2012-12-16 08:40:07
Με αφορμή την κατάθεση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου στη Βουλή, ο Άγγελος Τσιγκρής έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«H έξοδος της χώρας από τα δημοσιονομικά της αδιέξοδα δεν μπορεί να αναζητηθεί σε πρόσθετα φορολογικά μέτρα αποκλειστικά ταμιευτικού χαρακτήρα που αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες της οικονομικής κρίσης.
Το φορολογικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε χθες στη Βουλή, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί βαθύτατα αντικοινωνικά, ενώ ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και ερασιτεχνισμό.
Πριν λίγες ημέρες αποσύρθηκε, ύστερα από την παλλαϊκή κοινωνική αντίδραση που προκάλεσαν οι προβλέψεις για κατάργηση του αφορολόγητου των τέκνων και φορολόγηση των εισοδημάτων άνω των 26.000 ευρώ με 45%.
Το μόνο νέο που φέρνει το φορολογικό νομοσχέδιο είναι φορολογικά βάρη 1,5 δις ευρώ, που θα φορτωθεί στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων οι οποίοι πλέον δεν μπορούν να πληρώσουν.
Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης θα οδηγήσει σε αύξηση της φοροδιαφυγής και της μη συμμόρφωσης των φορολογούμενων στις φορολογικές τους υποχρεώσεις με συνέπειες δραματικές για τα δημόσια οικονομικά.
Μολονότι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής συνιστά έναν απόλυτα θεμιτό σκοπό, ωστόσο τα υιοθετούμενα μέτρα δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού αυτού παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό τα συνταγματικώς προστατευόμενα δικαιώματα των φορολογουμένων.
Κατά τη θέσπιση φορολογικών νόμων, ο νομοθέτης οφείλει να σέβεται τόσο τις φορολογικές αρχές που πηγάζουν από το Σύνταγμα, όπως κυρίως τις θεμελιώδεις αρχές της φοροδοτικής ικανότητας και της αναλογικότητας.
Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να καθορίζει το δημόσιο συμφέρον μόνο στο πλαίσιο του Συντάγματος, καθώς δεν επιτρέπεται η απορρόφηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων από το δημόσιο συμφέρον.
Η φορολογία ασφαλώς και πρέπει να δίνει στο κράτος τα απαραίτητα δημόσια έσοδα για τη χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών, ιδίως για την υγεία, την παιδεία και γενικά την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
Δεν θα πρέπει, ωστόσο, να αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της χώρας, στην προσέλκυση νέων επενδύσεων, στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και στην ευημερία των πολιτών.
Σε κάθε περίπτωση η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και να σχεδιάζεται με γνώμονα και επιδίωξη την κοινωνική δικαιοσύνη…».
xespao
«H έξοδος της χώρας από τα δημοσιονομικά της αδιέξοδα δεν μπορεί να αναζητηθεί σε πρόσθετα φορολογικά μέτρα αποκλειστικά ταμιευτικού χαρακτήρα που αυξάνουν τη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες της οικονομικής κρίσης.
Το φορολογικό νομοσχέδιο, που κατατέθηκε χθες στη Βουλή, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί βαθύτατα αντικοινωνικά, ενώ ταυτόχρονα χαρακτηρίζεται από προχειρότητα και ερασιτεχνισμό.
Πριν λίγες ημέρες αποσύρθηκε, ύστερα από την παλλαϊκή κοινωνική αντίδραση που προκάλεσαν οι προβλέψεις για κατάργηση του αφορολόγητου των τέκνων και φορολόγηση των εισοδημάτων άνω των 26.000 ευρώ με 45%.
Το μόνο νέο που φέρνει το φορολογικό νομοσχέδιο είναι φορολογικά βάρη 1,5 δις ευρώ, που θα φορτωθεί στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων οι οποίοι πλέον δεν μπορούν να πληρώσουν.
Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης θα οδηγήσει σε αύξηση της φοροδιαφυγής και της μη συμμόρφωσης των φορολογούμενων στις φορολογικές τους υποχρεώσεις με συνέπειες δραματικές για τα δημόσια οικονομικά.
Μολονότι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής συνιστά έναν απόλυτα θεμιτό σκοπό, ωστόσο τα υιοθετούμενα μέτρα δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού αυτού παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό τα συνταγματικώς προστατευόμενα δικαιώματα των φορολογουμένων.
Κατά τη θέσπιση φορολογικών νόμων, ο νομοθέτης οφείλει να σέβεται τόσο τις φορολογικές αρχές που πηγάζουν από το Σύνταγμα, όπως κυρίως τις θεμελιώδεις αρχές της φοροδοτικής ικανότητας και της αναλογικότητας.
Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να καθορίζει το δημόσιο συμφέρον μόνο στο πλαίσιο του Συντάγματος, καθώς δεν επιτρέπεται η απορρόφηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων από το δημόσιο συμφέρον.
Η φορολογία ασφαλώς και πρέπει να δίνει στο κράτος τα απαραίτητα δημόσια έσοδα για τη χρηματοδότηση των δημοσίων δαπανών, ιδίως για την υγεία, την παιδεία και γενικά την άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
Δεν θα πρέπει, ωστόσο, να αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της χώρας, στην προσέλκυση νέων επενδύσεων, στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και στην ευημερία των πολιτών.
Σε κάθε περίπτωση η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και να σχεδιάζεται με γνώμονα και επιδίωξη την κοινωνική δικαιοσύνη…».
xespao
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Το όνομά μου είναι, Βασίλης, Άγιος Βασίλης»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
