2012-03-25 13:41:02
Στην απάτη παίρνουμε... master!
Κάποτε οι λογιστές και οι ελεγκτές έλεγαν ότι «η φοροδιαφυγή βρίσκεται εκτός ταμειακών μηχανών, έξω από τα βιβλία». Η τεχνολογία και η ευρηματικότητα των φοροφυγάδων έχουν ξεπεράσει πλέον την παραπάνω διαπίστωση Σύμφωνα με ρεπορτάζ της "Καθημερινής", το πάρτι της φοροδιαφυγής συνεχίζεται ακόμα και με την επιβολή ταμειακών μηχανών τελευταίας τεχνολογίας σε όλους τους χώρους.
Πώς; Είναι κοινό μυστικό, υποστηρίζουν άνθρωποι της αγοράς, οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους για ευνόητους λόγους.
Διότι στο πάρτι αυτό παίρνει μέρος μια σειρά επαγγελμάτων, όπως αυτοί που «πειράζουν» τις μηχανές, ενώ παράλληλα λειτουργεί ένα «χρηματιστήριο τιμολογίων» και ένα δίκτυο που πουλάει «προστασία».
Ο πρώτος κανόνας του «καλού φοροφυγά» είναι να αποκρύπτει έσοδα. Ο δεύτερος είναι να παρακολουθεί τις οικονομικές, νομικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Αν μάλιστα καταφέρει να αυξήσει και τις δαπάνες, τότε έχει διαπράξει το «τέλειο έγκλημα».
Ας πάρουμε το «μάθημα» της φοροδιαφυγής από την αρχή.
Μάθημα 1ο: Απόκρυψη εσόδων
Η ταμειακή μηχανή στο μαγαζί δεν είναι πλέον εμπόδιο. Αν μάλιστα είναι υψηλής τεχνολογίας, ασύρματη, με οθόνη επαφής, ακόμη καλύτερα. Είναι πιο ελαφριά, δεν έχει πολλά καλώδια και με ένα σωστό «πείραγμα» του λογισμικού, κάνει θαύματα: καταγράφει και εκτυπώνει κανονικά όλες τις αποδείξεις για όλους τους πελάτες. Ετσι, βγάζει ασπροπρόσωπο τον επιχειρηματία.
Ομως, όταν κλείνει για να «κάνει ταμείο», ενεργοποιείται ο «κώδικας» και στη φορολογητέα ύλη καταγράφονται μόνο μερικές από τις αποδείξεις που κόπηκαν.
Οσοι γνωρίζουν από τις απλές - μηχανικές μηχανές γνωρίζουν τον όρο «Ζ». Η μηχανή τυπώνει στην άσπρη κορδέλα τις αποδείξεις που παίρνει ο πελάτης και ένα αντίγραφο χρησιμοποιείται για να εκδοθεί το στοιχείο Ζ με το πέρας της λειτουργίας του καταστήματος. Στο στοιχείο αυτό απεικονίζεται ο συνολικός τζίρος και ο ΦΠΑ που αναλογεί στις πωλήσεις. Το στοιχείο Ζ εκδίδεται καθημερινά και ενημερώνει τα βιβλία της εφορίας κάθε μήνα. Επίσης από το Ζ προκύπτουν και τα δημοτικά τέλη.
Μάθημα 2ο: Σωστός «μάστορας»
Κάθε μηχανή, απλή ή ψηφιακή, πρέπει να «πειραχτεί» για να καταγράφει μόνο μερικά από τα έσοδα που τυπώνει κάθε μέρα. Πρέπει να «προγραμματιστεί» για το ποια και πόσα έσοδα θα καταγράφει. Ανάλογα με τον τζίρο της επιχείρησης, το είδος της δραστηριότητας, την τεχνολογία της μηχανής και τις απαιτήσεις του επιχειρηματία φοροφυγά, υπάρχουν οι «κατάλληλοι μάστορες» και οι αντίστοιχες τιμές.
Για παράδειγμα, το ταξίμετρο απαιτεί πιο επιδέξιους «προγραμματιστές» καθώς θα πρέπει ταυτόχρονα να καταγράφει υψηλότερη τιμή για τον πελάτη και χαμηλότερες εισπράξεις για την εφορία. Το απλό «πείραγμα» του Ζ, για να καταγράφει μόνο μερικές αποδείξεις, κοστίζει λιγότερο. Ιδια τιμή είναι για να καταγράφει ποσοστό επί του ποσού της απόδειξης.
Οι «ταρίφες» για το «πείραγμα», τη «συντήρηση» και την «τεχνική υποστήριξη» κυμαίνονται μεταξύ 3.000 ευρώ και 10.000 ευρώ τον μήνα ή σε 15.000 με 20.000 ευρώ όταν η αμοιβή του «τεχνίτη» είναι εφάπαξ.
Μάθημα 3ο: Η «κλωνοποίηση»
Με περίπου το ίδιο κόστος ή και φθηνότερα, οι μηχανές τελευταίας τεχνολογίας μπορούν να «πειραχτούν» και να κάνουν το εξής απλό: για κάθε μία νόμιμη απόδειξη που κόβεται, δημιουργείται στη μνήμη της ένα αντίγραφο. Ετσι, στον πρώτο πελάτη δίνεται η σωστή-πραγματική απόδειξη και στους υπόλοιπους δίνονται τα αντίγραφα...
