2012-12-16 16:33:03
Ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης αναφέρθηκε την Κυριακή σε «βαρύτατα σφάλματα, βλαπτικές αναποφασιστικότητες, ανεύθυνες τακτικές, αλόγιστες καθυστερήσεις και ιδεοληπτικές αγκυλώσεις οι οποίες μετέτρεψαν τα οποιαδήποτε διαχειρίσιμα προβλήματα της οικονομίας σε ασφυκτικά αδιέξοδα».
Σε ομιλία του στο μνημόσυνο πεσόντων εθελοντών πολιτών και αστυνομικών κατά την τ/κ ανταρσία του 1963 στον Ιερό Ναό του Αγίου Κασσιανού, ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «η άλλοτε ανθούσα οικονομία μας και η ευημερούσα στο παρελθόν κοινωνία μας κατάντησαν θύματα ερασιτεχνικών πολιτικών και επιζήμιων ευθυνοφοβιών».
Πρόσθεσε ότι «αυτό που αφέθη να συμβεί δεν ήταν ένα απλό λάθος, ήταν ένα ολέθριο λάθος και θύμα αυτού του λάθους δεν ήταν μόνο ο δοκιμαζόμενος σήμερα λαός μας αλλά και η εθνική μας υπόθεση, αφού η ισχυρή μας οικονομία εθεωρείτο πάντοτε ως ενισχυτικό υπόβαθρο του αγώνα μας για ελευθερία και δικαίωση».
Σε αυτή την δύσκολη και επώδυνη ώρα της ζωής και της πορείας μας, συνέχισε ο Νίκος Αναστασιάδης, «καμιά ιδεολογία, καμιά κομματική σκοπιμότητα, καμιά προσωπική διαφορά, δεν μπορεί να θεωρείται υπέρτερη της ανάγκης για σωτηρία της δοκιμαζόμενης πατρίδας μας και όλοι και όλο οφείλουν να υποτάσσονται στο επιτακτικό αίτημα για συλλογική αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων και στην κοινή ευθύνη για εξυπηρέτηση των μόνιμων συμφερόντων του λαού και του τόπου μας».
Ο κ. Αναστασιάδης πρόσθεσε ότι «μόνο ενωμένοι μπορούμε να προσβλέπουμε στο καλύτερο και εάν τώρα, όταν όλα απαιτούν ενότητα, όταν όλα επιτάσσουν ενότητα, εμείς αποτύχουμε να ενωθούμε, τότε αναπόφευκτα θα συνενωθούμε αργότερα για να θρηνήσουμε ομαδικά πάνω από τα ερείπια των ελπίδων και των προσδοκιών μας».
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ είπε ότι «υποχρεούμαστε να πιστέψουμε στις καλύτερες μέρες οι οποίες θα έρθουν, όχι βέβαια ως άνωθεν ή έξωθεν δωρεά αλλά ως αποτέλεσμα έσωθεν αγώνα και σε αυτό τον αγώνα, τον αγώνα για την ελευθερία, τη δικαίωση και το ευτυχές μέλλον του λαού μας και της πατρίδας μας, η λευκή σημαία της παράδοσης στην ηττοπάθεια και στην μοιρολατρία δεν θα υψωθεί ποτέ στον περήφανο ιστό της καρδιάς του κυπριακού ελληνισμού».
Ο Νίκος Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην ανάγκη για επίτευξης μιας λύσης του Κυπριακού «πραγματικά λειτουργικής και βιώσιμης, που θα επανενώνει την χώρα μας και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων ανεξαίρετα των πολιτών» και δεσμεύτηκε να αγωνιστεί και να αναλώσει τις δυνάμεις του όλες». Πρόσθεσε, ωστόσο, πως παραδέχεται «ότι δεν αρκούν οι δικές μου δυνάμεις ή οι δυνάμεις οποιουδήποτε άλλου για να επιτευχθεί ο στόχος μιας σωστής λύσης και αφού κοινός είναι αυτός ο στόχος, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για την επίτευξή του και αφού κοινός είναι ο αγώνας, κοινή πρέπει να είναι και ευθύνη για συλλογική δράση και αντίδραση».
Ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «οι πειραματισμοί, οι ευσεβοποθισμοί και οι αυτοσχεδιασμοί των τελευταίων χρόνων δεν μπόρεσαν να κάμψουν την τουρκική αδιαλλαξία, ούτε οι γενναιόδωρες προσφορές και παραχωρήσεις της δικής μας πλευράς κατόρθωσαν να ανοίξουν το δρόμο για τη δίκαιη λύση που κάποιοι ευαγγελίσθηκαν και η δίκαιη λύση παρέμεινε κενό σύνθημα με την αποτελμάτωση να παραμένει γεγονός, ένα γεγονός που πρέπει οπωσδήποτε να ανατραπεί με ορθούς σχεδιασμούς, με λογικές και πρακτικές προσεγγίσεις και με πλήρη αξιοποίηση ευκαιριών και δυνατοτήτων».
Καταλήγοντας, και αναφερόμενος στους πεσόντες κατά την τ/κ ανταρσία του 1963, ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «δεν έχει νόημα η απλή θύμηση αν δεν συνοδεύεται από την συναίσθηση, την ανάληψη και την εκπλήρωση του χρέους προς τους ήρωες και μάρτυρες των αγώνων μας, προς την ίδια την πατρίδα μας, την πατρίδα του χθες, του σήμερα, του αύριο» ενώ έκανε λόγο «για ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 που προλόγισαν μακάβρια την τραγωδία του 1974, όταν η τότε Πράσινη Γραμμή αντικαταστάθηκε από την δραματικότερη σε μήκος και οδύνη, Γραμμή Αττίλα».
Μετά την ομιλία του Νίκου Αναστασιάδη οι παρευρισκόμενοι στο μνημόσυνο βγήκαν στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού, όπου και το Μνημείο Ηρώων της τ/κ ανταρσίας του 1974, στο οποίο μετέφεραν φλόγα από τα Φυλακισμένα Μνήματα, δρομείς του Σωματείου «Περικλής Δημητρίου». Ακολούθησε προσκλητήριο αγνοουμένων και πεσόντων και κατάθεση στεφάνων από τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, τον Πρέσβη της Ελλάδας Βασίλειο Παπαϊωάννου, εκπροσώπου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, καθώς και από την λοιπή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και οργανωμένα σύνολα. Στην εκδήλωση τηρήθηκε μονόλεπτη σιγή ενώ ολοκληρώθηκε με τον Εθνικό Ύμνο.
Tromaktiko
Σε ομιλία του στο μνημόσυνο πεσόντων εθελοντών πολιτών και αστυνομικών κατά την τ/κ ανταρσία του 1963 στον Ιερό Ναό του Αγίου Κασσιανού, ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «η άλλοτε ανθούσα οικονομία μας και η ευημερούσα στο παρελθόν κοινωνία μας κατάντησαν θύματα ερασιτεχνικών πολιτικών και επιζήμιων ευθυνοφοβιών».
Πρόσθεσε ότι «αυτό που αφέθη να συμβεί δεν ήταν ένα απλό λάθος, ήταν ένα ολέθριο λάθος και θύμα αυτού του λάθους δεν ήταν μόνο ο δοκιμαζόμενος σήμερα λαός μας αλλά και η εθνική μας υπόθεση, αφού η ισχυρή μας οικονομία εθεωρείτο πάντοτε ως ενισχυτικό υπόβαθρο του αγώνα μας για ελευθερία και δικαίωση».
Σε αυτή την δύσκολη και επώδυνη ώρα της ζωής και της πορείας μας, συνέχισε ο Νίκος Αναστασιάδης, «καμιά ιδεολογία, καμιά κομματική σκοπιμότητα, καμιά προσωπική διαφορά, δεν μπορεί να θεωρείται υπέρτερη της ανάγκης για σωτηρία της δοκιμαζόμενης πατρίδας μας και όλοι και όλο οφείλουν να υποτάσσονται στο επιτακτικό αίτημα για συλλογική αντιμετώπιση των κοινών προβλημάτων και στην κοινή ευθύνη για εξυπηρέτηση των μόνιμων συμφερόντων του λαού και του τόπου μας».
Ο κ. Αναστασιάδης πρόσθεσε ότι «μόνο ενωμένοι μπορούμε να προσβλέπουμε στο καλύτερο και εάν τώρα, όταν όλα απαιτούν ενότητα, όταν όλα επιτάσσουν ενότητα, εμείς αποτύχουμε να ενωθούμε, τότε αναπόφευκτα θα συνενωθούμε αργότερα για να θρηνήσουμε ομαδικά πάνω από τα ερείπια των ελπίδων και των προσδοκιών μας».
