2012-12-02 20:58:30
Καμιά αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει και ούτε εγκλωβισμός σε λογικές ότι ο εθνικισμός που έως τώρα γνωρίζαμε ως ανεπίσημη ιδεολογία της νέας Αλβανικής Δημοκρατίας, αλλά πλέον κατ’ επιλογή του Πρωθυπουργού της χώρας επίσημη πολιτική, αφορά μόνο εκλογικό ελιγμό. Όχι, έχουμε αρκετά χρόνια που βιώνουμε αυτή την ασφυκτική ανθελληνική πίεση και προφανώς τους επόμενους μήνες θα δούμε γεγονότα με μεγαλύτερη ένταση.
Τούτων ισχυόντων δεν μπορεί να μην συναχθεί το συμπέρασμα ότι σε ότι μας αφορά, ως Βορειοηπειρωτική κοινότητα και κοινωνία, είναι ότι κινούμαστε ακριβώς αντίθετα σε όσα θα ήταν σώφρονα να πράξουμε και ως πολιτική υποχρέωση. Ο λόγος ακριβώς στην ανάγκη που υφίσταται και που σε οποιαδήποτε υπό πίεση κοινότητα ενεργοποιεί αμέσως την ανάλογη αντίδραση: αυτή της συσπείρωσης και της μεγιστοποίησης της πολιτικής ισχύος. Αυτό δεν συμβαίνει.
Ο βαθμός πολιτικής συσπείρωσης είναι αντιστρόφως ανάλογος της πίεσης που δέχεται η κοινότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού
. Ήταν λογικό πολιτικές χειραγώγησης που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν και απ’ το ΣΚ και απ’ το ΔΚ να δημιουργούσαν αποσυσπείρωση, αλλά σήμερα και εδώ και τρία – τέσσερα χρόνια όπου τίθεται υπό αμφισβήτηση ή ίδια η δυνατότητά μας για αυτόνομη πολιτική έκφραση και η διαιώνιση της ιστορίας μας, τι είναι που δεν μας επιτρέπει μεγαλύτερη ενότητα;
Η ερώτηση μάλλον είναι ρητορική. Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Όπως γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά ότι κατά βάθος και όσοι κράζουν κατά της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του ΚΕΑΔ ξέρουν γιατί το κάνουν: ακριβώς για να πετύχουν την αποσυσπείρωση. Ξέρουν πολύ καλά ότι η λάσπη που ρίχνουν δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ξέρουν ότι κόβουν τη ρίζα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και όμως αδίστακτα συνεχίζουν.
Πρέπει όμως να απομονωθούν όσο έρχεται η θύελλα.
Παράλληλα όμως χρειάζεται εκβιασμός: με πράξεις ουσιαστικές, με κόπους πολλούς, με συναντήσεις νύχτα και μέρα, με αναγνώριση λαθών και ίσως υπερβολικών αντιδράσεων, ούτως ώστε έως το τέλος Ιανουαρίου να έχει επιτευχθεί ουσιαστικός « επαναπατρισμός» στην ΟΜΟΝΟΙΑ – ΚΕΑΔ. Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης πολιτικών σχημάτων πέραν και εκτός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΚΕΑΔ όταν το ζητούμενο δεν είναι παρά η συγκέντρωσης όλης της ψήφου του δυναμικού του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού που θέλει την αυτόνομη έκφραση. Βέβαια, όσοι έχουν κάνει επιλογές στράτευσης στα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας, άλλο τόσο δεν έχουν λόγο να συνεχίσουν να εξυπηρετούν στρατηγικές διάλυσης της ΕΕΜ.
Ο Βαγγέλης Ντούλες έχει υποχρέωση γενναίων κινήσεων στη γραμμή της απαραίτητης μεγιστοποίησης της αντίδρασής μας προς τον ανθελληνισμό. Για να αντιδράσεις όμως προφανώς θέλεις ένα ασφαλές άρμα και αρραγές κατάστρωμα. Τις επόμενες εβδομάδες πρέπει να καταλήξει η ΟΜΟΝΟΙΑ – ΚΕΑΔ σε μια φόρμουλα που δεν θα πρέπει στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί να την αμφισβητήσει κανένας. Μικροπολιτικές του τύπου του Κ. Γκιουλέκα που δέχεται και προβάλει παράλληλα πολιτικά σχήματα σαν να έχει εντελώς αποκλειστεί η δυνατότητα ύπαρξης θετικού αποτελέσματος στην προσπάθεια ενότητας, δεν εξυπηρετούν. Ούτε βέβαια εκείνες του Κ. Χατζιδάκη που προβάλλεται με άλλους παράγοντες πόλωσης και διάσπασης. Όταν στην Ελλάδα κυβερνά ΝΔ με ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ΔΗΜΑΡ, πράγματα απίστευτα και απρόβλεπτα μόλις λίγα χρόνια πριν, γιατί στο χώρο της πολιτικής του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού θα πρέπει να επιβάλουν επιλογές διάσπασης και διάστασης;
Ας τα δούμε υπό το πρίσμα της ανάγκης τα πράγματα και τότε ίσως βοηθηθούμε για αμοιβαία βήματα προσέγγισης ούτως ώστε να σταθούμε αντάξια στην κρίση της ιστορίας. Αύριο ίσως να είναι αργά. Και σαφώς η ανάλυση μας απαιτεί πρωτοβουλίες απ’ την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ καθώς και τον πρόεδρό του, διότι δεν αμφισβητείται ούτε απ’ τους επικριτές, ότι αυτό παραμένει η κεντρομόλος δύναμη της αυτόνομης πολιτικής έκφρασης της ΕΕΜ.
