2012-12-08 14:33:20
Το γερμανικό ποδόσφαιρο χρόνο με τον χρόνο κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος. Ταλέντα αναδεικνύονται, το πρωτάθλημα αυξάνει την ανταγωνιστικότητά του, οι γερμανικές ομάδες διαπρέπουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα γήπεδα είναι γεμάτα.
Το ποδόσφαιρο ωστόσο, όπως σε οποιαδήποτε χώρα, έτσι και στη Γερμανία, δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους οπαδούς. Και ειδικά στη Γερμανία όπου οι οπαδοί στις ομάδες έχουν ισχυρό λόγο λαμβάνοντας μέρος σε αποφάσεις που αφορούν τους ίδιους τους συλλόγους που αγαπούν.
Η βαρύνουσα σημασία που έχει ο λόγος των οπαδών στις γερμανικές ομάδες είχε ως αποτέλεσμα τα εισιτήρια, τουλάχιστον στις εντός έδρας αναμετρήσεις, να μείνουν σε ικανοποιητικές τιμές με αποτέλεσμα να μην διώξουν τους φίλους των ομάδων από τα γήπεδα εξαιτίας της ακρίβειας όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Όπως γράφει ο Ντέιβιντ Κον, δημοσιογράφος του Guardian που δημοσίευσε το θέμα για το πώς λειτουργούν οι γερμανικοί σύλλογοι, στην Ντόρτμουντ 25,000 από τα εισιτήρια που κόβονται για τα εντός έδρας παιχνίδια κοστίζουν μέσο όρο 11 ευρώ επιτρέποντας στους οπαδούς να παρακολουθήσουν αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας σε πολύ προσιτές τιμές.
Με εξαίρεση τις Μπάγερ Λεβερκούζεν και Βόλφσμπουργκ, οι οποίες ανήκουν εξολοκλήρου στη φαρμακοβιομηχανία της Μπάγερ και στην αυτοκινητοβιομηχανία της Volkswagen αντίστοιχα, στις υπόλοιπες ομάδες της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας του γερμανικού ποδοσφαίρου η φωνή των οπαδών ακούγεται δυνατά στις αποφάσεις που λαμβάνονται.
Οι σύλλογοι θα πρέπει κατά 50% τουλάχιστον να ανήκουν στα μέλη τους, στους οπαδούς τους. Ξενόφερτοι ιδιοκτήτες με πετροδόλαρα ή ρούβλια δεν υπάρχουν και ο προεδρικός θώκος στον εκάστοτε σύλλογο καθορίζεται από τις ίδιες τις ψήφους των οπαδών στις εκλογές που λαμβάνουν χώρα.
Οι οπαδοί των ομάδων δεν κάθονται μάλιστα με σταυρωμένα χέρια όταν διαφωνούν με τον τρόπο λειτουργίας των εκλεγμένων διοικήσεων στις ομάδες τους. Αντιδρούν με πορείες και μάλιστα στέκονται ενάντια στην προσπάθεια επιβολής των ποδοσφαιρικών αρχών περί κατάργησης της κερκίδας για ορθίους καθώς οι φίλοι των γερμανικών ομάδων θεωρούν πως αυτό θα βάλει σε κίνδυνο την υπέροχη ατμόσφαιρα και την ένθερμη υποστήριξη κατά τη διάρκεια των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων.
«Λαμβάνουμε υπόψη την ποδοσφαιρική κουλτούρα που έχουμε. Είμαστε από τις τελευταίες μεγάλες λίγκες με κερκίδες ορθίων στα γήπεδα και κανείς δεν τολμά να το αλλάξει.
Οι σύλλογοι διατηρούν εισιτήρια σε χαμηλές τιμές γιατί στη Γερμανία είναι πολύ σημαντικό άνθρωποι που δεν μπορούν να διαθέσουν πολλά χρήματα να μπορούν να έρχονται στο γήπεδο. Εδώ το ποδόσφαιρο είναι από τις δραστηριότητες που φέρνει κοντά τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και όλων των τάξεων», αναφέρει ο Κρίστιαν Σέιφερτ, εκτελεστικός διευθυντής της Μπουντεσλίγκα, στον Guardian.
