2012-03-24 08:54:34
Ήταν σπάνιο περιστατικό. Μια συνάντηση της Άνγκελα Μέρκελ με την αφρόκρεμα των συνδικαλιστών από δέκα ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, ή, με άλλους όρους, των εκπροσώπων του κεφαλαίου και της εργασίας στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. Και αυτό πιστοποιήθηκε και από τον επικεφαλής της αντιπροσωπείας τους, τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων DGB Μίχαελ Ζόμερ, ο οποίος, αμέσως μετά, μίλησε για «μοναδικό γεγονός» στα συνδικαλιστικά χρονικά.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Βερολίνο, Πέμπτη απόγευμα. Μια κουστωδία συνδικαλιστών βγαίνει από το «πλυντήριο» - όπως αποκαλεί το λαϊκό στόμα την καγκελαρία - και κατευθύνεται προς την έξοδο, όπου την περιμένουν δεκάδες ντόπιοι και ξένοι δημοσιογράφοι.
Το λόγο παίρνει ο κ.Ζόμερ: «Είπαμε στην καγκελάριο, ότι το δημοσιονομικό σύμφωνο στην Ευρώπη δεν λύνει από μόνο του την κρίση και γι αυτό πρέπει να συμπληρωθεί με ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα ανάπτυξης» λέει.
Ακολουθεί μια αναφορά στην αρνητική εικόνα της Γερμανίας σε χώρες, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, και αμέσως μετά μια μάλλον σιβυλλική φράση: «Η καγκελάριος μας ξεκαθάρισε ότι διαβάζει ελληνικές εφημερίδες και ένας έλληνας συνάδελφος της απάντησε ότι διαβάζει και αυτός την „Bild-Zeitung”».
E, και; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Την εξήγηση δίνει λίγο αργότερα ο ίδιος ο συνομιλητής της καγκελάριου, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος: «Με ρώτησε, σε συνομιλία στο περιθώριο της συνάντησης, πως θα την αντιμετώπιζαν, αν ερχόταν στην Ελλάδα: Θα την χτυπούσαν; Της είπα, ότι αυτά τα γράφει η „Bild”. Και προφανώς θεωρεί και αυτή, ότι κάποια μέσα δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη στη Γερμανία, έτσι όπως δηλητηριάζουν και ορισμένα ελληνικά μέσα την κοινή γνώμη της Ελλάδας παρουσιάζοντας τους Γερμανούς ως ναζί και καταπιεστές. Πρέπει φυσικά να βρούμε τρόπο, και τα συνδικάτα το κάνουν με τις παρεμβάσεις τους, για να σταματήσουμε τη διάδοση αυτού του δηλητηρίου».
Και τι άλλο είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στην καγκελάριο στην επίσημη συνομιλία που επακολούθησε;
«Πέρα των ειδικών θεμάτων που αφορούσαν στην Ελλάδα θέσαμε προς συζήτηση και το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, που πνίγει την οικονομία και ως φάρμακο είναι χειρότερο από την αρρώστια επειδή τροφοδοτεί συνεχώς το σπιράλ της ύφεσης και της ανεργίας, και είπαμε ότι χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σχέδιο, ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη, ιδίως για τις χώρες του Νότου, οι οποίες θα ισορροπήσουν τις παραγωγικές διαδικασίες, ώστε να υπάρχει παραγωγή και σε αυτές. Και βεβαίως υποστηρίξαμε την πρόταση, που έκαναν πρώτα τα ελληνικά συνδικάτα και τώρα είδα μια πιο ελκυστική και προωθημένη εκδοχή της από τα γερμανικά συνδικάτα για την πανευρωπαϊκή αντιμετώπιση του χρέους» είπε.
Άλλα στιγμιότυπα από τη στιχομυθία της κ.Μέρκελ με τους συνδικαλιστές ηγέτες και ιδιαίτερα με τον κ.Παναγόπουλο, όπως την περιέγραψε ο ίδιος:
Για την επιμονή της καγκελαρίου στην πολιτική της λιτότητας:
«Η καγκελάριος εξακολουθεί να επιμένει, ότι η Ελλάδα ευθύνεται για την κατάστασή της και ότι θα πρέπει από μόνη της, πέρα από τη βοήθεια που λαμβάνει, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων. Τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, στα οποία αναφερθήκαμε σε σχέση με την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων, δεν φαίνεται να την απασχολούν, παρόλο που η οικονομία σπρώχνεται εξαιτίας τους σε μεγάλη ύφεση. Αθροιστικά, η ύφεση από το 2008 υπερβαίνει το 20% και πολύ φοβόμαστε ότι θα το ξεπεράσει επειδή θα είναι και το 2013 έτος ύφεσης. Από ότι αντιλήφθηκα λοιπόν, δεν θα πρέπει να περιμένουμε αλλαγή πολιτικής».