Ο πελάτης παίρνει την απόδειξη, αλλά σχεδόν ποτέ δεν βλέπει την ώρα που εκδόθηκε ούτε μπορεί να ελέγχει αν η ίδια ακριβώς απόδειξη βρίσκεται ταυτόχρονα στα πέντε διπλανά τραπέζια. planet-greece
Κάποτε οι λογιστές και οι ελεγκτές έλεγαν ότι «η φοροδιαφυγή βρίσκεται εκτός ταμειακών μηχανών, έξω από τα βιβλία». Η τεχνολογία και η ευρηματικότητα των φοροφυγάδων έχουν ξεπεράσει πλέον την παραπάνω διαπίστωση Σύμφωνα με ρεπορτάζ της "Καθημερινής", το πάρτι της φοροδιαφυγής συνεχίζεται ακόμα και με την επιβολή ταμειακών μηχανών τελευταίας τεχνολογίας σε όλους τους χώρους.
Πώς; Είναι κοινό μυστικό, υποστηρίζουν άνθρωποι της αγοράς, οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους για ευνόητους λόγους.
Διότι στο πάρτι αυτό παίρνει μέρος μια σειρά επαγγελμάτων, όπως αυτοί που «πειράζουν» τις μηχανές, ενώ παράλληλα λειτουργεί ένα «χρηματιστήριο τιμολογίων» και ένα δίκτυο που πουλάει «προστασία».
Ο πρώτος κανόνας του «καλού φοροφυγά» είναι να αποκρύπτει έσοδα. Ο δεύτερος είναι να παρακολουθεί τις οικονομικές, νομικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Αν μάλιστα καταφέρει να αυξήσει και τις δαπάνες, τότε έχει διαπράξει το «τέλειο έγκλημα».
Ας πάρουμε το «μάθημα» της φοροδιαφυγής από την αρχή.
Μάθημα 1ο: Απόκρυψη εσόδων
Η ταμειακή μηχανή στο μαγαζί δεν είναι πλέον εμπόδιο. Αν μάλιστα είναι υψηλής τεχνολογίας, ασύρματη, με οθόνη επαφής, ακόμη καλύτερα. Είναι πιο ελαφριά, δεν έχει πολλά καλώδια και με ένα σωστό «πείραγμα» του λογισμικού, κάνει θαύματα: καταγράφει και εκτυπώνει κανονικά όλες τις αποδείξεις για όλους τους πελάτες. Ετσι, βγάζει ασπροπρόσωπο τον επιχειρηματία.
Ομως, όταν κλείνει για να «κάνει ταμείο», ενεργοποιείται ο «κώδικας» και στη φορολογητέα ύλη καταγράφονται μόνο μερικές από τις αποδείξεις που κόπηκαν.
Οσοι γνωρίζουν από τις απλές - μηχανικές μηχανές γνωρίζουν τον όρο «Ζ». Η μηχανή τυπώνει στην άσπρη κορδέλα τις αποδείξεις που παίρνει ο πελάτης και ένα αντίγραφο χρησιμοποιείται για να εκδοθεί το στοιχείο Ζ με το πέρας της λειτουργίας του καταστήματος. Στο στοιχείο αυτό απεικονίζεται ο συνολικός τζίρος και ο ΦΠΑ που αναλογεί στις πωλήσεις. Το στοιχείο Ζ εκδίδεται καθημερινά και ενημερώνει τα βιβλία της εφορίας κάθε μήνα. Επίσης από το Ζ προκύπτουν και τα δημοτικά τέλη.
Μάθημα 2ο: Σωστός «μάστορας»
Κάθε μηχανή, απλή ή ψηφιακή, πρέπει να «πειραχτεί» για να καταγράφει μόνο μερικά από τα έσοδα που τυπώνει κάθε μέρα. Πρέπει να «προγραμματιστεί» για το ποια και πόσα έσοδα θα καταγράφει. Ανάλογα με τον τζίρο της επιχείρησης, το είδος της δραστηριότητας, την τεχνολογία της μηχανής και τις απαιτήσεις του επιχειρηματία φοροφυγά, υπάρχουν οι «κατάλληλοι μάστορες» και οι αντίστοιχες τιμές.
Για παράδειγμα, το ταξίμετρο απαιτεί πιο επιδέξιους «προγραμματιστές» καθώς θα πρέπει ταυτόχρονα να καταγράφει υψηλότερη τιμή για τον πελάτη και χαμηλότερες εισπράξεις για την εφορία. Το απλό «πείραγμα» του Ζ, για να καταγράφει μόνο μερικές αποδείξεις, κοστίζει λιγότερο. Ιδια τιμή είναι για να καταγράφει ποσοστό επί του ποσού της απόδειξης.
Οι «ταρίφες» για το «πείραγμα», τη «συντήρηση» και την «τεχνική υποστήριξη» κυμαίνονται μεταξύ 3.000 ευρώ και 10.000 ευρώ τον μήνα ή σε 15.000 με 20.000 ευρώ όταν η αμοιβή του «τεχνίτη» είναι εφάπαξ.
Μάθημα 3ο: Η «κλωνοποίηση»
Με περίπου το ίδιο κόστος ή και φθηνότερα, οι μηχανές τελευταίας τεχνολογίας μπορούν να «πειραχτούν» και να κάνουν το εξής απλό: για κάθε μία νόμιμη απόδειξη που κόβεται, δημιουργείται στη μνήμη της ένα αντίγραφο. Ετσι, στον πρώτο πελάτη δίνεται η σωστή-πραγματική απόδειξη και στους υπόλοιπους δίνονται τα αντίγραφα...
Ο πελάτης παίρνει την απόδειξη, αλλά σχεδόν ποτέ δεν βλέπει την ώρα που εκδόθηκε ούτε μπορεί να ελέγχει αν η ίδια ακριβώς απόδειξη βρίσκεται ταυτόχρονα στα πέντε διπλανά τραπέζια. planet-greece
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
TO ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αναγνώστης δεν περίμενε τέτοια συμμετοχή στην παρέλαση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