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ είπε ότι «υποχρεούμαστε να πιστέψουμε στις καλύτερες μέρες οι οποίες θα έρθουν, όχι βέβαια ως άνωθεν ή έξωθεν δωρεά αλλά ως αποτέλεσμα έσωθεν αγώνα και σε αυτό τον αγώνα, τον αγώνα για την ελευθερία, τη δικαίωση και το ευτυχές μέλλον του λαού μας και της πατρίδας μας, η λευκή σημαία της παράδοσης στην ηττοπάθεια και στην μοιρολατρία δεν θα υψωθεί ποτέ στον περήφανο ιστό της καρδιάς του κυπριακού ελληνισμού».
Ο Νίκος Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην ανάγκη για επίτευξης μιας λύσης του Κυπριακού «πραγματικά λειτουργικής και βιώσιμης, που θα επανενώνει την χώρα μας και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων ανεξαίρετα των πολιτών» και δεσμεύτηκε να αγωνιστεί και να αναλώσει τις δυνάμεις του όλες». Πρόσθεσε, ωστόσο, πως παραδέχεται «ότι δεν αρκούν οι δικές μου δυνάμεις ή οι δυνάμεις οποιουδήποτε άλλου για να επιτευχθεί ο στόχος μιας σωστής λύσης και αφού κοινός είναι αυτός ο στόχος, κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας για την επίτευξή του και αφού κοινός είναι ο αγώνας, κοινή πρέπει να είναι και ευθύνη για συλλογική δράση και αντίδραση».
Ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «οι πειραματισμοί, οι ευσεβοποθισμοί και οι αυτοσχεδιασμοί των τελευταίων χρόνων δεν μπόρεσαν να κάμψουν την τουρκική αδιαλλαξία, ούτε οι γενναιόδωρες προσφορές και παραχωρήσεις της δικής μας πλευράς κατόρθωσαν να ανοίξουν το δρόμο για τη δίκαιη λύση που κάποιοι ευαγγελίσθηκαν και η δίκαιη λύση παρέμεινε κενό σύνθημα με την αποτελμάτωση να παραμένει γεγονός, ένα γεγονός που πρέπει οπωσδήποτε να ανατραπεί με ορθούς σχεδιασμούς, με λογικές και πρακτικές προσεγγίσεις και με πλήρη αξιοποίηση ευκαιριών και δυνατοτήτων».
Καταλήγοντας, και αναφερόμενος στους πεσόντες κατά την τ/κ ανταρσία του 1963, ο κ. Αναστασιάδης είπε ότι «δεν έχει νόημα η απλή θύμηση αν δεν συνοδεύεται από την συναίσθηση, την ανάληψη και την εκπλήρωση του χρέους προς τους ήρωες και μάρτυρες των αγώνων μας, προς την ίδια την πατρίδα μας, την πατρίδα του χθες, του σήμερα, του αύριο» ενώ έκανε λόγο «για ματωμένα Χριστούγεννα του 1963 που προλόγισαν μακάβρια την τραγωδία του 1974, όταν η τότε Πράσινη Γραμμή αντικαταστάθηκε από την δραματικότερη σε μήκος και οδύνη, Γραμμή Αττίλα».
Μετά την ομιλία του Νίκου Αναστασιάδη οι παρευρισκόμενοι στο μνημόσυνο βγήκαν στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού, όπου και το Μνημείο Ηρώων της τ/κ ανταρσίας του 1974, στο οποίο μετέφεραν φλόγα από τα Φυλακισμένα Μνήματα, δρομείς του Σωματείου «Περικλής Δημητρίου». Ακολούθησε προσκλητήριο αγνοουμένων και πεσόντων και κατάθεση στεφάνων από τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, τον Πρέσβη της Ελλάδας Βασίλειο Παπαϊωάννου, εκπροσώπου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, καθώς και από την λοιπή πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και οργανωμένα σύνολα. Στην εκδήλωση τηρήθηκε μονόλεπτη σιγή ενώ ολοκληρώθηκε με τον Εθνικό Ύμνο.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΡΑΠΑΠΑΣ : ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΖΙΜΠΟΥΡ ΚΑΙ ΤΟΡΟΣΙΔΗΣ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