Για την πώληση γερμανικών όπλων στην Ελλάδα:
«Όταν της ετέθη το θέμα των αμυντικών δαπανών, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι η καλύτερη πελάτισσα της Γερμανίας στην αγορά όπλων, η απάντηση της ήταν, ότι: „Δεν ζητήσαμε εμείς να δίνετε το 6% του προϋπολογισμού σας για αμυντικές δαπάνες“ αλλά δεν έδωσε λύση και στο πρόβλημα, πως μπορεί να ξεπεράσει η Ελλάδα ένα υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας των συνόρων της όταν δεν τα εγγυάται η Ευρωπαϊκή Ένωση».
Για την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων:
«Εμείς είπαμε, ότι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και της αδυναμίας του εργαζόμενου, του αδύναμου πόλου της εργασιακής σχέσης να υπερασπίσει τα δικαιώματά του μιας και οι συμβάσεις και τα συνδικάτα είναι υπό διωγμό. Και σε αυτό βεβαίως δεν απάντησε, αλλά νομίζω ότι είχε απαντήσει με τον πιο κυνικό τρόπο ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι μέσω των „Financial Times“, όπου δήλωσε ότι όσοι σκέφτεστε με όρους κοινωνικού κράτους που ξέρατε στην Ευρώπη να το ξεχάσετε δια παντός».
Για τη μείωση των μισθών στην Ελλάδα:
«Έθεσα το θέμα, και το έθεσε και ο γάλλος συνάδελφος λέγοντας ότι δεν μπορείς να λες να εναρμονιστούν οι κατώτατοι μισθοί με εκείνους της Πορτογαλίας αν δεν λαμβάνεις υπόψη το επίπεδο της παραγωγικότητας, την αγοραστική δύναμη του μισθού και τις επιπτώσεις του στην ανταγωνιστικότητα. Η κ.Μέρκελ είπε στη δευτερομιλία της, και γι αυτό δεν μπόρεσα να απαντήσω, ότι οι μισθοί θα πρέπει να καθορίζονται και στη βάση του εθνικού εισοδήματος, το οποίο βεβαίως έχει συρρικνωθεί στην Ελλάδα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα παραγωγικότητας. Αλλά δεν έδωσε απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Πορτογαλία που είχε για τόσα χρόνια πραγματικά μικρότερο μισθό κατά 30% από ότι η Ελλάδα, καθώς και η Ισπανία, με μικρότερο μισθό κατά 17%, βρίσκονται σε τόσο άσχημη κατάσταση και από άποψη ελλειμμάτων και από άποψη ανταγωνιστικότητας».
Για την ανυποχώρητη στάση του Βερολίνου στο θέμα του συμφώνου σταθερότητας:
«Θέσαμε όλα τα ζητήματα της κρίσης και των ευρωπαϊκών της διαστάσεων και είπαμε, ότι το υπόδειγμα που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία και προετοιμάζεται σαν κοστούμι για τις άλλες χώρες, είναι ένα υπόδειγμα διαρκούς λιτότητας που σπρώχνει την οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση, κρίση και ανεργία. Η κ.Μέρκελ δεν έκανε κάποια υποχώρηση από την υπεράσπιση της πολιτικής της. Ήταν ευγενεστάτη βεβαίως, αλλά δεν υποχώρησε καθόλου από τις αρχές του συμφώνου σταθερότητας που προωθεί. Ελπίζουμε όμως, ότι η κινητοποίηση των συνδικάτων, και ευρύτερα των λαών της Ευρώπης θα αλλάξουν το κλίμα. Αυτό, μαζί με εκείνο που μας είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών Σταϊνμάγιερ ότι το κόμμα του θα διαπραγματευθεί το σύμφωνο σταθερότητας σε συνάρτηση με την ύπαρξη αναπτυξιακών πολιτικών, δίνουν ελπίδα για μια καλύτερη προοπτική. Αντιλαμβάνεστε, ότι το τι θα συμβεί στην Ευρώπη, επειδή εδώ παίζεται το παιχνίδι, θα είναι συνάρτηση και των πολιτικών συσχετισμών. Αν τα συνδικάτα κυριαρχούσαν πολιτικά στην Ευρώπη, το μέλλον της ηπείρου μας θα ήταν διαφορετικό» συνέχισε ο κ.Παναγόπουλος.
