2012-12-06 15:48:02
της Βιβέττας Λαϊνιώτη
Παγωμένα διαμερίσματα, ασανσέρ στο… off, «ψαλίδι» στα συνεργεία καθαρισμού Οι περικοπές που κάθε πολυκατοικία κάνει, προκειμένου να μπορέσουν οι ένοικοι να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και να μην αφήνουν ανεξόφλητους τους λογαριασμούς των κοινοχρήστων…
Στην Ελλάδα του 2012, όλο και περισσότεροι ένοικοι πολυκατοικιών αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με τους δυσβάστακτους φόρους ακίνητης περιουσίας, το ενοίκιο, τα κοινόχρηστα, ακόμη και το πετρέλαιο θέρμανσης – όσο βασικό κι αν είναι αυτό. Ευτυχώς, η παρατεταμένη καλοκαιρία μας βοηθά, όμως για πόσο ακόμη;
Έτσι, το θέμα απασχολεί ήδη τις γενικές συνελεύσεις των πολυκατοικιών σε όλη τη χώρα, με πρώτο παράδειγμα τη δικιά μου…Τον προηγούμενο μήνα, μαζευτήκαμε όλοι για να αποφασίσουμε αν θα βάλουμε πετρέλαιο ή όχι, εξαιτίας ενός μεγάλου ποσού που έχουν αφήσει ανεξόφλητο οι ένοικοι του πρώτου ορόφου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Δεν το πιστεύω πως συζητάμε για το αν θα παραγγείλλουμε πετρέλαιο!», μιας και στο μυαλό μου κάτι τέτοιο θεωρείτο πάντα αυτονόητο. Πάντα…
Τη σκέψη μου διέκοψαν οι φωνές και η «επίθεση» των υπόλοιπων ενοίκων προς τον οφειλέτη του πρώτου ορόφου. Η μη εξόφληση των κοινοχρήστων από ένα ή περισσότερα διαμερίσματα δημιουργεί προβλήματα στα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα τα ποσά, που φτάνουν τα 1.000 ευρώ ανά περίπτωση, να διεκδικούνται πια διά της δικαστικής οδού. Δυστυχώς, με λύπη μου διαπίστωσα πως η δύσκολη οικονομική κατάσταση δεν επηρέασε μόνο την τσέπη μας αλλά και την ψυχή μας. Με έπιασε θυμός… «Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι», σκέφτηκα!
Μα ποιος ήταν; Το χαμόγελο, η αλληλοβοήθεια, η υπομονή αντικαταστάθηκαν από τον θυμό και την απόγνωση.
Κάποτε συναντούσαμε τον γείτονα στην είσοδο και ανταλλάσαμε ένα χαμόγελο, μια-δυο κουβέντες…. Τώρα, ούτε ένα βλέμμα! «Πού καιρός για χάσιμο», σκέφτονται όλοι. Από πότε όμως η ανθρώπινη επικοινωνία, η ζεστασιά έγιναν χάσιμο χρόνου;
Στην εποχή μας, οι κοινωνικές μας σχέσεις έχουν αλλοτριωθεί από τον ατομικισμό και την αποξένωση. Ξυπνάμε το πρωί, πάμε στη δουλειά, γυρίζουμε σπίτι, λίγες ώρες στην τηλεόραση, μετά ύπνος και την επόμενη μέρα όλα πάλι από την αρχή…
Η οικονομική κρίση μάς βρίσκει ευάλωτους στην ανασφάλεια, χωρίς γείτονες πρόθυμους να τείνουν ένα χέρι βοηθείας στον άνεργο, στον πεινασμένο, στον ανασφάλιστο που δεν έχει χρήματα να προμηθευτεί φάρμακα, στον έχοντα ανάγκη. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε σπίτι είναι σημαντικά και σοβαρά, ποιο το νόημα όμως του να τα περνάμε όλα μόνοι μας;
Σίγουρα, τα 1000 ευρώ του πρώτου ορόφου δεν θα έρθουν ως «μάννα εξ ουρανού», ούτε θα ζεσταθούμε καίγοντας βιβλία στο τζάκι, όμως είναι ανεπίτρεπτο να αφήνουμε εκτός από τα σπίτια, να παγώσουν και οι καρδιές μας.
Θα πρότεινα να θυμηθούμε τη φράση από τους «Τρεις σωματοφύλακες»: «Ένας για όλους και όλοι για έναν». Και να βγάλουμε τον χειμώνα έχοντας αυτήν σαν «μόττο».