«Οι περισσότεροι πρόεδροι και εκτελεστικοί διευθυντές των ομάδων στη Γερμανία έχουν παίξει ποδόσφαιρο και είναι οπαδοί των ομάδων τους. Θα μπορούσαν φυσικά να είχαν αυξήσει τις τιμές των εισιτηρίων, κάτι που θα τους απέφερε περισσότερα κέρδη.
Αλλά αποφάσισαν να έχουν μειωμένα έσοδα με αποτέλεσμα να επιτρέψουν σε ανθρώπους και οικογένειες με μειωμένα έσοδα που ακολουθούν τις ομάδες τους για γενιές και γενιές, και σε νεαρούς φίλους των ομάδων, να συνεχίσουν να έρχονται στα γήπεδα.
Θέλουμε όλη η κοινωνία να παίρνει μέρος στο ποδόσφαιρο και στα γήπεδα», προσθέτει ο Σέιφερτ.
Οι οπαδοί στη Γερμανία, μάλιστα, συν τοις άλλοις είναι και αυτοί που με τον δικό τους τρόπο έχουν βοηθήσει στην παραγωγή ταλέντων τα τελευταία χρόνια.
Εκλέγοντας για διοικούντες στους συλλόγους τους άτομα τα οποία έχουν υπάρξει επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στο παρελθόν, έχουν πιέσει προκειμένου τα άτομα αυτά που γνωρίζουν πραγματικά από μπάλα να ασχοληθούν με τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες στην κάθε ομάδα και να παράγουν με αυτόν τον τρόπο νεαρούς παίκτες από τα φυτώριά τους βελτιώνοντας έτσι το προϊόν τους.
«Μετά τον νόμο Μποσμάν το 1995 η Μπουντεσλίγκα ήταν γεμάτη από μεγάλους σε ηλικία ποδοσφαιριστές ξένων χωρών καθώς και οικονομικά προβλήματα και υποχρεώσεις να καλύψουν.
Οι δυσκολίες αυτές αποτέλεσαν ουσιαστικά ένα καμπανάκι. Εκείνη την εποχή δόθηκε μεγάλο βάρος στις ακαδημίες και οι σύλλογοι είδαν πως μπορούν να κερδίσουν πολλά αν παράγουν τα δικά τους ποδοσφαιρικά ταλέντα μέσα από τα φυτώρια καθώς επίσης αυτό θα τους βοηθούσε και σε οικονομικό επίπεδο», επισημαίνει ο Σέιφερτ.
Πλέον από τους 525 ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στους συλλόγους της Μπουντεσλίγκα, το 60% είναι Γερμανοί και ο μέσος όρος ηλικίας τους αγγίζει μόλις τα 24 έτη, κι αυτό αποτελεί μία κρυφή επιτυχία των ίδιων των οπαδών, οι οποίοι δίνοντας τη διαχείριση των συλλόγων τους σε άτομα του ποδοσφαίρου κατάφεραν να ανανεώσουν και κατʼ επέκταση να βελτιώσουν την ποιότητα του ποδοσφαίρου τους.
«Το γεγονός ότι οι σύλλογοι ανήκουν κατά το ήμισυ στους οπαδούς τους κρατάει τις ομάδες κοντά στις ρίζες τους και στην κοινότητά τους.