Η συνάντηση του Βερολίνου τόνισε σίγουρα το ηθικό των ηγετών των δέκα συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών στη γερμανική πρωτεύουσα (δίπλα σε εκείνους από τη Γερμανία και την Ελλάδα συμμετείχαν οι ηγέτες των γαλλικών, ισπανικών, ιταλικών, βελγικών, ιρλανδικών, τσεχικών και σουηδικών συνδικάτων). «Έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε και τους πρωθυπουργούς και αρχηγούς κρατών και άλλων χωρών» δήλωσε ο κ.Ζόμερ. Ταυτόχρονα, πρόσθεσε, συνεχίζεται η συγκρότηση μιας κοινής πλατφόρμας για την καταπολέμηση της κρίσης.
Εκεί κάπου όμως σταματά η συνεργασία. Για κοινές διαδηλώσεις, ή άλλες δράσεις του «δρόμου», δεν γίνεται καν λόγος. «Προέχει η επεξεργασία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής των συνδικάτων» πρόσθεσε ο ίδιος.
Μια τέτοια πολιτική πρέπει πάντως να πάρει υπόψη και την άποψη της καγκελάριου για το νέο ενισχυμένο ρόλο που ήδη παίζει το ΔΝΤ σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό, σύμφωνα με τον κ.Παναγόπουλο, εκφράστηκε στη συζήτηση με τον εξής τρόπο:
«Όταν της έθεσα το θέμα ορισμένων ακραίων συμπεριφορών, που κατά τη γνώμη μας δεν είναι πολιτικά νομιμοποιημένες και αφορούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είπε ότι αυτά θα μπορούσαμε να τα δούμε. Αλλά βεβαίως τόνισε, το ΔΝΤ δεν είναι μόνο στην Ελλάδα, είναι και σε μια σειρά άλλες χώρες και εν πάση περιπτώσει έχει γίνει ένα κομμάτι των πολιτικών που ασκούνται πανευρωπαϊκά. Εξέφρασε πάντως την επιθυμία να μιλήσει αυτοτελώς μόνο με τα ελληνικά συνδικάτα».
Η κυρία Μέρκελ σε κατ΄ ιδίαν συνάντηση με τον κ.Παναγόπουλο; Μάλλον ασύλληπτο. Αν όμως όντως συμβεί δεν θα αποτελέσει απλώς «μοναδικό» αλλά πραγματικά ιστορικό γεγονός
Ν.Χειλάς / ΒΗΜΑ I-Reporter
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Βερολίνο, Πέμπτη απόγευμα. Μια κουστωδία συνδικαλιστών βγαίνει από το «πλυντήριο» - όπως αποκαλεί το λαϊκό στόμα την καγκελαρία - και κατευθύνεται προς την έξοδο, όπου την περιμένουν δεκάδες ντόπιοι και ξένοι δημοσιογράφοι.
Το λόγο παίρνει ο κ.Ζόμερ: «Είπαμε στην καγκελάριο, ότι το δημοσιονομικό σύμφωνο στην Ευρώπη δεν λύνει από μόνο του την κρίση και γι αυτό πρέπει να συμπληρωθεί με ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα ανάπτυξης» λέει.
Ακολουθεί μια αναφορά στην αρνητική εικόνα της Γερμανίας σε χώρες, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα, και αμέσως μετά μια μάλλον σιβυλλική φράση: «Η καγκελάριος μας ξεκαθάρισε ότι διαβάζει ελληνικές εφημερίδες και ένας έλληνας συνάδελφος της απάντησε ότι διαβάζει και αυτός την „Bild-Zeitung”».
E, και; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Την εξήγηση δίνει λίγο αργότερα ο ίδιος ο συνομιλητής της καγκελάριου, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος: «Με ρώτησε, σε συνομιλία στο περιθώριο της συνάντησης, πως θα την αντιμετώπιζαν, αν ερχόταν στην Ελλάδα: Θα την χτυπούσαν; Της είπα, ότι αυτά τα γράφει η „Bild”. Και προφανώς θεωρεί και αυτή, ότι κάποια μέσα δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη στη Γερμανία, έτσι όπως δηλητηριάζουν και ορισμένα ελληνικά μέσα την κοινή γνώμη της Ελλάδας παρουσιάζοντας τους Γερμανούς ως ναζί και καταπιεστές. Πρέπει φυσικά να βρούμε τρόπο, και τα συνδικάτα το κάνουν με τις παρεμβάσεις τους, για να σταματήσουμε τη διάδοση αυτού του δηλητηρίου».
