα».
Η Μαρίνα, μάλιστα, που ξεπηδά από τις σελίδες του δικού μας «παραμυθιού», από τη χαρά της που το όνειρό της έγινε πραγματικότητα, κάνει γνωστή, την ιστορία της για να δώσει κουράγιο και σε άλλα ζευγάρια που προσπαθούν, αλλά και για να δείξει ότι η υιοθεσία δεν είναι ταμπού.
Kαι δε «μετανιώνει για το χρόνο που έχασε». Έκανε 4 φυσιολογικές συλλήψεις και 14 εξωσωματικές και δεν κατάφερε να γεννήσει εξαιτίας των αποβολών.
Η ίδια και ο σύζυγος της, άνθρωποι απλοί, του μεροκάματου, ο άντρας της δε, με βαλβίδες στην καρδιά. Όμως κάτω δεν το έβαζαν, όλες τους οι οικονομίες σε αυτήν την προσπάθεια πήγαν.
Η Μαρίνα Αμαργιανιτάκη παράλληλα με τις εξωσωματικές το 1996 μπήκε και στη λίστα αναμονής του «Μητέρα» μέχρι το 2008 που αγκάλιασε την κόρη της, απάντηση δεν είχε λάβει.
Η μόνη λύση η ιδιωτική υιοθεσία. Τις έτυχαν και δυο περιπτώσεις στο παρελθόν αλλά οι φυσικοί γονείς ήθελαν … ανταλλάγματα.
Η ίδια αρνήθηκε παρά τη λαχτάρα της. Έτσι είναι και το σωστό. Όταν θέλεις ένα παιδί δεν το αγοράζεις. Ξεκινάς μια λανθασμένη σχέση και με το παιδί αλλά και με τους φυσικούς γονείς.
Μιλώντας στο MadeinCreta αυτή η γυναίκα πολλές φορές δάκρυσε από τη χαρά της. Αυτή η μικρή, το παιδί της, της άλλαξε τη ζωή.
Την έχει κάνει να νιώθει πιο γενναία, πιο ικανή για να προσφέρει ότι μπορεί και ακόμα παραπάνω.
Ο σύζυγος παίρνει μια κουτσουρεμένη σύνταξη πλέον και η κ. Μαρίνα έχει μείνει χωρίς δουλειά. Αλλά δεν τη νοιάζει. Το παιδί να είναι καλά. Η ίδια καθαρίζει σπίτια όπου βρει. Δεν τη φοβάται τη δουλειά, αν και θα ήθελε να έχει μια μόνιμη.
Τέτοιος άνθρωπος είναι, απλός, δυνατός, ανοιχτόμυαλος, χωρίς ίχνος εγωισμού.
Και παρά το γεγονός ότι γράμματα πολλά δεν ξέρει, κάθισε και έγραψε ένα από τα πιο όμορφα παραμύθια που έπεσαν στα χέρια μας.
Για να δείξει στην κόρη της, και πόσο την αγαπάει , αλλά και να της πει την αλήθεια, την οποία πρέπει να γνωρίζει για να μην νιώθει όταν μεγαλώσει «μισός» άνθρωπος.
Κράτησε τα στοιχεία της φυσικής μητέρας, μια φωτογραφία, ακόμα και αντίγραφο της ταυτότητας της, και ένα κομποσκινάκι που φόραγε στο χεράκι της, όταν την πήρε τεσσάρων μηνών.
Όταν έρθει η ώρα και το παιδί της, θελήσει να συνδέσει το παζλ των ριζών του να μην έχει καμία απορία. Να προχωρήσει τη ζωή του ανακουφισμένο.
Όλες οι μαμάδες που υιοθετούν παιδιά, τους λένε την αλήθεια μέσα από το δικό τους παραμύθι.
