2012-12-14 10:56:29
Να 'χεις την Εγνοια προσκεφάλι , κι η Εγνοια να είναι οι τα πρώτα λόγια του Υμνου, να μην φεύγει απο το Νού η Εγνοια αυτή , να είναι το στρώμα ακόμα και όταν η ζωή είναι ερημιά.Το κεφάλι να είναι όρθιο, οι ώμοι να το στηρίζουν καλά, τι κιαν η καλοσύνη δεν αγγίζει, άχνα να μην βγαίνει κιας αργεί το ξημέρωμα , όχι δεν πρέπει να θολώσει η ματιά ούτε το βλέμμα να λυγίσει , όσο κι αν η πίκρα θεριεμένη. Πληγή θα πείς τα γύρω, χέρια απλωμένα να ζητιανεύουν, κουρέλια πολλών τα ρούχα, σερμαμένα τα βήματα,χαμένη η ελπίδα, μαραμένα τα όνειρα και απέναντι σε αυτή την λαίλαπα δεν έχεις και πολλά να παραθέσεις ως όπλα, ανήμπορος.Η νύχτα ατέλειωτη φαντάζει, το φως της χαραυγής θαμπό και οι μέρες Βουρκωμένες.Ανθισε νωρίς τούτη η Κερασιά την Πρόλαβε το Χιόνι
Κουράστηκε τούτο το Σμάρι και με το δίκηο του, πολλές μπόρες έπεσαν πάνω του, μεγάλο κακό χρόνους τώρα .Κουράστηκε , πολλές φορές ακολούθησε Βήματα άλλων χωρίς δικιά του περπατησιά, μιμούμενο κινήσεις και .Προδόθηκε.Ξαποσταμένο αναπολεί τα περασμένα που μοιάζουν τόσο μακρινά , δεν έχει πια μέτρο να μετρήσει την ζήση του
Ιερό χρέος θα έλεγε Αν Ηταν Εδώ να μείνεις Γαλήνιος.Πιστό στην πορεία που χάραξες, ίδια με αυτή που οι γραφές τους έλεγαν.Την σταύρωση την ακολουθεί η ανάσταση, την χλεύη η δικαίωση, το φτύσιμο το χειροκρότημα , στης δόξας το σκαλί θα σαι τότε μπροστά, έτσι θα έλεγε αν ήταν Ιερό χρέος ακοίμητος φρουρός να παραμείνεις στο κάστρο της Ελπίδα, της οποίας ελπίδας
Ιερό χρέος να απαρνηθείς της δόξας το κάλεσμα, Σειρήνα,, να κάμεις ότι έκαμαν οι Πρόγονοι, μια φούχτα Αλάτι της Γης να τρίψεις στο πρόσωπο και να ξεκινήσεις πάλι γιατί πρέπει να αλλάξει τούτο το Γύρω γιατί την ζήση την μετράς και με οτι έχεις αλλα πιότερο και με ότι Είσαι .
Ιερό χρέος απέναντι στον φόβο να μην ντροπιαστείς.
Ορθιος, και πάλι να κινήσεις αλλά οχι μόνος πιά, σε συντροφεύει η Ψυχή όσων τον ίδιο δρόμο Διάβηκαν , Αντάμωσες την Μοίρα σου, την Αποκαλυψες και τωρα σε Συντροφεύει. Τούτο το Αντάμωμα της Μοίρας έχει Πρόσωπο και πρέπει δύο φορές να φανείς Αλύγιστος για την τιμή που σου απέδωσε η Ζωή.
Σχώραμε λαέ μου που δεν έχω αλλο τί να σου δώκω παρα μόνο τούτο αντίσταση
InfoGnomon
Κουράστηκε τούτο το Σμάρι και με το δίκηο του, πολλές μπόρες έπεσαν πάνω του, μεγάλο κακό χρόνους τώρα .Κουράστηκε , πολλές φορές ακολούθησε Βήματα άλλων χωρίς δικιά του περπατησιά, μιμούμενο κινήσεις και .Προδόθηκε.Ξαποσταμένο αναπολεί τα περασμένα που μοιάζουν τόσο μακρινά , δεν έχει πια μέτρο να μετρήσει την ζήση του
Ιερό χρέος θα έλεγε Αν Ηταν Εδώ να μείνεις Γαλήνιος.Πιστό στην πορεία που χάραξες, ίδια με αυτή που οι γραφές τους έλεγαν.Την σταύρωση την ακολουθεί η ανάσταση, την χλεύη η δικαίωση, το φτύσιμο το χειροκρότημα , στης δόξας το σκαλί θα σαι τότε μπροστά, έτσι θα έλεγε αν ήταν Ιερό χρέος ακοίμητος φρουρός να παραμείνεις στο κάστρο της Ελπίδα, της οποίας ελπίδας
Ιερό χρέος να απαρνηθείς της δόξας το κάλεσμα, Σειρήνα,, να κάμεις ότι έκαμαν οι Πρόγονοι, μια φούχτα Αλάτι της Γης να τρίψεις στο πρόσωπο και να ξεκινήσεις πάλι γιατί πρέπει να αλλάξει τούτο το Γύρω γιατί την ζήση την μετράς και με οτι έχεις αλλα πιότερο και με ότι Είσαι .
Ιερό χρέος απέναντι στον φόβο να μην ντροπιαστείς.
Ορθιος, και πάλι να κινήσεις αλλά οχι μόνος πιά, σε συντροφεύει η Ψυχή όσων τον ίδιο δρόμο Διάβηκαν , Αντάμωσες την Μοίρα σου, την Αποκαλυψες και τωρα σε Συντροφεύει. Τούτο το Αντάμωμα της Μοίρας έχει Πρόσωπο και πρέπει δύο φορές να φανείς Αλύγιστος για την τιμή που σου απέδωσε η Ζωή.
Σχώραμε λαέ μου που δεν έχω αλλο τί να σου δώκω παρα μόνο τούτο αντίσταση
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΟΛΙΚΕΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συγκλόνισε η μάνα του άτυχου τρικαλινού αστυνομικού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