Και τι άλλο είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στην καγκελάριο στην επίσημη συνομιλία που επακολούθησε;
«Πέρα των ειδικών θεμάτων που αφορούσαν στην Ελλάδα θέσαμε προς συζήτηση και το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο, που πνίγει την οικονομία και ως φάρμακο είναι χειρότερο από την αρρώστια επειδή τροφοδοτεί συνεχώς το σπιράλ της ύφεσης και της ανεργίας, και είπαμε ότι χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σχέδιο, ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη, ιδίως για τις χώρες του Νότου, οι οποίες θα ισορροπήσουν τις παραγωγικές διαδικασίες, ώστε να υπάρχει παραγωγή και σε αυτές. Και βεβαίως υποστηρίξαμε την πρόταση, που έκαναν πρώτα τα ελληνικά συνδικάτα και τώρα είδα μια πιο ελκυστική και προωθημένη εκδοχή της από τα γερμανικά συνδικάτα για την πανευρωπαϊκή αντιμετώπιση του χρέους» είπε.
Άλλα στιγμιότυπα από τη στιχομυθία της κ.Μέρκελ με τους συνδικαλιστές ηγέτες και ιδιαίτερα με τον κ.Παναγόπουλο, όπως την περιέγραψε ο ίδιος:
Για την επιμονή της καγκελαρίου στην πολιτική της λιτότητας:
«Η καγκελάριος εξακολουθεί να επιμένει, ότι η Ελλάδα ευθύνεται για την κατάστασή της και ότι θα πρέπει από μόνη της, πέρα από τη βοήθεια που λαμβάνει, να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων. Τα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, στα οποία αναφερθήκαμε σε σχέση με την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων, δεν φαίνεται να την απασχολούν, παρόλο που η οικονομία σπρώχνεται εξαιτίας τους σε μεγάλη ύφεση. Αθροιστικά, η ύφεση από το 2008 υπερβαίνει το 20% και πολύ φοβόμαστε ότι θα το ξεπεράσει επειδή θα είναι και το 2013 έτος ύφεσης. Από ότι αντιλήφθηκα λοιπόν, δεν θα πρέπει να περιμένουμε αλλαγή πολιτικής».
Για την πώληση γερμανικών όπλων στην Ελλάδα:
«Όταν της ετέθη το θέμα των αμυντικών δαπανών, λέγοντας ότι η Ελλάδα είναι η καλύτερη πελάτισσα της Γερμανίας στην αγορά όπλων, η απάντηση της ήταν, ότι: „Δεν ζητήσαμε εμείς να δίνετε το 6% του προϋπολογισμού σας για αμυντικές δαπάνες“ αλλά δεν έδωσε λύση και στο πρόβλημα, πως μπορεί να ξεπεράσει η Ελλάδα ένα υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας των συνόρων της όταν δεν τα εγγυάται η Ευρωπαϊκή Ένωση».
Για την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων:
«Εμείς είπαμε, ότι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και της αδυναμίας του εργαζόμενου, του αδύναμου πόλου της εργασιακής σχέσης να υπερασπίσει τα δικαιώματά του μιας και οι συμβάσεις και τα συνδικάτα είναι υπό διωγμό. Και σε αυτό βεβαίως δεν απάντησε, αλλά νομίζω ότι είχε απαντήσει με τον πιο κυνικό τρόπο ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι μέσω των „Financial Times“, όπου δήλωσε ότι όσοι σκέφτεστε με όρους κοινωνικού κράτους που ξέρατε στην Ευρώπη να το ξεχάσετε δια παντός».
Για τη μείωση των μισθών στην Ελλάδα:
«Έθεσα το θέμα, και το έθεσε και ο γάλλος συνάδελφος λέγοντας ότι δεν μπορείς να λες να εναρμονιστούν οι κατώτατοι μισθοί με εκείνους της Πορτογαλίας αν δεν λαμβάνεις υπόψη το επίπεδο της παραγωγικότητας, την αγοραστική δύναμη του μισθού και τις επιπτώσεις του στην ανταγωνιστικότητα. Η κ.Μέρκελ είπε στη δευτερομιλία της, και γι αυτό δεν μπόρεσα να απαντήσω, ότι οι μισθοί θα πρέπει να καθορίζονται και στη βάση του εθνικού εισοδήματος, το οποίο βεβαίως έχει συρρικνωθεί στην Ελλάδα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα παραγωγικότητας. Αλλά δεν έδωσε απάντηση στο ερώτημα, γιατί η Πορτογαλία που είχε για τόσα χρόνια πραγματικά μικρότερο μισθό κατά 30% από ότι η Ελλάδα, καθώς και η Ισπανία, με μικρότερο μισθό κατά 17%, βρίσκονται σε τόσο άσχημη κατάσταση και από άποψη ελλειμμάτων και από άποψη ανταγωνιστικότητας».