Ναι, το ομολογώ. Προτιμώ να βλέπω τη ζωή σαν παραμύθι. Μόνο που δεν είμαι διατεθειμένη να παίξω τον «κακό» ήρωα…
lifepositive.gr
Παγωμένα διαμερίσματα, ασανσέρ στο… off, «ψαλίδι» στα συνεργεία καθαρισμού Οι περικοπές που κάθε πολυκατοικία κάνει, προκειμένου να μπορέσουν οι ένοικοι να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις και να μην αφήνουν ανεξόφλητους τους λογαριασμούς των κοινοχρήστων…
Στην Ελλάδα του 2012, όλο και περισσότεροι ένοικοι πολυκατοικιών αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με τους δυσβάστακτους φόρους ακίνητης περιουσίας, το ενοίκιο, τα κοινόχρηστα, ακόμη και το πετρέλαιο θέρμανσης – όσο βασικό κι αν είναι αυτό. Ευτυχώς, η παρατεταμένη καλοκαιρία μας βοηθά, όμως για πόσο ακόμη;
Έτσι, το θέμα απασχολεί ήδη τις γενικές συνελεύσεις των πολυκατοικιών σε όλη τη χώρα, με πρώτο παράδειγμα τη δικιά μου…Τον προηγούμενο μήνα, μαζευτήκαμε όλοι για να αποφασίσουμε αν θα βάλουμε πετρέλαιο ή όχι, εξαιτίας ενός μεγάλου ποσού που έχουν αφήσει ανεξόφλητο οι ένοικοι του πρώτου ορόφου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Δεν το πιστεύω πως συζητάμε για το αν θα παραγγείλλουμε πετρέλαιο!», μιας και στο μυαλό μου κάτι τέτοιο θεωρείτο πάντα αυτονόητο. Πάντα…
Τη σκέψη μου διέκοψαν οι φωνές και η «επίθεση» των υπόλοιπων ενοίκων προς τον οφειλέτη του πρώτου ορόφου. Η μη εξόφληση των κοινοχρήστων από ένα ή περισσότερα διαμερίσματα δημιουργεί προβλήματα στα υπόλοιπα, με αποτέλεσμα τα ποσά, που φτάνουν τα 1.000 ευρώ ανά περίπτωση, να διεκδικούνται πια διά της δικαστικής οδού. Δυστυχώς, με λύπη μου διαπίστωσα πως η δύσκολη οικονομική κατάσταση δεν επηρέασε μόνο την τσέπη μας αλλά και την ψυχή μας. Με έπιασε θυμός… «Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι», σκέφτηκα!
Μα ποιος ήταν; Το χαμόγελο, η αλληλοβοήθεια, η υπομονή αντικαταστάθηκαν από τον θυμό και την απόγνωση.
Κάποτε συναντούσαμε τον γείτονα στην είσοδο και ανταλλάσαμε ένα χαμόγελο, μια-δυο κουβέντες…. Τώρα, ούτε ένα βλέμμα! «Πού καιρός για χάσιμο», σκέφτονται όλοι. Από πότε όμως η ανθρώπινη επικοινωνία, η ζεστασιά έγιναν χάσιμο χρόνου;
Στην εποχή μας, οι κοινωνικές μας σχέσεις έχουν αλλοτριωθεί από τον ατομικισμό και την αποξένωση. Ξυπνάμε το πρωί, πάμε στη δουλειά, γυρίζουμε σπίτι, λίγες ώρες στην τηλεόραση, μετά ύπνος και την επόμενη μέρα όλα πάλι από την αρχή…
Η οικονομική κρίση μάς βρίσκει ευάλωτους στην ανασφάλεια, χωρίς γείτονες πρόθυμους να τείνουν ένα χέρι βοηθείας στον άνεργο, στον πεινασμένο, στον ανασφάλιστο που δεν έχει χρήματα να προμηθευτεί φάρμακα, στον έχοντα ανάγκη. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε σπίτι είναι σημαντικά και σοβαρά, ποιο το νόημα όμως του να τα περνάμε όλα μόνοι μας;
Σίγουρα, τα 1000 ευρώ του πρώτου ορόφου δεν θα έρθουν ως «μάννα εξ ουρανού», ούτε θα ζεσταθούμε καίγοντας βιβλία στο τζάκι, όμως είναι ανεπίτρεπτο να αφήνουμε εκτός από τα σπίτια, να παγώσουν και οι καρδιές μας.
Θα πρότεινα να θυμηθούμε τη φράση από τους «Τρεις σωματοφύλακες»: «Ένας για όλους και όλοι για έναν». Και να βγάλουμε τον χειμώνα έχοντας αυτήν σαν «μόττο».
Ναι, το ομολογώ. Προτιμώ να βλέπω τη ζωή σαν παραμύθι. Μόνο που δεν είμαι διατεθειμένη να παίξω τον «κακό» ήρωα…
lifepositive.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αμετάβλητα αναμένεται να διατηρήσει τα επιτόκια η ΕΚΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Μολότοφ, χημικά και πέτρες στο κέντρο της Αθήνας - Δύο προσαγωγές μαθητών [βίντεο]](https://images.newsnowgreece.com/29/296863/molotof-ximika-kai-petres-sto-kentro-tis-athinas---dyo-prosagoges-mathiton-vinteo-1-124x78.jpg)