Μπορεί ομάδες όπως η Μπάγερν Μονάχου ή η Ντόρτμουντ να έχουν διευρύνει τη φήμη τους σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, ωστόσο οι άνθρωποι που βρίσκονται στα ηνία των συλλόγων αυτών γνωρίζουν πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι ομάδες στην πόλη τους δίνοντας μεγάλη έμφαση και προσοχή στην ιστορία που έχουν», τονίζει ο Σέιφερτ.
othersidefootball.com
Το ποδόσφαιρο ωστόσο, όπως σε οποιαδήποτε χώρα, έτσι και στη Γερμανία, δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους οπαδούς. Και ειδικά στη Γερμανία όπου οι οπαδοί στις ομάδες έχουν ισχυρό λόγο λαμβάνοντας μέρος σε αποφάσεις που αφορούν τους ίδιους τους συλλόγους που αγαπούν.
Η βαρύνουσα σημασία που έχει ο λόγος των οπαδών στις γερμανικές ομάδες είχε ως αποτέλεσμα τα εισιτήρια, τουλάχιστον στις εντός έδρας αναμετρήσεις, να μείνουν σε ικανοποιητικές τιμές με αποτέλεσμα να μην διώξουν τους φίλους των ομάδων από τα γήπεδα εξαιτίας της ακρίβειας όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Όπως γράφει ο Ντέιβιντ Κον, δημοσιογράφος του Guardian που δημοσίευσε το θέμα για το πώς λειτουργούν οι γερμανικοί σύλλογοι, στην Ντόρτμουντ 25,000 από τα εισιτήρια που κόβονται για τα εντός έδρας παιχνίδια κοστίζουν μέσο όρο 11 ευρώ επιτρέποντας στους οπαδούς να παρακολουθήσουν αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας σε πολύ προσιτές τιμές.
Με εξαίρεση τις Μπάγερ Λεβερκούζεν και Βόλφσμπουργκ, οι οποίες ανήκουν εξολοκλήρου στη φαρμακοβιομηχανία της Μπάγερ και στην αυτοκινητοβιομηχανία της Volkswagen αντίστοιχα, στις υπόλοιπες ομάδες της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας του γερμανικού ποδοσφαίρου η φωνή των οπαδών ακούγεται δυνατά στις αποφάσεις που λαμβάνονται.
Οι σύλλογοι θα πρέπει κατά 50% τουλάχιστον να ανήκουν στα μέλη τους, στους οπαδούς τους. Ξενόφερτοι ιδιοκτήτες με πετροδόλαρα ή ρούβλια δεν υπάρχουν και ο προεδρικός θώκος στον εκάστοτε σύλλογο καθορίζεται από τις ίδιες τις ψήφους των οπαδών στις εκλογές που λαμβάνουν χώρα.
Οι οπαδοί των ομάδων δεν κάθονται μάλιστα με σταυρωμένα χέρια όταν διαφωνούν με τον τρόπο λειτουργίας των εκλεγμένων διοικήσεων στις ομάδες τους. Αντιδρούν με πορείες και μάλιστα στέκονται ενάντια στην προσπάθεια επιβολής των ποδοσφαιρικών αρχών περί κατάργησης της κερκίδας για ορθίους καθώς οι φίλοι των γερμανικών ομάδων θεωρούν πως αυτό θα βάλει σε κίνδυνο την υπέροχη ατμόσφαιρα και την ένθερμη υποστήριξη κατά τη διάρκεια των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων.
«Λαμβάνουμε υπόψη την ποδοσφαιρική κουλτούρα που έχουμε. Είμαστε από τις τελευταίες μεγάλες λίγκες με κερκίδες ορθίων στα γήπεδα και κανείς δεν τολμά να το αλλάξει.
Οι σύλλογοι διατηρούν εισιτήρια σε χαμηλές τιμές γιατί στη Γερμανία είναι πολύ σημαντικό άνθρωποι που δεν μπορούν να διαθέσουν πολλά χρήματα να μπορούν να έρχονται στο γήπεδο. Εδώ το ποδόσφαιρο είναι από τις δραστηριότητες που φέρνει κοντά τους ανθρώπους όλων των ηλικιών και όλων των τάξεων», αναφέρει ο Κρίστιαν Σέιφερτ, εκτελεστικός διευθυντής της Μπουντεσλίγκα, στον Guardian.