Για την ανυποχώρητη στάση του Βερολίνου στο θέμα του συμφώνου σταθερότητας:
«Θέσαμε όλα τα ζητήματα της κρίσης και των ευρωπαϊκών της διαστάσεων και είπαμε, ότι το υπόδειγμα που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία και προετοιμάζεται σαν κοστούμι για τις άλλες χώρες, είναι ένα υπόδειγμα διαρκούς λιτότητας που σπρώχνει την οικονομία σε μεγαλύτερη ύφεση, κρίση και ανεργία. Η κ.Μέρκελ δεν έκανε κάποια υποχώρηση από την υπεράσπιση της πολιτικής της. Ήταν ευγενεστάτη βεβαίως, αλλά δεν υποχώρησε καθόλου από τις αρχές του συμφώνου σταθερότητας που προωθεί. Ελπίζουμε όμως, ότι η κινητοποίηση των συνδικάτων, και ευρύτερα των λαών της Ευρώπης θα αλλάξουν το κλίμα. Αυτό, μαζί με εκείνο που μας είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών Σταϊνμάγιερ ότι το κόμμα του θα διαπραγματευθεί το σύμφωνο σταθερότητας σε συνάρτηση με την ύπαρξη αναπτυξιακών πολιτικών, δίνουν ελπίδα για μια καλύτερη προοπτική. Αντιλαμβάνεστε, ότι το τι θα συμβεί στην Ευρώπη, επειδή εδώ παίζεται το παιχνίδι, θα είναι συνάρτηση και των πολιτικών συσχετισμών. Αν τα συνδικάτα κυριαρχούσαν πολιτικά στην Ευρώπη, το μέλλον της ηπείρου μας θα ήταν διαφορετικό» συνέχισε ο κ.Παναγόπουλος.
Η συνάντηση του Βερολίνου τόνισε σίγουρα το ηθικό των ηγετών των δέκα συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών στη γερμανική πρωτεύουσα (δίπλα σε εκείνους από τη Γερμανία και την Ελλάδα συμμετείχαν οι ηγέτες των γαλλικών, ισπανικών, ιταλικών, βελγικών, ιρλανδικών, τσεχικών και σουηδικών συνδικάτων). «Έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε και τους πρωθυπουργούς και αρχηγούς κρατών και άλλων χωρών» δήλωσε ο κ.Ζόμερ. Ταυτόχρονα, πρόσθεσε, συνεχίζεται η συγκρότηση μιας κοινής πλατφόρμας για την καταπολέμηση της κρίσης.
Εκεί κάπου όμως σταματά η συνεργασία. Για κοινές διαδηλώσεις, ή άλλες δράσεις του «δρόμου», δεν γίνεται καν λόγος. «Προέχει η επεξεργασία μιας ευρωπαϊκής πολιτικής των συνδικάτων» πρόσθεσε ο ίδιος.
Μια τέτοια πολιτική πρέπει πάντως να πάρει υπόψη και την άποψη της καγκελάριου για το νέο ενισχυμένο ρόλο που ήδη παίζει το ΔΝΤ σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό, σύμφωνα με τον κ.Παναγόπουλο, εκφράστηκε στη συζήτηση με τον εξής τρόπο:
«Όταν της έθεσα το θέμα ορισμένων ακραίων συμπεριφορών, που κατά τη γνώμη μας δεν είναι πολιτικά νομιμοποιημένες και αφορούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είπε ότι αυτά θα μπορούσαμε να τα δούμε. Αλλά βεβαίως τόνισε, το ΔΝΤ δεν είναι μόνο στην Ελλάδα, είναι και σε μια σειρά άλλες χώρες και εν πάση περιπτώσει έχει γίνει ένα κομμάτι των πολιτικών που ασκούνται πανευρωπαϊκά. Εξέφρασε πάντως την επιθυμία να μιλήσει αυτοτελώς μόνο με τα ελληνικά συνδικάτα».
Η κυρία Μέρκελ σε κατ΄ ιδίαν συνάντηση με τον κ.Παναγόπουλο; Μάλλον ασύλληπτο. Αν όμως όντως συμβεί δεν θα αποτελέσει απλώς «μοναδικό» αλλά πραγματικά ιστορικό γεγονός
Ν.Χειλάς / ΒΗΜΑ I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το χασμουρητό και τα μυστικά του
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προκαλεί πάλι η Rihanna ως goth γκέισα!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