http://www.deropoli.com/?p=11202
Τούτων ισχυόντων δεν μπορεί να μην συναχθεί το συμπέρασμα ότι σε ότι μας αφορά, ως Βορειοηπειρωτική κοινότητα και κοινωνία, είναι ότι κινούμαστε ακριβώς αντίθετα σε όσα θα ήταν σώφρονα να πράξουμε και ως πολιτική υποχρέωση. Ο λόγος ακριβώς στην ανάγκη που υφίσταται και που σε οποιαδήποτε υπό πίεση κοινότητα ενεργοποιεί αμέσως την ανάλογη αντίδραση: αυτή της συσπείρωσης και της μεγιστοποίησης της πολιτικής ισχύος. Αυτό δεν συμβαίνει.
Ο βαθμός πολιτικής συσπείρωσης είναι αντιστρόφως ανάλογος της πίεσης που δέχεται η κοινότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού
Η ερώτηση μάλλον είναι ρητορική. Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Όπως γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά ότι κατά βάθος και όσοι κράζουν κατά της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του ΚΕΑΔ ξέρουν γιατί το κάνουν: ακριβώς για να πετύχουν την αποσυσπείρωση. Ξέρουν πολύ καλά ότι η λάσπη που ρίχνουν δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ξέρουν ότι κόβουν τη ρίζα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και όμως αδίστακτα συνεχίζουν.
Πρέπει όμως να απομονωθούν όσο έρχεται η θύελλα.
Παράλληλα όμως χρειάζεται εκβιασμός: με πράξεις ουσιαστικές, με κόπους πολλούς, με συναντήσεις νύχτα και μέρα, με αναγνώριση λαθών και ίσως υπερβολικών αντιδράσεων, ούτως ώστε έως το τέλος Ιανουαρίου να έχει επιτευχθεί ουσιαστικός « επαναπατρισμός» στην ΟΜΟΝΟΙΑ – ΚΕΑΔ. Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης πολιτικών σχημάτων πέραν και εκτός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΚΕΑΔ όταν το ζητούμενο δεν είναι παρά η συγκέντρωσης όλης της ψήφου του δυναμικού του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού που θέλει την αυτόνομη έκφραση. Βέβαια, όσοι έχουν κάνει επιλογές στράτευσης στα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας, άλλο τόσο δεν έχουν λόγο να συνεχίσουν να εξυπηρετούν στρατηγικές διάλυσης της ΕΕΜ.
Ο Βαγγέλης Ντούλες έχει υποχρέωση γενναίων κινήσεων στη γραμμή της απαραίτητης μεγιστοποίησης της αντίδρασής μας προς τον ανθελληνισμό. Για να αντιδράσεις όμως προφανώς θέλεις ένα ασφαλές άρμα και αρραγές κατάστρωμα. Τις επόμενες εβδομάδες πρέπει να καταλήξει η ΟΜΟΝΟΙΑ – ΚΕΑΔ σε μια φόρμουλα που δεν θα πρέπει στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί να την αμφισβητήσει κανένας. Μικροπολιτικές του τύπου του Κ. Γκιουλέκα που δέχεται και προβάλει παράλληλα πολιτικά σχήματα σαν να έχει εντελώς αποκλειστεί η δυνατότητα ύπαρξης θετικού αποτελέσματος στην προσπάθεια ενότητας, δεν εξυπηρετούν. Ούτε βέβαια εκείνες του Κ. Χατζιδάκη που προβάλλεται με άλλους παράγοντες πόλωσης και διάσπασης. Όταν στην Ελλάδα κυβερνά ΝΔ με ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ΔΗΜΑΡ, πράγματα απίστευτα και απρόβλεπτα μόλις λίγα χρόνια πριν, γιατί στο χώρο της πολιτικής του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού θα πρέπει να επιβάλουν επιλογές διάσπασης και διάστασης;
Ας τα δούμε υπό το πρίσμα της ανάγκης τα πράγματα και τότε ίσως βοηθηθούμε για αμοιβαία βήματα προσέγγισης ούτως ώστε να σταθούμε αντάξια στην κρίση της ιστορίας. Αύριο ίσως να είναι αργά. Και σαφώς η ανάλυση μας απαιτεί πρωτοβουλίες απ’ την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ καθώς και τον πρόεδρό του, διότι δεν αμφισβητείται ούτε απ’ τους επικριτές, ότι αυτό παραμένει η κεντρομόλος δύναμη της αυτόνομης πολιτικής έκφρασης της ΕΕΜ.
http://www.deropoli.com/?p=11202
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κόλλησαν στον βούρκο...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