«Οι περισσότεροι πρόεδροι και εκτελεστικοί διευθυντές των ομάδων στη Γερμανία έχουν παίξει ποδόσφαιρο και είναι οπαδοί των ομάδων τους. Θα μπορούσαν φυσικά να είχαν αυξήσει τις τιμές των εισιτηρίων, κάτι που θα τους απέφερε περισσότερα κέρδη.
Αλλά αποφάσισαν να έχουν μειωμένα έσοδα με αποτέλεσμα να επιτρέψουν σε ανθρώπους και οικογένειες με μειωμένα έσοδα που ακολουθούν τις ομάδες τους για γενιές και γενιές, και σε νεαρούς φίλους των ομάδων, να συνεχίσουν να έρχονται στα γήπεδα.
Θέλουμε όλη η κοινωνία να παίρνει μέρος στο ποδόσφαιρο και στα γήπεδα», προσθέτει ο Σέιφερτ.
Οι οπαδοί στη Γερμανία, μάλιστα, συν τοις άλλοις είναι και αυτοί που με τον δικό τους τρόπο έχουν βοηθήσει στην παραγωγή ταλέντων τα τελευταία χρόνια.
Εκλέγοντας για διοικούντες στους συλλόγους τους άτομα τα οποία έχουν υπάρξει επαγγελματίες ποδοσφαιριστές στο παρελθόν, έχουν πιέσει προκειμένου τα άτομα αυτά που γνωρίζουν πραγματικά από μπάλα να ασχοληθούν με τις ποδοσφαιρικές ακαδημίες στην κάθε ομάδα και να παράγουν με αυτόν τον τρόπο νεαρούς παίκτες από τα φυτώριά τους βελτιώνοντας έτσι το προϊόν τους.
«Μετά τον νόμο Μποσμάν το 1995 η Μπουντεσλίγκα ήταν γεμάτη από μεγάλους σε ηλικία ποδοσφαιριστές ξένων χωρών καθώς και οικονομικά προβλήματα και υποχρεώσεις να καλύψουν.
Οι δυσκολίες αυτές αποτέλεσαν ουσιαστικά ένα καμπανάκι. Εκείνη την εποχή δόθηκε μεγάλο βάρος στις ακαδημίες και οι σύλλογοι είδαν πως μπορούν να κερδίσουν πολλά αν παράγουν τα δικά τους ποδοσφαιρικά ταλέντα μέσα από τα φυτώρια καθώς επίσης αυτό θα τους βοηθούσε και σε οικονομικό επίπεδο», επισημαίνει ο Σέιφερτ.
Πλέον από τους 525 ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στους συλλόγους της Μπουντεσλίγκα, το 60% είναι Γερμανοί και ο μέσος όρος ηλικίας τους αγγίζει μόλις τα 24 έτη, κι αυτό αποτελεί μία κρυφή επιτυχία των ίδιων των οπαδών, οι οποίοι δίνοντας τη διαχείριση των συλλόγων τους σε άτομα του ποδοσφαίρου κατάφεραν να ανανεώσουν και κατʼ επέκταση να βελτιώσουν την ποιότητα του ποδοσφαίρου τους.
«Το γεγονός ότι οι σύλλογοι ανήκουν κατά το ήμισυ στους οπαδούς τους κρατάει τις ομάδες κοντά στις ρίζες τους και στην κοινότητά τους.
Μπορεί ομάδες όπως η Μπάγερν Μονάχου ή η Ντόρτμουντ να έχουν διευρύνει τη φήμη τους σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο, ωστόσο οι άνθρωποι που βρίσκονται στα ηνία των συλλόγων αυτών γνωρίζουν πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι ομάδες στην πόλη τους δίνοντας μεγάλη έμφαση και προσοχή στην ιστορία που έχουν», τονίζει ο Σέιφερτ.
othersidefootball.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Χώροι για διάβασμα του αγαπημένου σας βιβλίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