-Κυρία Μαρίνα δεν φοβάστε μην σας αφήσει η μικρή όταν ενηλικιωθεί; Μήπως θέλει να πάει να βρει τη φυσική της μητέρα;
«Όχι δεν με απασχολεί καθόλου. Για αυτό κράτησα όλα τα στοιχεία για να μην έχει το παιδί μου απορίες όταν μεγαλώσει. Είναι δικαίωμά της, να τη γνωρίσει. Μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί έτσι δε λένε; Εγώ σας λέω και δέκα φορές μάνα. Ξέρω όμως μέσα μου, στην καρδιά μου, και εγώ και ο πατέρας της, ότι η Ελεάνα μας, δε θα μας αφήσει.
Μπορεί να θέλει να γνωρίσει τη γυναίκα που την έφερε στον κόσμο, εμάς όμως δεν θα μας αφήσει.
Και ξέρετε κάτι, όταν με πήρε η αδερφή μου τηλέφωνο να μου πει ότι βρέθηκε παιδί έβαλα τα πόδια μου στον ώμο μου επάνω και τρέχοντας έφτασα. Ήταν σαν να γεννούσα δέκα φορές εκείνη την ώρα από την αγωνία μου. Τέσσερα χρόνια μετά και ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Το σπίτι μου ήταν γεμάτο από παιδιά από τις αδερφές μου, αλλά το βράδυ παιδί στο σπίτι μου, δεν είχα. Εγώ και ο άντρας μου ήμασταν μόνοι, σαν τα κούτσουρα».
Όση ώρα η Μαρίνα μιλούσε στο MadeinCreta είχε δίπλα της, την κοινωνική λειτουργό κ. Δήμητρα Γκασούκα, η οποία τη βοήθησε και τη στήριξε από τη διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κρήτης, υπηρεσία η οποία αναλαμβάνει το θέμα των υιοθεσιών αλλά και των αναδοχών.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας έχουν γίνει 85 ιδιωτικές υιοθεσίες. Οι κοινωνικοί λειτουργοί στηρίζουν τις θετές οικογένειας έρχονται σε επαφή με τους φυσικούς γονείς και συντάσσουν τις εκθέσεις, που παρουσιάζονται στο δικαστήριο προκειμένου να ολοκληρωθεί και νομικά η διαδικασία.
Το κυριότερο ίσως είναι ότι κρατούν αρχείο με όλα τα στοιχεία των φυσικών γονιών και κάνουν έρευνα για την πιστοποίησή τους.
«Το σημαντικό είναι το παιδί να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές περιβάλλον και όταν ενηλικιωθεί και το θελήσει να μπορεί να βρει τις ρίζες του , να μην έχει κενά να ξέρει από πού προήλθε», είπε μιλώντας στο MadeinCreta η κ. Γκασούκα.
Την ερχόμενη Παρασκευή μάλιστα στο Επιμελητήριο Ηρακλείου θα γίνει σχετική ημερίδα με θέμα «Υιοθεσία: Μύθοι και αλήθειες».
Η ενημερωτική ημερίδα διοργανώνεται από την Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου.
Στη διάρκεια της ημερίδας που θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, στόχος είναι να επισημανθούν οι διαδικασίες, τα είδη υιοθεσίας, της διακρατικής υιοθεσίας, το θεσμικό πλαίσιο, η ενημέρωση των θετών παιδιών, η αναζήτηση ριζών και να απαντηθούν ερωτήματα που απασχολούν ειδικούς και ενδιαφερόμενους.
Παρούσα στην εκδήλωση θα είναι και η Μαρίνα η οποία θα διαβάσει το δικό της παραμύθι. το οποίο πραγματικά αξίζει να ακούσετε.
-Αλήθεια κ. Μαρίνα τι σας λέει η μικρή, όταν της διαβάζετε το παραμύθι;
«Μανούλα μου και εγώ όταν μεγαλώσω, δε θα μπορέσω να κάνω παιδί και θα πάρω ένα μωρό σαν και εσένα και θα το αγαπάω πολύ όπως αγαπάς και εσύ εμένα…»
madeincreta.gr
Μια θετή μαμά εξομολογείται στο MadeinCreta τη δική της ιστορία για την απόκτηση του παιδιού της και ευχαριστεί δημοσίως τη γυναίκα που την έκανε μητέρα!
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα καλόκαρδο ζευγάρι.
Η Μαρίνα και ο Μιχάλης που αγαπούσαν πάρα πολύ τα παιδιά και ήθελαν να κάνουν πολλά όταν παντρεύτηκαν.
Όμως καμιά φορά στη ζωή δεν γίνεται αυτό που θέλουμε, αμέσως Έτσι και αυτό το αντρόγυνο, προσπαθούσε πάρα πολύ, για να πιάσει ένα μικρό πλασματάκι στα χέρια του.
Εικοσιπέντε χρόνια κράτησε αυτή η προσπάθεια… Ώσπου μια ημέρα γιορτινή εισακούστηκαν οι προσευχές της Μαρίνας που είχε μεγαλώσει πια.
Ένα πουλάκι ήρθε και της ψιθύρισε στο αυτί, ότι ήρθε η ώρα για να γίνει αυτό που επιθυμούσε τόσο πολύ ... Μανούλα!
Δε θα γεννήσει ένα δικό της παιδί, αλλά θα μεγαλώσει καλύτερα κι από δικό της ένα άλλο μωρό, που δε θα το έχει βγάλει από τα σπλάχνα της, αλλά ίσως - ποιός ξέρει; - θα μπορεί και να της μοιάζει.
Διότι όταν οι άνθρωποι αγαπιούνται πολύ γίνεται κάτι μαγικό και μοιάζουν μεταξύ τους.
Μπορεί να μην έχουν το ίδιο χρώμα ματιών ή το ίδιο χρώμα μαλλιών, αλλά με έναν τρόπο ανεξήγητο… μοιάζουν.
Έτσι είπε το πουλάκι στο αυτί της Μαρίνας και τις έδωσε οδηγίες για να βρει το δρόμο, όπου σε ένα άλλο σπίτι είχε δει το φως της ζωής ένα πανέμορφο κοριτσάκι με τα πιο ωραία και λαμπερά ματάκια, μπορεί, και του κόσμου.
Η γυναίκα που του έδωσε ζωή όμως, δεν είχε χρήματα για να το μεγαλώσει και δεν ήθελε να το αφήσει να πεινάει και να κλαίει.
Γι'αυτό και αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερα αυτό το μικρό πλασματάκι να πάει σε μια άλλη αγκαλίτσα που θα μπορούσε να του προσφέρει ό,τι χρειάζεται.
Και εκείνη τη στιγμή ... λες και φωτίστηκε ο ουρανός.
Το καλόκαρδο ζευγάρι, που ούτε πολλά γράμματα ήξερε ούτε πολλά λεφτά είχε, ένιωσε το πιο πλούσιο και τυχερό πάνω σε τούτη την πλάση.
Έπιασε με τόση λαχτάρα, στα χέρια του, αυτό το μικρό μωρό.
Η αγκαλιά τους γέμισε χρώμα, η καρδιά τους άρχισε να χτυπάει δυνατά.
Κανείς δεν κοιμήθηκε εκείνη την πρώτη νύχτα. Το κοιτούσαν και το χάζευαν λες και ζούσαν ένα όνειρο.
Σε μια στιγμή, ύστερα από τόσες μα τόσες πολλές προσπάθειες και κλάματα, είχαν γίνει γονείς.
Η Μαρίνα μαμά και ο Μιχάλης μπαμπάς.
Ακόμα και σήμερα η μαμά της μικρής, η Μαρίνα, πάει στο κρεβάτι και την βλέπει τις νύχτες.
Ακόμα δεν το πιστεύει ότι μια άλλη γυναίκα της έδωσε την χαρά να γίνει μανούλα».
Η Μαρίνα, μάλιστα, που ξεπηδά από τις σελίδες του δικού μας «παραμυθιού», από τη χαρά της που το όνειρό της έγινε πραγματικότητα, κάνει γνωστή, την ιστορία της για να δώσει κουράγιο και σε άλλα ζευγάρια που προσπαθούν, αλλά και για να δείξει ότι η υιοθεσία δεν είναι ταμπού.
Kαι δε «μετανιώνει για το χρόνο που έχασε». Έκανε 4 φυσιολογικές συλλήψεις και 14 εξωσωματικές και δεν κατάφερε να γεννήσει εξαιτίας των αποβολών.
Η ίδια και ο σύζυγος της, άνθρωποι απλοί, του μεροκάματου, ο άντρας της δε, με βαλβίδες στην καρδιά. Όμως κάτω δεν το έβαζαν, όλες τους οι οικονομίες σε αυτήν την προσπάθεια πήγαν.
Η Μαρίνα Αμαργιανιτάκη παράλληλα με τις εξωσωματικές το 1996 μπήκε και στη λίστα αναμονής του «Μητέρα» μέχρι το 2008 που αγκάλιασε την κόρη της, απάντηση δεν είχε λάβει.
Η μόνη λύση η ιδιωτική υιοθεσία. Τις έτυχαν και δυο περιπτώσεις στο παρελθόν αλλά οι φυσικοί γονείς ήθελαν … ανταλλάγματα.
Η ίδια αρνήθηκε παρά τη λαχτάρα της. Έτσι είναι και το σωστό. Όταν θέλεις ένα παιδί δεν το αγοράζεις. Ξεκινάς μια λανθασμένη σχέση και με το παιδί αλλά και με τους φυσικούς γονείς.
Μιλώντας στο MadeinCreta αυτή η γυναίκα πολλές φορές δάκρυσε από τη χαρά της. Αυτή η μικρή, το παιδί της, της άλλαξε τη ζωή.
Την έχει κάνει να νιώθει πιο γενναία, πιο ικανή για να προσφέρει ότι μπορεί και ακόμα παραπάνω.
Ο σύζυγος παίρνει μια κουτσουρεμένη σύνταξη πλέον και η κ. Μαρίνα έχει μείνει χωρίς δουλειά. Αλλά δεν τη νοιάζει. Το παιδί να είναι καλά. Η ίδια καθαρίζει σπίτια όπου βρει. Δεν τη φοβάται τη δουλειά, αν και θα ήθελε να έχει μια μόνιμη.
Τέτοιος άνθρωπος είναι, απλός, δυνατός, ανοιχτόμυαλος, χωρίς ίχνος εγωισμού.
Και παρά το γεγονός ότι γράμματα πολλά δεν ξέρει, κάθισε και έγραψε ένα από τα πιο όμορφα παραμύθια που έπεσαν στα χέρια μας.
Για να δείξει στην κόρη της, και πόσο την αγαπάει , αλλά και να της πει την αλήθεια, την οποία πρέπει να γνωρίζει για να μην νιώθει όταν μεγαλώσει «μισός» άνθρωπος.
Κράτησε τα στοιχεία της φυσικής μητέρας, μια φωτογραφία, ακόμα και αντίγραφο της ταυτότητας της, και ένα κομποσκινάκι που φόραγε στο χεράκι της, όταν την πήρε τεσσάρων μηνών.
Όταν έρθει η ώρα και το παιδί της, θελήσει να συνδέσει το παζλ των ριζών του να μην έχει καμία απορία. Να προχωρήσει τη ζωή του ανακουφισμένο.
Όλες οι μαμάδες που υιοθετούν παιδιά, τους λένε την αλήθεια μέσα από το δικό τους παραμύθι.
-Κυρία Μαρίνα δεν φοβάστε μην σας αφήσει η μικρή όταν ενηλικιωθεί; Μήπως θέλει να πάει να βρει τη φυσική της μητέρα;
«Όχι δεν με απασχολεί καθόλου. Για αυτό κράτησα όλα τα στοιχεία για να μην έχει το παιδί μου απορίες όταν μεγαλώσει. Είναι δικαίωμά της, να τη γνωρίσει. Μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί έτσι δε λένε; Εγώ σας λέω και δέκα φορές μάνα. Ξέρω όμως μέσα μου, στην καρδιά μου, και εγώ και ο πατέρας της, ότι η Ελεάνα μας, δε θα μας αφήσει.
Μπορεί να θέλει να γνωρίσει τη γυναίκα που την έφερε στον κόσμο, εμάς όμως δεν θα μας αφήσει.
Και ξέρετε κάτι, όταν με πήρε η αδερφή μου τηλέφωνο να μου πει ότι βρέθηκε παιδί έβαλα τα πόδια μου στον ώμο μου επάνω και τρέχοντας έφτασα. Ήταν σαν να γεννούσα δέκα φορές εκείνη την ώρα από την αγωνία μου. Τέσσερα χρόνια μετά και ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Το σπίτι μου ήταν γεμάτο από παιδιά από τις αδερφές μου, αλλά το βράδυ παιδί στο σπίτι μου, δεν είχα. Εγώ και ο άντρας μου ήμασταν μόνοι, σαν τα κούτσουρα».
Όση ώρα η Μαρίνα μιλούσε στο MadeinCreta είχε δίπλα της, την κοινωνική λειτουργό κ. Δήμητρα Γκασούκα, η οποία τη βοήθησε και τη στήριξε από τη διεύθυνση Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφέρειας Κρήτης, υπηρεσία η οποία αναλαμβάνει το θέμα των υιοθεσιών αλλά και των αναδοχών.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας έχουν γίνει 85 ιδιωτικές υιοθεσίες. Οι κοινωνικοί λειτουργοί στηρίζουν τις θετές οικογένειας έρχονται σε επαφή με τους φυσικούς γονείς και συντάσσουν τις εκθέσεις, που παρουσιάζονται στο δικαστήριο προκειμένου να ολοκληρωθεί και νομικά η διαδικασία.
Το κυριότερο ίσως είναι ότι κρατούν αρχείο με όλα τα στοιχεία των φυσικών γονιών και κάνουν έρευνα για την πιστοποίησή τους.
«Το σημαντικό είναι το παιδί να μεγαλώσει σε ένα ασφαλές περιβάλλον και όταν ενηλικιωθεί και το θελήσει να μπορεί να βρει τις ρίζες του , να μην έχει κενά να ξέρει από πού προήλθε», είπε μιλώντας στο MadeinCreta η κ. Γκασούκα.
Την ερχόμενη Παρασκευή μάλιστα στο Επιμελητήριο Ηρακλείου θα γίνει σχετική ημερίδα με θέμα «Υιοθεσία: Μύθοι και αλήθειες».
Η ενημερωτική ημερίδα διοργανώνεται από την Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου.
Στη διάρκεια της ημερίδας που θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, στόχος είναι να επισημανθούν οι διαδικασίες, τα είδη υιοθεσίας, της διακρατικής υιοθεσίας, το θεσμικό πλαίσιο, η ενημέρωση των θετών παιδιών, η αναζήτηση ριζών και να απαντηθούν ερωτήματα που απασχολούν ειδικούς και ενδιαφερόμενους.
Παρούσα στην εκδήλωση θα είναι και η Μαρίνα η οποία θα διαβάσει το δικό της παραμύθι. το οποίο πραγματικά αξίζει να ακούσετε.
-Αλήθεια κ. Μαρίνα τι σας λέει η μικρή, όταν της διαβάζετε το παραμύθι;
«Μανούλα μου και εγώ όταν μεγαλώσω, δε θα μπορέσω να κάνω παιδί και θα πάρω ένα μωρό σαν και εσένα και θα το αγαπάω πολύ όπως αγαπάς και εσύ εμένα…»
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΕ LIVE STREAMING ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΧΑΪΚΗ (20:30)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
